sylkowski, o 4 w. od wsi Snietynki, o 10 w. od Chwastowa, o 48 od Białej Cerkwi, nad niewielką rzeczką bezimienną, lewym dopły wem Rosi. Mieszkańców, po większej części szlachty, 674 prawosł. , 138 katol. Ziemi wy bornego czarnoziemu 2471 dzies. F. wraz ze Snietynką należał do możnej rodziny Aksa ków, którzy w czasie wojen kozackich wynie śli się do Polski a majątkiem ich zawładnął Se men Palij. Potem dobra biskupie, od 1843 rzą dowe. Zarząd gminny w Śnietynce, policyjny w Chwastowie. Kl. Przed. Fasty, ob. Chwasty. Fastzen niem. , ob. Faszcze. Fasynki, wś, pow. piński, gm. Uhrynicze, w 2 okr. pol. , mieszk. 134, majątek niegdyś ks. Wiszniowieckich, nadany pijarom lubię szowskim, dziś rządowa. X. M. Faszcze 1. wś szlach. , pow. mazowiecki, gm. i par. Sokoły. W 1827 r. było tu 33 dm. , 166 mieszk. 2. F. Jabłoń, wś szlach. , pow. łomżyński, gm. Zambrowo, par. Kołaki. W 1827 r. było tu 22 dm. , 155 mk. Jestto gniazdo rodowe Faszczów i Faszczyckich. Faszcze, niem. Fastzen, Faszen, wś, pow. ządzborski, st. p. Baranowo. Faszczówka 1. albo Chwoszczówka, dobra, pow. bobrujski, dziedziczne rodziny Łappów, mają 2170 m. rozl. , gleba lekka, miejscowość poleska. 2. F. , wś w pow. boreckim, obszer na majętność jezuitów orszańskich, dawniej należała do ekonomii mohilewskiej dóbr sto łowych. Dobrami faszczowskiemi uposażył je zuitów orszańskich Zygmunt III. Jezuici wznieśli tu 1637 r. ogromny kościół murowa ny w stylu romańskim, jednę z największych świątyń na BiałejRusi. Dziś kościół paraf. N. M. P. Parafią tę 2222 dusz składają sami włościanie z wsi okolicznych, dawniej jezui ckich. Do parafii należą kaplice w Uhłach i Kur dziejowie. Fel. S. Faszczówka, wieś, pow. skałacki, leży nad Zbruczem, przy samej granicy Galicyi i rossyjskiego Podola, na północ od wzgórz Miodobory, dzielących Podole galicyjskie na dwie części, północną zimniejszą i mniej urodzajną i południową urodzajniejszą i cieplejszą; oddalona od starostwa powiatowego w Skałaj cie o 20 kil. na wschód, od rzym. kat parafii i i urzędu pocztowego w Tarnorudzie o 3, 1 kil. na południe, i tyleż na północ od gr. kat. parafii w Łuce małej. Obszar dworski pos. 440, włościanie 975 morg. austr. przestrzeni. Ludność 689; w tern rzym. kat. 171, gr. kat. 490, reszta izrael. Szkoła filialna o 1 nauczycielu, należąca do rady szkolnej okręg. w Tarnopolu. Kassa pożyczkowa z funduszem zakładowym 1231 zł. au. Dawniej należała ta wioska do ogromnego klaczą grzymałowskiego, obejmującego 30 wsi podolskich i 3 miasteczek, i wraz z tym kluczem całym była własnością Sieniawskich; prawem spadku i po sagu przeszła była do rąk pani Rzewuskiej matki Wacława emira, która, straciwszy ca ły ten majątek, ogłosiła likwidacyą; na licy tacyi kupił ją wraz z miasteczkiem Tarnorudą ówczesny komornik graniczny Erazm Bro mirski; pozostawił on znaczną i wartościową bi bliotekę; między książkami jest znaczna ilość tak w staro jak w nowogreckim języku. Właści ciel teraźniejszy Leon Bromirski, synowiec Erazma. B. R. Faszczowo, ob. Chwastów. Faszczyce stare i F. kol. lub Faszyce, wś, pow. błoński, gm. Pass, par. Błonie. W 1827 r. F. kol. liczyły 27 dm. , 201 mk. ; obecnie mają 333 mk. Leżą o 28 w. od Warszawy, o 7 w. od Grodziska, o 2 w. od Błonia. Rozl. folw. wynosi m. 758 a mianowicie grunta or ne i ogrody m. 702, łąk m. 35, nieużytki i pla ce m. 21, płodozmian 9polowy. Bud. mur. 2, drewn. 12, pokłady marglu. Wś F. osad 35, gruntu m. 306. Br. Ch. i A. Pal. Faszczyjówka, wś, pow. latyczowski, gm. i par. Michałpol, ma 458 mk. , 576 dzies. ziemi dworskiej, 533 włościańskiej i cerkiew ś. Michała, do której należy 43 dzies. ziemi. E. należała do klucza zieńkowskiego Czartoryskich, potem do Maryi z Czartoryskich ks. Wirtemberskiej, dzisiaj do Bolesł. Starzyńskiego. Gleba urodzajna czarnoziem z glinką. Faszyce ob. Faszczyce. Fatałowski potok, potok górski, wypływa w obr. gm. Mochnaczki wyźniej w pow. grybowskim, w północnowschodniej stronie, z Rozdziału beskidowego, z pod Karniakowego wierchu 727 m. , na gr. tej gminy z gm. Piorunką; płynie na południe przez obr. gm. Mochnaczki wyźniej i niżniej, gdzie uchodzi z pr. brz. do Piorunki, także Mochnaczką zwanej, dopływu Muszynki. Długość biegu 4 kil. Fateź, miasto pow. w gub. kurskiej, 50 92 mieszkańców, 1150 wiorst od Petersburga a 44 od Kurska odległe. Stacya pocztowa. Fatowce, przys. wsi Turka w pow. kołomyjskim. Fatra. W obszerniejszem znaczeniu nowsi geografowie nazywają Fatra wszystkie łańcuchy gór między górami Nitrzańskiemi a Tatrami, ciągnące się od ujścia Orawy do Wagu w kierunku południowym aż po rzekę Bron Granfluss, wciągając w ten dział górski tak zwane Rudawy węgierskie Ungarisches Erzgebirge. W ściślejszem znaczeniu góry Fatra legły między górami Nitrzańskiemi od zachodu i Niźniemi Tatrami od wschodu, na południowy zachód od Tatr, od których je oddziela dolina rzeki Wagu. Północnowschodnią granicę pasma Fatra tworzy dolina rzeki Wagu, począwszy od ujścia doń Rewucy pod Rozembergiem aż po ujście Orawy do Wagu powyżej Kralowanu. Na tej przestrzeni, wynoszącej 17 kil. , przypiera do Fatry zachodni stok Tatr. Północnozachodnią ścianę tworzy dalszy ciąg doliny Wagu od Kralowanu aż po ujście Turczanki do Wagu pod Rutką; dolina ta turańska nadważska, wynosząca 22 kil. wzdłuż Wagu, oddziela pasmo Fatra od Magóry orawskoturczańskiej. Między tąż Magurą a Fatrą Wag przedziera się między Stankowianami i Ratkowem dzikim wązkim wyłomem z doliny liptowskiej do kotliny turczańskiej. Me podlega najnajmniejszej wątpliwości, że nim sobie wody przez ten węzeł górski przedarły wpływ ku kotlinie turczańskiej, tak Orawa, jak i Liptów wielkiemi były jeziorami międzygórskiemi. Wzniesienie doliny Wagu od ujścia Rewucy aż po ujście Turczanki Rozemberg, karczma przy drodze, dom narożny, 428. 5 m. Stur. . Rozemberg, karczma przy moście nad Wagiem, 481 m Senoner; Lubochna, powierzchnia Wagu, 418 m. Seu. ; Kralowan, nad Wagiem, karczma, 405 m. Sen. ; Turań, gościniec przed pocztą, 354 m. Kornhuber; Suczany, karczma, 345 m. Stur. ; Rutka, nad Wagiem, słup z napisem wsi, 335 m. Wschodnią granicę pasma Fatra tworzy dolina p. Rewucy, od Rozembergu w górę po Niźnią Rewucę, dalej przecznica Sturecka wiodąca z doliny Rewucy do doliny Bystrzycy aż po ujście p. Hermańca pod U1manką. Sciana ta graniczna wynosi 40. 5 kil. Oddziela ona Fatrę od Niźnich Tatr. Od zachodu przypiera Fatra do kotliny p. Turczanki. Od południa przypiera Fatra do Rudaw Węgierskich; przecznica Hermaniecka, łącząca dolinę p. Hermańca z dolinką p. Wielkiej Wody wpadającej do CieplicyWody, dopływu Turczanki, w kotlinie turczańskiej, tworzy między nimi granicę. Pasmo to legło na granicy hrabstw turczańskiego i liptowskiego. Południowa mała część, między Hermaniecką i Sturecką przecznicą, legła w hr. zwoleńskiem. Główny węzeł tego pasma górskiego tworzy szczyt Wielka Krzyżna 1577. 5 m. pom. wojsk. , wznoszący się na granicy trzech hrabstw turczańskiego, liptowskiego i zwoleńskiego. Od Krzyżnej na zachód wybiega wzdłuż granicy turczańskozwoleńskiej ramię boczne z szczytem Smrekowicą 1528 m. pom. wojsk. . Od niej ku południowemu wschodowi bieży ramię górskie między dol. Hermańca i Bystrzycy z szczytami Krasny Kopiec i Goły Kopiec. Ku północnemu zaś zachodowi od Smrekowca mamy dwa grzbiety górskie, prawie równolegle do siebie bieżące. Zachodnie ramię legło między dolinkami potoków Błatnicy od zachodu i Gadjarskiego od wschodu. Tu mamy szczyty Ostry wierch, Hubnię i Ilstę 1373 m. pom. wojsk. . Wschodnie zasię ramię ze szczytami NaSkalne i Przysłop rozpościera się między dol. Gadjarską od zachodu a dol. Dedoszową od wschodu. Główny grzbiet fatrzański od W. Krzyżnej bieży ku północy przez hale Ostredok i Pustąłąkę, następnie Suchy Wierch na Płaską Halę 1530 m. . Tutaj rozdwaja się na dwa ramiona, zachodnie i wschodnie, bieżące do siebie niemal równolegle. Wschodnie legło między dol. potoku Lubochnej od zachodu i pot. Rewucy od wschodu; zachodnie zaś rozpostarło się między dol. pot. Lubochnej i Turczanki. We wschodniem ramieniu wznoszą się szczyty Czarny Kamień, Wielki Rakitów 1566 m. , Skalna Hala, Smrekowica, Dworzysko czyli Sypruń 1462 m. , Magórki 1208 m. , Niemiecki Kopiec i Suchy Wierch 1064 m. . W ramieniu zaś zachodniem znaczniejsze szczyty są Jaworzyna, Stefanowa, Mały Łysiec, Łysiec Wierch, Polana, Borysów, Kłak 1394 m. , Patrowa, Magóra, wreszcie nad samym Wagiem Fatra 1136 m. Wahlenberg, 1257, 31 m. Schedius et Blaschnek. W dolinie Lubochny występuje granit. Od Lubochny w kierunku południowozachodnim pojawia się dolomit neokomski aż poza skręt dawnej drogi przez grzbiet Fatry do Krpelanu; koło tego skrętu zaś występują margle plamiste z amonitem prawdopodobnie Ammonites Nodotianus d Orb. . Na zachód od Kutnikowego Kopca w dolinie margle dolomitowe, pod niemi wapienie z rogowcami, a jeszcze głębiej szare ciemno prążkowane łupki marglowe i szare wapienie krynoidowe, zawierające nietylko ziarnka kwarcowe, lecz całe warstwy odtoku kwarcowego grubości 3 cm. i więcej. W Fatrze znachodzą się granit; kwarcyt i czerwony piaskowiec; warstwy Kösseńskie; warstwy Gresteńskie; margle plamiste; jurasowe wapienie aptychowe; margle neokomskie i dolomit neokomski. Przy ujściu doliny Bystrej nad Wagiem, nad drogą, liczne znajdują się skamieliny, mianowicie Chemnitzia sp. , Lima gigantea Desh. , Pecten Valoniensis Defr. , Blicatula intustriata Emmr. , Ostrea Haidingeriana Emmr. , Waldheimia norica Suess, Terebratula gregaria Suess, Spiriferina Münsteri Dav. , Rhynchonella cornigera Schafh. Te skamieliny warstwom kösseńskim właściwe zawarte są w szarych marglach, rozmakających łatwo na deszczu, a idących na przemiany z warstwami wapienia grubemi na metr, barwy ciemnoszarej aż w czarne. Po warstwach kösseńskich idą mało rozwinięte margle plamiste, przy skręcie Wagu na zachód na przemianę z łupkami piaszczystemi, a następnie tak przy ujściu pomienionej dolinki, jako też dalej u dołu ku Lubochni po obu brzegach Wagu i w górę nad Wagiem na brzegu północnym czerwone i zielonawe margle wapniowe, zawierające rogowce i aptychy. Na tych wapieniach jurasowych leżą margle neokomskie, mianowicie koło Czerwonej silnie rozwinięte. Fasty Fasty Fastzen Fasynki Faszcze Faszczówka Faszczowo Faszczyce stare Faszczyjówka Faszyce Fatałowski potok Fateź Fatowce Fatra