tern, w temże samem miejscu, Anna z Rusocic, wdowa po Janie Wojciechu Dąbrowskim, kasztelanie wieluńskim, wystawiła murowany kościołek i oddała go opiece oo. dominikanów, którym również wieś Wojnowice podarowała i zapisała w aktach miasta Piotrkowa, w środę przed świętem Narodzenia N. M. P. 1615 r. Fundacyą potwierdził biskup Wojciech Gembicki d. 29 stycznia 1621 r. Przed ostatecznem urządzeniem wszystkiego co się do nowej fundacyi odnosiło, mianowicie w r. 1623, fundatorka przeniosła się do wieczności a dobra jej jako bezdzietnej, przeszły do rąk jej siostry Doroty Przerębskiej, a wkrótce do córki tejże Zuzanny, żony Jana z Oleśnicy Oleskiego podkomorzego pomorskiego. Ten, r. 1636 zgromadzeniu oo. dominikanów we wsi Gidle zapisał 20, 000 złp. pod tym warunkiem, ażeby wybudowano 15 kapliczek na cześć tajemnic Różańca św. N. M. P. , który to warunek jednakże dopełnionym nie został, z powodu sporów i ustawicznych nieporozumień, istniejących między zgromadzeniem a panią Oleską aż do roku 1644. Przyrzekła również pani Oleska, że w testamencie oo. dominikanom zapisze wieś Gidle z przyłegłościami. Z tego jednakże powodu nieporozumienia wyrodziły się między oi bydwierna stronami, gdyż p. Oleska z biegiem czasu zaczęła zaprzeczać swej obietnicy, mówiąc że tylko dla pewnych powodów sprzyjającą okazywała się oo. dominikanom. I rzeczywiście, dobra swe G. , Babie, Niesiołów, Górkę, Skrzypiec i Rudę r. 1641 oo. kartuzom w Paradyżu zapisała, z tym warunkiem, ażeby w G. fundowali klasztor. Po śmierci p. Oleskiej, która nastąpiła d. 8 marca 1662 r. dominikanie, pozbawieni wszelkiej nadziei powiększenia dóbr swoich, jako też pomocy ze strony dziedziczki wioski, całą ufność pokładając w Bogu, zbierali jałmużnę, z której w r. 1649 śliczny kościół z kaplicą św. Joachima wystawili, a który w r. 1656 konsekrowany został przez Adryana Grodeckiego, sufragana gnieznieńskiego. W późniejszych latach wiele jeszcze do upiększenia swiątyni dodano, jako to dwie wieże na froncie i inne ozdoby. Figura N. M. P. , której cudowność już r. 1616 przez wyższą zwierzchność duchowną uznaną była, r. 1651 kosztem bisk. kijowskiego w ołtarzu stosownie przystrojoną została. Wielki ołtarz kosztem D. Trykszyńskiego dziekana Szadkowskiego, plebana kobielskiego, wystawiony został; Anna zaś Siemianowska żona chorążego sandomierskiego r. 1718 postarała się o jego wyzłocenie. Cuda na tern miejscu doznawane, ponownie przez arcybisk. Macieja Łubieńskiego rozpatrzone i dekretem z dnia 30 listopada 1651 r. zatwierdzone zostały jako prawdziwe. Odwiedził to miejsce król polski Władysław IV i bracia jego Karol biskup wrocławski, król Jan Kazimierz, król Michał Wiszniowiecki, który tu w darze zostawił zło ty relikwiarz; również wiele innych, pod wzglę dem pobożności i stanowiska znakomitych osób. Miejsce to dodziśdnia sprowadza tu wielu pobożnych pielgrzymów, szczególniej na świę ta odpustowe. Do klasztoru oo. dominikanów przytyka pole dworskie, zwane Złotagóra, z glebą nadzwyczaj bogatą, produkującą celne ziarno pszenicy. Gmina G. 72 w kw. rozl. i 5617 mk. Br. Ck i S. Ck. Gie. .. , ob. Ge. .. Giebel niem. , ob. Gibel Giebitten niem. , wś, pow. pasłęcki, st. p. Schlobitten. Giebło, wś, pow. olkuski, gm. Pilica, par. Giebło. Leży przy trakcie z Kromołowa do Pilicy. Posiada kościół paraf. murowany z r. 1314, który 1611 1819 zależał od kolegiaty pilickiej; od 1819 parafialny. G. stanowił uposażenie domu schronienia dla starców i kalek w Pilicy. W 1827 r. było tu 35 dm. , 267 mk. Par. G. do dek. olkuskiego należy, dawniej do pilickiego. Giebnia, r. 1878 przezwana Wiesenfelde, domin. , pow. inowrocławski, 1082 mr. rozl. , 7 dm. , 65 mk. , należy do domin. Ostrowa pod Pakością. Poczta w Pakości o 6 kil. ; st. kolei żel. w Inowrocławiu o 9 kil. Giebryszewo, pow. lipnowski, według Zinberga; zdaje się, że nazwa mylna, bo w Spisie urzędowym gub. płockiej z 1881 r. zwana Cybryszewo gm. Jastrzębie, par. Karnkowo. Giebułtów, wś i folw. , nad rz. Nidzicą, powiat miechowski, gm. i par. Książ Wielki, o 10 w. od Miechowa, o 9 od Działoszyc. W r. 1827 było tu 28 dm. , 202 mk. , obecnie 10 dm. , 413 mk. , osad włościańskich 35, grun. dworskich 956 mr. , włośc. 359 mr. Jest tu szkółka elem. i młyn wodny. G. wspominany już u Długosza Liber benefic. T, II, 86 jako własność Jana Koziegłowskiego herbu lis. Gniazdo rodziny Giebułtowskich herbu Lis, którzy od Koziegłów przybrali także nazwisko Kozieglowskich, jak czytamy w Niesieckim. W r. 1816 G. należał do sukcesorów Jana Weryhy Darowskiego, szacowany wówczas był na 173, 088 złp. R. 1873 nabyty za rs. 30, 000. Do folw. G. należały wsie Tuchołów osad 22, gruntu m. 158; Adama osad 4, gruntu m. 38; Maciejów osad 8, gr. m. 72. Na folw. bud. mur. 6, drew. 6, płodozmian 10polowy, pokład kamienia wapiennego i żarnowego. Giebułtów, z przys. Trojadynem, wś w pow. krakowskim, na granicy Królestwa Polskiego, 10 kil. na płn. zach. od Krakowa; graniczy od zach. , płd. i wsch. z Modlnicą, Pękowicami i Trojanowicami, nieopodal drugorzędnej komory celnej rossyjskiej w Szycach. Wieś legła na wysoczyźnie 333 m. pom. wojsk. , na zachód od doliny Prądnika, który tu na małej przestrzeni tworzy granicę od Królestwa Polskiego. Ostatnia poczta w Krakowie. Ba płd. od wsi rozlega się przysiołek Trojadyn 285 m. . Obszar większej posiadłości liczy roli ornej 188. , łąk i ogr. 27, past. 6, lasu 65; mniejszej posiadłości roli ornej 362, łąk i ogr. 26, past. 82 mr. austr. Ludności według obi. z r. 1869 jest 508 dusz, z czego na G. przypada 373 189 mężcz. , 184 kob. , na Trojadyn 135 76 męż. , 59 kob. . Domów w G. 49, w Troj. 21, razem 70. Parafia łac. w miejscu. Kościół pod wezw. św. Idziego Opata, murowany, według zdania J. Łepkowskiego Przegląd zabytków przeszłości z okolic Krakowa. 1863 ma być starożytnym. Pierwotny kościołek drewniany, fundowany przez Władysława Hermana, stał dawniej w miejscu krzyża ku wsi Pękowicom; belka z tego kościołka wmurowana jest przez środek obecnego kościoła, i nosi datę 1082. Obecny kościół czy budował, czy też restaurował Sebastyan z Nagrodzieńca, doktor filozofii, proboszcz kościoła św. Anny w Krakowie i Zielonek, a Kucharski z Modlnicy dostarczał ludzi i materyału. Poświęcał go r. 1604 Bernard Maciejowski, biskup krakowski. W kościele jest kilka napisów na kamieniach murowanych w ścianach i podłodze, poświęconych pamięci rodziny Giebułtowskich, dziedziców tej wsi w XVI i XVII wieku. Napisy te pochodzą z lat 1477, 1557, 1565, 1610 i 1625. W sklepach pod kościołem są szczątki trumien i kości tej rodziny. Do parafii należą wsie Trojadyn, Trojanowice i część Pękowic. Według szemat. dyec. krak. z r. 1880 liczba kat. 783, żydów 16 w całej parafii. Jest tu szkoła ludowa jednoklasowa o jednym nauczycielu. Najdawniejsza wzmian ka o tej wsi sięga r. 1337. Na dokumencie wydanym 17 maja tegoż roku w Sławkowie, mocą którego Jan Grot, biskup krakowski, za twierdza sprzedaż sołtystwa we wsi Winiarach przez sołtysa Marcina Janowi, synowi L. Sygfryda z Radzowic, między świadkami wy mieniony jest Piotr z Giebułtowa ob. Kod. dypl. kat. krak. , I, 206. W r. 1353 wieś tę kupił klasztor mogilski ob. Dr. Janota, Diplom. Mon. Clarae Tumbae. 1865, 56. W r. 1474 aktem z dnia 10 października w Krako wie nadanym Jan Rzeszowski, biskup krakow ski, należną mu z Gieb. dziesięcinę darował kapitule krakowskiej, co papież Sykstus IV w r. 1483 zatwierdził. Dziś własność zakonu pp. wizytek w Krakowie. Br. G. Giecenszyki, leśnictwo rząd. , pow. trocki, 1 okr. adm. , 23 w. od Trok, 1 dom, 13 mk. prawosł. 1866. Giecz, niem. Gedetsch, w dawnych dokumentach Gdecz, wś i domin. , pow. średzki, 19 dm, , 201 mk. , wszyscy kat. , 64 analf. Domin. Słownik Geograficzny Zeszyt XIX, Tom II. 588 mr. rozl. Kościół paraf. kat. należy do dekan. kostrzyńskiego. Agentura pocztowa. St. kolei żel. w Środzie o 11 kil. Folw. jest własnością Masłowskiej. G. należy do najstarożytniejszych grodów lechickich; zamek tamże istniał już w pierwszej połowie XI w. Tuż pod wsią wznosił się na usypanym mię dzy błotami kopcu, mającym około 120 me trów średnicy; r. 1039 Brzetysław, książę cze ski, go zdobył i zburzył; mieszkańców zabrał do niewoli, do Czech. Miejsce to w okolicy dotad nazywają Grodziskiem. Bolesław, ksią żę wielkopolski, dzieląc się z bratem Przemy sławem ojcowizną byli synami Władysława Odonicza w połowie XIII wieku otrzymał Gdecz. Po jego bezdzietnej śmierci odziedzi czył zamek odbudowany Przemysław II, któ ry go przekazał r. 1286 w darze swemu kape lanowi i protonotaryuszowi Filonowi w nagro dę za trudy poniesione w podróży do Szwecyi po żonę książęcą Ryksę, i nadał zarazem Gdeczowi prawa miejskie. R. 1331 krzyżacy w czasie najazdu na Wielkopolskę zamek gdecki spalili. W XV wieku nie było już śladu tego zamku; góra i szańce pozostały tylko. O 3 kil. od. G. niedawno jeszcze były szczątki in nego zamku, teraz rozebrane, na wzgórzu położonem w lesie, należącym do wsi Dzierzchnicy. Na miejscu, gdzie dawniej zamek gde cki się wznosił, powstał kościół paraf. z kamie ni granitowych, założony podług Długosza przez Piotra Dunina ze Skrzynna, a podług Łukaszewicza przez jednego z Przemysławów, książąt wielkopolskich. Wieś G. w XV wieku już była własnością archidyakonów pszczew skich, którzy mieli prawo kolacyi. Mimo sta rożytności kościół nie zawiera żadnego pomni ka ciekawego z przeszłości. W bliskości daw niejszego zamku wykopano 1 mały obrazek na tabliczce rogowej, przedstawiający klęczą cego rycerza z puklerzem i mieczem, zamierza jącego się do cięcia; tabliczka zapewne mie ściła się w sprzączce; 2 miedziany, pozłacany hełm z pięknemi ozdobami. Przedmioty te cenne własnością są muzeum Tow. przyj. nauk. poznańskiego. M. St. Gieczańce, niewielki folwark w pow borysowskim, należał do rodziny Czugalińskich, a od r. 1841 z tytułu sukcesyi jest wspólną wła snością Rowińskich i de Obern; ma obsz. 240 mórg. Al. Jel. Gieczany 1. Wielkie i Małe, dwór, powiat wiłkomierski, par. Leluny. o 6 w. od szosy warsz. petersb. , własność Gieczewiczów, włók 34. 2. G. , os. szlachecka, pow. wiłkomierski, par. Leluny, złożona z kilku odrębnych włości ziemskich, na przestrzeni blisko 3 wiorst rozrzuconych. R. 1788 jedna z włości należała do Józefa Szadejki, inna do Augustyna Gieczewskiego, jeszcze inna do Marcina Gieczew35 Gie... Gie Giebel Giebitten Giebło Giebnia Giebryszewo Giebułtów Giecenszyki Giecz Gieczańce Gieczany