Głuch, niem. Glauch, wś, pow. szczycieński, nad strugą Omulew, o 1 milę od Wielbarka, na Mazurach pruskich. Głuch, jez, , ob. Mereczanka. Głucha Łań, rzeka w pow, mozyrskim, nie ma właściwego początku lecz jest prawem przedłużeniem rzeki Wołchy, która, mając źródła w sławnych bagnach Hreczyńskich i w zlewie rzeczki Babki, pod wsią Hreczenowicza mi, rozdziela się na 2 ramiona; odtąd prawe zwie się Głuchą Łanią, przepływa najdziksze błotniste miejscowości, wcale niezasiedlone; w kierunku południowym tworzy wyspy i mo czary i obiegłszy tak około 2 mil wpada do Prypeci z lewej strony. Al. Jel. Głuche, niem. Glucha, włośc. wś, pow. starogrodzki, na gruncie piaszczystym ponad małem jeziorem, 1 2 mili od Skurcza w borach ciągnących się ztąd aż po za Tucholę. Obejmuje posiadł gbur. 6, ogrodn. 9, obszaru ziemi mr. 450, katol. 139, ewang. 9, dom. mieszk. 18. Parafia, szkoła, poczta Skurcz. Odległość od Starogrodu 3 3 4 mili. Głuche, jez. w pow. sejneńskim, liczy 31 mr. obszaru, 48 stóp głęb. otoczone trzęsawi skami. Strumień wypływający z niego wpada do jez. Turkowo w dobr. Klejwy. Tak podaje L. Wolski Jeziora w kalend, astron. z 1861 r. ale na mapie woj. topogr. XIV, 2 niema wcale tego jeziora. Br. Ch. Głuche 1. , jezioro niewielkie w północnej stronie pow. ihumeńskiego wśród błot i bagien; tu bierze początek rzeczka Worok wpadająca do Uszy. 2. G. , jez. we wsi Malinówka, pow. dyneburski, 18. 86 dzies. rozl. Al. J. , Fr. Gl. Głuchoniemcy. Gały obszar podgórza od dołów sanockich po Gorlice, Szymbark i Pilzno, skolonizowany był przez Sasów, i dodziś jeszcze lud nazywa tę okolicę na Głuchoniemcach. Głuchów 1. wś i folw. nad rz. Jeziorną, pow. grójecki, gm. Kobylin, par. Worów. Posiada browar, z produkcyą roczną na 31850 rs. i młyn parowy z produkcyą na 46800 rs. W 1827 r. było tu 17 dm. i 108 mk. Folw. G. z wsią G. i Wysokin, tudzież osadą fabryczną GL, od Warszawy w. 38, od Grójca w. 4, od Tarczyna w. 8. Nabyto w r. 1874 za rs. 33000. Rozl. wynosi m. 1087 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 751, łąk m. 118, lasu m. 166, nieużytki i place m. 52. Bud. mur. 5, drewn. 12, płodozmian 11polowy. Wieś G. osad 29, gruntu m. 207; wś Wysokin osad 7, gruntu m. 52. W roku 1873 od dóbr tych odłączoną została osada Karolków z gruntem m. 30. Osada młynarska G. oddzielona w roku 1877 od dóbr G. , ma rozl. m. 49, budow, drewnianych 5. 2. G. , lub Głuchówek, folw. , powiat kutnoski, gm. i par. Piecka Dąbrowa o 4 w. od Soboty, o 6 od Pniewa, dm. 3, mk. 24 ogólnej przestrzeni m. 180. 3. G. , wieś rząd. , w XVII w. arcybiskupia, pow. skierniewicki, gm. i par. Głuchów. Należy od 1829 r, do dóbr rządowych, stanowiących tak zwane księstwo Łowickie. Grunta folwarczne są wieczystą dzierżawą, lasy zaś stanowią osobną straż leśną i mają 3589 morg. Jest tu kościół par. mur. z r. 1786, erygowany 1499 r. przez prob. Trojana, zarząd gminny, szkoła początkowa. Ludność zamożna trudni się płóciennietwem. W 1827 r. liczono tu 47 dm. , 353 mk. Parafia G. dek. skierniewickiego 1125 dusz liczy. R. 1789 przyłączono do niej par. Wysokienice jako filią. Gmina G. należy do sądu gm. okr. I w Dębowej górze, st. poczt, w Roo 12 w. Liczy 21063 morg, obszaru i 5659 mk. podług opisu z r. 1853. Dobra G. , włas ność osobista Najjaśniejszego Pana, składały się z folw. i wsi amp; , kolonii Kochanów, wsi Miłachowice, folw. i wsi Wysokienice, folw. i wsi Skorydoły, fol. i wsi Złota, folw. i wsi Jasień pod Wysokienicami, folw. i wsi Białymin, folw. i wsi Miechowice, wsi Borysław, folw. i wsi Janisławice, wsi Gzów, folw. i wsi Lnisno, wsi Byczki, wsi Modła, fol. i wsi Przybyszyce, folw. i wsi Stapia, wsi Lipce, Mszadłów, Drzewce, Zasywilki, folw. i wsi Jasień pod Kołacinem, Młyna Reczul, Wójtost wa Reczul, Młyna Gzów, Młyna Przybyszyce, Młyna Grochal, Młyna Reczul, podług wiadomości z r. 1842 Ekonomja Głuchów ma mieć w ogóle rozległości m. 29911. 4. G. , wieś, pow. łódzki, gm. Żeromin, par. Tuszyn. Leży przy drodze bitej ze Rzgowa do Piotrkowa. 5. G. , wieś i folw. , pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka, par. Brzyków. Leży o 10 wiorst od Widawy. 1827 r. było tu 12 dm. , 112 mk. Fol. G. z attynencją Zawistna i wsiami G. , Sabinów, Franin, od Piotrkowa w. 56, od Łasku w. 34, od rzeki Warty w. 1. Nabyte w r. 1862 za rs. 49875. Rozl. wynosi m. 1019 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 535, łąk m. 18, pastwisk m. 2, lasu m. 430, nieużytki i place m. 34, płodozmian 7 i 9polowy. Bud. mur. 10, drew. 3. Wieś GL osad 39, gruntu m. 199, wś Sabinów osad 12, gruntu m. 87; wś Franin osad 9, gruntu m. 85. 6. G. , folw. i wś, pow. turecki, gm. Tokary, paraf. Głuchów, leży nad rzeczką Teleszyną o 4 w. od Dobry. W połowie XVI w. własność Zarembów następnie Ostrowskich, Wężyków, Pstrokońskich, Cieleckich, Borzęckich, obecnie Zaborowskich. Przestrzeni 1650 mor. z czego włościanie posiadają mor. 390, dwór zaś ma gruntów ornych 660 mor. n. p. , łąk 300 m. , lasu Olszowskiego 240 m. pastwisk i ogrodów 60 m. Łąki irrygowane, stawów 6, z gospo darstwem rybnem. Wieś ta jest wzorowo za budowana, r. 1827 miała 25 dm. , 82 mk. , dziś 43 osad. Kościół pod tytułem św. Mateusza Ap. w. 1753 kosztem dziedzica Tomasza Gałczyńskiego wybudowany został. O roku ustanowienia paraf. niewiadomo. Księgi metryczne, związków małżeńskich znajdują się od r. 1570, akta zejścia od 1734 lecz nie prowadzone w porządku lat 2 powodu małego i niewystarczającego proboszczowi utrzymania. Parafia ta często bez pasterza dusz zostawała i dla tego kościół i zabudowania plebańskie chyliły się ku upadkowi. Teraz dopiero od lat 30 kilku własnych posiada pasterzy, dla tego też kościół i inne zabudowania w lepszym są stanie. Ks. Bonifacy Baryłkiewicz r. 1875 cmentarz ogrodził. Do parafii Głuchowskiej należą wsie Głuchów, Wilczków i Borek Głuchowski. Na cmentarzu grzebalnym znajduje się kaplica św. Salomei. Parafia liczy dusz 722. 7. G. , wś, pow. stopnicki, gm. Potok, par. Drugnia. Leży na lewo od drogi z Chmielnika do Rakowa. Wspomina Długosz II 389. W 1827 r. było tu 31 dm. , 191 mk. 8. G. , wś, pow. pińczowski, gm. Boszczynek, par. Skalbmierz. W 1827 r. było tu 12 dm. , 67 mk. W 15 w. należał do Mikołaja Piwko hr. Habdank Dług. 1528, II 324. 9. G. , wś, pow. siedlecki, gm. i par. Mordy. W 1827 r. było tu 27 dm. , 156 mk. ; obecnie liczy 28 dm. , 341 mk. i 615 morg. obszaru. 10. G. , ob. Głuchowo. Głuchów, miato powiatowe gub. czernihowskiej, nad rzeczką Jeśmanią położone, pod 51 i 43 szerok. półn. i 510, 16 dług. zach. , przy gościńcu, łączącym połd. Rossyi z jej środkiem i północą kijowskomoskiewski gościniec, nazwę ma zapewne od tego iż jest to najodleglejszy głuchy kąt Małorosyi, klinem wchodzący między orłowską i kurską gubernie. Historya G. w krótkości jest taką w latopisach imię Grł. jako miasta spotykamy po raz pierwszy w roku 1152, w którym to czasie było zrabowane przez Połowców, przybyłych na pomoc księciu swemu Dołhorukiemu. W r. 1168 jest już miastem księs. Siewierskiego, odległe o 60 w. od teraźniejszego m. NowogrduSie wierskiego. W r. 1239 G. wzięty przez tatarów, należał potem do księstwa czernihowskiego, następnie przeszedł w posiadanie Polski i Litwy. W roku 1352 mieszkańcy Gł. wymarli od dżumy, jak wieść niesie, pozostał jeden tylko człowiek; lecz miasto prędko na nowo się zaludniło, osobliwie gdy przybył doń z Litwy, ze Słucka, szlachcic Marek Gimber, czy Kimber, herbu Topór, który tu przemysł znaczny rozwinął, za co otrzymał w nadanie wieś Berezę, o 5 wiorst od Gł. Głównem zajęciem jego było wyrabianie potażu. Po śmierci Marka Gimbera handel prowadziła żona jego. Osada, będąca owego czasu w jej posiadaniu, obecnie jest miasteczkiem, noszącem, od imienia pierwotnej właścicielki, nazwę swą Marczychina Buda. Gł. był twierdzą dosyć silną, w r. 1664 oblegali go Polacy, lecz niezdobywszy odstąpili. Miejscowi rządcy G. nazywali się pułkownikami. W roku 1708, po wy klęciu Mazepy w Gł. został obrany het manem, Jan Skoropadski, później Paweł Połubotek, ostatnim był Rozumowski. W roku 1722 w Głuchowie urządzono collegium małorossyjskie, rodzaj senatu. Pierwszym prezesem kollegium z ramienia rządu wielkorossyjskiego był Stefan Weijaminów, który rządził despo tycznie i surowo, mając pod swą władzą i du chowieństwo na mocy ukazu Cesarza Piotra I. W r. 1764, gdy się Rozumowski zrzekł hetmaństwa, głównym rządcą Małorossyi i prezesem kollegium naznaczony, przez Cesarzową Kacarzynę, II, hr. Piotr Rumiancew, który mieszkał w Głuchowie, w powiecie zaś miał dobra. Odtąd członkowie kollegium byli na wpół Wielkorossyanie i sekretarz również Wielkorossyanin. Po skasowaniu kollegium w roku 1782 G. stał się powiatowem mia stem księstwa gubernii Nowogrcdsiewierskiego, w końcu gubernii Czernihowskiej. Obecnie G. liczy mieszkańców przeszło 15000, z których znaczna część żydów, 9 cerkwi, 2 synagogi. Zakłady naukowe progimnazium męzkie o 6 i żeńskie o 4 klasach, in stytut dla nauczycieli, przy nim szkoła wzo rowa, ochrona dla dzieci, urządzona i utrzymy wana przez bogatego miejscowego obywatela Tereszczenkę, szpital na 20 łóżek również jego kosztem utrzymywany, bank, st. telegraf. , dwa publiczne ogrody, publiczna biblioteka i klub; fabryka parowa maszyn z lanego żelaza, go rzelnia, browar i. 2 młyny wodne. Główny przemysłem G. jest tarcie desek, które idą do Wielkorossyi, oraz rolnictwo. W powiecie G. i w Putyrolsku blizkim Gł. jest 5 fabryk cukru z nich jedna rafinerya, 4 prowadzone przez Tereszczenkę. N. Głuchów 1. wieś, pow. sokalski, o 10. 5 kil. na wschód od Bełza, o 6 kil. na zachod od Krystynopola a o 15 kil. na północ od Mostów wielkich. Obszar dwor. poś. 593 m. włoś. , 616 m. ludność 310, w tern 35 rzym. kat. , należących do parafii w oddalonym o 4 kil. Ostrowie, gr. kat. 221, należących do parafii w pobliskim Waniowie reszta izrael. W tej wsi jest szkoła niezreorganizowana o 1 nauczycielu. Właściciel więk. posiadłości. Michał Falkowski. 2. G. , wś w pow. łańcuckim, przy kolei arcyk. Karola Lidwika o 3 kil. od Łańcuta odległa, liczy 880 mieszk. i należy do parafii rzym. kat. w Łańcucie. Ma kasą pożyczkową gminną z kapitałem 1157 zł. Większa pos. Alf. hr. Potocki wynosi 496 m. roli, 86 m. ogrodów i łąk i 20 m. pastw, , mniejsza pos. 464 m. roli, 68 m. łąk i 75 m. pastw. Głuchów 1. wieś, pow. krotoszyński, 37 Głuch Głuch Głucha Głuche Głuchoniemcy Głuchów