nenskiem, Zemplin Węg. , uprawa roli, lasy, 73 mk. Hruszów. potok w obr. gm. Kornicza, w pow. kołomyjskim, nastaje w lesie Jedlinką zwanym; płynie na pólnocnopółnocny wschód błoniami kornickiemi i po 5 kil. biegu uchodzi z pr. brz. do Prutu. Przyjmuje liczne małe do pływy, między którymi znaczniejszym jest Czarny potok. Br. G. Hruszowa, ob. Hruszów. Hruszowice z Gajem, wś, pow. jarosławski, o 7 Ml. od Rokietnicy, par. rzym. katol. Laszki, par. gr. kat, w miejscu. W archiwum kapituły greckokatolickiej w Przemyślu znajduje się dokument ruski, cerkiewnem pismem pisany, datowany z Lwowa w piątek d. 8 października r. 6810 od stworzenia świata, t. j. 1301 po nar. J. Chr. , wydany przez kniazia Lwa, syna króla Daniela, którym tenże nadaje Hruszowice biskupstwu przemyskiemu. Dokument należy, według zdania niektórych krytyków historycznych, przed innymi zaś księdza Petrusiewicza patrz Halicki Istoriczeski Sbornik, do podrobionych przez duchowieństwo ruskie, zyskał on jednak aprobatę królów polskich i jest roborowany. Wś ta należała do Czackich. Hruszówka, piękne dobra w pow. łuckim, w okolicach Lachowicz, dziedzictwo Rejtanów. Tu żył i umarł w sierpniu 1790 r. nieśmiertel nej w narodzie pamięci mąż Tadeusz Rejtan. Dotychczas przechowują się tu po nim różne pamiątki; istnieje nawet ów domek zakratowa ny, w którym nieszczęśliwy obłąkany miał smutne pomieszczenie. Jest rzeczą pożądaną, aby rodzina otoczyła największem poszanowa niem wszystkie przedmioty pozostałe po czci godnym pośle nowogródzkim, jak niemniej za chowała dla potomności archiwum i książki, o których wiemy. Folw. H. ma obszaru około 2300 mr. , w glebie niezłej, Al. Jel. Hruszówka al Hroszówka, po rusku Hrusziwka, wieś w pow. dobromilskim, 44 kil. na płn. zachód od Dobromila, 10 kil. na płn. od st. poczt. w Mrzygłodzie, na prawym brzegu Sa nu. Zachodnia część obszaru nizinna dolina Sanu, wschodnia pagórkowata. Na płn, zach. sąsiaduje z Jabłonicą ruską, na płn. wschód z Borownicą, na wschód z Hutą, na płd. z Ułuczem, na zachód z Temeczowem W pow. brzo zowskim. Wedle obliczeń z r. 1869 było dm. 52, mk. 305 w gminie a 2 dm. , 13 mk. na ob szarze dworskim; wedle szematyzmów z r. 1881 jest 236 mk. obrz. gr. kat. , a 107 rzym. katol. Własność większa obejmuje roli ornej 236, łąk i ogr. 9, past. 46, lasu 512; własn. mniej. roli ornej 207, łąk i ogr. 23, pastw. 25 mr. Parafia gr. kat. w Ułuczu, rzym. kat. w Mrzygłodzie. Są tutaj ślady nafty. Lu. Dz. Hruszówka, ob. Gruszówka i Hruszkówka. Hruszowno, wś, pow. kowelski, gm. Pohorsk, nad rz. Stochodem, o 55 w. od Kowla, ma 18 dm. , 96 mk. , 326 dzies. ziemi włośc. , 600 dzies. folwarcznej, przeważnie lasu. Gle ba piasek, ił; miejscowość błotnista i mało urodzajna, A. Br. Hrusztyn, Hrustin, wieś w hr. orawskiem Węg. , kościół katolicki parafialny, płóciennictwo, uprawa roli, furmaństwo, wyrób drewnianych naczyń, 1306 mk. Hruszwica, wś, pow. rówieński, ma kaplicę katol. parafii Klewań. Hruzdowo, ob. Hrozdowo. Hruzdowo 1. mko pow. oszmiańskiego, na samej gran. z wilejskim, ma paraf. kościół katol. Wniebowzięcia N, M. Panny, z drzewa wzniesiony 1773 przez ks. Ogińskiego. Na cmentarzu kaplica. Parafia katol. dekanatu Wiszniewskiego dusz 3274, zowie się urzędownie H. Oborki i ma kaplice w Cholchle i Czernowie. 2 H. , Hrozdowo, wś, pow. wilejski, ma kaplicę katol. parafii Łuczaj. Por. Gruzdowo, Hruździe, dobra, ob. Gruździe. Hruździenica, wś i dobra por. Hanuta, pow. święciański, o 2 mile od Wojstomia i Wilejki, o 3 od Smorgoni, o 14 od Wilna i prawie tyleż od Mińska, nad rzeką Naroczą. Folwark H. ma 450 dzies. ziemi i oprócz tego 450 dzies. lasu, położonego za Wilią, już w pow. wilejskim. Gleba urodzajna głównie się uprawia żyto i kartofle, potrzebuje atoli nakładów. Miejscowość równa, płaska. Na cmentarzu w H. jest kaplica katolicka a na murowanym słupie przy drodze piękna duża figura Zbawiciela, która niegdyś zdobiła krużganek kościoła misyonarzy w Wilnie i po kasacie tego klasztoru została przewiezioną do H. Nad samym brzegiem Naroczy wznoszą się jakieś ruiny, o których miejscowa tradycya powiada, że był tam niegdyś kościołek. W archiwach domowych znajduje się wzmianka, że w roku 1503 król Aleksander Jagiellończyk nadał tę majętność jakiemuś Hruździe, którego dotąd miejscowi włościanie zowią Hruzdowskim. Za czasów pańszczyzny należały do H. wioski włościańskie; Wojdzienie, Dziachówka i zaśc. Podklonie, mające w ogóle 370 dzies. ziemi. Dobra H. są w ręku rodziny Stefanowskich. Hruzewica, mylnie Grzęzawica, wś, pow. proskurowski, gmina i parafia CzarnyOstrów, nad rzeką Bohem. Kolej odeskowołoczyska przechodzi pod samą wsią; mk. 668 i oprócz tego 82 jednodworców; ziemi włośc. 1075 dz. Cerkiew ma 43 dzies. ziemi. Należy do Przeździeckich. Dr. M. Hruzka, ob. Inguł. Hruźka 1. Hruśka, lub Mikołajów, wś, pow hajsyński, gm. Kiblicz, par. Granów, mk. 880 dm. 213, ziemi włośc. 1175 dzies. , dworskiej Hruszów Hruszów Hruszowa Hruszowice Hruszówka Hruszowno Hrusztyn Hruszwica Hruzdowo Hruździe Hruździenica Hruzewica Hruzka Hruźka