Hołowczyńce 1. , mała wioska, pow. latyczwski, parafia kat. Międzybóz, nad rzeką Bohem. Jest tu nadetatowy monaster założony jeszcze 1540 t. W czasie unii zajmowali go bazylianie, a w 1794 r. zajęli prawosławni. Jest tu cudowny obraz św. Onufrego. Odpust obchodzi się 6 sierpnia. Cerkwi jest 2, jedna ogrzewana; św. Mikołaja. Mnichów 17; do monasteru należy do 200 dzies. ziemi. Cesarz Aleksander I zwiedzał ten monaster w 1820 r. 2. II. z Starym Majdanem, wieś, pow. lityński, par. meżyrowska. należała dawniej do starostwa barskiego i jego losy podzielała. Wła ściwe starostwo barskie składało się według inwentarza Orlika z roku 1552, rewizyi z roku 1564, lustracyi z 1607 r. , inwentarza Piekarskiego 1613 r. przy oddaniu starostwa Żółkiewskiemu, tudzież z lustracyi 1616 r i nakoniec gdy ks. Radziwiłł ustępował J. Wyhowskiemu z następujących dóbr Mańkowce, Słobódka, Sieliszcze, Meżyrów, Bilikowce, Hołow czyńce, Łuka przysiołek, Iwanowce, Karaczyńce Rymowe, Szczodrowa, Susłowce, Popowce, Derażnia miasteczko, Derażnia wieś, Karaczyn Odrowążowy, Łuka, Derażnia Kalińska, Derażnia Wysiołek, Nowosielce, Krutoborodyńce, Pokutyńce, Makarów, Miszczurowce i Jałtuszków miasteczko. Do Barszczyzny liczyło się wprawdzie wiele innych dóbr, uroczyszcz, raz pustoszonych, znowu zasiedlanych z temiż lub innemi nawet nazwiskami, lecz te miały innych posiadaczy, jak to wiadomo z dekretu komłsyi warszawskiej na d. 26 stycznia 1788 r. w aktach grodu latyczowskiego oblatowanego. W r. 1659 starostwo to nadane było przez sejm prawem dziedzictwa Janowi Wyhowskiemu wojewodzie kijowskiemu. Syn jego Eustachy sprzedał to dziedzictwo w 1698 r. ks. Jerzemu Dominikokowi Lubomirskiemu, lecz że to były czasy zaborów tureckich na Podolu i zawichrzeń krajowych, przeto i posiadanie Lubomirskich także zachwiane zostało, dopiero ks. Jerzy Marcin Lubomirski konstytucyą z r. 1774 uzyskał potwierdzenie praw dziedzictwa i w posiadanie objął, gdzie jest wzmiankowana i wieś S. w spisie, lecz widzimy już w r. 1776 ze starostwa barskiego, klucz meżyrowski składający się z miasteczka Meżyrów, ze wsiami H. , Martynówka, Słobódka, Rów, Hamernia i Bielikowce nabył Józef Potocki krajczy koronny od Mikołaja, Junoszy Piaskowskiego podkomorze go krzemienieckiego, a w r. 1784 tenże J. Potocki sprzedał klucz cały Andrzejowi Orłowskiemu, sędziemu ziemskiemu podolskiemu za 700, 000 złp. , od którego nabył wieś H. ze starym Majdanem w r. 1791 Andrzej Piegłowski, łowczy ciechanowiecki; żył on do r. 1816, zostawiając dożywocie żonie swej Rozalii z Raciborskich Piegłowskiej, po śmierci której w 1832 r. objęli majątek trzej jej synowie Igna cy sędzia powiatu lityńskiego, Ludwik i Adam po śmierci braci bezdzietnych. Adam Piegłowski posiadał całą wieś Hw 1879 r. Znajduje się tam kaplica katolicka fundowana przez An drzeja Piegłowskiego, w której odbywało się parafialne nabożeństwo w tym czasie gdy się budował 1794 r. kościół w Meżyrowie funda cyi Orłowskiego. Adam Piegłowski zrestaurował tę kaplicę w 1878 roku. W księgach me tryk koronnych lustracya z r. 1564 pod nr. 12 karta 359 teraz znajduje się przy 3 departa mencie senatu podaje Hołowczyńce, wieś w czterech milach od Baru dziś liczy się 25 wiorst, jest natenczas w niej kmieci 9, pocze snych, okrom Vatamana, dają pohołowszczyzny, owsa trzecienników po 10, pszenicy po 4 trzecienniki, kur po dwoje, jajec po 20, puszkarewszczyzny po gr. 2, podymnego składa ją dwa na groszy półpięta, a stacya morę aliarum villarum, składają valor etia ut in alliis villis Iwachno, Wasil. Matjecz, Hanko Suhak, Olichwer, Damko, talczycz, Juniecz, Sysophan, Wasko, Summa czyni od nich złotych 66 y groszy 9, y denar 13, cum medio. Vataman ten polachowczyzni nie dawa, ani stacij, ani puszkarowszyzny, podymnego. Wieprze, wo ły, barany dawa jako i drudzy. Lazar, ten na czynszu siedzi dawa złotych 4 i stacyą ja ko i drudzy, a tak wszystko komputując od niego uczyni złotych 5 y gr. 19 y denar pół tora. Actum przy objęciu majątku przez Lubomirskich 1774 r. Oblata z d. 27 Inni w aktach grodzkich latyczowskich podaje, że było we wsi gospodarzy poczwórnych 8, po trójnych 22, parowych 36, pojedynków 20 i pieszych 6. Wysiewów dworskich było żyta korcy 69, pszenicy korcy 20. W r. 1789 Hołowczyńce płaciły podatku do skarbu koronne go 318 zł. 15 groszy. Dziś wieś H. ma 866 mieszk. , 186 dom. , ziemi włośc. 1277 dzies. , dworskiej używalnej 1261. Cerkiew N. P. z 36 dzies. ziemi. Ziemia czarna urodzajna, kamień wapienny. Maryan Wasiutyński. Hołowczyńce, wieś, pow. zaleszczycki, nad rzeką Dupą, o 2 kil. na południe od Toustego, dokąd należy do rzym. i gr. kat. parafii urzędu pocztowego; przestrzeń posiadł. więk. 1154, włośc. 899 m. , w bezleśnej okolicy ale nadzwyczajnie urodzajnej podolskiej glebie, ludność 777, w tem 155 rzym. kat. Właic. więk. posiadł. Baraniecka Marya i współ właśc. Hołowenki, wś, pow. bracławski, nad rz. Zamczykiem, parafia Niemirow, 186 domów, należy do klucza niemirowskiego, dawniej Potockich, dziś Strogonowa. Hołowiatyń, duża wś, pow. czerkaski, odl. od wsi Buzukowiec 2 w. , a od m. Śmiły 21 wiorst, położona na prawym, górzystym brzegu rz. Taśmina, , mieszk, 1011 wyz. prawosł.

Hołowczyńce

Ho owczy ce

Hołowczyńce

Hołowenki