ciel więk. pos. Gustaw hr. Blücher de Wahlstadt. B. R. Horoszówka, lesista góra w pow. drohobyckim, na płn. od wsi Opaka, 704 m. wysoka, leży w paśmie tworzącem dział wodny między dopływami Bystrzycy a Tyśmienicy i wysyła z płd. zach. stoku nieznaczne dopływy do Opaki dopływu Bystrzycy, a ze stoku wsch. do Tyśmienicy za pośrednictwem nastającej tutaj Szumówki. Lu. Dz. Horowatka, dobra, pow. siebieski, dziedzictwo Żejmów. Horowatka, dobra rządowe, pow. lepelski. Horowiszcze, mały zaścianek poleski w północnozachodniej stronie pow. ihumeńskiego, nad rzeczką Szczeniówką, wpadającą do Czernicy. Składa się z paru osad szlacheckich. Horoża, wś w półn. części pow, bobrujskiego, między błotami. Horoźana mała i wielka z Saską dominikalną al. Horożanna, Rożana, a w dokumentach także Hroszana, wsie w pow. rudeckim. H. wielka leży 26 kil. na płd. wschód od Rudek, a 8 kil. na płd. wschód od st. poczt. w Komarnie, 6 kil. na zachód od przystanku koki Albrechta w Czerkasach, w płn. wsch. stronie powiatu na granicy pow. lwowskiego. Sąsiaduje ona na wschód z Kahujowem, na płd. z Ryczychowem i Podwysokiem, na zachód z Tatarynowem i Rumnem, a na płn. z Humieńcem. Wieś leży w okolicy pagórkowatej. Najwyższe wzniesienie, Horożanka, w stronie południowo wsch. , czyni 310 m. ; we wsi samej wzniósł się punkt jeden 305 a drugi 304 m. npm. Do tejże wysokości 304 m. dochodzi Łysa góra na wsch. granicy wsi, zresztą opada poziom do 286 m. i niżej. Wieś leży w dorzeczu Dniestru. Wody ze wsch. obszaru wlewają się do Szczerka, jak potok Sponka i inne, a ze strony zachod. do Wereszycy lub wprost do Dniestru, jak potok Kożuszny, Na płn. zachód od H. wielkiej leży H. nowa, kolonia niemiecka. H. mała i Saska oddalone 32 kil na płd. wschód od Rudek, 8 kil. na zachód od st. poczt. w Mikołajowie a 5 kil. na zachód od stacyi kolejowej MikołajówDrohowyże. Wieś leży we wsch. stronie powiatu i sąsiaduje na płn. z Nowosiółkami, na wschód z Werbiżem, na płd. z Radeliczem w pow. drohobyckim a na zachód z Podwysokiem. Wieś leży w dolinie, na lewym brzegu Dniestru, 261 m. npm. ; północna jej strona wznosi się cokolwiek nad ten poziom, podczas gdy południowa jest moczarzysta, poprzerzynana dopływami Dniestru i kanałami. Według obliczeń z r. 1869 było w H. wielkiej dm. 231, mk. 1373 w gminie a 15 dm. , 97 mk. na obszarze dworskim; w H. małej wraz z Saską dm. 95, mk. 655 w gm. a 3 dm. , 19 mk. na obsz. dwors. Według szematyzmów z r. 1881 było w H. wielkiej 1340 mk. , obrz. gr. kat. , 53 obrz. rzym. kat. , 20 wyzn, mojżesz. , w H. małej 372 obrz. gr. kat. , 2 obrz. rzym. kat. , 25 wyzn. mojżesz, w Saskiej dominikalnej 348 obrz. gr. kat. Własność więk sza obejmuje w H. wielkiej i małej z Saską ro li ornej 387, łąk i ogr. 87, pastw. 10, lasu 22, włościanie mają roli ornej 2582, łąk i ogr. 330, pastw. 264, lasu 13 mr. H. wielka jest siedzi bą parafii gr. kat. i dekanatu. Dekanat horożański należy do dyecezyi przemyskiej a obejmuje prócz H. wielkiej następujące jeszcze parafie Horbacze, Horożana mała, Klicko, Kołodruby, Łowczyce, Monasterzec, Piaski, Porzecze grunt, Rumno, Ryczychów, Tatarynów i Werbiż. W H. wielkiej jest cerkiew drew niana pod wezw. Wniebowzięcia N. M. Panny, szkoła etatowa jednoklasowa i kasa pożyczko wa gminna z kapit. 1000 złr. W H. nowej jest szkoła ewangelicka. H wielka ma parafią rzym. kat. w Rumnie. H. mała ma par. rzym. kat. w Rumnie, a gr. kat. w miejscu z filiami Saska dominikalna, Saska kameralna i Sajków. Jest tu cerkiew drewniana, restaurowana po zniesieniu klasztoru, odnowiona i pomalowana r. 1720 i szkoła jednokl. nieetatowa. W roku 1453 rozstrzyga Andrzej ze Sprowy Odrowąż, wojew. i starosta jeneralny ruski przez zastęp ców spór między kapitułą metropolitalną lwo wską a właścicielem Małej Horożany, zwanej w dokumencie Hraszana ob. akta ziemskie i grod. t. II, str. 139 i inne. R. 1463 odgrani czono kapitulną wieś Werbiż od Horożany zwana w dokumencie Rożana i Ryczychowa ob. Akta ziem. i grod. t, II, str. 173. H. ma ła była w r. 1559 wraz z wsią Ryczychowem, własnością Anny i Wacława Dzieduszyckich, Barbary Boratyńskiej i Katarzyny Wilczyń skiej. W r. 1658 nadała Rzplita Horażanę z przyległościami Andrzejowi Sokolnickiemu w dziedzictwo. W pierwszej połowie wieku XIX była w posiadaniu hr. Dulskich, którzy zapro wadzili wzorowe gospodarstwo. Obecnie nale żą H. mała i wielka do Hausnerów. H. wielka pamiętna jest rzezią w r. 1846, której opis po dał Postęp z r. 1848 podług sprawozdania Maryana Sroczyńskiego; w r. 1862 wydał do kładniejszy opis Władysław Czaplicki autor Czarnej księgi i jeden z pozostałych spółmęczenników tej rzezi p. t. Powieść o Horożanie, Lwów. Lu. Dz. Horożanka, mały zaśc, pow. borysowskł, w okolicy Mściża i Dziedziłowicz, miejscowośó dosyć górzysta, ma 3 osady. Al. Jel. Horożanka z Burtami, Siołem i Wołoszczyzną, wieś, pow. Podhajce, przestrzeni pos, więk. i463, włośc. 3146; ludności rzym. kat. 326, gr. kat. 1398, obydwie parafie w miejscu, należące do dyecezyi lwowskiej; rzym. kat. należy do dekanatu kąkolnickiego, gr. kat. do dek. podhajeckiego. Rzym. kat. parafia fundo Horoszówka Horoszówka Horowatka Horowiszcze Horoża Horoźana Horożanka