Przeździecki. Klucz dziuńkowski składał się wtedy ze wsi Nakaźnej, Dołoteckiego, Obozówki i Junaszek. Przeździeccy przedali D. około 1800 r. prezesowi Morzkowskiemu, od którego następnie kupił te dobra Adam hr. Rzewuski, kaszt. witebs. i senator cesarstwa rossyjskiego. Po śmierci tegoż, w 1829 roku w skutek działu familijnego D. został dziedzictwem Ernesta hr. Rzewuskiego. W 1859 r. nabył te dobra od brata Ernesta, hr. Adam Rzewuski, generałlejtnant wojsk cesarskorossyjskich. W D. istnieją dwie cerkwie Błahowieszczeńska i Michajłowska. Pierwsza z nich była uniacką i jak to widać z wizyty, była postawiona w 1726 r. przez gromadę. Michajłowska zbudowana w 1796 r. , na miejscu uniackiej dawnej cerkwi. Jest w niej obraz cudowny Matki Boskiej, który w dnie odpustów ściąga lud pobożny z wszystkich pobliższych wiosek. Pomiędzy ludem krąży żart o solonych żukach, które miały się ongi jakoby na jarmarkach w D. sprzedawać. Obecnie D. dzieli się na 6 części czyli t. z w. kątów Rohatynkę, Słobódkę, Maniły, Krasiłówkę, Ossolinkę i Obozówkę. Jest tu fabryka cukru założona 1847 r. Mieszkańców chrześcian obojej płci 2184, izrael. 1714, synagoga, szkółka, ziemi 4814 dziesięcin. Zarząd gminny w B. , policyjny w Pohrebyszczach. Edward Rulikowski. Dziura, niem. Durra, osada przy wsi Won no, pow. lubawski, par. Szwarcynowo, szkoła Wonno, poczta Biskupiec; obszaru 199 mr. ; bu dynków 9, domów mieszk. 5, katol. 13, ew. 18. Kś. F. Dziurany, wś rząd. nad rz. Klewą, pow. oszmiański, 3 okr. adm. , od Oszmiany w. 29, od Dziewieniszek 13; dm. 4, mk. prawosł. 7, katol. 11 1866. Dziurawa, potok, powstaje w obr. gminy Romanowego Sioła w pow. tarnopolskim, w północnowschodniej jej stronie, na łączkach; okrążywszy wieś od wschodu i południa, płynie na zachód; przepływa stawek na granicy Romanowego Sioła i Kujdańców, a wszedłszy w obręb wsi Stupków, zwraca się na południe; we wsi Romanówce, zasiliwszy się od lew. brz. wodami potoku Kłopotówki, powstającego w Haluszczyńcach, wpada do Romanowskiego stawu. Dolina tego potoku od Romanowieckiego stawu począwszy aż do ujścia jego do stawu Romanowskiego zowie się Dębowicami. Długość biegu 11 kil. Źródliska 337 m. npm. ; poniżej stawu romanowskiego 318 m. Br. G. Dziurdziewo, niem. Dziurdziau, wś, pow. nidborski, na Mazurach, 1 i pół mili od Nidborka, Działdowa i Dąbrówna, par. Turowo, st. poczt. Kozłówko. Przed reformacyą istniał u kościół katolicki, wcześnie zabrany przez innowierców. Obecnie jest jeszcze katol. 26. Kościół ewangelicki. Dziurdzioły, wś i karczma do dóbr Byliny należąca, nad rz. Rawką, pow. rawski, gm. i par. Boguszyce. W 1827 r. było tu 15 dm. i 118 mk. , obecnie liczy 14 dm. , 130 mk. ; ziemi włośc. 345 mr. Dziurdziów, wś, pow. liski, o 7. 5 kil. na płd. zach. od st. poczt. w Lisku. Parafia rz. i gr. kat. w Hoczewiu. Dm. 37, mk. 301. Własność większa obejmuje roli ornej 187, łąk i ogrodów 26, past. 32, lasu 433; własn. mniej. roli orn. 459, łąk i ogr. 55, past. 43, lasu 18 mr. Lu. Dz. Dziurkiszki, dobra ziemskie w pow. maryampolskim położone, w zeszłym wieku stanowiły własność konwentu księży franciszkanów kowieńskich; od których za kontraktem z dnia 26 stycznia 1796 r. nabyli je Andrzej Belgard radca miejski kowieński i żona jego Józefata z Boguszów. Po rozdziale tych dóbr między sukesorami, jedna połowa takowych zostaje dotąd w rodzinie Belgardów, druga koleją sprzedaży przeszła na własność Karola Lork. Dziurków, wś i fol, majorat, pow. iłżecki, gm. Dziurków, par. Solec, odległa od Iłży 35 w. W 1827 r. liczono tu 53 dm. , 313 mk. , obecnie ma 54 dm. , 420 mk. , 477 mr. ziemi dworskiej i 745 mr. włościan. Posiada młyn wodny. Majorat należy do senatora Markusa. Gmina D. z urzędem w os. Solec liczy 2673 mk. , rozległości 7824 morgów, w tern ziemi dwor. 2657 mr. , sąd gm. okr. IV w os. Solcu, st. pocz. Solec. W gminie znajdują się 2 gorzelnie, młyn wodny. W skład gminy wchodzą Boiska Dziurków, Kępa gościecka, Nadwiślańska osada, Raj, Soleckawola, Słuszczyn i Struga. Dziurów 1. wś nad rz. Kamienną, pow. iłżecki, gm. Wierzbnik, par. Pawłów. W r. 1827 było tu 19 dm. i 159 mk. , obecnie 26 dm. i 220 mk. , tudzież 106 mr. ziemi dworsk. i 283 włośc. Odl. 22 w. od Iłży. 2. D. , wś rząd. , pow. opatowski, gm. Czyżów szlachecki, par. Trójca. W 1827 r. było tu 27 dm. i 122 mk. , obecnie 29 dm. , 164 mk. , 291 mr. ziemi dworskiej i 206 mr. włośc. Br. Ch. Dziurówka, przysiołek Błażowa. Dziuryłów, ob. Dżuryn. Dziuryńce, ob. Dżuryńce i Daszów. Dziuszki, wś pryw. , pow. wilejski, gmina Gruzdowo, w 3 okr. adm. , o 70 w. od m, Wilejki, przy drodze pocztowej połockiej 5 dm. , 75 mk. 1866. Dziwak, szlach. leśnictwo należące do Nowej Grabi, znajduje się w lesie po lewej stronie Wisły, pow. toruński, par. Podgórz, szkoła Grabia, poczta dworzec kolei żel. w Toruniu. Ma 2 budynki, 1 dom mieszk. , 9 ewang. , kat. 1. Z akt miejskich toruńskich jest pewna wiadomość, że r. 1646 magistrat toruński na pro śbę całego miasta nabył jakiś folwark zwany Dziwak po za miastem i na nim gorzelnię Brandhaus założył. Obecnie o tym B. nic niewiadomo. Czyby się znajdował po dru giej stronie Wisły, gdzie teraz w lesie leśniczy mieszka, wątpić należy. Kś. F. Dziwczy potok. Tak zowie się w dolnym swym biegu Butelski potok ob. . Dziwie, wś, pow. włocławski, gm. i par. Przedecz. Jest tu szkoła początkowa w tak zwanych Dziwieckich Chałupkach, do donacyi Katarzyna należących, a łączących się z Dziwiem. W 1827 r. było tu 26 dm. i 260 mk. , obecnie liczy 29 dm. , 345 mk. , 600 m. gruntu. Dziwieckie Chałupki, ob. Chałupki. Dziwili, ob. Dywin. Dziwińskie, wś włośc. i kordon pograniczny, pow. wieluński, gm. Kuźnica Grabowska, par. Kraszewice, ma 7 dm. , 55 mk. W. .. r. Dziwie, wś, pow. piotrkowski, gm. Grabica, par. Srocko. W 1827 r. było tu 18 dm. , 177 mk. Dobra D. , lit. ABCD, składają się z folw. B. i Majdany, z wsiami tychże nazw i nomenklaturą Kożuchy. Rozl. wynosi m. 811, a mianowicie folw. D. , grunta orne i ogrody m. 356, łąk m. 25, past. m. 1, nieużytki i place m. 15, razem m. 397; płodozmian 7 i 6polo wy, bud. mur. 6, drewn. 6; folw. Majdany, grunta orne i ogrody m. 189, nieużytki i place m. 226, razem m. 415; płodozmian 7polowy, bud. mur. 1, drewn. 3, gorzelnia. Wieś D. osad 11; wś Majdany osad 15; włośc. , gruntu m. 214. Dziwniki 1. folw. pryw. , pow. dziśnieński, o 43 i pół wiorst od m. Dzisny, 1 okr. adm. , przy drodze handlowej kublickiej, 1 dm. , 17 mk. 2. D. , zaśc. prywat. , pow. dziśnieński, o 42 w. od m. Dzisny, 1 okr. adm. , 1 dm. , 4 mk. 3. D. , osada, pow. dziśnieński, o 43 w. od m. Dzisny, 1 okr. adm. , 16 dm. , 133 mk. Okrąg D. w gm. Prozoroki liczy w swym obrębie wsie Ostrów, Batki, Łotysze; zaśc. Rudniki Dziwno, nazwa jednego z trzech ujść Odry. Dziwnów, niem. Dievenau, m. przy ujściu odnogi Odry Dziwno zwanej do Bałtyku. Dziwocicy, niem. Siebitz wś na Serbskich Łużycach, w pow. budyszyńskim, w par. ew. Hodzij; szkoła elementarna. Ludności serb skiej 93. A. J. P. Dziwoczki, wś, pow. żytomierski, ma kaplicę katol. parafii Żytomierz. Dziwy, wś nad rz. Działdówką, pow, mła wski, gm. Rozwozin, par. Lubowidz. Liczy 10 dm. , 95 mk. , gruntu włośc. . 27 mr, Folw. należy do dóbr Rozwozin. F. O. Dźmisiewicze, wś, pow. augustowski, ob, Dmisiewicze, Dżołtaj, wś bułgarska, gub. bessarabskiej, pow. benderskiego; mk. 530. Posiada gruntu 3, 600 dzies. Dzuchen, ob. Dziuchy. Dźuga, nasypowa góra w pow. telszewskim, między Telszami a Olsiadami, znana z podań mitologicznych. Ob. Jucewicza Wspomnienia Żmudzi, str. 84 90. Dżugastra, wś nad rz. Szumiłówką, dawniej wojew. bracławskie, pow. olhopolski ziemi ogółem około 8000 mr. , ludności około 1200 dusz, par. Miastkówka, o 2 m. od stacyi odeskiej kolei żel. Krzyżopol. Pałac, młyny, gorzelnia, ziemia dobra, kamień i wapno. Sprzedana Podoskiemu przez Matkowskich; dana w posagu przez Podoskiego córce jego Kalinowej; przez jej syna sprzedana Mańkowskiemu. R. 1868 miała 240 dm. Jest tu cerkiew św. Bazylego dla 2440 parafian, do której należy 49 dzies. ziemi. Dżugastrzańska słobódka, ob. Leonówka. Dżugi, 1. wś, pow. rossieński, par. Erźwiłek. 2. D. , wś, pow. szawelski, gm. gruździewska, 65 dusz rew. , 347 dzies. ziemi nadanej. Dżuginiany, wś, pow. telszewski, w pobliżu góry Dżuga. Dzuki niem. , ob. Dziuki. Dzuki tak nazywają mieszkańców powiatu kalwaryjskiego, gub. suwalskiej, pochodzenia litewskiego, z powodu wymawianych miękko przez nich spółgłosek dz i c zamiast d, t. Dzulinki, wielka wś nad Bohem, w pow. hajsyńskim, par. Ternówka; dusz męz. 928, ziemi włośc. . 2590 dz. Ziemi dwor. używalnej 2300 dzies. , nieużytków 250 dz. Należała do Szembeka, dziś ks. Woroncowa. R. 1868 mia ła 376 dm. Jest tu cerkiew N. P. Różańco wej dla 2798 parafian, do której należy 160 dzies. ziemi. Dr. M. Dżulińska słobódka, ob. Teofilówka. Dżunalau, Dżumaleu, góra w Karpatach wsch. , 1853 m. wys. , najwyższa góra na Bukowinie, na rozgraniczu wód Bystrzycy i Mołdawy. Są w niej kopalnie miedzi. Dżumbir, dział górski w niźnich Tatrach, w zachodniej ich połaci, rozciągający się w głównym ich grzbiecie, w kierunku od zachodu ku wschodowi, pod 48 57 płn. szer. geogr. , a między 37 9 a 37 21 wsch. dł. geogr. Ferro, na południowej granicy hr. liptowskiego z hr. zwoleńskiem. Jestto skalista, dzika grupa gór, od strony północnej prawie prostopadle spadających, a wznoszących się ponad górną granicę kosodrzewiny 1923 m. Fuchs. Pasmo to górskie poczyna się szczytem Chabieńcem Chabenec, Chebenec; od niego ciągnie się linia grzbietna na wschód aż do szczytu Kotliczką zwanego, o 2395 m. odległego od Ch. Od Kotliczki zwraca się ku północnemu wschodowi na przestrzeni 1896 m. aż do szczytu Palana Palona. Odtąd bieży grzbiet ną Dziura Dziura Dziurany Dziurawa Dziurdziewo Dziurdzioły Dziurdziów Dziurkiszki Dziurkó Dziurów Dziurówka Dziuryłów Dziuryńce Dziuszki Dziwak Dziwczy potok Dziwie Dziwieckie Chałupki Dziwili Dziwińskie Dziwniki Dziwno Dziwnów Dziwocicy Dziwoczki Dziwy Dźmisiewicze Dżołtaj Dzuchen Dźuga Dżugastra Dżugastrzańska słobódka Dżugi Dżuginiany Dzuki Dzulinki Dżulińska słobódka Dżunalau Dżumbir