między Karwickim a Mniszchem starostą białocerkiewskim kanclerzem w. k. , dalej z tymże Mniszchom marszałkiem w. kor. W dziełach Juliana Bartoszewicza, sprawa ta jest w sposób wyczerpujący opisana. Synem Jana Jakubowskiego był Józef podkomorzy żyt. On to wyjednał u króla w 1778 r. przywilej na zaprowadzenie 10 jarmarków w H. Baliński. Chciał on podnieść H. na stopień miasteczka, bo po wojnach kozackich spadł on był do znaczenia wsi, liczącej, według taryffy 1771 r. nie więcej jak 52 domów. Była tu cerkiew unicka postawiona w 1770 r. Parochami jej byli naprzód Andrzej Michalewicz, potem w 1751 nobilis Jan Hanicki, a w 1777 r. Joan Miłaszewicz. Tego ostatniego syn został w r. 1797 cywilnym gubernatorem kijowskim. Od Jakubowskich drogą kupna przeszedł H. w 1805 r. do prezesa Morzkowskiego, a po śmierci tegoż dostał się córce jego Cecylii ks. Radziwiłłowej, od której następnie kupił tę majętność Feliks Berezowski. Jedna krańcowa część miasteczka nosi odwieczną nazwę Kimerki, druga Bałanówki. W pierwszej przez Berezowskiego została założoną fabryka skór, wyrabiająca towaru rocznie za 7000 rs. , w drugiej gorzelnia, browar, fabryka cukru dziś zwinięta. Berezowski mieszkał w niedalekiej wiosce Błystawicy. H. następnie przeszedł na własność córki jego Aliny za p. Łappą, który po 1863 r. sprzedał tę majętność przymusową sprzedażą. Dziś właścicielem H. jest p. Krassowskoj. Należały do klucza Hostomelskiego Błystawica, Ozera, Jabłonka. W 1783 r. parafia H. zawjerała w sobie mieszkańców obojej płci 1127. Obecnie w samem mku prawosł. obojej płci 631, katolików 8, izraelitów 304. Chów bydła zatrudnia wiele rodzin włościańskich. Dawniej kwitnęło tu bartnictwo. Jarmarków rocznych 8. Jest tu zarząd policyjny. W majątku lasy budowlane i opałowe. Edward Rulikowski. Hościalkowice, Hosiałkowice, Hoschialkowitz, wś, pow. raciborski, przy zbiegu Opy z Odrą, najdalej na płd. wysunięta miejscowość Szląska, ma 66 osad, 507 mr. rozl, kościół filialny do Hulczyna. Dobra H. mają 1406 mr. gruntu z folw. Koenigsberg. W pobliżu H. leży austryackie mko Strzebowce, gdzie dr. żel. oddziela się od dr. żel. Ces. Ferdynanda. Hostów z Konstantówką i Mogiłą, wieś, pow. tłumacki, o 10. 4 kil. od Ottyni, ma pa rafią rzym. katol. F. S. Hostowec, także Hostowiec, dział górski, w Beskidzie lesistym, w obr. gm. Hryniawy, w pow. kossowskim, na granicy Galicyi i Bukowiny, w dorzeczu Czeremoszu Białego, między nim od wschodu, a Wielkim Hranilnym od zachodu, między potokami Marycnem od płn. , a Hostowcem od płd. Czubek sam lesisty wznosi się nad Czeremoszem, między ujściami pot. Marycna i Hostowca do wys. 1274 m. npm. Od niego ku połd. zach. ciągnie się szereg połonin aż po szczyt Pnewie 1585 m. , a mianowicie Niźna 1386 m. Hromowycia 1482 m. , Doszyna 1455 m. i Gropa pod Pnewiem. Las pokrywający całe południowe zbocze działu górskiego zowie się Hostowcem i przypiera za pomocą pot. Hostowca do działu górskiego Skoruchowem zwanego. Dług, geogr. wsch, szczytu Hostowca 42o 36 szer. geogr. płn. 47 53 32. Br. G. Hostyce, ob. Hoszyce. Hostylice st. poczt. , pow. peterhofski, gub. petersburskiej. Hostyłów, lesiste pasmo górskie w pow. stryjskim na płd. od Smorza i Felizienthal. Biegnie ono od półn. zach. ku płd. wsch. zała mując się kilkakrotnie i rozgałęziając szeroko na północ i półn. wsch. W strome płn. dochodzi szczytami 1013 i 1017 m. W środku pasma wzbija się najwyższy szczyt Dobusz do 1044 m. Na póln. opada cała ta wyniosłość ku dolinie Smorzanki do 721 m. w Smorzu, na wschód ku dolinie tejże rzeki tak zwanym lasem Felizienthalskim do 738 m. w Felizienthal, na zach. ku dolinie potoku Bachońskiego, na płd. nakoniec łączy się z innymi niższymi górami, jak Chreberce, Kiczera i opada ku do linie potoku Klimczanka. Lu. Dz. Hostyn ob. Czeremosz. Hostynne, wś, pow. hrubieszowski, gmina Werbkowice, par. Hrubieszów. W 1827 roku było tu 66 dm. , 592 mk. Jest tu cerkiew dla ludności rusińskiej, była par. unicka, założona przez Józefa Sapiehę, pisarza polnego lit. R. 1778 dziedzic Kunicki potwierdził erekcyą cerkwi i parafii. Dobra H. składają się z folwarków H. i Lutów. tudzież wsi tychże nazw. Podług opisu z r. 1866 rozl. wynosi 1722 m. , grunta orne i ogrody m. 1062, łąk mr. 132, lasu mr. 473, nieużytki i place mr. 55. Wieś H. osad 67, z gruntem mr. 957; wś Lutów osad 19, z gruntem mr. 247. Hosyn, ob. Hozena, Hoszany, wieś w pow. rudeckim, 7 kil. na półn. wschód od st. poczt. w Rudkach, przy gościńcu wiodącym z Sambora do Lwowa. Na półn. graniczy z Szołomieńcami i Uhercami niezabitowskiemi w pow. gródeckim, na wschód z Chyszewicami, na płd. z Koropużem i Bieńkową Wisznią a na zachód z Dobaniowicami. Cała okolica jest pagórkowata, poprzerzynana dolinami kilku potoków, w których rozrzucone są chaty. Najwyżej wznosi się jedno wzgórze na płd. od wsi do 331 m. na półn. od wsi ściele się wzgórze lesiste ze szczytem 323 m. wysokim. Przez środek wsi wije się dział wodny europejski od płd. ku półn. oddzielając dopływy Wereszycy dorze Hościałkowice Hostów Hostowec Hostyce Hostylice Hostyłów Hostyn Hostynne Hosyn Hoszany