gm. Hrebenowa w pow. stryjskim. Wypływa w płn. wsch. stronie tejże w lesie Derczynie, na południowozach. stoku pasma wzgórz lesi stych Zełemianką zwanych, ciągnących się z północy na południe na granicy powiatów stryjskiego i dolińskiego, ze szczytami Zełeminem 1177 m. , Kodrawcem 1244 m. , roką 1267 m. , Czarną górą 1215 m. , Ubiczem 889 m. . Potok ten leśny płynie w kier. połd. zach. i w Hrebenowie po 4 kil. biegu uchodzi z pr. brz. do Oporu. Br. G. Deretyniczuk, potok górski w Beskidzie le sistym czyli wysokim, na terytoryum Czarnej Hory, w obr. gm. Żabiego, pow. kossowskim. Wypływa z pod wschodniego stoku ramienia wybiegającego od Muńczela 2002 m. , szczytu w głównym grzbiecie, płynie jarami leśnymi na wschód, opłukując od południa Górę Piasko wą 1158 m. i pod górą Stepańską w lesie Stepańskim koło młyna na polanie Dzembronii wpada z lew. brz. do potoka Dzembronii ob. . Długość biegu 6 kil. Br. G. Derewacz, 1. przys. Chrusna starego, st. poczt. przy trakcie lwowskostryjskim, o 20 kil. na połud. od Lwowa. 2. . I. , przys. Rakowca. Derewek, wś, pow. piński, w 2 okręgu polic, o 12 mil od Pińska, niegdyś Dolskich, Wiszniowieckich, Czarneckich, potem Rummela, skonfiskowana; obecnie należy do radcy stanu Kołczyna, mieszk. 229, ziemi 2624 dz. Część należy do Lisieckich i Leśniewskich; cerkiew. Derewenka, rzeka, lewy dopływ Świni, wpadającej do Raty. Wypływa w parowie po połud. stronie wzgórza Czarnego Horba 372 m. , w obr. gm. Wiszenki, pow. jaworowski; płynie z początku po pod Krasnywierch, poczem między nim a Horodyskiem 383 m. na północ; od leśniczówki Dumasy zwanej, posilony strugą od Zagórza płynącą, zwraca się na Wschód, poczem, zwróciwszy się jeszcze raz na północ od Derewenki, płynie aż do ujścia swego w kierunku północnowschodnim po pod wzgórze Jaworniki 312 m. , przez Chytrejki, przysiółek Kunina pow. żółkiewski, przez Kunin, obręb gm. Glińska, gdzie od pr. brz, przyjmnje Bzynkę; następnie przez gm. Piły, Zameczek. Pod wsią Kulawą przepływa Derewenka znaczny staw i we wsi Derewni uchodzi do Świni. W górnym swym biegu zowią go Świnią; od wsi Zameczka aż po Kulawę Krywulą. Długość biegu 40 kil. Br. G. Derewiancze, wś, pow. ostrogski, nazach. od m. pow. Ostroga o 6 w. oddalona, okolona zewsząd lasami. Ma cerkiew parafialną, niewielki stawek. D. pierwotnie należały do ks. Ostrogskich. Ostatni ordynat ostrogski ks. Janusz Sanguszko, marszałek nadworny w. ks. lit. , tę wioskę z m. Ostrogiem i innemi wsiami 6 Der. Der. 1753 r. darował Małachowskiemu, kanclerzowi w. kor. , któremu była w 1795 r. skonfiskowana i darowana jenerałowi Fersen a ten ją w r. 1802 sprzedał JózefowiAugustowi grafowi Ilińskiemu senatorowi; dostała się potem w posagu wnuczce jego Oktawii z Ilińskich Kurzenieckiej. Sama wioska rozrzucona na pochyłości góry, na której uprawne pola; przed nią szeroko roztaczają się łąki pastewne; dwór pod lasem na wzgórzu. Derewiańczyca, rz. , lewy dopływ Szczary. Derewiańczyce, wś, pow. Słonimski. Byk tu kaplica katolicka par. Słonim. Derewiane, wś, na Wołyniu, nad rz. IŁudką, o wiorst 2 od Ulewania ku Ołyce. Pierwotnych osiedleńców i nazwę odnieść należy do Drewlan, którzy przez kniaziów peresopniokich w bitwie pojmani, tu osadzeni zostali; 1448 r. majętność ta nadaną została Michałowi księciu Czartoryskiemu, do którego potomków w płci męzkiej i teraz należy. Wieś nadzwyczaj rozległa. Derewianka, Derewianki, wś, pow. mohylowski, gm. i par. Szarogród, dusz męz. 389; ziemi włośc. 695; wraz z futorami Dobrowolskiego, Dyjakowskiego i in. , oraz z wioską Karpowce należy do klucza szarogrodzkiego I ks. Romana Sanguszki. R. 1868 miała 22 dm. Derewiański Jar, przysiołek, pow. uszyoki, gm. i par. Kitajgród, nad rz. Tarnawą. Roku 1868 miał 6 dm. X. M. O. Derewiany, wś, pow. uszycki, gm, i par. Kitajgród, 177 dusz męz. , 78 jednodwor. , 356 dz. ziemi włośo. Należała do Kurowieckich i Markowskich, dziś Żebrowskich 557 dz, , Peszyńskiego 143 i kilkanaście drobnych cząstek, R. 1868 miała 90 dm. Dr. M. Derewicka Stobódka, nad rz. Derewiczką, pow. zwiahelski, gm. Derewicze, par. Lubar. R. 1867 miała 50 dm. Derewicze, wś, nad rz. Derewiczką, pow nowogradwołyński, gm. derewicka, par. Lu. bar, włość. dusz 382; ziemi włośo. 246 Mm Własność, dawniej Stępowskich i Jaroszyńskiego. Cerkiew drewn. i zarząd gminny. R. 1867 miała 79 dm. L. R. Derewiczka, rz. , lewy dopływ Słuocza, pow. zwiahelski; por. Demkowce i Derewicze. Derewiczki, wś, pow. nowogradwołyński. Zarząd gminny; włośc. dusz 476, ziemi włośc. 1251 dz. ; ziemi obywatelskiej 1240 dzies. ; wła sność Żurakowskich L. R. Derewiczna, wś i folw. , pow. radzyński, gm. BrzozowyKąt, par. Komarówka, liczy 94 dm. , 620 mk. , gruntu 2436 morg. Derewińce lub Derwińce, wś folw. , pow. kalwaryjski, gm. i par. Urdomin; odl. od Kalwaryi 18 w. D. wś liczy 24 dm, , 194 miesz, D. fol. , 4 dm. , 39 mk. Der. Derewiszcze, mała wś w środku pow. rzeczyckiego, nad rz. Wiś, miejscowość poleska. Derewiany. wś, pow. Kamionka strumiłowa, nad Bugiem, o 9 kil. na półn. zach. od Buska, a o 15 kil. na połud. wschód od Kamionki strumiłowej, zaś o 8 kil. w tym samym kierunku od wsi Tadanie, w lasach, piaskach i moczarach. Przestrzeń Posiadł. więk. roli ornej 485, łąk i ogr. 199, past. 29, lasu 206; pos. mn. roli or. 585, łąk i ogr. 271, past. 9, lasu 22 morg austr. Ludność rzym. kat. 82, gr. kat. 475, izrael. 17 razem 574. Należy do rzym. kat. parafii w Tadaniu; gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu buskiego; do tej parafii zaliczoną jest filialna cerkiew Przemienienia Pańskiego w Spasie z 420 duszami gr. kat. obrządku. W tej wsi jest szkoła filialna 1klasowa i kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym 208 złr. w. a. Właściciel większej posiadłości Rozalia hr. Zamoyska. B. R. Derewna, wś i dobra we wschod. połudn. stronie pow. nowogródzkiego, w gm. nowomyskiej ob. Nowa Mysz, w 3 okr. polic, nowomyskim, w 3 okr. sądowym, w 4 okr. wojsk. darewskim, w par. kat. nowomyskiej; dobra te są dziedzictwem Brzozowskich, mają obszaru 1924 mor. , gleba dobra, łąki obfite, gospodar stwo niedbałe. AL Jel. Derewnia z Niedziednią, wś, pow. żółkiewski, nad potokiem Derewenka, dopływem Bugu, w niskiej, płaskiej, piaszczystej, bagnistej i leśnej okolicy, o 11 kil. na północ od Żółkwi, o 12 kil. na południowy zachód od Mostów wielkich, o 3 kil. na północny zach. od gościńca krajowego żółkiewskosokalskiego i stacyi pocztowej we wsi Turynce; dwór leży na półwyspie utworzonym przez stawek. Przestrzeń posiadł. więk. roli or. 339, łąk i ogr. 397, past. 8, lasu 1945; pos. mn. roli or. 1437, łąk i ogr. 1439, past. 232, lasu 55 mórg austr. Ludność rzym. kat. 75, gr. kat. 1111, izrael. 96; razem 1282. Należy do rzym. kat. parafii w Żółkwi; grec. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu żółkiewskiego; do tej parafii zaliczoną jest filialna cerkiew w Kulawie z 389 greek, katolickiemi duszami. Cerkiew z drzewa postawiona w 1842 r. przez Henryetę Tworziańską, wedle napisu umieszczonego nad drzwiami wchodowemi w 1640 roku. D. leży nad rzecz. Derewenką i ztąd pochodzi nazwa tej wsi. Dawniej należała do Żołkiewskich, potem da rodziny Sobieskich; ta ostatnia rodzina nadała w 1717 r. cerkwi w Derewni prawo opału, warzenia piwa, pastwiska i wolnego miewa. Po wygaśnięciu Sobieskich przeszła z całemi dobrami żółkiewskiemu w ręce Radziwiłłów, a potem przez sprzedaż do Tworziańskich. Henryka Tworziańska zapisała ten majątek Bojomirowi Starzeńskiemu, którego dzieci i spadkobiercy Stanisław, Tadeusz i Jadwiga StarzeńDer. 7 scy są właścicielami tej włości. W aktach parafialnych tamtejszej gr. kat. parafii znajduje się erekcya z 1717 r. B. R. Derewnia, wś, w połud. stronie pow. piń skiego, w gm. terebieskiej, w 3 okr. polic. płot nickim, w 4 okr. wojskowym płotnickim, w 3 okr. sądowym; wś głucha poleska, pozbawiona komunikacyi. Al. Jel. Derewno, w jęz. urz. Dierewnaja, mko, pow. oszmiański, nad strum. Kiszelówką, leży pod 53 41 szer. geogr. i 44 13 dług. wschod. , niedaleko granicy gub. mińskiej, o 27 w. na płn. zach. od st. dr. żel. mosk. brzesk. Stołpec, o 9 w. na płd. wsch. od Nalibok, w 4 urz. polic; należy do 3 sądu pokoju, smorgońskiego okr. , posiada zarząd gm. włośc. , szkółkę wiejską i murowany paraf. kościół kat. p. wez. Zwia stowania. D. parafia kat. kl. 4 dek. Wisznie wskiego, liczy 4411 wiernych. D. gm. włośc. dzieli się na 3 wiejskie okr. , posiada 18 wsi, 320 dm. i liczy 2352 mk. D. należy do hr. Czapskich, a była włas. Radziwiłłów, z któ rych Mikołaj fundował tu 1590 r, zbór kal wiński, przerobiony na paraf. kośc. kat. Mko ma 105 dusz. J. W. Dereźnia Majdan, D. solska i D. zagrody, trzy wsie, pow. biłgorajski, gm. Sól, par. Puszcza solska. D. Majdan i D. Sól należą do ord. Zamoyskiej. Dereżyce z Monasterem, wś, pow. drohobycki, nad potokami Kruszelnik i Ratoczyn, o 3, 5 kil. na połud. zach. od Drohobycza i ty leż na półn. od wsi Hubycze, przy dr. żel. dniestrzańskiej, między Drohobyczem a Borysła wiem. Przestrzeń posiadł. więk. roli or. 24, łąk i ogr. 12, past. 38, lasu 265; posiad. mniej. roli or. 424, łąk i ogr. 90, past. 287 morg aust. Ludność gr. kat. 336, izrael. 12, razem 348. Należy do rzym. kat. parafii w Drohobyczu, gr. kat. parafii w Hubyczu. Właściciel wię kszej posiadłości konwent oo. bazylianów w Drohobyczu. Por. Czecza. B. R. Deręgowice, ob. Doręgowice. Dergacze, gub. charkowska, st. dr. żel. kursko charkowskiej. Derhaczew, gub. samarska, pow. nowouzieński, st. p. przy trakcie z Nikołajewska do N. Uzienia. Derisno, ob. Dzierzążno. Derkacze, wś, pow. starokonstantynowski, par. kat. Starokonstantynów, nad rz. Ikawą. W ostatnich latach 18 wieku Katarzyna ze Sławków Rotharyuszowa, podstolina źwinogródzka, nabyła D. od Szaszkiewicza. Dziś należą one do Joana Rotharyusza. Rzeczka Ikawa tworzy tu staw, na obszernym półwyspie którego urządzono ogród angielski, a śród klombów wznoszą się cieplarnie i dom właściciela. Jest w D. cerkiew parafialna. Z wsią Deretyniczuk Deretyniczuk Derewacz Derewek Der Derewiańczyca Derewiańczyce Derewiane Derewianka Derewiański Derewiany Derewicka Stobódka Derewiczką Derewiczka Derewiczki Derewiczna Derewiszcze Derewna Derewnia Derewno Dereźnia Dereżyce Deręgowice Dergacze Derhaczew Derisno