KONIEC TOMU DRUGIEGO Pogonią osad 38, z gruntem morgów 298; ws Sosnowiec osad 17, z gruntem morgów 78; wś Ostra Górka osad 10, z gruntem morgów 26. Dobra Gzichów w księstwie siewierskiem przed rokiem 1678 były własnością Jana Mieroszowskiego starosty siewierskiego; po nim 1702 syna Kazimierza, po nim 1750 syna Stanisława starosty bendzińskiego; po nim jego syna Józefa hrabiego Mieroszowskiego; tegoż córka Ludwika wnosi te dobra jako Gzichów do Siemieńskich. Dziś należą do Kramstów. 2. G. , ob. Gzików. Gaiki, niem. od roku 1867 Habenhorat, dobra, powiat chełmiński, przy granicy powiatu grudziąskiego, pół mili od Radzyna, 3 4 mili od Wąbrzeźna. Obszaru ziemi obejmuje morgów 995, budynków 12, domów mieszkalnych 7, katolików 58, ewangelików 37. Parafia i poczta Radzyń, szkoła Stanisławki. Jak donoszą pp. benedyktynki z Torunia w aktach swoich klasztornych, wieś Gz. nazywała się dawniej Zeyka, Dzikowo. W pierwszej połowie XVI wieku posiadali ją Kostkowie. R. 1556 Krzysztof Kostka starosta golubski i Jan Kos1 tka podskarbi pruski, starosta puski potwierdzają jako ich brat Stanisław Kostka wojew. cheł. i już przed nim ojciec jego sprzedał był wś swoją G. Jerzemu Konopackiemu, kasztel, chełmińskiemu, staroście świeckiemu, za zł. 1500. Od Konopackich razem z Dżwierznem ob. nabyła Gz. panna Zofia Dulska, ksieni toruńska r. 1621. Była ta wieś dobrze obsadzona i donośna. Po wojnach szwedzkich zaś do tyla spustoszała, że rola drzewem i krzewami porosła, rowy pozarastały, folwarku i poddanych nie było, tylko 2 liche chaty stały, a rocznego pożytku brał klasztor zł. 30. Roku 1699 wypuścił konwent tę wieś w wieczystą dzierżawę na 20 lat Adamowi Trzcińskiemu, który się zobowiązał budynki postawić, rolę oczyścić, uprawić, zasiać, rowy pokopać i t. d. Oprócz 2000 złotych, które zaraz zapłacił, dawał rocznego czynszu po zł. 100. R. 1743 i 1746 dzierżawi Gz. na 3 lata Wacław Rogowski za zł, 333 rocznie. W kontrakcie wymówił n sobie klasztor, ażeby browar pobudował i drzewa więcej ścinać nie pozwolił, które się w granicach Gzików znajdowało. Po sekularyzacji dóbr duchownych rząd pruski wydał Gz. na własność prywatną. Ob. ks. Fankidejski Klasztory żeńskie w dyecezyi chełmińskiej. Obecny właściciel niemiec. KL F. Gzików, zapewne Gzichów, wieś, powiat kaliski, gmina i parafia Błaszki, o 27 wiorst od Kalisza, o 1 w, od Błaszek, 10 domów, 140 mieszkańców. Folwark ma 3 domy, 76 mk. , własność Arnolda, który tu z Wilczkowioami, Bukowiną i lasem Bukowińskim m amp; 1460 morgów gruntu. Roku 1827 G. miał 11 domów, 96 mieszkańców. Folwark Gzików ma rozległości morgów 370 a mianowicie grunta orne i ogrody morgów 300, łąk morgów 24, pastwisk morgów 6, wody morgów 4, lasu morgów 18, nieużytki i place morgów 17. Budowli murowanych 4, drewnianych 4. Wieś Gzików osad 18, z gruntem morgów 114. Glin, Gzyn, po niem. przezwany roku 1866 Kmn, dobra rycerskie, powiat chełmiński, na wyżynach prawego brzegu Wisły, na bitym trakcie chełmińskofordońskim Ostromieoko, pół mili od Chełmna, z gorzelnią. Obszaru zie mi obejmuje morgów 5205, budynków 20, do mów mieszkalnych 9, katolików 124, ewange lików 20. Parafia Czarze, szkoła w miejscu, poczta Unisław. Gz. jest osadą prastarą; za chodzi w dokumencie roku 1222 W XVII w. posiadali te dobra Działyńscy. Paweł Działyński starosta bratyański utrzymywał tu pry watną domową kaplicę. Roku 1630 biskup Zadzik pozwala w niej odprawiać mszę św. w I dni powszednie, Teraźniejszy posiadacz nie miec. Roku 1864 przerobiono w tutejszej go rzelni jęczmienia korcy 770, kartofli 4836. Por. tom I, str. 567. Kś. F. Gziuka, wieś, powiat łowicki, gmina Dąbkowice, parafia Domaniewice, odległa od Ło wicza wiorst 10 a od Domaniewic 6, przy ka nale Pobocznica. W 1879 roku domów wło ściańskich 9, mieszkańców katolików 90. W r. 1881 rozległość morgów 346, osad 13 klassy I. W 1864 roku morgów 272 ziemi urodzaj nej a nieurodzajnej ziemi morgów 74, osad 13, ludności 92. Wieś po prawej stronie drogi wiodącej z Łowicza do Łyszkowic. Ma stawy Dyłowaniec, Roku 1827 miała 8 domów, 61 mieszkańców. Ocz. Gzów, wieś, powiat skierniewicki, gmina Głuchów, parafia Janisławice. W 1827 roku było tu 25 domów i 245 mieszkańców. Por, tom II, str. 612. Gzowice, wieś i folwark, majorat i osada leśna, powiat radomski, gmina Gzowice, parafia Jedlnia. Posiada urząd gminny. W 1827 r. było tu 40 domów i 299 mieszkańców; obecnie liczy 60 domów, 447 mieszkańeów, 390 morgów ziemi dworskiej i 790 morgów włościańskiej. G. osada leśna liczy 2 domy, 10 mieszkańców i 30 morgów ziemi. Wspomina o tej wsi Długosz II, 529. Gmina G. liczy 3364 mieszkańców, przestrzeni 9728 morgów, w tern 4182 ziemi dworskiej i 5546 włościańskiej; sąd gminny okr. I w Dzierzkowic o U wiorst, stacya pocztowa w Radomiu o 12 wiorst; w gminie 2 szkoły początkowe, , kilka młynów, smolarnia i tartak. W skład gminy wchodzą Gzowice, Słupica, Czarna wielki młyn, C. sta ry dwór, C. bełczączka, C. tartak, Bełczączka, Tadeuszów, Marcelów, Kościuszków, Wincento wStary, W. Nowy, Rózgi, Cudno w, Myśliszowice, Cegielnia, Antoniówka, NowyMłyn, Grossowioe, Lassowice, Dawidów, Baraki, Pio trowice, Redlica, Aleksandrów i Wygoda Ja worska. Br. CK Gzowifi wieś, powiat sieński, gmina Obczucha; wraz z folwarkiem Osinówką dziedzictwo Eryka i Aliny Szołkowskich. Ziemi używalnej 2618, nieużytków 1250 dziesięcin. La su, w części zniszczonego, obfitość. A CK Gzowo, wieś, powiat pułtuski, gmina Gzowo, parafia Dzierżeniu. Dobra gzowskie, skła dające się z folwarków Gzowo, Mory i Iwieszowo i wsi t. n. , wchodziły w skład dóbr bis kupów płockich, po zabraniu ich na rzecz skar bu wcielono te dobra do ekonomii Gołędkowo. We wsi Gzowo w 1817 znajdujemy 1 gospo darza czynszownika, 4 pańszczyźnianych i 2 kopcarzy; nadto jedna pusta osada; każdy go spodarz rolny wysiewał 3 korce jarzyny i 3 korce oziminy i zbierał 6 fur siana; czynszownik płacił 92 złp. czynszu do naddzierżawcy ekonomii Gołędkowo; pańszczyźniani odrabiali po 57 i pół sprzężajnych i 115 dni pieszych do miejscowego folwarku rocznie. We wsi znaj dowało się 26 męż. 25 kob. ; na folwarku 10 parobków, 5 dziewek; folwark wtedy wysie wał 9 korcy pszenicy, 70 żyta, 19 jęczmienia, 56 owsa, 5 gryki, 4 grochu, pół korca lnu, ćwierć rzepaku i tyleż prosa; zbierał 40 fur pa rokonnych siana. Folwark Gzowo z nomen klaturą Czerwonka, przyległością Borek Kruczyborski i Bykowiec, wsiami Gzowo, Kruczyborek i Swieszewo, rozl. wynosi morgów j 1037 a mianowicie grunta orne i ogrody mr. j 380, łąk mr. 63, pastwisk mr. 126, lasu mr. 377, nieużytki i place mr. 91. Budowli muro wanych 3, drewn. 16. Nomenklatura Czerwon ka budowli murowanych 1, drewnianych 2. i Jest młyn wodny. Wś Gzowo osad 22, z grun tern morgów 297; wieś Kruczyborek osad 15, j z gruntem morgów 227; wieś Swieszewo osad 5, z gruntem morgów 85. Gmina Gzowo nale ży do sądu gminnego okręgu III w Serocku, gdzie stacya pocztowa, liczy 15655 mr. obsza ru i 5077 mk. Lud. Krz. Gzowskie Budy, ob. Kruczyborek. j Giy, , wieś i folwark, powiat pułtuski, gm. Kozłowo, par. Gzy. Posiada kościół par. mu rowany, podobno r. 1377 erygowany razem z parafią. W 1827 r. było tu 12 domów i 117 mk. Parafia G. dek. pułtuskiego 1800 dusz liczy. Folwark Gzy z wsią Gzy rozległość I wynosi mr. 610 a mianowicie grunta orne i ogrody mr. 351, łąk mr. 56, pastwisk mr. 17, wody mr. , bagna mr. 2, zarośli mr. 24, lasu mr. 145, nieużytki i place mr. 13. Budowli murowanych 1, drewnianych 10, wiatrak. Wś Gzy osad 15, z gruntem mr. 85. Gzyil, ob. Gzin. Gzać, rzeka, dopływ rzeki Wazuzy z prawej strony, poczyna się na płd. wsch. stronie pow. gżąckiego, niedaleko wsi Nowosielc, przeżyna powiat gźacki i płn. wschodni kąt Syczewskiego, poczem uchodzi do Wazuzy na granicy powiatu zubcowskiego gub. twerskiej. Spławną jest od m. Gżacka. Z prawego brzegu przyjmuje Jauzę. Gżack, Gzać, ross. Gżatsh, Gżat miasto po wiatowe gub. smoleńskiej, nad rzeką Gżacią, pod 50 33 szer. i 52 40 dług. geogr. , o 222 w. od Smoleńska, o 168 wiorst od Moskwy, o 654 wiorst od Petersburga, miało 1863 roku 4387 mieszkańców, w tern 46 katolików, 39 izraelitów; stacya pocztowa i stacya drogi żeleznej moskiewskobrzeskiej. Do czasów Pio tra Wielkiego miasto G. było prostą wioską. R. 1719 cesarz ten osadził tu najbogatszych kupeów z Kaługi, Możajska, Borowska i utwo rzoną słobodę nazwał Gżacką przystanią. Od r. 1776 ta słoboda, przedtem zaliczana do po wiatu moźajskiego, została miastem powiatowem najpierw namiestnictwa a w następstwie 1796 gubernii smoleńskiej. Powiat gźacki graniczy na płn. z gub. twerską, na wschód z moskiewską, na płd. z kałuską, na płd. zach. z powiatem juchnowskim a na zachód z wiaziemskim i Syczewskim gubernii smoleńskiej. Gleba piaszczystogliniasta. Rozległość 343386 dziesięcin, ludności było 1863 roku 113264 dusz, w tern 5026 raskolników, 4 katolików, 23 ewang. , 0 izr. Kajwiększa przekątnia po wiatu 82 w, na długość, 50 w. na szerokość. Powiat dzieli się na 2 okręgi administracyjne stany. F. S.

Gziki

Gaiki

Gzików

Glin

Gzi

Gzów

Gzowice

Gzowifi

Gzowo

Gzowskie Budy

Giy

Gzyil

Gzać

Gżack