opływa od płd. i płd. wsch. Płynie zrazu na wachód, potem płn. wsch. i wpada do Dniestru z lew. brz. po niespełna 4 kii. biegu. Br. G. Hotownia, lesista góra, 668 m. wysoka, w pow. staromiejskim, na płd. zachod od Busowisk, na lew. brzegu Dniestru. Na płn. wsch. opada ona ku dolinie Dniestru, 383 m. wzniesioncj, na płd. ku potokowi Hołowni, uchodzącemu do Dniestru, na płn. ku debrze innego potoku, również dopływu Dniestru a na zach. łączy się z innymi lesistymi górami, jako to Duben 640 m. i Oleny 659 m. . Lu. Dz. Hołownica, wieś, pow. nowogradwołyński, gm. korecka, włościan dusz 329, ziemi włośc. 1236 dzies. Należała niegdyś do Korca, przez zamążpójście jednej z 5 córek ks. Józefa Czartoryskiego, Teresy, za Henryka Lubomirskiego przeszła na syna jego ks. Jerzego, od którego Hołownicę z innemi wioskami i przestrzenią ziemi 2352 dz. nabył Zalęski, w rodzie którego i dziś się znajduje. H. odległa od m. Korca o wiorst 2, leży prawie przy samej brzeskoki jowskiej szosie, posiada ładną rezydencyą dziedziców i ogród ze stuletniemi drzewami. Hołownicze, wieś włośc, pow. lidzki, 2 okr. adm. , przy drodze wołkowyskiej, o 51 w. od Lidy, 13 dm. , 124 mk. 1866. Hołowno, wś, pow. włodawski, gm. i par. Opole. Jest tu cerkiew dla ludności rusińskiej, par. unicka, już r. 1700 istniała; i szkoła elementarna. W 1827 r. było tu 74 dm, 457 mk. , obecnie liczy 89 dm. ,660 mk. i 2337 mr. ziemi. H. należało d dóbr opolskich. Dobra H. lub Antopol składają się z folwarków An topol, Feliksów, Kaniuki, przyleglości łąki Sierak i wsi H. Antopolskie. Rozl. wynosi m. 2893; folw. Antopol grunta orne i ogrody m. 566, łąk m. 484, pastw. m. 32, lasu m. 598, nieużytki i place m. 34, razem m. 1713, bud. mur. 3, drew. 26, płodozmian 5polowy; folw. Feliksów grunta orne i ogrody m. 119, łąk m. 186, past. m. 55, lasu m. 76, nieużytki i place m. 13, razem m. 449, bud. mur. 1, drewn. 4, płodozmian 5polowy; folw. Kaniuki grunta orne i ogrody m. 223, łąk m. 202, nieużytki i place m. 13, razem m. 438, bud. mur. 3, drew. 4, płodozmian 5polowy; nadto w gruntach z pustek m. 121, łąk m. 169, nieużytki i place m. 2, razem m. 292. Wiatrak i pokłady torfu. Wieś H. Antopolskie osad 93, m. 1879. Hołowno, wieś w pow. włodzimierskim, u źródeł Prypeci. Hołoworusawa, duża wieś, pow. jampolski nad rzeką Rusawą, parafia Tomaszpol, 641 mieszk. , 665 i pół dzies, ziemi. włośc, , 972 dz, dworskiej; 114 domów. Cerkiew, do której na leży 70 dz. ziemi. Należy do Dzieduszyckich. Por. Rusawa, Dr. M. Hołowsk, dobra, pow, dzisieński, własność Platerów, dziś hr, Feliksa, liczyły dusz 553. Hołowska al Hołowsko z Kręciałą al. Kreatulą, Wuwką i Żubrzycą, wieś w pow, turczańskim. H. leży 14 kil, na wschód od Turki, Kręciała 3 kil na wschód a Żubrzyca 7 kil na płd. od II. Cały ten obszar sąsiaduje na wschód z pow. drohobyckim. a mianowicie z Majdanom, na płn. od niego leży wieś Kondratów, na zachód Jasionka steciowa i Radycz, a na płd. Bachnowate. Położenie górzyste, góry pokryte gęstymi lasami. Na płd. od Zubrzycy nastaje potok Rybnik Zubrzyca. Tworzą go wody płynące z lasu Jaworzystego, tudzież z gór Prypir 1068 m. , Miaczoł zubrzycki 1108 m, , Kropiwniczek 1144 m. , Mała Szebela 1170 m. , Medwedie l069 m. i Rosohaczka 1044 m. . W płn. wsch. biegu swoim płynie on przez Zubrzycę i Kręciałę, a następnie opuszcza granice powiatu, wchodzi do powiatu drohobyckiego i w Rybniku wpada do Stryja. Od prawego brzegu zasilają go jeszcze wody płynące z lasu Capów szczyt 1108 m. i z Lipowatego 941 m. , od brzegu lewego zaś potok Czornoszów, zbierający wody z lasu Łabyciówka, rozłożonego na prawym, i z lasu Czeregna szczyt 1087 m. rozłożonego na lewym jego brzegu; mały potok płynący z lasu Czerteż szczyt 886 m, potok Chodorowiec płynący z góry Szymoniec 1132 m. a zasilony od lew. brz. dopływami z góry Lisowej 987 m. , nakoniec potok płynący przez wieś Hołowska a zabierający dopływy z gór okalających tę wieś, jako to Kiczera 922, Bachna 1060, od płd zach. a Poher lahowa, Wieża 1028 i Kruhła 867 m. od płn. wsch. Wedle obliczeń z r. 1869 było dm. 87, mk. 543 288 męż. , 255 kob. ; wedle szematyzmu z r. 1881 jest w H. z Kręcialą i Wuwką mk, 376, w Zubrzycy 156 a 6 izraelitów. Ludność wiejska należy do górskiego rodu Bojków. Własność większa obejmuje roli ornej 44, łąk i ogr. 113, pastw. 27, lasu 9397 mr. ; włościanie mają roli ornej 488, łąk i ogr. 748, pastw. 229, lasu 69 mr. St. pocztowa w Turce. Par. gr. kat. jest w miejscu, należy do dekanatu starosamborskiego. W H. jest cerkiew pod wezw. św. Mikołaja a w Ż. pod wezwaniem św. Michała. We wsi ruda żelazna, ślady nafty. Dawniej należała H, do dzierżawy Dołhe w Ziemi Przemyskiej, była królewszczyzna z kwartą 1534 złp. Właścicielem więk. posiadłości jest obecnie Tow, dla płodów leśn. w Wiedniu. Hołowszczyca, mko na trakcie z Połocka do Siebieża, nad Niszczą, gub. witebska. Hołowy, wś, pow. kossowski, w głębokich górach karpackich nie jest to osada lecz pojedyńcze zagrody rozsypane po górach śród jarów i lasów nad potokami, o 10. 3 kil. na południowy zachód od urzędu pocztowego w Uścierykach a o 5 kil na północny zachód od gr. kat par. w Tereskul; wszystkie tutejsze poto Hołownia Hotownia Hołownica Hołownicze Hołowno Hołoworusawa Hołowsk Hołowska Hołowszczyca Hołowy