690 Gli. północnego stoku góry Pilsko 1577 metr. , wznoszącej się ną granicy Galicyi i Orawy Węgier, w obr. gm. Korbielowa w pow. żywieckim. Płynie lasem zrazu na wschód, równolegle do granicy, potem na północnywsch. , aż po drogę wiodącą z Żywca przez Jeleśną do Półhory na Orawie; tutaj tworzy jaz i zwraca się na północ; płynąc wzdłuż tej drogi, zrazu po zachodniej jej stronie, potem po wschodniej przez Korbielów, uchodzi w Krzyżowej do Krzyżówki, dopływu Koszarawy. Długość biegu 8, 7 kil. Przyjmuje liczne strugi górskie, przedewszystkiem z lewego brzegu, między niemi Kamienny i Uszczawny potoki, spływające z lasów Buczynki i Uszczawnego, na północ od Pilska się rozlegających. Porusza kilka młynów. 2. G. , potok, powstaje w obr. gm. Dołhołuki, pow. stryjski, z pod działu wodnego Kłodnicy i Stynawki, ciągnącego się od północnego zachodu ku południowemu wschodowi, w lesie z kilku strug; płynie na północny wschód głębokim wądołem, zwartym od północy lesistem wzgórzem Łukaczowem, a od południa wzgórzem Horodwym 436 m. pom. wojsk. , a w końcu zwróciwszy się na północ w stawku Szypilskim łączy się z potokiem Szypilskim, wpadającym w Manastercu do Solanki. Ujście 350 m. npm. Długość biegu 4, 8 kil. 3. G. potok, powstaje w obr. gm. Glinnego w pow. Lisko, płynie zrazu na północ, potem na północnyzachód przez Glinne i Tankowce i na łąkach moczarowatych Młaki zwanych, uchodzi z lew. brz. do Dyrboka ob. Długość biegu 5 kil. Ujście 325 metr. npm. 4. G. , także Hłynny, potok leśny, w obr. gm. Bołochowa w pow. dolińskim, wypływa ze źródeł leśnych, w północnozachodniej stronie tejże gminy, nieopodal granicy tegoż pow. z pow. żydaczowskim. Płynie na południowywschód, zabierając z pr. brzegu krótkie potoki leśne i po dwóch kil. biegu uchodzi z prawego brzegu do Zbory, dopływu Bołochówki. Br. G. Glinny stok, wś i folw. , pow. radzyński, gm. Suchowola, par. Parczew. Wieś liczy 36 dm. , 42 osad, 300 mk. , 805 morg. ziemi. Fol. według opisu z 1868 roku ma 1536 morgów rozległ. Glino, jezioro, pow. kartuski, na zachód wielkiego jez. raduńskiego, między wioską Ka mienicą, Przerowiem, Borucinem i Łączynem; przez nie przechodzi struga do jeziora raduńskiego. Rozmiaru niewielkiego, postaci okrą głej. Kś. F. Glinojeck, wś i folw. nad rz. Wkrą, pow. ciechanowski, gm. Młock, par. Glinojeck. Leży o 3 mile od Ciechanowa, posiada kościół par. drewniany, cegielnię, młyn wodny tartakiem i cukrownię Izabelin, założoną w r. 1858 r. przez spółkę obywatelską. Zatrudnia ona około 150 ludzi i przerabia średnio 40000 Gli. korcy buraków. Szkółka początkowa. W 1827 r. było tu 22 dm. i 192 mk. ; obecnie 8 dm. , 84 mk. , 879 m. gruntu. Par. Gr. dek. ciechanowskiego 2340 dusz liczy. Dobra Glinowieck lub Glinojeck składają się z folw. G. , osady fabrycznej Izabelin, wsi G. , Żelazna, Krusz, Dukt i Juliszewo. Nabyte w r. 1874 za rs, 63052. Rozl. dworska wynosi m. 1187 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 906, łąk m. 70, patwisk m. 14, lasu m. 149, nieużytki i place m. 48, płodozmian 4 i 10polowy. Bud. mur. 4, drew. 10. Izabelin cukrownia i rafinerya z gruntem m. 19, która to osada w roku 1877 oddzieloną została, jak również i młyn wodny z tartakiem i gruntem m. 30. Wieś G. osad 45, gruntu m. 265; wś Żelazna osad 22, gruntu m. 335; wś Krusz osad 10, gruntu nr 104; wś Dukt osad 11, gruntu m. 151; wieś Juliszewo osad 14, gruntu m. 85. Glinow, ob. Jelenowo. Glinowa góra, niem. Lehmberg, osada pod wsią Szarłaty, pow. kartuski, stacya poczt. Przyjaźń. Glinowe rowy, niem. Glinowerow, wybud. do Zalesia, pow. kartuski, nowo założone wraz z 8 pobliskiemi wioskami około r. 1639. Osady te nosiły wtedy nazwę Nowe Kosowo. R. 1654 król Jan Kazimierz nadał je Janowi von Werda w dożywociu. Parafia Przodkowo, poczta Kartuzy, dokąd odległość wynosi 1 2 3 m. Posiadłość ta umieszczona jest na najnowszych mapach pruskiego generalnego sztabu; za to statystyki urzędowe jej nie podają. Prawdopodobnie nadano jej nową niemiecką przezwę. Glinowieck, ob. Glinojeck. Glinówka 1. zaśc. szlach. , pow. wileński, 1 okr. adm. , o 34 w. od Wilna, 1 dom, 7 mk. katol. 1866. 2. G. , wś czereskiej wołosti, nad jeziorem Synowskiem, pow. dziśnieński, 3 okr. adm. , o 29 w. od Dzisny, 4 dm. , 20 mk, prawosł. 1866. Glińsk 1. wś, pow. winnicki, par. Pików, nad rz. Hnyłopiatą, wraz z 10 wsiami składała klucz gliński, należący do hetmana Rzewuskiego. Po rozpadnięciu się majątku, G. nabył Seweryn Orłowski. Dziś do Sobieszczańskich należy 1470 dzies. ziemi używalnej, w tern 80 dzies. lasu; i do Miłoradowicza 1063 dzies. , w tej liczbie 75 dzies. lasu. Ludności męz. jest 600 dusz, jednodworców 100. Ziemi włościan 1046 dzies. Cerkiew pod wezw. Wniebowzięcia N. M. P. , ziemi cerkiewnej 72 dzies. Roku 1868 G. miał 211 dm. 2. G. , wś, pow. łucki, o 60 w. od Łucka; wychodźcy czescy. Glińsk, ob. Hlińsk i Glińska. Glińsk, niem. Glinzig, wieś na dolnych Łużycach w pow. chociebuskim; w r. 1880 lud ności 388. A. J. P. Glińska wola, wś, pow. mielecki, par. Borowa, o 16, 5 kil. od Mielca. Gli. Glińskie 1. albo Chwiedosowo, wś rząd. , nad potokiem, pow. dziśnieński, 3 okr. adm. , o 18 w. od Dzisny, 4 dm. , 30 mk. kat. 1866. 2. G. , zaśc. pry w. , pow. dzisieński, o 48 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 2 dm. , 23 mk. katol. 1866. 3. G. , wś, rząd. , pow. wilejski, o 67 w. od Wilejki, 3 okr. adm. , gm. wołkołacka, 3 dm. , 30 mk. kat. 1866. Glińsko, os. , powiat wieluński, gmina Sokolniki. Glińsko z Czeremożnią, Berdygami, Zawadą, Zaryskami i Szarpanką, wieś, pow. żółkiewski, o 5, 5 kil. na zachód od Żółkwi oddalona, nad Derewenką i Bzynką. Posiadł. dwor. obejmuje 380 roli ornej, 143 łąk i ogr. , 300 past. 1023 m. a. lasu; włościanie mają 1093 roli ornej, 713 łąk i ogr. , 407 past. , 44 mor. lasu; ludność 1322 w tern rzym kat. 263 należących do par. w Żółkwi, gr. kat. 1043, reszta izrael. Parafią gr. kat. ma w miejscu, należącą do dek. żółkiewskiego dyecezyi przemyskiej. Wieś ta posiada kopalnię brunatnego węgla kamiennego. Również znajduje się tutaj fabryka naczyń fajansowych; fabryka ta produkuje także fajki stambułkami zwane i inne gliniane naczynia; wszystkie te produkta wywożą i sprzedają we Lwowie, na całem galicyj. Podolu, w Bukowinie i MołdoWołoszczyźnie. Jest tu szkoła etatowa o 1 nauczycielu i bracka skarbona robotników w kopalni brunatnego węgla kamiennego Feliksa Langa. Naczynia fajansowe z fabryki w Glińsku zostały podczas wystawy publicznej w Wiedniu 1835 roku zakupione do użytku dworu cesarskiego. Posiadłość większa była własnością Juliana i Zofii z Jędrzejowiczów małżonków Czerwińskich; drogą kupna przeszła była na własność Władysława i Honoraty z Kulczyckich małżonków Głowackich; obecnie podzielona na kilka części; z tych jedna jest własnością Grodzickich. Glińsko, niem. Gleinitz, wieś, pow. kościanski, 27 dm. , 217 mk. , wszyscy kat. , 64 analf. Stac. poczt, w Szmiglu o 3 kil. , st. kol. żelaz. Stare Bojanowo o 6 kil. M. St. Glińszczyzna, os. , pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny; 1 dom. , 6 mk. Glińszczyzna, wś włośc. , pow. wilejski, o 82 w. od Wilejki, 3 okr. . adm. , gm. duniłowicka, 13 dm. , 103 mk. 1866. Glintsch niem. , ob. Glińcz. Gliny 1. kolon. , pow. koniński, gm. Dąbroszyn, par. Dzierzbin, na południowyzachód od Konina, odl. od tegoż miasta 25 w. , leży przy szosie z Konina do Kalisza, powierzchni 332 m. , grunt żytni klasy II, ludności mieszanej polskoniemieckiej 350. Ma cegielnię należącą do dóbr Zbiersk, w której oprócz cegły rozmaitych gatunków wyrabiają się sączki czyli dreny różnej wielkości. 2. G. , kopalnia, pow. będziński, gm. Gzichów, par. Czeladź. 3. G. , folw. , pow. chełmski, gm. Cyców, par. Świerszczów. 4. G. , wś, pow. biłgorajski, gmina Księżpól, par. Puszcza Solska. Gliny 1. małe lub Glinki z Myszkową, wś u zlewu Brnika z Breniem, dopływem Wisły, a Wisłą, w pow. mieleckim, należy do sądu pow. w Mielcu, par. rzym. kat. w Borowy a urzędu poczt. w Czerminie; liczy 553 mk. i ma szkołę ludową. Większa pos. księżna de Ligne wynosi 508 m. roli, 51 ogrodów i łąk, 93 pastwisk i 281 m. lasu; mniejsza 235 mor. roli, 35 ogrodów i łąk i 11 m. pastwisk. Za Długosza II, 449 wś ta leżała w par. Polaniec i była własnością Piotra Sroczkowskiego h. Kopacze. 2. G. wielkie lub Gliny, wś nad Brnikiem, dopływem Brenia, uchodzącego do Wisły, w powiecie mieleckim, należy do par. rzym. kat. w Borowy i liczy 357 mk. Więk. pos. Jadw. ks. de Ligne wynosi 403 m. roli, 46 m. ogrodów i łąk, 49 m. pastwisk i 54 m. lasu; mniejsza 189 m. roli, 38 m. ogrodów i łąk i 43 m. pastwisk. Za Długosza i ta wieś należała do par. Polaniec a dziedzicem jej był Jan Borowski. Glinzig niem, ob. Glińsk. Glipna, zaśc. rządowy, pow. wilejski, o 8 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy drodze pocztowej z Mołodeczna do Wilejki, 1 dom, 6 mieszk. Gliścionki, wś pryw. , pow. dzisieński, o 69 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 10 dm. , 62 mieszk. prawosł. 1866. Glisne, ob. Glizne. Gliśnica 1. wieś i gm. , pow. odolanowski, 4 miejsc 1 Gl. ; 2 kolon. Kaczory Katschuren; 3 pustkowie Biadaszki; 4 dom szosowy; 53 dm. , 421 mk. , 209 ew. , 212 kat. , 92 analf. Stac. poczt. w Odolanowie Adelnau o 6 kil. ; st. kol. żel. w Ostrowie o 12 kil. 2. G. , folw. , pow. odolanowski, 2 dm. , 28 mk. , należy do księstwa krotoszyńskiego. M. Sl. Glisno, niem. Glisnow, wś szlach. , powiat człuchowski, w północnej części przy granicy Pomeranii, nad jeziorem por. t. I, str. 865 66 około 1 milę długiem, przywąskiem, z którego znaczna struga płynie do rz. Słupy Stolpe Fl. . Obszaru ziemi zajmuje morgów 4811, budynk. 94, dom. mieszk. 36; kat. 235, ewang. 66. Parafia Borzyszkowy, szkoła w miejscu, poczta Kremerbruch. Kś. F. Glisno małe, niem. Kl. Glisnow, rycer. dobra w drobnych udziałach, pow. chojnicki, nad bagniskami położone, z których struga Zastawa płynie do Niekwarczu, ówieró mili od bitego traktu chojnickokościerskiego. Obszaru ziemi obejmuje mórg 2249, budynk. 51, dom. mieszk. 26, katol. 163, ewang. 19. Par. i poczta Brusy, szkoła Kosobudy. Roku 1374 Winryk von Kniprode mistrz w. krzyżacki wydał na własność prawem chełmińskiem 14 Glinny Stok Gli Glinny Glino Glinojeck Glinow Glinowa Glinowe Glinowieck Glinówka Glińsk Glińska Glińskie Glińsko Glińszczyzna Glintsch Gliny Glinzig Glipna Gliścionki Glisne Gliśnica Glisno