Gawłów 1. wś i folw. , pow. sochaczewski, gm. Chodaków, par. Sochaczew. W 1827 roku liczono tu 16 dm. i 177 mk. ; folw. G. z wsią t. n. od Warszawy w. 50, od Sochaczewa w. 1, od Rudy guzowskiej w. 25; rozl. wynosi m. 1151, płodozmian 4, 5 i 7polowy. Bud. mur. 7, drewn. 14. Rzeka Bzura, na której jest most, stanowi w części granicę wschodnią. Wieś G. osad 9, gruntu m. 14. 2. G. , wś i folw. , pow. noworadomski, gm. i par. Rząśnia. W 1827 r. było tu 28 dm. i 157 mk. Dobra G. i Biała składają się z folw. G. , Biała, Siomkówka, osad młynarskich Boroniewizna, Mitek, Borek i z pustkowia Pęciak, tudzież wsi Biała szlachecka i G. ; od Piotrkowa w. 54, od Noworadomska w. 24, od Działoszyna w. 10, od Brzeźnicy w. 14. Rozl. dworska wynosi mor. 2252, a mianowicie folw. Gawłów m. 677; płodozmian 9 i 11 polowy. Bud. mur. 2, drew. 6. Folw. Biała m. 1096; płodozmian 7 i 12po lowy. Bud. mur. 13, drewn. 15. Pol w. Siomkówka m. 479, płodozmian 9polowy. Budow. mur. 1, drewn. 1, młyn wodny w Boroniewiznie, cegielnia, trzy stawy i pokłady kamienia wapiennego. Wieś Biała szlachecka osad 68, gruntu m. 424; wś Gawłów osad 38, gruntu m. 313. Właścicielem dóbr Gr. jest Bolesław Gołembowski. 3. G. , ob. Gawłowo. Br. Ch. Gawłów 1. stary, wś w pow. bocheńskim, po prawym brzegu Raby, przy gościńcu z Bochni do Ujścia solnego, liczy 315 mk. rzym. katol. i należy do parafii w Krzyżanowicach. Na północ leży 2. G. nowy, kolon. niem. , licząca 216 mieszk. , między którymi jest 170 wyzn. ewangelickiego. Stacya pocztowa. Obadwa Gawłowy mają 667 m. roli, 91 m. łąk, 120 mor. pastwisk i 7 mor. lasu. Par. ewang. augsb. G. liczy dusz 766, istnieje od r. 1809, ma kościołek drewniany z r. 1816 18 i nowy z r. 1870. Gawłówek, Gawłówko, wś, pow. płoński, gm. Modzele, par. Nowe miasto, odl. 20 w. od Płońska, ma 9 dm. , 68 mk. , 100 mor. roli. Por. Gawłowo, Gawłówek, wś, pow. bocheński, par. Mikłuszowice, o 3 kil. od st. p. Dziewin; dominium należy do rządu. Gawłowice, wś, pow. turecki, gm. i par. Goszczanów, od Turku w. 21, od m. Warty w. 8; ogólnej rozległości ma mor. 520, w tern włośc. 90 morgów, gleba w większej połowie pszenna, reszta żytnia II klasy, płodozmian 8polowy, położenie ładne, lud. 156 dusz, 26 osad; własność Dłużniakiewiczów. Roku 1827 było tu 19 dm. , 133 mk. Gor. Gawłowice al. Gabłowiec, niem. Gawlowitz, rycer. dobra, pow. grudziąski, pół mili od m. Radzyna. Obejmuje obszaru ziemi mor. 1615, budynk. 31, dom. mieszk. 14; katol. 137, ew. 25. Parafia, szkoła i poczta Radzyn. Pode wsią znajduje się 12 okopów starych tz. pierwotnych. Za krzyżackich czasów należała tu wieś do komtura w Radzynie i nazywała się po niem. Gobelindorf, Gebelindorf, Gabelndorf, jak przypuszczają od sołtysa jakiegoś Gobelin, który w owych czasach zachodzi. R. 1414 straty, jakie ponieśli mieszkańcy w wojnie krzyżaków z polakami, podają na 2100 dusz. R. 1415 G. mają włók obsadzonych 23, czynszu dają m. 10 skot. 5. R. 1437 wszystkie włóki obsadzone, czynsz pieniężny jest stary jak dawniej m. 10 skot. 5. Nadto dają włościanie od włóki zboża korcy 3. Za polskich czasów G. były królewszczyzną, którą król zwykle wydawał osobom zasłużonym w dożywociu za tanią dzierżawą. R 1603 Daniel Plemięcki, sędzia ziemski chełmiński ma G. w dożywociu, płaci zł. 200 do zamku w Radzynie. R. 1636 Jakób Han odprzedał swoje prawo dożywocia Janowi i Annie Blumom; król Władysław przyzwolił na taką zamianę także na czas życia nowych nabywców. W dokumencie wspominają się hortulani, inquilini, którzy szarwark pełnili. Dzierżawca miał wolne drzewo z lasów królewskich rogozińskich. R. 1667 szlachetny Wysocki trzyma G. w dożywociu. R. 1682 wynosiło ztąd die Einheit der Steuerpoborre gr. 20. R. 1766 za zezwoleniem króla Stanisława Augusta szlachetny Zagórski odprzedał swoje dożywocie Ignacemu Żółkiewskiemu za tal. 5000. R. 1790 liczono w G. włók nierozmierzonych 22, karczmę; dzierżawca miał jurisdykcyą nad poddanymi, prawo wywaru piwa dla własnego użytku i dla tutejszej karczmy gorzałkę mógł sprowadzać do woli; także mógł odbywać tz. mniejsze łowy kleine Jagd. R. 1790 król pruski Fryderyk Wilhelm II nadał G. na własność dziedziczną Żółkiewskiemu, osiadłych tu włościan wyjął z pod jego sądownictwa, ogrodników tujejszych powinien był zatrzymać we wsi. Podatki i ciężary przyjął teraz właściciel następujące kwarty tal. 30, kontrybucyi tal. 113 Beitrag zum Remissionsfonds, das Schutz und Nahrungsgeld der kleinen Leute und die Tranksteuer für daselbst debitirtes Bier und Branntwein ans Amt, einen jährlichen Jagdzins von 1 Thlr. an die Forstbehörde zu zahlen und die üblichen Leistungen bei Fouragelieferung, Festungsbauten und Wolfsjagden zu übernehmen. Osobnych ognisk Feuerstellen liczono wtedy we wsi 14. Dziś G. należą do Sampławskiego. Kś. F. Gawłowizna, os, , pow. wieluński, gm. i par. Siemkowice. Gawłówka, wś, pow. lubartowski, gmina i par. Rudno. Stanowi posiadłość Banku Polskiego. W 1827 r. liczono tu 20 domów i 104 mieszk. Gawłówko, ob. Gawłówek. Gawłowo 1. wś nad potokiem Turka, pow. płoński, gm. Modzele, par. Cieksyn, odl. o 21 w. od Płońska, liczy 33 dm. , 304 mk. , 694 m. gruntu dobrego, 234 nieużytków. R. 1827 było tu 15 dm. , 63 mk. Dobra G. składają się z folwarku G. , Gawłówko i osady Roszkówek, tudzież wsi G. , Gawłówek, Winniki i Ruszkowo; podług opisu z r. 1867 rozl. dworska wynosi m. 1388. Wieś G. osad 40, gruntu m. 174; wś Gawłówko osad 13, gruntu m. 105; wś Winniki osad 5, gruntu m. 151; wś Ruszkowo osad 4, gruntu m. 33. 2. G. , ob. Gawłów. Gawłowski potok, ob. Bystry potok. Gawłuszowice, ob. Gałuszowice. Gawor, w Beskidzie lesistym, szczyt i grzb. górski w górach sołotwińskich, na granicy gm. Porohów i Zielonej, pow. bohorodczańskiego i nadworniańskiego, nad źródłowiskami potoku Doszczyny ob. . Od przełęczy Bystrej nad połoniną Bystrą 1426 m. , gdzie znachodzą się źródła Bystrzycy sołotwińskiej ob. , granicą tychże powiatów odrywa się na wschód dział górski, ponad doliną bystrzycką łagodnie się wznoszący z szczytami Hegrową i Bojarynem 1679 m. . Odtąd dział ten zwraca się ku południowemu wschodowi i opada do 1371 m. , poczem nagle się wznosi w Gaworze do 1563 m. npm. Gawor łączy ten dział górski z rozległym lesistym grzbietem Maksymca 1490 m. , wznoszącym się nad doliną Bystrzycy Nadworniańskiej. Grzbiet G. ciągnie się na południe, opadając do 1293 m. i tworząc dział wodny między dopływami Maksymca i Salatruka. Gaworek 1. , karczma, pow. pleszewski, 1 dom, 23 mk. , należy do domin. Macewa. 2. G. , folw. i karczma, nad rz. Obrą, pow. śremski, należy do domin. Mszczyczyna; z Mszczyczynem 10 dm. , 154 mk. M. St. Gaworek, Goworek, ob. Goworków i Chlewiska. Gaworowo, mylnie Goworowo, wieś, pow. płoński, gm. Wychódc, par. Chociszewo. Od miasta Płońska w. 22, Zakroczymia w. 12. Folwark do dóbr Smoszewo należący, w sku tek Ukazu z 1864 r. stał się niezdatnym do większej uprawy, więc odprzedany; następnie przeniesienie nań włościan z folwarków sąsied nich, zamieniło go w wieś, rozległą mórg 424, składającą się z osad 24, w czem gospodarzy włókowych 9, grunt żytni kl. 1 i 2. Ludności 213 głów. Zarząd gminny, szkoła początkowa. Podanie miejscowe opowiada, że sól tu znajdo wano w dawnych wiekach, a przed niewielu laty zmarł stary człowiek, utrzymujący, że oj ciec jego posiadał studzienkę, z której czerpano wodę słoną. Poszukiwań, mogących sprawdzić te wieści, nie przedsiębrano. R. 1827 było tu 11 dm. , 84 mk. J. Z. Gaworskie, nad rz. Rawdanką, okolica szl. w pow. lidzkim, 5 okr. adm. , od Lidy odl. w. 39, od Ejszyszek w. 18, dm. 5, mk. 24 wyzn. rzym. kat. 1866. Gawory, wś, pow. łaski, gm. Zapolice, par. Strońsko. Gawory, wś, pow. sieński, gm. Wysoki Horodek, włość dziedziczna spadkobierców zmarłego 1880 r. Józefa Staniszewskiego, z pięknym domem mieszkalnym murowanym; ziemi używalnej 833 dzies. , nieużytków 294 dzies. Gaworzyna, Gaworzyny, wieś i folw. , pow. iłżecki, gm. i par. Krzyżanowice, o 5 w. od Iłży, o 20 od Radomia; liczy 23 dm. , 185 mk. , 900 mr. ziemi dworsk. i 268 mr. włośc. Według danych Tow. Kred. Ziems. folw. G. z osadą młynarską Trapienia, wsiami Gaworzyny i Płudnica, rozległy m. 1168, grunta orne i ogrody m. 576, łąk 300, pastwisk m. 100, nieużytki m. 192; bud. mur. 2, drew. 14; młyn wodny, gorzelnia, pokłady torfu i kamienia wapiennego. Wieś G. . osad 21, gruntu m. 329; wś Płudnica osad 40, gruntu m. 698. Od dóbr tych w r. 1876 odłączono nabywcom przestrzeń leśną m. 156, lecz nazwa niewiadoma. Gawra, ob. Gawry. Gawranec, wioska w hr. szaryskiem Wę gry, w pobliżu granicy Galicyi, grunt średni, 56 mk. H. M. Gawrele, wś rząd. nad jeziorem Wagenis, pow. święciański, 2 okr. adm. , o 16 wiorst od Swięcian, 6 dm. , 68 mk. kat. 1866. Gawron, folw. , pow. jędrzejowski, gm. Nawarzyce, par. Wrocieryż. Gawroniec 1. , os. leśna, włas. rząd. , pow. miechowski, gm. Miechów, par. Sławice. W obrębie dóbr Sławice duchowne, położona o 2 w. od miasta Miechowa. Ma przestrzeni lasów 79 mr. , do leśnictwa Słomniki należących, i 5 mr. gruntu uposażenia dla służby leśnej. Liczy 1 dm. , 5 mk. 2. G. , os. , pow. miechowski, gm. i par. Koniusza. Należy do dóbr Gnatowice. 3. G, os. , pow. skierniewicki, gm. i par. Słupia. Gawroniec, niem. Gawronietz, rycer. dobra, pow. świecki, pół mili od bitego traktu terespolsko tucholskiego, około 3 4 mili od stacyi kolei żel. w Terespolu. Obszaru ziemi zajmuje mr. 2136, bud. 17, dm. mieszk. 6, katol. 90, ewang. 26. Parafia Pol. Łąkie, szkoła Poledno, poczta i stacya kolei żel. Terespol. Kś. F. Gawronki 1. , wś, pow. nieszawski, gm i par. Lubonie. 2. G. , wś, pow. łęczycki, gm. i par. Topola. W 1827 r. było tu 9 dm. , 105 mk. Por. Gawrony. 3. G. , wś, pow. łowicki, gm. Lubianków, par. Waliszew, stacya poczt. Głowno. Od Łowicza 24 w. , od Waliszewa w. 3. W 1879 było dm. włośc. 6, mk. katol. 35. W 1881 r. ziemi włośc. , było m. 142, osad 6 klasy 2ej. W 1864 ziemi włośc. m. 143, nieurodzajnej ziemi m. 6, osad 7, ludności 60. Ocz. Gawrony 1. , wś, pow. łęczycki, gm. i par. Gawłów Gawłów Gawłówek Gawłowice Gawłowizna Gawłówka Gawłówko Gawłowo Gawłowski potok Gawłuszowice Gawor Gaworek Gaworowo Gaworskie Gawory Gaworzyna Gawra Gawranec Gawrele Gawron Gawroniec Gawronki Gawrony