dzyrzeczka, Szepiłówka, Nowosiołka, Roskoszna, Krasnohorka, Aleksandrówka i Hołowaniewska Jurydyka; w ogóle do gminy tej należy 4340 mk. , ziemi dworskiej 11945, włośc. 7986 dzies. H. wzięło swoje nazwisko od pierwszego posiadacza Hołowy Marczyński. Należało do pustkowia Humańskiego darowanego przez Zygmunta III w 1609 r. Walentemu Aleksandrowi Kalinowskiemu, staroście bracławskiemu i generałowi ziem podolskich, które zajmowało w promieniu 30 mil obwodu i tworzyło następne 4 klucze humański, hoło waniewski, bohopolski i chaszczewacki. Przeszło pół wieku władali nim Kalinowscy, ostatnia z Kalinowskich Helena Morsztynowa, Hołowaniwka horb, góra w pow. turczańskim, między wsiami Wolcze a Przystup, 706 m. wysoka. Na płn. stoczystości tej góry wy pływa jeden z potoczków zasilających Dniestr ob. w jego zaczątku; wody z płd. stoku ucho dzą do potoku Litmirz, uchodzącego do Jabłonki dopływu Stryja. Lu. Dz. Hołowaszewka, st. dr. żel. sumskiejw gub. charkowskiej. Hołowczanka, także Hołowiczanka, znaczny potok górski, powstaje z połączenia się potoków Tucholki ob. Brynówka i Wądrówki, w obr. gm. Pławia w pow. stryjskim. Silny ten potok noszący także nazwę Ukiernika, płynie krętym biegiem na płn. wschód, a potem płd, wschód przez wsie Ryków i Holowiecko, od którego nosi nazwę, doliną zwartą znacznymi wzgórzami lesistymi. Od północy wznoszą się Kiczera 843 m. , Ostry wierch 1026 m. , Jarowiszcze 909 m. i Putyszcza 832 m. Od południa zaś mamy czubki Horby 869 m. , Pliszkę 1019 m. , Makówkę 958 m. i Klewę 1069 m. . Dolny bieg tej rzeki należy do gm. Tuchli. Naprzeciw wsi Tuchli wpada H. do Oporu z lew. brz. Długość biegu od połączenia się potoków 12 kil. Przyjmuje liczne dopływy między nimi z pr. brz. Pszaniczny, Grabowiec, z lew. brz. zaś Kozebiwski potok, Smoczanka, Ukierny i Kamienisty. Wzniesienie zwiercia dła wody 633 m. połączenie się potoków; 596 m. górny koniec wsi Hołowiecka, młyn; 559 m. ujście Grabowca; 541 m. ujście. Br. G. Hołowczyce, wieś i folw. , pow. konstantynowski, gm. Hołowczyce, par. Sarnaki. Jest tu szkoła elementarna. W 1827 r. było tu 70 dm. , 400 mk, , obecnie liczy 85 dm. , 574 mk, gruntów dworskich 1067 m. , włośc. 1973 m. Podług opisu z r. 1856 dobra rządowe H. i Mierzwica składają się z folwarków H. , Mierzwica i Zabuże; z wsi H. , Horoszki, Borsuki, Mierzwica, Klepaczew i Serpelice. Ogólna rozległość wynosiła m. 16604, w której posiadłość rządowa w folwarkach wynosi m. 2906 i lasu m. 2954 czyli razem m. 5860. Włościanie w wymienionych wyżej wsiach posiadają mórg 10744. Gmina H. liczy 3533 mk. , rozl. mórg 17451, graniczy z gm. Chlebczyn, Kornica i Zakanale, sąd gminny okr. II w Horoszkach o 8 w. , st. p. Janów Podlaskie urząd gm. we wsi Bonin, od Janowa 12 3 4 w. W gminie dwie szkoły początkowe W skład gminy wchodzą Bonin, Borsuki, Hołowczyce, HoroszkiWielkie, H. małe, Klepaczów, Litewnikinowe, L. folw. , L. stare, Płosków, Raczki, Sierpielice, Terlików, Wojków, Walim i Zabuże. Hołowczyce 1, dobra, pow. wołkowyski, par. łyskowska, miały kaplicę katol 2. II, , obszerne dobra poleskie w zachodniopółnocnej stronie pow. rzeczyckiego; niegdyś własnośó znanej rodziny Oskierkow, skonfiskowane i oddane jenerałowi Sywersowi, od którego w pierwszej połowie b. stulecia nabyli Horwatowie i dotąd to miejsce jest własnością rodziny Horwatów. Dobra H. wraz z Dudziczami ob, mają obszaru przeszło 67000 mr. w glebie lekkiej, posiadającej w podłożu glinę. Łąki w IL są w lasach, wyrabia się tu dużo smoły i spławia się na Niż. Czynność wyrobu smoły dokonywa lud w tym fachu specyalny zwany Rudnikami i Budnikami, pracownicy ci mają niewielkie nadziały gruntów, lecz praca w smolamiach stanowi ich główny zarobek. Gospodarstwo rolne w H. staranne, duża owczarnia, piękne ogrodownictwo; pałac murowany z kilku pamiątkami i dziełami sztuki, posiada kaplicę katolicką Hołowczyce są miejscowością obfitującą we wszystkie dary poleskiej natury, atoli lasy bardzo zniszczone i bez najmniejszej uwagi na przyszłość eksploatowane, do czego jest pokusą wielkie zapotrzebowanie drzewa na Niż i dogodne spławy rzeką Prypeoią. Stan policyjny 3ci kalenkowicki. 3. II. , wieś i folwark w płn. stronie powiatu mozyrskiego, przy drodze z Komarowicz do Kaszenic i Jewsiejewicz, w głuchej poleskiej miejscowości. Wieś nalaży do gminy komarowickiej, ma osad włościańskich 42. Folwark, dziedzictwo dawno Jeleńskich wraz z folwarkiem Komarowicze ma obszaru przeszło 2300 mr. w glebie piaszczystej, położony na wzgórzystej śród błot oazie, nad głuchą strugą w rodzaju rzeki, bez ujścia, ginącą w błotach, Stan policyjny 2gi. petrykowski. Okrąg sądowy 2gi petrykowski. Hołowczyn, mko nad Wabiczem, wpadają cym do Druci, pow. mohilewski, gub. mohil, własność niegdyś ks. Rapałowskich, Hołowczyńskich, potem Słuszków. Holowczyńscy fundowali tu zbór kalwiński, któtren Słuszkowie oddali katolikom na kościół i osadzili przy nim dominikanów. Obecnie kościół i klasztor w zwaliskach; majętność zaś należy do Wojzbunów. Karol XII stoczył tu zwycięzką bitwę z rossyanami w 1708 r. Jeszcze pierwej bo ro ku 1654 Janusz Radziwiłł zwyciężył tu Rossyan. F. S. Hołowaniwka horb Hołowaniwka horb Hołowaszewka Hołowczanka Hołowczyce Hołowczyn