na H. należy do sądu gm. okr. III w Dyakonowie, st. poczt. w Stepankowicach, liczy 6367 mk. i 19326 mr. obszaru. W skład gmi ny wchodzą os. Horodło i wsie Brzeźnica, Cegielnia, Fifiłówka, Hrebienne, Husinne, Kobło, Kopyłów, Komora, Kraśnica, Liski, Łuszków bojarszczyzna, Łuszków, ŁuszkówKo mora, Maziarnia, Matcze, Starzyn, Strzyżów, Wieniawka, Wygoda. Dekanat horodelski b. greckounickiej dyec, chełmskiej w 1863 roku dzielił się na 9 parafij Dyakonów z filią w Szpikołosach, Horodło, Kopyłów, Łużków z filą w Hrebennem, Matcze, Moniatycze z filią w Czortowicach, Strzyżów z filią w Husynnem, Teratyn, Ubrodowice. Parafia rzym. kat. H. już 1506 roku istniała, liczy 1803 parafian. Dobra H. składają się z folwarków H. , Łu szków, Kraśnica, Wieniawka i attynencyi Bereżnica, tudzież miasta obecnie osady H i wsi Łuszków. Podług opisu z r. 1866 rozl. dworska wynosi mr. 2138. Wieś Łuszków osad 49, z gruntem mr. 669, osada H. wiej skich osad 298, z gruntem mr. 1836. Staros two grodowe horodelskie w wdztwie bełzkiem, podług lustracyi z r. 1628 składało się z miasta H. nad Bugiem, wsi Łuszków z fol warkiem, Czerniawka, Milejów, Wólka Kierakowa i młyn wodny na Kotczu. W r. 1771 posiadał je Czesław Siekierzyński, spłacając z niego kwarty złp. 3176, a hyberny złp. 1011 gr. 14. Po zajęciu go przez rząd austry acki, ustąpione zostało kredytorom masy Joa chima hr. Potockiego, jako częściowe wyna grodzenie za dobra bolechowskie, i odtąd stało się własnością prywatną. Br. Ch. Horodłowice, wieś, pow. sokalski, oddalo na o 14 kil. na północ od miasta Sokala, nad rzeką Bugiem, stanowiąca tu granicę między Galicyą i Wołyniem, przestrzeń posiadł. więk. 1023, w tem 444 mr. lasu, włościanie 830 mr. w nadzwyczajnie urodzajnej glebie, ludność rzym. kat. 110, należąca do parafii w Sokalu, gr. kat. 451 należących do parafii w oddalo nej o 4 kil. na południowywschód wsi Ulwówek urząd pocztowy i telegraf. w Sokalu. Właściciel większej posiadł. J. Pajączkowski i współwłaściciele. B. R. Horodna 1. , Horodne, mko nad jeziorem tegoż nazwiska, w pow. pińskim, o 60 wiorst od Pińska, za rzekami, liczy 236 dm. , mieszkańców obojej płci 1012, ma cerkiew paraf. Miasteczko bardzo starożytne. W XII w. było nawet udziałem książęcym, którego posiadłości rozciągały się między rz. Styrem i Horyniem. W XVII w. ucierpiało wiele z powodu połączenia się mieszkańców z Boh. Chmielnickim. Miasteczko posiada wyborną glinę z której zduni tutejsi wyrabiają garnki, dzbany, misy i obszerny niemi prowadzą handel, rozwożąc je wodą w różne strony Wołynia, Litwy a nawet do Warszawy. Przedsiębierca z kapitałem mógłby z widokami korzyści założyć tu fabrykę fajansowych wyrobów, do których glina tutejsza, jak znawcy zapewniają, bardzo jest zdatna, 2. H. , ob. Horodno. Horodne, Hörodno, wś, pow. włodzimierski, ma kaplicę katol. parafii Luboml, dawniej par, Maciejów. Horodnia, wieś, pow. witebski, własność Rolanda, ma kaplicę katolicką parafii Witebsk p. t. Podwyższenia ś. Krzyża, wzniesioną roku 1800; ziemi dworskiej 322 dzies. M. K. Horodnia, miasto pow. gub. czernihowskiej st, poczt. i st. dr. żel landwarowskoromeń skiej, jedna od drugiej o 4 i pół wiorst. St. dr. żel landw. romeńskiej, na przestrzeni RomnyHomel, między Snowską i Chorobiczami, o 72 w. od Homla, zowie się właściwie H. Ujezd. Miasto nad rz. Horodnianką ma 3700 mk. Horodnia łub Grodnia ob. , dopływ Narwi, Horodnia, mylnie Horodenko, rzeczka, lewy dopływ Bohu, uchodzi pod wsią Samczyńce, pow. bracławski. Horodnianka, wś w pow. sokólskim gub. grodz. , o 42 w. . od Sokółki, chat 53. Horodnianka 1. , Horodzianka, rzeczka w pow. kraśnieńskim gub. smoleńskiej, nad którą leży pamiętna traktatem pokoju wieś rządowa Andruszewo, między Krasnem a Mścisławiem, o 30 w. ku płd. od Krasnego. 2. H. , ob. Horodnia. Horodniany 1. , wieś, pow. prużański, w dobrach Linowa. 2, H. , wś gub. grodz, w b. ziemi bielskiej Horodnica nad rz. t. n. , przedmieście Grodna ob. . Tu Tyzenhaus pobudował swe fabryki i domki dla robotników. Ta również wystawił dla siebie pałac w którym przemieszkiwał. Czyt. Tyg. ill. z r. 1877 nr, 82. Horodnica, miasto, pow. zwiahelski nowogradwołyński, okr. polic. 2, gmina wołost horodnicka. Odległa od Stawuty wiorst 60, od Żytomierza 110 w. , od Zwiahla 35. , od szosy idącej z Brześcia do Żytomierza 20 w. , od stacyi pocztowej Korzec 25 w. , jest rezydenoyą właściciela i zarządu dóbr horodnickich, które graniczą od północy z dobrami emilczyńskiemi wł. Uwarowej w pow. zwiahelskim, łopatyczyńskiemi wł. Pruszyńskiego w pow. owruckim; na południe z dobrami Uście wł. Załęskiego w pow. rowieńskim, Zabarakiemi w zwiahelskiem wł. Małyńskiego, Piszczowskiemi hr. Alfreda Potockiego, namiestnika Galicyi, lasami rządowemi w tymże powiecie; na wsch. z dobrami Kurczyckiemi hr. Józefy z Kuczyńskich Męcińskiej tamże na zachód z dobrami Klonowe wł. Steckich, Uściem wł. Zalęskiego, Bereżeńskiemi wł. Małyńskiego w pow, rowieńskim. Historya H. należy do historyi Korca, ponieważ zawsze stanowiła część dóbr kore Horodłowice Horodłowice Horodna Horodne Horodnia Horodnianka Horodniany Horodnica