wtedy już odwieczna. Szkółka. Dwór 2 ogrodem w pięknem połoźeniu. Dobra H. z folw. Pasieczne mają 1228 m. roli ornej, 480 m. lasu. Własność niegdyś marsz. Jeżewskiego, dziś żonatego z Jeżewską Eustachego Swieżawskiego. R. 1827 H. miało 82 dm. , 570 mk. Hołubiec, ob. Hłuboczek. Hołubiewicze z rudniami Wielką Osiczną i Małą Osiczną, i futorami Perebytkow i Bohdanowka, dobra, pow, owrucki, własność Mikołaja Koleczyckiego, 5150 dzies. rozl. Holubin, wieś, powiat nowogradwołyński, gmina romanowska, dusz 29, ziemi włośc 60 dzies. Należy do dóbr romanowskich, pierwej Ilińskich, obecnie Steckich. L. R. Hołubka, rz. , ob. tom I, str. 931. Hołubla, wś, pow. siedlecki, gm. Krześlin, par. Paprotna. Jest tu cerkiew dla ludności rusińskiej, b. par. unicka, którą erygował r. 1545 ks. Bogdan Sapieha. W 1827 r. było tu 48 dm. i 325 mk. ; obecnie liczy 46 dm. , 351 mk. Dobra H. składają się z folw. Hołubią, Paprotna kościelna, attynencyi Paprotna Podawce i wsi H. ; podług opisu z r. 1866 rozl. wynosi mr. 2256, grunta orne i ogrody mr. 888, łąk mr. 93, pastwisk mr. 53, lasu mr. 1065, nieużytki i place mr. 67 Wieś H. osad 31, z gruntem mr. 614. Dobrą te w r. 1844 oddzielone od dóbr Mordy. Hołubne, wś, pow. rówieński, okrąg policyjny trzeci, włość pieczałowska, w zupełnie leśnej pozycyi, lasy w 2 3 czarne, w 1 3 sosnowe; są i błota nieużyteczne. Osada bardzo stara, należy do rzymskokatolickiej parafii kazimirzeckiej, do prawosławnej jabłoneckiej, przerobionej z unickiej zapewne około 1813 roku. Dokument z 1595 r. po białorusku pisany zaczynający się od słów ja Iwan na Hulewiczewie Hulewicz podkomorzy łucki, zichaw na hrunt seła Holubnoho, świadczy, że Hołubno już wtedy wraz z kluczem jabłoneckim, jak dziś pieczałowskim, należało do Radziwiłłów ordynatów i do ordynacyi ołyckiej. Tenże dokument wspomina, że gdy tenże Hulewicz zjechał do H. w onym roku tak dla prowadzenia linii granicznej, jako też dla wyśledzenia zabójstwa popełnionego przez Da niłłowiczowskich wsi Mokwina strażników na leśniczym Radziwiłowskim we wsi H. w uroczysku Perebih Bobrowiny, wtedy założył był jurysdykcyą swoją w radziwiłłowskim hołubeńskim folwarku, położonym nad moczarami śród okopów t. j. wałów, a gdy pytał się ludzi najstarszych kiedy i przez kogo sypane, na to odebrał odpowiedź, że nie tylko oni ale ich ojcowie nie pamiętali i im nie wspominali o czasie usypania. Istotnie wały te od bardzo dawna egzystują. Ciekawy jest fakt, że do tej pory trzy rodziny włościan w H. egzystują, których protoplaści są w dokumencie jako świadkowie wspomnieni. Hołubne leży na drodze idącej z Tuczyna do Bercznego, od mka Tuczyna wiorst 25, od Bareznego miasteczka wiorst 12. H. posiada wiele błot rudnych, z których dawniej, gdy rudnia w tch stronach egzystowała, wykopywały się wielkie ilości rudy. Hołubeńskiej ziemi mr. 7500, z tego dworskiej 6232, włośc. 1101, cerkiewnej 66; ornej i sianożętnęj dworskiej 777, włość, ornej i sianożętnej 611, cerkiewnej ornej i sianożętnej 40 mr. Chat włośc. 48. Na ziemi dworskiej kolonistów polaków katolików chat 5, niemiecka chata 1. Ziemia w 2 3 czarnoziem, 1 3 trochę piaszczysta, pomieszana z szarą glinką. O wsi H. pisze T. J. Stecki Nazwisko tej wsi czystoleśnej powstać mogło od wyrazu Hołubka, który w języku flisów czyli orylów miejscowych oznacza drąg z krukiem, którym wicie w czasie kręcenia około chlubownicy obwijają. Kraszewski ma jakichś kniaziów Hołubów na Wołynia, od których późniejsi Hołubscy powstać mieli i o nich drukował przed laty fantastycznoheraldy czny obrazek. Kto wie, może to tych kniaziów dawna, gniazdowa siedziba. To pewna, że H. jest niezmiernie starożytną osadą, starożytniejszą od domniemanych kniaziów Hołubów, staroźytnlejszą od akt, które o jej założeniu świadczą osadą przedhistoryczną, przedchrześciańską. Są na to dowody, jest tu przedhistoryczne hordyszcze, okop, na którym dwór dzisiejszy stoi, a w pobliżu którego znajdują się w ziemi szczątki z epoki kamiennej, misternie wyrobione strzały, toporki i t. p. zabytki z krzemienia. Z czasem znikła z powierzchni ziemi ta ludzka siedziba i w wiele wieków później, nową dopiero na jej miejscu osadę, dzisiejsze H. założono. Z papierów widać, że założycielem wsi tej na gruntach jabłońskich, był przy końcu XVI wieku Stanisław Radziwiłł, pan na Ołyce i Nieswieżu, znany pod przydomkiem Pobożnego, marszałek W. Ks. Lit. , ojciec Albrychta. Kiedy książę włość tę zakładał, był tylko jej zastawnikiem, włość należała do Sanguszków. W aktach podkomorskich z 1631 roku, takie kilkakrotnie spotykamy wyrażenie Seło H. od kilkudeset let na hruntie kniażat Jabłonowskich jest osażeno. A więc jest dowód i pewnośó o czasie założenia. Dwór wystawiono wówczas nad sadzawką, w źródeł tworzącą się, która w owych czasach musiała być granicą między majętnością Radziwiłłów Jabłońską, a książąt Koreckich Mokwinem. Pobożny Stanisław, osadzając swych włościan na nowym gruncie, zapewne i cerkiew zaraz im zbudować musiał, bo już w początkach XVII wieku jest takowa w H. , pod wezwaniem św. Trójcy, tai sama w 1753 roku odnowioną została. Po śmierci Stanisława, syn jego Al

Hołubiec

Hołubiec

Hołubiewicze

Holubin

Hołubka

Hołubla

Hołubne