ra wieś Attendorf czynszowała krzyżakom rocznie 36 marek. Oprócz tego 60 włościan, którzy mieli małe posiadłości Höfe, płaciło 15 marek. Młyn gierdawski czynszował 600 korcy żyta, 300 k. słodu i 90 k. pszenicy. Zamek Burg gierdawski liczył 4 pługi roli, należał wprost do krzyżaków, którzy tu swoich wójtów Pfleger, stojących pod komturem w Królewcu, utrzymywali. Wprost do krzyżaków należał drugi zamek zwany Nordenburg. Zresztą podzielony był krzyżacki obwód gierdawski 1 na dobra szlacheckie Kölmische Lehngüter, których liczono 30 w wioskach, o ile wiedzieć; 25 pełniło 32 służb w wojnie Dienste; 2 wsie czynszowe, początkowo było ich 12 o 680 włókach, dawały czynszu 79, później 186 marek; od r. 1437 zachodzi jeszcze 5 wiosek, czynszujących 167 m. , 5 korcy żyta i tyleż pszenicy; 3 pruskie wsie i tz. wolni Freie, wiosek było 12, w nich prusaków wolnych 52, każdy miał 3 do 5 włók Hake; wespół odprawiali 56 służb Dienste; oprócz tego było włók włościańskich 133. Młyn jeden jeszcze istniał oprócz gierdawskiego w Nordenburgu, czynszował 120 skotów. Wójtowie gierdawscy za krzyżaków są znani Jan Ton Winnungen 1315, Konrad von Kuhla 1339, Teant von Brandenburg 1343, Henryk von Riche 1360, Ulryk von Wertheim 1370 Arnold 1378, Wilhelm von Rosenberg 1397, .. .. von Heideck 1402, Wilhelm von Eppingen 1408, Alf von Suren 1412, Hans von Schauenburg 1415, Kunz von Bukym 1416, Ulryk Guwch 1423, Henryk von Ochse 1424, książę Konrad ze Sziązka, pan Oleśnicy i Koźla 1427, Henryk von Mossbach 1431, Rudolf von Vestenberg 1433, Fryderyk von Mossbach 1434, Leonard von Parsberg 1436, Jost von Stupperg, 1439, Bernard von Schonberg 1441, Ludolf von Vestenberg 1443, Jerzy Roeder 1451. Zresztą niewiele wiemy o tej małej mieścinie. Podobno około r. 1314 miała własnego komtura. R. 1400 komtur w. krzyżacki Wilhelm Helfenstein urządził miasto według danego poprzednio przywileju; na lepsze zagospodarzenie darował przytem włók 20. R. 1406 budowano mury naokoło miasta. Roku 1454 otrzymał od krzyżaków na własność obwód gierdawski z zamkiem Nordenburg, Jerzy Schlieben, jako wynagrodzenie że im z 557 dobrze uzbrojonych rycerzy i knechtów aż z Saksonii przyszedł na pomoc. Dokument na tę darowiznę wygotowany jest r. 1469, następnie r. 1701 przez Fryderyka I, króla praskiego pierwszego, potwierdzony. Powiadają, że rodzina von Schlieben długo jeszcze potem posiadała rewers na 100000 flor. złotych Goldgulden, które im zobowiązali się zapłacić krzyżacy. Podobno zgłosili się z tym rewersem do króla Fryderyka II, źeby im dług wypłacił. Ale król miał mówić nie jestem za konnikiem, niech się trzymają papieża. Roku 1485 wojsko polskie zburzyło miasto, poczem w gruzach leżało, aż dopiero w r. 1493 na no wo odbudowane zostało. Roku 1679 oddział szwedzkiego wojska przybył tu, któremu za płaciło miasto kontrybucyi tal. 1353. R. 1802 zgorzała większa część miasta; na odbudowa nie udzielił król Fryd. Wilhelm III tal. 20490. Roku 1807 cała armia rossyjska po bi twie pod Iławką Pr. Eylau stała naokoło Gierdaw. Tegoż roku 1807 po bitwie pod Pr. Frydlądem nadciągnął korpus francuzów, któ rym zapłacili kontrybucyi 11000 tal. Powiat gierdawski obejmuje obszaru ziemi 1545 kw. mil, ludności ma 38000, graniczy z powiatem wystruckim, darkiejmskim, węgoborskim, rastemborskim, frydlądzkim i iławskim Wehiau. Oprócz nazwanych już traktów istnieje trakt węgoborski, iławski i nordenburskowystru cki; kolej toruńskowystrucka cały pow. prze rzyna; miasto l Nordenbork. Liczne strumyki skrapiające tę okolicę, łączą się z rz. Łyna Alle fl. . W północnej mianowicie części znajduje się wiele lasów. Ludność z małemi wyjątkami luterska i niemiecka. Wiele wiosek ma nazwy czysto polskie, jak np. Błędowo, Dąbrowa, Doje, Baragin Friedrichsdorf, Karpówko, Gniadkowo, Kurkowo, Łączki, Miczuły, Mul dzie, Polesie, Popówko, Różanna, Zawady, Kozłówko, Sokoły, Sączki, Trocin, Wesołówko, Klonówka, Wola itd. Kś. F. Gierdówka, może Kierdejówka, dobra w stronie zachodniopółnocnej pow. nowogródzkiego, gub. mińskiej, w okolicach Wsielubia, dożywotnia własność Strokowskich; mają obszaru 3230 morg. , w glebie dobrej. Al. Jel. Gierducie, dwór, pow. rossieński, par. kołtyniańska, r. 1862 należał do Połubińskich. Gierduciszki, wś włośc. pow. wilejski, o 42 w. od Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z m. Mołodeczna do granicy powiatu mińskiego, 9 dm. , 71 mk. Gierduszki, nad rzeką Czernicą, folw. i wś włość, pow. oszmiański, 3 okr. adm. , od Oszmiany o w. 49, od Dziewieniszek 31; w fol. G. mk. katol. 28; we wsi G. mieszk. katol. 60, prawosł. 34. 1866. Gierdwojnie, ob. Girdwojnie. Gierdziagoła, ob. Wajgów. Gierdziały, Skulbiszki albo Warmie, folw. , pow. szawelski, par. wajgowska, rozl włók 8, należy do Syrewiczowej. J. Godl. Gierdzie, wś i os. , pow. władysławowski, gm. Zyple, par. Łuksze. W 1827 r. było tu 5 dm. i 64 mk. ; obecnie liczy wraz z osadą 7 dm. , 54 mk. Gierdziejowce, folw. nad rzeką Mereczanką, pow. wileński, 5 okr. adm, o 32 wiorst od Wilna, 1 dom, 11 mk. prawosł. 1866. Gierdziejówka, okolica salachecka, powiat lidzki, 2 okr. adm. , nad rz, Turejką, o 52 W. od Lidy, 5 dm. , 38 mk. 1866. Gierdziowce, wś włość, w gm. Wawerka, pow. lidzki, 4 okr. adm. , od Lidy w. 24, od Wasiliszek w. 8, dm. 5, mk. wyzn. rz. katol. 56, prawosł. 13 r. 1866. Gierdziuny, wś, pow. władysławowski, gm. Światoszyn, par. Iłgowo. W 1827 r. było tu 5 dm. i 52 mk. , obecnie liczy 6 dm. , 52 mk. ; odl. 16 w. od Maryampola. Gierejne, folw. , pow. nowoaleksandrowski, gub. kowieńskiej, należał niegdyś do Hrynkowszczyzny i zwał się Siesikowszczyzną. Była to własność Krzysztofa Dusiackiego Rudominy, który r. 1627 darował G. słudze swe mu Stanisławowi Wolmanowi. Dziś G. należą do Julii Tromszczyńskiej. A. K. Ł. Gieret, jezioro w pow. sejneńskim, gminie Pokrowsk, o 8 w. na południe od Sejn. Długie do 900, szerokie do 200 sążni, głębokie do 90 stóp, brzegi wyniosłe i wzgórzyste, obszaru liczy do 120 morgów. O wiorstę ku wschodowi leży jezioro Pomorze. Nad brzegami jeziora leży wieś Giby. L. Wolski w spisie jeziór Kalend. Obserw, Warsz. 1861 r. mylnie nazywa je Herod str. 119. Br. Ch. Gieretowo, niem. Geretowo, mała posiadłość, pow. toruński 1 4 mili od Torunia, za wsią Mokre, blisko traktu toruńskokowalew skiego, podana jest na mapach wojskowych, także i u Kętrzyńskiego umieszczona; natomiast w statystykach urzędowych nie można tej posiadłości odszukać. Giergiewskoje, os. włośc. , pow. konecki, gm. Ruda Maleniecka, par. Fałków. Jestto osada włościańska na gruntach rządowych utworzona po 1864 r. ; liczy 3 domy, 9 mk. i 130 mor. obszaru. Giergżda, ruczaj, dopływ Ryngowy w Giergżdelach, Giergżdele 1. dobra, pow. szawelski, par. kurszańska, 2 okr. adm. , o 3 w. od Kurszan, o 21 w. od Szawel. R. 1717 należały te dobra do Stefana Rybskiego. Obecnie po rozprzedaży na części samo fundum z 26 włókami ziemi należy prawem spadku po ojcu do Michała Hurczyna. Są tu dwa folwarki Michałówka nad rz. Ryngową i Anulin włók 4, własność Anny z Godlewskich Hurczynowej. 2. G. , dobra, pow. szawelski, par. kurszańska, rozl. włók 20, należy do Leonarda Tałucia; budyn ki dobre, gontami kryte, wiatrak. 3. G. , do bra, pow. szawelski, par. kurszańska, rozleg. włók 18, należy do Władysławy z Tymiń skich Ejmontowej. J. Godl. Gierkańce, wieś uwłaszczona od dóbr Sterkańce Łappy, pow. wiłkomierski, parafia dobejska. Gierkany, folw. , pow. nowoaleksandrow ski, gub. kowieńskiej, par. Dukszty; dawne dziedzictwo Biegańskich, z których obecny dziedzic Wincenty. A. K. Ł. Gierki, zaśc. pryw. , pow. wilejski, o 25 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , 5 dm. , 38 mieszk. wyznania rzym. kat. 1866. Gierkiszki 1. wieś mahomet. Rejżewskiego meczetu, pow. trocki, par. Punie, 3 okrąg adm. , 59 w. od Trok, 3 domy, 35 mk. katol. 1866. R. 1850 Jabłoński miał tu folw. 676 dzies. 2. G. z Maźenajciami, folw. , powiat szawelski, par. krupiewska, okr. adm. 3ci. Należy do Konst. Giedmina. Rozl. włók 23. Gierkontyszki, ob. Giegrany i Girkontyszki. Gierkowo, niem Gerkowo, rycer. dobra, pow. toruński, na wyżynach prawego brzegu Wisły, blisko granicy pow. chełmińskiego. Obszaru ziemi obejmują mórg 2374, budynk. 14, dom. mieszk. 6; katol. 145, ewang. 70. Parafia Bolimin, szkoła Boliminek, poczta Ostromecko. Kś. F. Gierlach, najwyższy szczyt w paśmie Tatr, Gierlachowskim lub Gierlachowieckim, także Garłuchem lub Garłuchowskim zwany, niem. Gerlsdorfer Spitze, węg. Gerlachfalvicsúcs, legł w Tatrach spiskich, po południowej stronie głównego grzbietu Tatr, na granicy gmin Batyżowiec i Gierlachowiec Garłuchu. Od szcz. Wysokiej 2555 m. szt. gen. główny grzbiet zwraca się na przestrzeni 550 m. na wschód, na szczyt, tworzący południowowschodni narożnik 2508 m. szt. gen. nad Zamarzłym stawem. Od tego szczytu grzbiet główny ciągnie się 1800 m. na południowywsbhód ponad doliną Batyżowiecką przez Batyżowiecki szczyt 2436 m. do szczytu 2464 szt. gen. . Odtąd zwraca się tenże ku północnemuwschodowi, na przestrzeni 550 m. do narożnika między dolinami Batyżowiecką od południowegoza chodu, Wielicką od wschodu, a ramieniem południowowschodniem nad Zielonym stawem. Narożnik ten wynosi 2484 m. szt. gen. . Od tego narożnika gł. grzbietu odrywa się na południowywschód ściana graniczna między dolinami Batyżowiecką a Wielicką. W tejże ścianie od narożnika w odległości 425 m. na południe wznosi się szczyt Gierlach czyli Garłuch. Wzniesienie tego szczytu 2662, 6 m. szt. gen. ; 2659, 7 Fuchs; 2659 m. Kolbenheyer; 2640, 8 m. Greiner; 2647 Korzistka; 2649 n. 6 Fabriczy. Od G. grzbiet bieży ku południu, obniżając się zwolna, aż ku Małemu Gierlachowi 2568 m. szt. gen. , szczytowi odległemu od Gierlachu 450 m. Tutaj grzbiet rozdwaja się na ramię zachodnie i wschodnie. Ramię zachodnie ciągnie, się dalej na południe ponad stawem Batyżowieckim, po wschodniej jego stronie, kończąc się szczytem Na Reglu, , 1795 m. szt. gen. . Wschodnie ramię załama Słownik Geograficzny Zeszyt XX, Tom II. 36 Gierdówka Gierdówka Gierducie Gierduciszki Gierduszki Gierdwojnie Gierdziagoła Gierdziały Gierdzie Gierdziejowce Gierdziejówka Gierdziowce Gierdziuny Gierejne Gieret Gieretowo Giergiewskoje Giergżda Giergżdele Gierkańce Gierkany Gierki Gierkiszki Gierkontyszki Gierkowo Gierlach