Gr6, Grójec, góra. Na południe od Żywca, niemal 3 kił. od miasta, w obrębie gminy Sporysza, w pow. żywieckim, wznosi się między rzekami Sołą od zachodu a Koszarawą od wschodu, dosyć spadzista, a dawniej pewnie bardzo nieprzystępna, 612 m. wysoka góra, Grójcem zwana. Na niej wznosił się zamek czyli grodzisko żywieckie. W połowie XIII w. miał tu być zamek łowiecki. Ob. Sporysz. Br. lt; . Grójec, niem. GrojetzBerg, góra w pow. lublinieckim, niedaleko Lubszowa. Grójecka Wola, wś, pow. opatowski, gm. Ćmielów ob. ,, par. Opatów. Liczy 16 dm. , 125 mk. i 326 m. ziemi włosc. Grolewo, folw. , pow. międzychodzki, należy do gm. Wielkie Mnichy Grossmiinche; 14 dm. , 146 mk. Ob. Wielkie Mnichy. Grom, niem. Grammen, wś, pow. szczycieński, nad jeziorem gromskiem, około 1 milę od m. Pasyma, 1 i pół mili od Szczytna, śród pruskich Mazur. R. 1381 komtur ostrodzki Kuno von Liebenstein wystawił przywilej na tę wieś; włók było wtedy 60, z których miał wolnych sołtys Henryk Goldenhorn włók 6; od innych włók dawali po 15 skotów; probo szczowi swojemu w Heinrichswalde Pasym w miejsce dziesięcin dawali po korcu żyta i owsa. Bartnicy tutejsi otrzymali osobny swój przywilej r. 1445; poddani odprawiali szarwarki zwykle na pobliskim folwarku Jęczniku Davidsbof. F. S. Gromada V. Gromady Biłgorajskie, wieś i folw. , pow. biłgorajski, gm. Puszcza Solska, par. Biłgoraj. W 1827 r. było tu 35 dm. i 200 mk. Groinadczyziia, wś, pow. suwalski, gm. i par. Wiżajny. W 1827 r. było tu 9 dm. i 59 mk. , obecnie liczy 6 dm. , 58 mk. , odl. 38 w. od Suwałk. Gromadeii niem. , ob. Gromadne Gromadki lub Nietuszyna, wś i folw. , pow. wieluński, gm. Skrzynno. Gromadno, niem. Gromaden 1. , wś, pow. wyrzyski, 60 dm. , 469 mk. , 29 ew. , 435 kat. , 5 żydów, 124 analf. Poczta w Łobżenicy o 8 kil, st. kolei żel. Białośliw o 15 kil. 2. G. , wś i gm. , pow. szubiński; 3 miejsc 1 Gr. wś; 2 kolon. Gr. ; 3 osada Ositka; 39 dm. , 360 mk. , 331 ew. , 23 kat. , 33 analf. Kościół paraf, katol. dekan. bydgoskiego. Poczta na miej scu, poczta listowa do Kcyni o 9 kil. , st. kolei żel. Nakło o 17 kil. Pod wsią wznosi się sza niec szwedzki. 3. G. , niem. GromadenTheer bude, leśnictwo, pow. szubiński, 1 dom, 6 mk. , należy do gm. Grocholin. M. St. Gromady, ob. Gromada. Gromadzę, ob. Gnaty. Gromadzice 1. , wś i folw. , pow. wieluński, gm. Wydrzyn, par, Czarnożyły. W 1827 r. było tu 13 dm. , 192 mk. Tu w r. 1805 uroGro. dził się znany archeolog Józef Gabryel Sza niawski. Folw. G. rozl. wynosi m. 777, grun ta orne i ogrody m. 449, łąk m. 199, pastw, m. 1, lasu m. 109, nieużytki i place m. 19, bud. mur. 5, drew. 16, płodozmian 11polowy Eolw. ten w r. 1868 oddzielony od dóbr Bieniądzice i Staw. 2. G. , wś i folw. nad rzeką Czerwonką, pow. opatowski, gm. Sadowie, pa rafia Szewna, o 7 w. od Ostrowca. W 1827 r. było tu 25 dm. , 152 mk. , obecnie liczy 34 dmM 263 mk. , 927 mr. obszaru ziemi dworsk. i 283 mr. włość. W XVIII w. wieś ta słynęła z wyrobu garnków. W XV wieku siedziało tu jednocześnie aż siedmiu dziedziców pięciu Straszów i dwóch Wieniawitów. Istniał wte dy młyn na rz. Skarzynie dziś Czerwonka. Czyt. Długosz I, 463. Br. Oh. Gromadzili, Gromadzyn, kol. , pow. płoński, gm. i par. Sochocin, o 8 w. od Płońska. W 1827 r. było tu 14 dm. i 115 mk. , obecnie 17 dm. , 184 mk. , 367 mr. rozl. Byłe dobra G. były własnością rządu; w części zostały folwarki po nabywane na własność prywatną, a reszta uległa kolonizacyi jak kol. Gromadzyn, kol. Sochocin, kol. Brzeźnica i wieś Siedlino. Gromadziszki, folw. , pow. kalwaryjski, gm. i par. Łubów. Liczy 6 dm. , 36 mk. , odl. 13 w, od Kai wary i. Gromadzyn 1. stary, wś, pow. kolneński, gm. Czerwone, par. Kolno, w odległości 3y4 mili od Łomży. Włościanie, dawniejsi pańszczyźniani, mają 18 mr. 256 pręt. , w tej liczbie 14 mr. orn. Drobna szlachta 457 mr. 246 pręt. w tej liczbie 298 mr. 257 pręt. ornego; szlachcianka Józefa Filipkowska 187 mr. 97 pręt. 155 mr. 113 pręt. omego. W 1827 r. 18 dm. , 121 mk. 2. G. wykno, wś, pow. kolneński, gm. Czerwone, par. Kolno. Drobna szlachta ma 302 mr. 121 pręt. 275 mr. om. . W 1827 r. 11 dm. , 77 mk. Są to gniazda rodu Gromadzkich, wspominane już w dokumentach z XVI w. 3. G. , ob. Gromadzin. L. K. GromadzyiioKrzeczkowo, folw. i wieś, pow. ostrowski, gm. DmochyGlinki, par. Ro sochate, Folw. , własność Szadkowskich. Ogól na przestrzeń 821 mr. , w tern 80 mr. łąk, 30 mr. pastw. , 40 mr. lasu, 19 mr. nieużytków; reszta roli ornej, dobrej gleby pszennej. Ob szerny sad owocowy, goopodarstwo poprawne, położenie piękne nad rz. Broczyskiem, na któ rej jest tu młyn o 2 gankach. L. Gh. Gromb. .. , ob. Grab. .. Gromek, młyn, pow. radzymiński, gmina Jadów, par. Kamieńczyk. Gromiec, wś w pow. chrzanowskim, należy do parafii rzym. kat. w Bobrku, liczy 1088 mieszk. i ma szkołę ludową jednoklasową etatową. Większa pos. hr. Potulicki wynosi 185 m. n. a. roli, 69 mr. łąk i ogr. , 10 mórg. Qró gt; pastw, i 50 mr. lasu; mniejsza pos. 310 mor. roli, 96 mr. łąk i ogr. i 108 mr. pastw. Gromiona, rz. , lewy dopływ rz. Szołpie, wpadającej do Wiewirży. Grom ino, wś, pow. pułtuski, gm. Kozłowo, par. Przewodowe Wieś ta pierwiastkowo wchodziła w skład dóbr przewodowsjrich, należących do biskup, płockich. Przy założeniu klasztoru księży jezuitów w Pułtusku, ci otrzymali na własność między innemi włościami część wsi Gromina; druga pozostała przy biskupach. Po zamknięciu zakonu jezuitów, komisya rozdawnicza oddała folw. Podgórze z częścią po jezuicką Gromina sekretarzowi królewskiemu Hadziewiczowi pod warunkiem opłacania 600 złp. czynszu rocznego. Czynsz ten wraz z kolegium pojezuickiem w Pułtusku oddała 11 maja 1781 roku komisya edukacyjna ks. benedyktynom z Płocka w zamian za ich zabudowania w Płocku, zabrane pod seminaryum; benedyktyni oprócz tego zobowiązali się utrzymywać szkoły w Pułtusku. Hadziewicz odprzedał swoje prawa do Podgórza i Gromina za 425 czerwonych dukatów Fabianowi Cholewskiemu, łowczemu sochaczewskiemu; ten ostatni zaś za tę samą sumę odstąpił swoje prawa księżom benedyktynom, co potwierdziła komisya edukacyjna 14 lipca 1781 r. Na części biskupiej znajdowało się wójtostwo 3włókowe; Krzysztof Hilary Szembek przywilejem z 19 grudnia 1781 nadał je na wieczne czasy zgromadzeniu sióstr miłosierdzia w Płocku, za opłatę roczną 30 groszy z włóki; siostry, nie mogąc zarządzać wójtostwem z powodu odległości, odstąpiły grunta ks. benedyktynom z Pułtuska w zamian za grunta posiadane przez tych ostatnich w Płocku; zamianę tę potwierdziła kapituła. Przy zabrania dóbr biskupich na rzecz skarbu za rządu pruskiego, część biskupią przyłączono do ekonomii Jołądkowo ob. Golądkowo, której losy odtąd podziela. Część zaś benedyktyńska pozostała przy klasztorze do ostatnich czasów. W 1817 r. na części rządowej znajdujemy 1 czynszownika zwolnionego od pańszczyzny za czasów pruskich; 11 gospodarzy pańszczyźnianych i karczmarza. Każdy gospodarz wysiewał 5 korcy oziminy i tyleż jarzyny, płacił rocznie 15 gr. czyT iku, 6 złp. hyberny, 32 złp. 41 gr. dzięsięeiny do dworu, 2 zł. 22 gr. stróżowego; oprócz tego dawał 2 kapłony, kurę, 20 jaj; musiał wyprząść 3 łokcie przędziwa z włókna dworskiego lub zapłacić 16 gr. ; odrobić 3 dni tygodniowo sprzężajem lub pieszo, stosownie do woli dworu; nadto odrabiać 20 dni tak zwanej tłuki i żniwa. Czynszownik płacił 60 złp. czynszu, 5 złp. hybemy i 30 złp. dziesięciny do dworu. Pańszczyznę odrabiano do folw. Przewodowo, czynsze i prestacye oddawano do naddzierQró. 849 źawcy ekonomii Gołądkowo. Na części bene dyktyńskiej w 1817 r. było 7 włościan pań szczyzn. , razem w całej wsi 57 męż. , 61 kob. Część benedyktyńska płaciła dziesięcinę koś ciołowi w Przewodowie; w 1856 ta wynosiła 19 rs. 13 kop. Potem urządzono wieś koloni alnie; część benedyktyńska otrzymała pod włościan 156 mr. 61 pręt. , pod wójtostwo 71 mr. ; utworzono 6 osad rolnych, przecięciowo po 25 mr. , zkąd czynsz oznaczono na 64 rs. 56 kop rocznie; na części pobiskupiej, obecnie należącej do dóbr donacyjnych ks. Gorczakowa, utworzono 12 osad rolnych po 37 38 mr. , jedną 27 mr jedną 30 mr. i jedną 21 mórg. ; karczemną i kowalską po 1 i pół mr. ; czynsz wyznaczono na 250 rs. 84 kop. , potrąciwszy wydatki na sołtysa; włościanie otrzymali 530 mórg. 149 pręt. Lud. Krz. Gromki, ob. Brzózki. Gromki, Gromhowa Wola, Tak się zwała w XVII w. wieś, należąca do pow. stężyckiego, stwa gołębskiego. R. 1664 miała chat 22, r. , 1673 tylko 2. Grommels niem, , wś, pow. frydlądzki, st. p. Gallingen. Gromnica, przys. Pustkowia, powiat ropczycki. Gromnica, ob. Diwmosa. Gromnice, lub Gromice, wś, pow. płocki, gm. Mąkolin, par. Bulkowo, o 30 w. od Płocka. W 1827 r. było tu 12 dm. , 105 mk. , obecnie liczy 14 dm. , 124 mk. , 511 mr. ziemi i 19 nieużytków. Gromnik z Siedłowicami, wś nad Białą, w pow. tarnowskim, ma parafią rzym. katol. dek. tuchowskiego, liczy 1882 kat. , 42 izr. Kościół drewniany, erekcyi niewiadomej, roku 1750 konsekrowany p. w. św. Marcina, posia da akta od r. 1785, stacyą kolei tarnowskoleluchowskiej między Tuchowem a stacyą BogoniowiceCiężkowice, o 32 kil. od Tarno wa, urząd pocztowy i telegraficzny i szkołę ludową jednoklasową. Mieszkańców ma 1136, między nimi 80 żydów. Większa posiadłość Edw. Dzwonkowski wynosi 542 m. n. a. ro li, 33 mr. łąk i ogr. , 28 pastw, i 387 m. lasu; mniejsza pos. 747 mr. roli, 62 mr. łąk i ogr. , 163 mr. pastw, i 208 mr. lasu. G. należał w XV w. Lib. benef. Długosza, III, 200 do klasztoru tęczyńskiego Mac. Gromosz, wieś w hr. szaryskiem Węg. , kościół filialny gr. kat. , lasy, 426 mk. Gromoszcze, wś, powiat drysieński, par. Zabiały, ma kościół murowany, pięknie utrzy many, pod wezwaniem Przemienienia Pańskie go, wzniesiony przez obecnego właściciela G. p. Eustachego Hłaskę. Folw. G. ma 826 dzies. ziemi. Fr. GL Gr orno wicze, folw. rząd. , pow. oszmiański, 2 okr. adm. , 56 w. od Oszmiany, 2 domy, Słownik Geograficzny Zeszyt XXIII, Tom II. 54

Grójec

Gr6

Gro

Qró