304 Dżu. przestrzeni 12, 873 kil. ku wschodowi. W tym dziele, 1884 m. od Palany na wschód, wznosi się szczyt Chopek, punkt triangulacyjny, a od niego 6234 m. dalej na wschód szczyt Dżumbir, punkt triangulacyjny, 2048 m. pom. szt. gen. . Zbocze południowe między tymi dwoma szczytami zowie się Krupową Halą. Od Dżumbiru na wschód 1890 m. rozlega się szczyt i hala Szczawnica Stjavnica; 1865 m. dalej od tejże na wschód kończy się to pasmo nagle nad doliną p. Szczawnickiego, wytryskającego po południowo wschodniej stronie szczytu Dżumbira. a wpadającego do Wagu z lewego brzegu. Długość całego grzbietu Dżumbirskiego czyni zatem 17. 164 kil. Od szczytu Chabieńca odrywa się ku północy ramię górskie, tworzące dział wodny między dolinami potoków Klaczanki od zachodu a Dubrawy od wschodu, W niem szczyty Siedlisko Wierch. Dechtarska Hora, wreszcie Hlacowy wierch 1319 m. pom. szt. gen. . Również od Palany wybiega ku północy pasmo ze szczytem Bór Kalmi, gdzie się ono rozdwaja na ramiona wschodnie i zachodnie, obejmujące górną dolinę potoku Mośnicy, wpadającego do Pałudżanki, dopływu Wagu. We wschodniem ramieniu szczyt Uhliszcze 1563 m. , od którego wychodzą ku północy dalsze dwie odnogi wschodnia, kończąca się Kamienicą lechocką 1174 m. a zachodnia Upłazami 1030m. , Od szczytu nad Krupową Halą wybiega trzecie ramię poprzeczne górskie, szerokie skaliste z szczytami Kwaśniczykiem i Ostredokiem; ramię to leży między dolinkami potoków Demanówki od wschodu, a Repiski, dopływu Demanówki, od zachodu. Czwarta poprzeczna gałąź górska wybiega od szczytu Dżumbira ku północy, która od Demanowskiej Hali dzieli się na ramię zachodnie, tworzące dział wodny między potokami Demanówką i Hanówką, z szczytami Komorska horą 1402 m. , Magórą 1379 m. , Demanowską horą 1301 m, z wielkiemi i godnemi widzenia jaskiniami skalistemi ob. Henryka Müldnera Szkice z podróży po Słowacyi, Kraków 1877, wschodnie żaś biegnące również ku północy między potokami Hanówką a Białą Belą, dopływem Szczawnickiego p. , z szczytami Kuplem Kupel. 1268 m. i Południcą 1550 m. . Na północ od Szczawnicy Hali rozpościera się Hala Ludarowa. Od strony południowej pasmo Dżumbirskie nie rozwinęło się tak potężnie, jak od strony północnej; stok południowy łagodny. Tylko od szczytu Kotliczki, więc w zachodniej połaci tego pasma, odrywa się ku południu ramię górskie z szczytem Skałką 1978 m. pom. szt. gen. , stromo spadające ku zachodowi, tj. ku dolinie p. Łomnicy, a ku wschodowi wysyłające trzy małe odnogi ku górnemu końcowi doliny p. Wajskowy. Od Skałki Dżu. szczytu odrywają się ku południu dwie odno gi zachodnie z szczytami Kotliczką i Borową, a wschodnie ze Smreczynami i Snoszką, Z pod Krupowej Hali wypływa p. Bystra, prawy dopływ Hronu, a z pod Dźumbiru po tok Młynna, dopływ Jarahy, wpadającej do pomienianej Bystrej. W zachodniej połaci tego pasma, zwłaszcza między Chabieńcem a Kotliczką, jest przełęcz, przez którą wiedzie ścieżka górska z doliny p. Dubrawy do doliny pot. Łomnicy, a więc tworzy jedyne przejście w tern paśmie z hr. liptowskiego do hr. zwoleńskiego. Główny grzbiet tego pasma aż po szczyt Dżumbir tworzy granit, ciągnący się od Praszywy ponad Korytnicą; od Dż. na wschód występuje w nim gnejs. Od Magórki, na gór nym końcu doliny p. Łupcianki na wschód aż w dolinę p. Mośnicy legł na granicie czer wony piaskowiec, łączący się w nadmienionej dolinie z innym szerokim pasem takiegoż pia skowca, ciągnącego się od Czerwonej Magóry południowowschodnim stokiem Makowicy do doliny p. Mośnicy Łazistie, a ztąd aż do do liny Demanowskiej. Między dolinami Dema nowską a Iwanowską czyli p. Szczawnickiego aż po wierch Ognisty Ohniste nie ma tego piaskowca; odtąd wszakże rozwija się znako micie we wschodniej połaci Niźnich Tatr ob. . Schodząc ze szczytu Dż. grzbietem w kierunku południowym do siodła, napotyka się po stro nie Dż. pod usypiskiem czerwony piaskowiec; na przeciwnej stronie siodła zaś w cienkich warstwach wapienie marglowe, należące do pasu ciągnącego się na wschód po Wielki Róg Roh. Br. G. Dżuńków, ob. Dziuńków. Dżurdźówka, 1. wś nad rz. Uszycą w pow. uszyckim, par. Wońkowce, należy do Sobańskich, ziemi dworskiej 583 dz. R. 1868 miała 63 domów. 2. D. , ob. Surżówka. Dżurków, wieś, pow. kołomyjski, leży nad potokiem Gruszka, dopływem potoku Czerniawa, o 2 mile austr. na północnywsch. od Kołomyi a o 1 austr. milę na północnyza chód od miasteczka Gwoździec, dokąd należy do rzym. kat. parafii; od urzędu poczt. w Obertynie oddalona o 1 1 4 mili. Przestrzeń pos. wiek. roli ornej 1449, łąk i ogr. 210, past. 17, lasu 5; posiadł. mniej, roli ornej 1820, łąk i ogr. 198, past. 10, lasu 7 morg. austr. Lu dność 1964 w tem rzym. kat. 654, gr. kat. 1234, izrael. 77. Gr. kat. parafią ma w miej scu, należącą do dekanatu żukowskiego archidyecezyi lwowskiej. Wieś ta leży w nadzwy czaj urodzajnej okolicy w środku Pokucia; tytuń i kukurydza rodzą się tutaj w polu jak inne zboża i doskonale udają. Jest tu kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym 1000 złr. Właściciel wiek. posiadł. Krzysztof de Roszko Bogdanowicz. B. R. Dżu. Dżurów, wieś, pow. śniatyński, oddalona od stacyi pocztowej w Popielnikach o 3, 7, zaś od rzym. kat. parafii, stacyi kolei żelaznej i telegraficznej w Zabłotowie o 7 kil. Przestrzeń pos. dwor. roli ornej 299, łąk i ogrodów 203, past. 79, lasu 1120; pos. mniej. roli or. 1299, łąk i ogr. 482, past. 326, lasu 83 morg. austr. Ludność 2151 w tem rzym. kat. 70, izrael. 58, resztę gr. kat. obrz. ; gr. kat. paraf. ma w miejscu, należącą do dekanatu śniatyńskiego archidyecezyi lwowskiej; jest tu szkoła etatowa o 1 nauczycielu należąca do rady szkolne okręg. w Śniatynie. Właściciel większej posiadłości Włodzimierz Zagórski. Dżuryn, mko, pow. jampolski, przy ujściu rz. Derebczynki i Wołczyny Wilczycy Suchej do Murachwy, par. Murachwa, mieszk. 1625. Ziemi włośc. 1754, dworskiej 2519 dzies. , cerkiewnej 96 dz. R. 1868 miał 262 dm. Ma cerkiew N. P. Różańcowej dla 2084 parafian; młynów 4, sklepów 15, rzemieślników 10; kantor pocztowy klasy 4ej. Zwało się daw niej Czuryłów, założony i nazwany od nazwi ska możnej w XV w. a w tych stronach za mieszkałej rodziny. Następnie przeszedł do Potockich, z których Teodor P. otrzymał przy wilej na 12 jarmarków. Był tu także obron ny zameczek. Dziś Dżuryn należy do hr. Czosnowskiego. Pałac w prześlicznem położeniu nad wodą, otoczony pięknym ogrodem, duża fabryka cukru, cztery lata temu założona przez towarzystwo akcyjne; sędzia pokoju, zarząd policyjny stanowy pry staw, zarząd włoś ciański. Dr. M. Dżuryń, wś, pow. czortkowski, oddalona od rzym. kat. paraf, w Buczaczu od 14 kilomet. Przestrzeń pos. wiek. roli ornej 799, łąk i og. 128, past. 28; posiadł. mniej. roli ornej 1811, łąk i ogr. 88, past. 117 morg. austr. Ludności 1101 rzym. kat. 46, gr. kat. 973, reszta izrael. ; gr. kat. paraf. jest w miejscu, należąca de dek. czortkowskiego, archidiecezyi lwowskiej, i obejmująca także filią Słobódka ze 169 gr. kat. obrząd. Urząd pocztowy w miejscu, st. pocztowa na trakcie między Buczaczem a Czortkowem o 18 kil. od Czortkowa. Szkoła etat. jednoklasowa; kasa pożyczkowa gminna z kapitałem 867 złr. Właściciel wiek. pos. Mikołaj Wolański. Dzuryń, rzeka, powstaje poniżej wsi Słobódki, w pow. czortkowskim, z połączenia kilku strug, jednej napływającej od wschodu z pod folwarku Na Kącie, należącego do wsi Rydoduby, drugiej zaś napływającej od północy moczarowatemi łączkami. Tak powstały potok przechodzi zaraz w obręb wsi Dżurynia, od której miano swe otrzymał. Płynie w całym swym biegu na południe, korytem krętem, śród wąskich, paśnistych łąk, przez obrąb gmin Połowiec, Pauszówki, Bazaru; w Słownik Geograficzny Zeszyt XVI, Tom II. Dźw 305 powiecie zaś zaleszczyckim przez gminy Borakówki, Słobódki, Popowiec, Koszyłowiec, Sadków, Nyrkowa, Czerwonogrodu, a w Uścieczku uchodzi do Dniestru z lew. brz. Od Koszyłowiec począwszy aż do Uścieczka płynie lasem. W Połowcach i Pauszówce odlewa dwa znaczniejsze stawy. Źródła 437 m. npm. ; ujście 149 m. npm. Długość biegu 47 kil. Br. G. Dżuryńce, wś, pow. lipowiecki, nad rzeką Powstanką, wpadającą do rz. Bohu, o 4 w. od Sitkowiec a o 14 w. od m. Hajsyna. Mieszk. 623, z tych 62 kat. Cerkiew paraf. zbudowana w 1779 r. , szkółka. Ziemi 2411 dz. , wybornego czarnoziemu, lecz znacznie wyniszczonej plantacyą buraków. Wioska otoczona lasem. Należy do Sitkowieckiego majątku hr. Potockich. Zarząd gm. we wsi Sitkowcach, polic, w m. Lińcach. Niedaleko za wsią znajdują się mineralne źródła, znane i z korzyścią używane przez tutejszą ludność; chemicy jednakże dotychczas nie zwrócili na nie uwagi. Dzwan, ob. Żwan i Dźwinogród. Dzwąki, błota, ob. Cupel. Dżwieniacza, ob. Zwieniacza. Dżwiersznia niem, ob. Dzwzerznia. Dźwiersztyny, niem. Schwirgstein, 1. wś, pow. ostródzki, st. poczt. Olsztynek. 2. D. , wś, pow. szczycieński, st. poczt. Pasynki. Dźwierzchno, 1. wieś, pow. inowrocław ski, ponad Notecią, do której tu wpływa stru mień bezimienny, i kilku jeziorami; 8 dm. , 80 mk. , 60 ew. , 20 kat. , 22 analf. Kościół par. należy do dekanatu inowrocławskiego, admi nistrowany wspólnie z kościołem w Tucznie; stac. poczt. i kol. żel. w Złotnikach Güldenhof o 7 kil. Pod wsią odkopano grób kamien ny, urnę czarną na roli gospodarza Michalskie go. 2. D. wielkie Zwierzchno wielkie, Dreidorf Gross, wieś, pow. wyrzyski, nad jeziorem; 29 dm. , 267 mk. , 134 ew. , 133 kat. , 36 analf. Kościół paraf. należy de dekanatu bydgoskie go. Agentura pocztowa na miejscu; st. kol. żel. Nakło o 25 kil. , od miasta Łobżenicy o 10 kil. na wschód. 2. D. małe Zwierzchnomałe, Dreidorfklein, wieś, pow. wyrzyski; 60 dm. , 447 mk. , 389 ew. , 58 kat. , 52 analf. ; obydwie wsie łączą się z sobą. W okolicy prawie do koła znajdują się szańce szwedzkie z czasów Jana Kazimierza. Wykopano w okolicy różne ozdoby żelazne i srebrne. 4. D. , domin. , na leży do dóbr Runowo, 2050 morgów rozle głości. M. St. Dźwierzna, wś, pow. niborski, st. poczt. Iłowo. Dźwierzno 1. wieś i folw. , major. , pow. płocki, gm. Rogozino, paraf. Ciachcin, 148 mk. , 20 osad włość. , 12 domów, powierzchni m. 608 528 m. gruntu ornego, 326 m. gruntu włośc. , przy wsi wiatrak. R. 1827 było tu 13 dm. , 112 mk. Z pośród błot bierze począ Dżuńków Dżu Dżuńków Dżurdźówka Dżurków Dżurów Dżuryn Dżuryń Dzuryń Dźw Dżuryńce Dzwan Dzwąki Dżwieniacza Dżwiersznia Dźwiersztyny Dźwierzchno Dźwierzna Dźwierzno