dusz męz. 2453 i żeń. 2543. Wszyscy włościanie są wyznania rzym. kat. i wszyscy są pochodzenia czysto litewskiego, gdyż i dotąd między sobą mówią po litewsku, a nawet nazwiska wiosek jak np. Ausztokalnia, Gudakempie, Powiłańce i inne tym podobne, pochodzenia ich czysto litewskiego dowodzą. Z wiosek horodeńskich obecnie uformowano dwie gminy włościańskie, jedna horodeńska, dziś nazwana Aleksandrowską, której zarząd gminny mieści się we wsi Polickiszkach do folwarku Mackiszek należącej, druga Zabłocka, której zarząd gminny pomieszcza się w miasteczku Zabłociu do Horodnej należącem. Ogólnego obszaru ziemi w tych dobrach po nadziało włościan pozostało dzies. 23200, w tem lasów dzies. 11720. Na tej ilości ziemi znajduje się folwarków większych 15, a mianowicie w kluczu horodeńskim Horodno, Kozakowszczyzna, Janopol, Mackiszki, Narkuszki, Rakliszki nowe, Rakliszki stare i Kuże, i w kluczu Zabłockim Zabłoć, Przewożą, Pielassa nowa, Pielassa stara, Hajkowszczyzna, Lebiodka i Sołtaniszki, oprócz większych i mniejszych awulsów. J. J. Horodno 1. dobra poleskie w pow. ihumeńskim, dawniej własność Zawadzkich, dziś przez wiano Swiętorzeckich; wraz z dobrami Błuże mają obszaru około 56000 mr. w glebie piaszczystej. Miejscowpść zapadła, a dobra przez długą administracyą i dzierżawy zniszczone. Jest tu niemało szlachty czynszowej. 2. H. , wieś i dobra, powiat wieliski, 4149 dziesięcin ziemi, własność R. Swołyńskiego. Horodok, ob. Gródek, Horodek. Horodok Gródek, duża wieś, pow. berdyczowski, nad rz. Hopczycą, do której wpada tuż przy wsi rz. Samiec, o 14 w. odległa od m. Pohrebyszcz; mieszkańców 582 prawosł. i 107 katol. ; cerkiew par. i szkółka, ziemi 2443 dzies, wybornego czarnoziemu; własność Abramowicza; zarząd gminy we wsi Szyrmowce, policyjny w m. Pohrebyszczach. Kl. Przed. Horodok, lesista góra w pow. drohobyckim, na płn. wschód od Majdanu, na prawym brz. potoku Majdańskiego. Lu. Dz. Horodwy, wzgórze w pow. stryjskim, na zachód od Dołhołuki, między potokiem Niedźwiadek a dopływem potoku Szypilskiego, wyższe szczyt 436 m. i lesiste w stronie płdzach. a bezleśne i niższe w stronie płn. wsch. 376, 363 m. i niżej. Lu. Dz. Horodyłów, wieś, pow. złoczowski, o 3. 9 kili na północnyzachód od tego miasta oddalona, przestrzeń posiadł. więk. 680 w tem 644 mr. lasu, włośc. 1024 m. a. , ludność rz. kai 43, należących do parafii w Złoczowie, gr. kat. 308 należących do parafii w pobliskiej wsi Żulice, sąd pow. , notaryat, urząd pocztowy i telegraf, w Złoczowie, szkolą filialna o 1nauczycielu należy do rady szkolnej okr. w Złoczowie. Właściciel więk. posiadł. klasztor Sióstr miłosierdzia. Horodysk, ob. Derewenka. Horodyskie, jez. , Horodyszcze, w pow. pińskim, blisko lewego brzegu Jasiołdy, z którą się łączy. Około 5 w. obwodu, b. głębokie. Na brzegach dość wyniosłych i niedaleko mko t. n. oraz wieś Zajeziory. Horodysko, wś, pow. chełmski, gm. Rakołupy, parafia Wojsławice. Jest tu folusz sukienny. Horodysko, futor, pow. latyczowski, par. Latyczów. W 1868 miał 2 dm. Horodysko, lesiste wzgórze w pow. prze myskim, na zachód od Gdeczyc, wciskające się wąskim klinem między powiaty Sambor ski i mościski. W środku tego wzgórza leży leśniczówka Olszanica. Lu. Dz. Horodysławice, wieś, powBóbrka, o 18 kil. na północ od tego miasteczka oddalona, przestrzeń posiadł. więk. 493, włośc. 1404 m. , ludności rzym. kat. 63, należą do parafii w Czyszkach, gr. kat. 1028 należących do paraf. w miejscu, należącej do dekanatu bobreckiego dyecezyi lwowskiej, szkoła etatowa o 1 nauczycielu, należąca do rady szkolnego okręgu we Lwowie, kasa pożyczkowa z funduszem 456 złr. a. w. Właściciel większej posiadłości Alfred hr. Potocki. Horodyszcze, Grodzisko ob. . Wszystkich miejscowości noszących jednę lub drugą z tych nazw nie kusimy się zabrać w Słowniku; liczba ich bowiem na setki się liczy i niektóre są bardzo małoważne. Horodyszcze 1. os. , przedtem mko i dwór, pow. włodawski, gm. i par. Horodyszcze. Leży śród bagnistej okolicy, odl. 4 mile od Włodawy. Nazwa sama wskazuje starożytny początek tej osady, co potwierdza już same położenie śród błot. Zygmunt August wydał przywilej na założenie tu miasteczka, które jednak nie mogło się nigdy rozwinąć pomyślnie; ztąd senat królestwa wyrokiem z 1850 r. skasował przywilej lokacyjny jako nieważny bo niewykonany i niepotwierdzony. W końcu XVI w. H. należało do Koniecpolskich i stanowiło część dóbr Rososz. Od 1625 r. przeszło do Firlejów, następnie do Mogilnickich. Niemcewicz w początkach bieżącego stulecia znalazł tu pałac, ogród, park Podróże 526; tu się ożenił jego synowiec. W 1827 r. było tu 107 dm. i 603 mk. ; w 1861 r. liczono 100 dm. i 765 mk. Obecnie jest tu cerkiew paraf. dla ludności rusińskiej fundował ją 1550 r. Wasyl Połubiński, miała kaplicę unicką we wsi Połubicze, szkoła początkowa, 112 dm. , 861 mk. , 5771 mr. gruntn. Gmina H. graniczy z gm. Opole i Romanów, liczy 4967 mk. , rozległ. 13894 mr. , sąd gm. okr. I i st. poczt. w Wisznicach, urząd gm. we wsi Dubica od Horodno Horodno Horodok Horodwy Horodyłów Horodysk Horodyskie Horodysko Horodysławice Horodyszcze