ruski osad 70, z gruntem m. 1092; wś Koniuchy osad 71, z gruntem m. 1141. Horządowice, ob. Geppersdorf. Horznia, ob. Hosznia. Horzyna, rzeczka na Szląsku austr. , dopływ Opy. Horzowiec właściwie Chorzowiec, wieś, pow. pińczowski, gm. i par. Kościelec. Hoschialkowitz niem. , ob. Hościałkowice. Hosianna niem. , karczma i młyn, pow. tucholski, ob. Hozanna i Plaskorz. Hosilc, Hozelec, po węg. Hozclecz, wś w hr. spiskiem Węg. ; płóciennictwo, młyn wodny, 179 mk. Hósk, niem. Hoske, wś serbska na pruskich Łużycach w pow. wojereckim, nad Halsztrowem. A. J. P. Hośnica, Gwozdnica, rz. , dopływ Mohry na Szląsku austr. , pod Branką uchodzi. HospitalGrund, ob. Chorzowski Grąd. Hospitalsdorf niem. , wś, pow. sztumski, ob. Szpitalna Wieś. Hostin, szczyt w dziale górskim Skoruchów zwanym, w Beskidzie lesistym, w obr. Hryniawy, w pow. kossowskim, na dziale wo dnym górnych Czeremoszów białego i czarnego, nad źródłowiskami potoku Srebrnego, dopływu Czeremosza białego. Wzniesienie 1583 m. Od niego ku płn. wsch. , ku dolinie Czeremoszu białego grzbiet, pokryty połoninami, znacznie opada i kończy się nad samym Cz. czubkiem lesistym Oglendą 1186 m. , którego płn. zach. stok lesisty zowie się Srebrnikiem Sribrnik Na zach. zaś grzbiet nie tak znacznie opada, nasamprzód ku czubkowi Listowatemu 1525 m. , następnie zwraca się na płn. zach. , dosię gając na połoninie Jaworowej największego zagłębienia, bo 1501 m. , a odtąd grzbiet wznosi się rozległemi połoninami. , jak Jaworową, Riżowatą, aż po szczyt Pnewie 1585 m. , gdzie łączy się z połoninami Hostowieckiemi. Grzbiet połonin od Listowatego po Pnewie tworzy dział wodny między Czeremosza mi czarnym i białym. Od Pnewiego szereg tych niezmierzonych połonin huculskich, Jako dział wodny ciągnie się w niezmienionym kie runku aż poza Babę Ludową 1586 m. . Ob. Ludowa. Br. G. Hostinnopole, przystań i st. poczt. , powiat nowoładoski, gub. petersburska, o 35 w. od N. Ładogi. Hostiszowce, węg. Gesztes, wieś w hr. gömörskiem Węg. ; kościół filialny ewang. , uprawa roli, sadownictwo, znaczny wyrób płótna, 493 mk. Hostomelska Rudnia, por. Bucza. Hostoml, mko, pow. kijowski. Oto są nazwy tej posady w dokumentach dawnych napotykane Hostomla, Ostomla, Hostomel, mil. Mczko to leży jakby na półwyspie, we widłach rz. Irpienia i rzeczułki Rokacza, które z sobą się łącząc tu, płyną już razem. H. leży po lewej stronie Irpienia. Okolica H. jest odnogą Polesia kijowskiego, które opiera się aż o Kijów. Ziemia też tą, w wielu miejscach jeży się dzikim borem. Przerwy lasów są uprawiane. Mieszkańcy z powieści przodków utrzymują, że H. jest bardzo starą osadą. Jednakże za czasów Rusi Kijowskiej żadnej w latopisaoh nie ma o H. wzmianki. Wiadomo, że następnie napad mongolski z dawnej Rusi uczynił tabula rasa; niestało tu ani grodów, ani siół, a kraj porósł puszczą. po której tylko chyba bujał zwierz dziki. Dopiero więc za czasów t. zw. litewskich strony te zaczęły się na nowo osiedlać. Jakoż i H. mógł wtedy powstać. W r. 1495 Aleksander, jeszcze wtedy w. ks. lit. , osadę tę, całkowicie ukrytą w lasach, nadaje dworzaninowi swemu Iwanowi Daszkowiczowi Lwowiczowi Hlińskiemu z ziemiami, sianożęciami i gony bobrowymi. Atoli pokazało się, że tęż samą majętność jeszcze wprzódy, bo za króla Kazimierza Jagiellończyka, otrzymał był w posiadanie Seńko Wołodkowicz Mścisławiec, na mocy nadania od wojew. kijow. Jurja Pacewicza. Ale to nadanie wszakże nie miało zatwierdzenia królewskiego, a więo nie było prawomocnem. W skutek więc tego, wielki książę Aleksander nietylko Seńka Wołodkowicza odsądził od mienia, a Iwana Hlińskiego w posiadaniu tychże dóbr osobnym przywilejem zatwierdził, ale oprócz tego, wydał jeszcze trzeci w tymże sensie przywilej d. 15 maja 1499 r. w którym zatwierdza, tak kniaziowi jak i żonie jego, i potomkom ich tenże Hostoml z ziemiami pasznemi ornemi, bartnemi, sianożęciami, jeziorami, rzekami, z bobrowymi gony, jarami, stawami, młynami, borami, lasami, łowami, hajami, ladami i ladyszczami, ze wszystkimi pożytkami, z płatami groszowemi i miodowemi, kunicznemi i lisicznemi i zo wsim prawom i państwom, szto zdawna k tym imieniam prysłuchało Baliński Star. Polska Dopełnienia str. 1394. Widać więc że jeszcze przed czasami Kazimierza i Aleksandra, już H. istniał. Seńko Mścisławiec zaś, który musiał ustąpić z Hostomla, znajomy nam jest cokolwiek z metryki lit. Był on wassalem kniazia Michała Mścisława Żesławskiego i z dóbr Kuźminicz i Fedkowszczyzny służyć mu nie chciał, o co w swoim czasie był proces, który za wyrokiem tegoż w. księcia Litwy Aleksandra rozstrzygnięty został na korzyść kniazia Żesławskiego Rejestr metr. lit. ks. 6 fol. 45. A więc H. przeszedł do głośnego już wtedy rodu kniaziów Hlińskich. Kniaź Iwan Hliński był synem Lwa, a wnukiem Daszka czyli Aleksandra, założyciela domu Hlińskich, i stąd nazywał się on od ojca Lwowiczem, a od dziada Daszkowiczem. Ów zaś Horzędowice Horządowice Horznia Horzyna Horzowiec Hoschialkowitz Hospital Hospitalsdorf Hostin Hostinnopole Hostiszowce Hostomelska Hostoml