leży n granicy z pow radomyskim. Nad rzeką pokłady labradorytu, składową część ziemi stanowi gnejs. A. Z. Br. Horbacze, wś, powiat rudecki, 33 km. na płd. wschód od Rudek a 7 km. na płd. od st. pocztowej i kolejowej w Szczercu. Wieś leży na płn. wschod, krańcu powiatu i sąsiaduje na płd. z Czerkasami w pow. rudeckim, na za chód z Dmyjtrzem, na płn. z Popielanami, Dornfeldem i Dobrzanami, a na wschód z Lindenfeldem w pow lwowskim. Od zach. przypiera o podmokłą dolinę Szczérka, na płd. o również podmokłą, wązką dolinę nieznacznego dopływu Szczerka; przez środek wsi płynie mały potoczek od pła. ku płn. i tworzy we wsi samej mały stawek. Reszta obszaru wznosi się mało co po nad 300 m. , a mejscami opada cokolwiek niżej. W półn. zach. stronie wsi rozłożyły się pola Kopanie, na płn. Horo dyszcze, na zach. zaś las Zapust. Wedle obl. z r. 1869 było dm. 90, mk. 570 w gminie a na obszarze dworskim dm. 6 mk. 44; wedle szemat z r. 1881 jest 578 mk. obr. gr. kat. a 71 rz. kat. Obszar dworski ma roli mr. 398, łąk i ogr. 79, pastw. 29, lasu 235; wło ścianie roli 628, łąk i ogr 49, pastw. 197 mr. Par. gr. kat, jest w miejscu, należy do deka natu horożańskiego a ma filią w Czerkasach Par. rzym. kat. w Szczercu. We wsi jest cerkiew drewniana pod wezwaniem św. Igna cego i szkołajednoklasowa, nieetatowa, istnie jąca od r. 1842. W r. 1488 pozywał Piotr Sambor z Horbacza Feliksa Pniewskiego, staostę żydaczowskiego. Lu. Dz. Horbaczeńki, wś, rządowa, pow. dzisieński, o 60 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 6 dm. , 70 mk 1866. Horbaczewo 1. wś włośc, pow. wilej ski; o 38 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. ; 5 dm. , 47 mk 1866. 2. H. wś z kościołem parafialnym katolickim, pow. połocki, nad jez. Nieszczodra, o 50 w. od Połocka. Kościół pod wezw. ś. Józefa wzniesiony przez jezuitów połockich r. 1800 we wsi, która wówczas na leżała do dóbr tego konwentu. R. 1877 na miejscu starego kościoła kosztem parafian zo stał wzniesiony z drzewa nowy. Parafia de kanatu połockiego liczy wiernych 2870. Do tego kościoła należą kaplice DymitrowMost, Antonowo, Krasnopol, Prychaby, Porzecze, Łaszków i Kazimierzów. Parafia zwie się oficyalnie H. Obytoki. M. K. Horbaków, wś, pow. Ostrogski, na płn. od m. pow. Ostroga o 36 w. , przy drodze bitej brzeskokijowskiej, położona na górze, oblanej z trzech stron rz. Horyniem, która to rzeka rok rocznie podmywając brzegi wyniosłe sprawia, że te się usuwają i tym sposobem już kilka zabudowań włościańskich zawaliło się. Przez Horyń pod samym H. rzucony most olbrzymi drewniany. Ta wieś pierwotnie należała do familii Hulewiczów, później przeszłą na własność Wigórów a w 1874 r. trzy jej części kupił Czertow, czwarta jeszcze należy do Wigóry. Za władania Wigórów była tu katolicka domowa kaplica parafii Tuczyn, da wniej Horyńgród; dziś sukcesorowie Czertowa przemienili ją na salon. Jest tu także i cer kiew prawosł. na około wysokim wałem w czworobok opasana; wały te były ufortyfi kowane, jak to widzieć można w wielu wo łyńskich wioskach; taki sam czworoboczny wał znajduje się na drugiej stronie Horynia obok miasteczka Hoszczy; tu mieszkańcy bronili od napadów tatarskich i kozackich. Ziemia z wierzchu czarnoziem, podkład glinkowaty, lecz urodzajna. Nazwisko ztąd wzięła zapewne, że zbudowana na górze, nazwanej u ludu starem słowiańskiem mianem Horb garb. Z. Róż. Horbala, ob. Horbula. Horbanówka, mała wioska, pow. proskurowski, gm. Juryńce, par. kat. Satanów, dm. 16, mk. 101. Należy do klucza Satanowskiego hr. Maryi z Sanguszków Potockiej. Dr. M. Horbasów, wś, pow latyczowski, gm. Susłowce, par. Latyczów, nad rzeką Bohem, mk. 672, domów 130; ziemi włośc. 1030 dzies, dworsk. 1080 dz, 2 młyny. Cerkiew ś. Praskowii z 879 parafianami uposażona 65 dzies. , ziemi. Należała do starostwa latyczowskiego, darowanego hr. Markowowi w 1785 r. i dziś do Markowa należy. Lasu niema. Horbasza 1. Wielka, wś, pow. nowogradwołyński, gmina żołobeńska, nad Ceremem, dusz włościan 81, ziemi włośc. 455 dzies ziemi dwor8k. 552 dzies. Niegdyś należała do Puła skich, od tych przeszła do Dubieckich, na stępnie Pruszyńskich, obecnie własność Chiczewskich. 2. H. mała, wś. pow. Nowogradwołyński, gmina Żołobieńska, par. Zwiahel, nad rz. Ceremem, dusz włośc. 216, ziemi włos. 682 dzies. , ziemi dworskiej 290 dzies. Nie gdyś należała do dóbr generała Pułaskiego w 1834 roku przez wierzycieli togoż podzie lona na części. Następnie nabyli części to Wroczyńscy, w których i dziś jest pomadaniu. Ma kaplicę katolicką. L. R. Horbatka, rz. , dopływ rz, dopłwy. E. R. Horbki, szczyt w Karpatach lesistych, na wschód od Zyndramowy, 684 m. wys. Horbków, wś, pow. sokalski, o 6. 5 kil na wschód odSokala; przestrzeń pos. więk. 1367 m. , wtemlll2 m. lasu; włośc. 1283 m. ; ludność rzym. kat. 26, gr. kat. 570, izrael 17 razem 613, obydwie parafie w miasteczku Tartakowie, oddalonem o 4 kil na wschód, sąd pow. , urząd, poczt. , telegraf. i not. w Sokalu. Szkoła filialna należąca do rady szkol. okręg. w Sokalu, kasa pożyczkowa z funduszem 100 złr. Horbacze Horbacze Horbaczeńki Horbaczewo Horbaków Horbala Horbanówka Horbasów Horbasza Horbatka Horbki Horbków