Drujensis, Czuryłowicze i Hrudzinowo Annie Duchnie z Sapiehów kniahini Massalskiej, wdo wie po Tymoteuszu Massalskim, poległym pod Wiedroszą w r. 1499 i synom jej Piotro wi, Jerzemu i Janowi, wskutek zasług ojca poniesionych dla ojczyzny. W końcu XVI w. Wasilia Massalska, prawnuczka Tymoteusza a córka Jerzego, poszła za mąż za Wołoziockiego. Córka tej Wasilicy Massalskiej z dru giego małżeństwa Dorota z Misrkich Janowa Dziewoczyna wespół ze swym mężem sprze dają 1611 r. Druję, Hrudzinowę i Czuryłonicze za summę 5000 kop groszy lii Leonowi Sapieże kanclerzowi litew. Dalej H. własność bez Drui Rudominów, z których Piotr ka sztelan smoleński i Jan Mikołaj marszałek bracławski przedają Czuryłowice i H. Hrehoremu Mirskiemu, podkomorzemu bracławskiemu. Była potem w posiadaniu Sebastyana Mirskiego sędziego ziem. brasł. i Krzysztofa Mirskiego podkom. brasł. od których sukce syjnie przechodzi do Jerzego i Anny z Mirskioh Przysieckich, dalej do ich syna Bronisła wa Przysieckiego, od niego znów do Mirskich. Z tych Michał, Władysław, Kazimierz i Lud wik Mirscy w r. 1667 za summę 200, 000 zł. pol. przedają księdzu Zgirskiemu. W r. 1701 Mikołaj Zgirski prałat wileński, przedaje Da nielowi i Teresie z Sokolnickich Wyhowskim za 40000 złp. Od nich przechodzi do ich córki Racheli Ogińskiej, od tej do syna jej Józefa Ogińskiego starosty dorsuniskiego Roku 1742 Józef i Apolonia z Wychowskich Ogińscy sprzedają H. za 200000 złp. Stanisławowi Kleczkowskiemu a ten w r. 1745 Mikołajowi Łopacińskiemu wojskiemu mścisławskiemu za 45000 tal. W roku 1778 po śmierci Łopacińskiego wojewody bełzk. przechodzi w doży wocie żony jego Barbary z Kopciów a na właność syna ich Jana Nikodema Łopacińskiego. Ten w roku 1800 sprzedaje braciom swoim Tomaszowi i Barbarze z Szadurskich Łopacińskim. W roku 1812 Tomasz ustępuje synowi swemu Józefowi marszałkowi. Po śmierci te goż 1835 r. dożywotniczką zostaje żona jego Dorota z hr. Morykonich; ta w roku 1839 zrzeka się wreszcie na syna swego Ignacego Łopacińskiego. A. K. Ł. Hrumno, dawna, w dokumentach używana nazwa wsi Rumno, pow. rudecki. Lu. Dz. Hruń, ob. Groń. Hruschau niem. , ob. Gruszów, na Szląsku Austr. Jest tu szkoła ludowa, st. p. i tel. , za rząd górniczy, zarząd dóbr hr. Wilczka, zarząd witkowickich kopalń węgla, pierwsza austryacka fabryką sody, fabryka wyrobów garncarskich i st. dr. żel. z Krakowa do Wiednia, mię dzy Boguminem a Ostrawą Morawską, o 269 kil od Wiednia. Hrusiatycze, wś, pow. bobrecki, 4. 7 kil od Strzelisk N. , ma cerkiew gr. katol paraf. Hruśka, ob. Hruszka. Hruski Majdan, ob. Majdan Hruski. Hrustin, ob. Hrusztyn. Hruszawy, wieś, pow. wołkowyski gub. grodz. Hruszatyce al Hruszatyce, po rusku Hruszatyczy, wieś w pow. przemyskim, 21 kil. na płd. wschód od Przemyśla, 5 kil na płn. wschód od st. poczt. w Nowem Mieście a 10 kil na płd. wschód od najbliższej stacyi kole jowej w Niżankowicach. Na płn. sąsiadują H. z Żrotowicami, na wschód z Gdeszycami, na płd. z Sanoczanami, na zachód z Bybłem. Okolica pagórkowata. W płn. stronie osady wznosi się bezleśne wzgórze Magiera do 320 m. , częśó płd. jest niższa 278 m. . Wieś sama rozłożyła się w dolinie potoku Czyszki, płyną cego tutaj od wsch. ku zach. do Wyrwy, do pływu Wiaru. Dolina potoku wznosi się na za chód od wsi 236 m. npm. Wedle obliczenia z r. 1869 było dm. 88, mk. 601 w gminie, a 7 dm. , 62 mk. na obszarze dworskim; wedle szematyzmów z r. 1881 jest 571 mk. obrz. gr. katol, a 55 rzym. kat. Własność większa właścicielka Jadwiga ks. Sapieżyna obejmuje roli ornej 665, łąk i ogr. 133, pastw. 14. lasu 178; włas. mniej. roli ornej 597, łąk i ogr. 53, pastw. 16, lasu 8 mr. Parafia gr. kat. w miejscu, należy do dekanatu niżankowskiego a ma filią w Sanoczanach. Par. rzym. kat. w Nowem Mieście. We wsi cerkiew drewniana. Lu. Dz. Hruszbienienka, wieś, pow. święciański, 1 okr. polic, mk. kat. 126, dm. 11 1866. Hruszczyńce, wieś, pow. kaniowski, par. Rzyszczów. Należy do familii Skirgiełłów wyzn. greckorossyjskiego. Hruszew, wś, pow. konstantynowski, gm. Łysów, par. Rusków. Liczy 10 dm. , 96 mk. i 108 mr. obszaru. Hruszewka, rz. , dopływ Mokrej Sury. Hruszka, bezleśne wzgórze w pow. rudeckim, na płd. wschód od Kupnowic starych, szczyt 317 m. Od płn. opasuje H. dolina Wiszenki, od płd. dolina Łączny. Lu. Dz. Hruszki lub Gruszki, wieś, pow. augustowski, gm. Kuryjanka, par. Teolin. Leży śród lasów puszczy augustowskiej. Odl. 33 wiorst od Augustowa, liczy 32 dm. , 252 mk. W 1827 r. było tu 13 dm, 78mk. Hruszki, przys. Potylicza. Hruszków, ob. Hruszów. Hruszkówka, Hruszówka, duża wieś, pow. czehryński, nad rzeką Kosarem, wpadającą do Taśminu, o 8 w. odl. od m. Żabotyna, w takiej że odległości od wsi Osoty, 35 w. od Czehrynia i Smiły, mieszk. 1690 wyzn. prawosł. , cerkiew paraf. i szkółka; ziemi 3559 dz. pierwszorzędnego czarnoziemu, należy do hr. Bo Hrumno Hrumno Hruń Hruschau Hrusiatycze Hruśka Hruski Majdan Hrustin Hruszawy Hruszatyce Hruszbienienka Hruszczyńce Hruszew Hruszewka Hruszka Hruszki Hruszków Hruszkówka