sienia jak Kopanicę 450 m, Czarny W. Czer ny. Siekaninę, Dąbrowicę; a w zachodnim rozgałęzieniu szczyty Hohlik, Rajtycową, Markowice, Kozieł, Strański, Żar, Sokół, Ja wornik, Kamienny W. , Hoły W. i Kończynę. Ważniejsze doliny poprzeczne po stronie wschodniej są Jaworna dolina, Trebostolska, Walacka, a po zachodniej Strańska, Kuniradzka czyli Bystrzycka, Porubska, Frywałdzka, Faczkowska. Od strony północnej wrzy nają się doliny Wiśniowska, Tarnowska i Straniańska. Doliny te są poprzeczne, prosto padłe do osi pasma. Sterczące ściany boków skały powleka bujna roślinność; którą przede wszystkiem napotykamy w częściach tych do lin, które składają się przy początku swym z wapienia. W miarę jak doliny się zwężają, ginie roślinność widocznie. W granicie rzadko gdzie widać bujniejszą roślinność; wyjątek pod tym względem tworzy dolina Kuniradzka, na jej rozłożonym gruncie panuje niezwyczajna bujność. W całem paśmie Wiaternych H. ma ło jest źródeł. Najwięcej onych tryska z wa pienia i te są najobfitsze. Z piaskowca nie płynie żadne źródło, a z granitu sączą się ma łe zimne źródełka. Hale te przedstawiają ma ło użytku. Ta i owdzie wypalają z wapienia wyborne białe wapno. O bogactwie rudy że laznej nie można nic pewnego orzec, gdyż nie bardzo rozwinięte roboty górnicze nie dają ja snego wyobrażenia o ich grubości i rozciągło ści. Żyły miedzianki przerzynające granit, od dawna opuszczone. Od szczytu południowego Klaku wybiega jedno ramię ku połudn. zach. do głównego pasma gór Nitrzańskich, a drugie ku połudn. wschodowi ku okolicy Kremnicy, gdzie złączywszy się z Fatra, przypiera do Rudaw węgierskich. W H. W. tryszczące po toki spływają pomienionemi dolinami do rzek Turczanki, Zylinki i Wagu. Do Turczanki, idąc za jej biegiem wpadają Wryczanka Wa lacka Trebostolska i Jaworna; do Żylinki Wpływają Rybna, Frywałdzka, Porubska, Bystrzyeka, Stranianka i Turska; do Wagu zaś uchodzą Rosinka z Ternowską wodą i Stra niańska woda. Dokładny opis geologiczny te go pasma gór podał nam Ludwik Zejszner p. t Opis geologiczny Holi Wiaternej; ob. Rocznik c. k. tow. nauk. krak. t. II, r. 1858 Ogólne go zbioru t. XXV. Również obacz Hohenegger, Geognostische Skizze der Nordkarpathen v. Schlesien und den nächsten Angrenzungen, w Jahrb. d. geol. Reichsanstelt, Wien. 1852. Dr. G. A. Kornhuber, Erdbeben vom 15. Jän ner. 1858 Verhandl d. Vereins f. Naturkunde zu Pressburg, 1858. Br. G. Halemba, wś i folw. , pow. bytomski do 1802 r. pow. pszczyński, o 2 mile od Bytomia, nad Kłodnicą. Wś ma 445, folw, 424 mr. rozl, Jest tu huta żelazna, zwana Thurzohütte. Halesko niem. , ob, Haleńsko. Haleny, Holeny, wś, na wsch. brz. puszczy białowieskiej, o 19 w. od Rudni ku Prużanie. Halewo, wś, pow. piński, gm. Stawek. Halicka, folw. należący do Horożany Wielkiej, pow. rudecki, na zachód od tej wsi. Tu bierze początek pot. Kożuszny, płynący stąd ku płd. Lu. Dz. Halickie, przedm. m. Lwowa. Halickie księstwo, ob. Galicya i Halicz. Halicz, miasto w pow. stanisławowskim, nad Dniestrem, przy ujściu rzeki Łukiew do Dniestru, naprzeciw ujścia Lipy, dawniej był starostwem grodowem i głównem miastem powiatu i ziemi halickiej. Miasto ma powierzchni 4250 mr. , w 1870 roku miało 4142 mk. , z tych 1609 obrządku rzym. kat. , 1690 gr. kat. , 4. orm. kat. 839 izrael. ; stan czynny majątku wynosił w 1879 roku 325, 211 złr. a. w. , bierny 3513 złr. Dochód w tymże roku wynosił 16244 złr. Ma swój urząd gminny, składający się z burmistrza, tegoż zastępcy, sekretarza, kancelisty, rewizora policyi, kasyera, kontrolera, lekarza i akuszerki. Rzym. kat. parafia należąca do dekanatu stanisławowskiego dyecezyi lwowskiej erygowana w 1427 r. przez króla Władysława; teraźniejszy kościół zaczęło stawiać kilku szlachty ziemi halickiej w r. 1780, poświęcony 1785 roku pod wezwaniem Wniebowzięcia N. P. M. Do tej parafii należy 11 miejscowości Bryń, Komarów, Kryłoś, Pitryca, Podgrodzie, Sapotrów, Sokoł, św. Stanisław, Wiktorów, Wysoczanka, Załukiew. Ogólna liczba w tej parafii kat. 1069, akat. 4, izrael. 865, karaimów 144. W obrębie tej parafii są szkoły główna męzka, główna żeńska, trzy trywialno i dwie parochialne. W miejscowości św. Stanisław jest klasztor oo. minorytów, fundowany w 1238 roku przez Bolesława Wstydliwego króla polskiego; po zburzeniu przez Turków w roku 1367 wyrestaurowany przez Ottona starostę ruskiego, zaś w roku 1422 przez Mikołaja Blunickiego nowo fundowany. Gr. kat, paraf, należąca do dekanatu halickiego liczy wraz z filialną cerkwią św. Mikołaja 1725 paraf; ; w obrębie tej parafii po drugiej stronie rzeki Dniestru jest kaplica postawiona w 1830 roku. Dekanat halicki gr. kat. obrządku obejmuje następujących 20 parafij Bednarów, Bludniki, Bouszów, Ciężów, Demianów, Dubowce, Halicz, Jezupol, Kołodziejów, Komarów, Kryłos, Majdan, Niemszyn, Ostrów, Sapohów, Sielec, Temerowce, Tustań, Wiktorów górny i Załukiew; parafie to leżące w powiatach administracyjnych Stanisławów i Rohatyn liczą razem 23251 gr. kat. Jest tu szkoła 4klasowa męzka o 4 nauczycielach i 5tym kierownika i 2klasowa żeńska należąca do rady szkolnej okręgowej w Stanisławowie. Kasa pożyczkowa z kapitałem 5000 złr. Halemba Halemba Halesko Haleny Halicka Halickie Halicz