31; wś Rembiosznica a dawniej Czesnówek osad 3, grunta m. 206; wś Łyczyszewy osad 22, gruntu m. 922. 2. D. , wś, pow. makowski, gm. Sypniewo, par. Nowa wieś. 3. D, kol. , pow. radzyński, gm. Siemień, par. Czemierniki. Posiada szkołę elementarna, liczy 37 dm. , 280 mk. i 600 morg. obszaru. Działyń, domin, nad jeziorem, z pałacem i parkiem, pow. gnieźnieński, 3 miejsc. 1 Dz. 2 Kopydłowo folw. ; 3 Opieczki młyn; 4227 morg. rozl. , 12 dm. , 206 mk, . 61 ew. , 145 kat. , 97 analf. Stac. poczt. w Kłecku o 7 kil; st. kol. żel. Gniezno o 7 kil. Dawniej własnosć hr. Wołłowicza wraz z Mielnem. M. St. Dzianisz, wieś na Podhalu nowotarskiem, pow. nowotarski, par chochołowska; rozłożona nad potokiem Dzianiszem od południowego wschodu ku północnemu zachodowi, 5 2 4 kil. długa, od Nowegotargu w prostym kierunku 21 i pół kil. , drogą zaś na Czarny Dunajec 26 1 4 kil. odległa. Od zachodu graniczy z Witowem, od północy z Chochołowem, od półn. wsch. z Cichem, od wsch. z Zubsuchem, a od południa z lasami Witowskimi. Granicę zachodnią tworzy Czarny Dunajec ob. na przestrzeni 3375 m. ; od północowschodu wzgórze Ostrzysz, od południa pasmo wzgórzyste ciągnące się od polany Buturowa przez Płazówkę ku Dunajcowi. Przestrzeń większej posiadłości obejmuje roli 229, łąk i ogrodów 38, pastwisk 149, lasów 110; mniejsza zaś posiadłość roli 1685, łąki ogrodów 260, pastwisk 238 a lasów 269 morgów austr. Właściciel jest Karol Hauer. Weoług obliczeń z r. 1869 domów liczy 202, a mieszkańców 1019; między nimi 515 mężczyzn i 504 kobiet. W roku 1777 było domów 125 a 668 mieszk. ; w r. 1799 dm. 158, mk. 879; w r. 1824 dm. 162, mk. 878. Według szem. dyec. tara. z r. 1880 dusz rzymsko kat. 1060. Posiada jeden młyn we wsi 847 m. npm. pom. wojskowy i jeden tracz przy ujściu potoka Dzianisza do Cz. Dunajca. Wieś ta powstała dopiero na początku 17 wieku. W r. 1619 Stanisław z Popowa Witowski, chorąży łęczycki, wielkorządca krakowski, starosta nowotarski, zezwala przywilejem z 17 lipca niejakiemu Walentemu Pietrzykowskiemu założyć Dzianisz, co zatwierdził Zygmunt III przywilejem wydanym 30 stycznia 1630 r. w Warszawie. Tenże Pietrzykowski otrzymał sołtystwo dzianiskie, miał piąty łan frankoński, młyn, folusz i karczmę. Do r. 1636 zasiadało we wsi zarębników 16. Było tu także wójtostwo. Według lustracyi z r. 1765 wójtostwo to było w posiadaniu Józefa i Barbary Wojnarowskich za przywilejem Augusta III z 10 grudnia 1746 po ustąpieniu Teresy Wojnarowskiej. Poddanych 20, młyn 1. Dochód prócz robocizny złp. 1227 gr. 12; wydatki złp. 200; zatem roczny dochód do kwarty złp. 1027 gr. 12 czyli kwarty złp. 256 gr. 26 den. 9. W r. 1812 27 maja sprzedano Dz. Aleksandrowi Zakrzewukiemu za 26820 złr. , a w r. 1852 ku pił tę majętność Karol Hauer za 12, 000 dr. mk. Br. G. Dzianisz, potok podtatrzański, na Podhalu nowotarskiem, w obrębie gminy t. n. Wytryska w południowowschodnim narożniku tejże wsi z pod polany Buturowa 1113 m. . Płynie on zrazu ku północy, a potem ku pół nocnemu zachodowi, między domostwami Dzia nisza, uchodząc na granicy tegoż z Witowem do Dunajca. Długość biegu 6 i pół kil. Dolina tego potoku zwartą jest od północnego wschodu pasmem wzgórzystem Ostryszema, obniżającem się zwolna ku północy aż do Zaborskiego p. ; najwyższy szczycik jego wy nosi 1025 m. , a płn. czubałek nad p. Zabor skim 861 m. Wzgórze to na granicy gmin Dzianisza, Cichego i Zubsuchego łączy się z drugiem pasmem wzgórzystem Nadgórkarai 844 m. , ciągnącem się na wschodniej grani cy gm. Cichego i Eatułowa; wzgórze to łączą ce te dwa pasma wznosi się 1025 m. npm. Od niego ku południowi do pol. Buturowa opada jące wzgórze 2250 m. długie, zamyka dolinę górną tego potoku od wschodu. Od Buturowa ku zachodowi odnoga wzgórzysta ciągnąca się ku Dunajcowi na południowej granicy wsi Dz. z Kościeliskami i Witowem, które w od ległości 1650 m, na zachód od Buturowa do chodzi wysokości 1165 m. Od niego na po łudnie 750 m. wznosi się wierch Palenica 1198 m. W tej tak zwartej dolinie ku Du najcowi otwierającej się legła wieś Dzia nisz. Br. G. Dzianków, wś, pow. włocławski, gm. Lu bień, par. Białotarsk. W 1827 r. było tu 16 dm. i 150 mk. W pobliżu leży Dziankowska wola. Rozległość folw. wynosi m. 465 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 369, łąk m, 31, pastwisk m. 3, lasu m. 50, za rośli m. 16, nieużytki i place m. 2, płodozmian 9polowy, Bud. mur. 5, drewn. 9, wiatrak i w niektórych miejscowościach pokłady torfu; wieś Dz. osad 10, gruntu m. 9. A. Pal. Dziankówek, wś i folw. , pow. włocławski, gm. Lubień, par. Białotarsk. W 1827. r. liczono tu 10 dm. i 93 mk. Rozl. folw. wynosi m. 367 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 257, łąk m. 47, lasu m. 50, nieużytki i place m. 13, płodozmian 6polowy; budow. mur. 9, drew. 6; pokłady torfu i marglu; wieś Dz. i kolonia Borki liczą 99 morgów ziemi. Dziardonice, folw. , pow. włocławski, gm, i par. Kowal. Dziarnie, os. , pow. pułtuski, gm. Gołębie, par. Szyszki. Dziarnów, 1. wś, pow. grójecki, gm. Borowe, par. Przybyszów. W 1827 r. było tu 52 dm. i 350 mk. 2. D. , ob. Dziarnowo. Dziarnówko lub Dziarny, niem. Kl. Seehren, wś włośc. , pow. suski, parafia i pczta Iława, szkoła w miejscu, Obszaru ziemi 677 morg, budynków 20, domów mieszk. 10, kat. 17, ewang. 105. Por. Dziarny. Dziarnowo 1. wś, pow. płocki, gm. Brwilno, paraf. Biała, nad rzeczką Wierzbicą połóż. , 315 mk. 152 męż. , 163 kob. , 33 osad włośc. , 42 dm. mieszk. , powierz. 1215 m. , w tem 1193 mr. gruntu ornego. Przy wsi szkółka element. , 2 wiatraki, olejarnia i karczma rządowa. 2. D. , ob. Dziarnów. Dziarnowo, folw. , pow. inowrocławski, na leży do domin. Kościelca; 1312 morg. rozl, 7 dm. , 135 mk. , wszyscy kat, , 55 analf. St. poczt. i kolei żel. Inowrocław o 7 kil. Wła sność Łączyńskich. M. St. Dziarnowo, niem, Dziarnowen, os. , pow. łecki, st. poczt. Cymochy. Dziarny 1. albo Żarnówkiwielkie, niem. Gr. Seehren, wś włośc. , pow. suski, parafia i poczta Iława, w Pomezanii, szkoła Dziarnówki Kl. Seehren. Obszaru ziemi 121 mórg, budynków 10, domów mieszk. 5, katol. 4, ewang. 33. Musiała ta wś być dawniej daleko większa, bo jest wiadomość, że tu kościół istniał przed reformacyą; włók do proboszcza należało podług jednych 7, a co najmniej 4, z czego możnaby wnioskować, że był parafialny. Gmina dziarnowska przyłączona została do Ławic, teraz do Iławy gdzie nowy kościół. R. 1670 pisze wizyta biskupa Olszowskiego, że z 7 włók są jeszcze teraz 4, z których dochód pobierał nie tak dawno proboszcz w Ławicach. Kościół już wtedy nie istniał, Patronatu był zresztą prywatnego. 2. D. , niem. Gn Seehren, folw. należący do Rudzicza, parafia i poczta Iława, szkoła w Dziarnówku; budynków 14, domów mieszk. 7, katol. 6, ewang. 122. Kś. F. Dziartniki, wś włośc. i karczma, nad rz. Holszanką, pow. oszmiański, przy trakcie wiodącym z Holszan do Wiszniewa. Dm. 10, mk. 81 katol. , 16 prawosł. , 15 żydów 1866. Dziatki, Dziadki, młyn, pow. wieluński, gm. Konopnica, par. Rychłocice, ma 1 dm. , 7 mk. , należy do Rychłocic. W. .. r. Dziatki, wś włośc. , pow. wilejski, o 76 w. od Wilejki, 3 okr. adm. , gm. Sitce, 36 dm. , 341 mk, 1866. Dziatki, ob. Dziadki. Dziatkowa, Dziadkowa, wś, pow. mielicki, par. katol. w Mielicach, ma od r. 1732 szkołę ewangelicką. Działkowice, v. Dziadkowice, wś i folw. , pow. łaski, gm. Bałucz, par. Szadek, liczy 11 dm. , 135 mk. Rozl. folw. wynosi m. 1205, a mianowicie; folw. D. grunta orne i ogrody m. 327, łąk m. 33, past. m, 2, lasu m. 634, nieużytki i place m. 29, razem m. 1025; płodozmian 11polowy, bud. mur. 2, drewn. 8; folw. Mostki, grunta orne i ogrody m. 153, łąk m. 20, nieużytki i place m. 7, razem m. 180, bud. mur. 2, drewn. 3, pokłady torfu. Wieś Dziadkowice i Mostki mają gruntu m. 188 i składają się z osad 36. Dziatkowice, Dziadkowice, wś, pow. bielski gub. grodzieńskiej. Była tu parafia katol. dekanatu bielskiego i st. poozt. między Bielskiem a Drohiczynem, o 29 w. od Bialska. Dziatłowicze, wś we wschod, str. pow. piń skiego, w gm. łunińskiej, nad rz. Cną z prawej strony, w 1 okr. polic, łohiszyńskim, w okr, wojskowym pohoskim, w 1 okr. sąd. pohoskim. Tu Konstanty Dołmat, dworzanin królewski, w r. 1622 założył monastyr prawosławny i nadał mu dobra Dziatłowicze oraz Łuniniec, w których po ostatniej rewizyi ludności liczo no dusz 1121. Klasztor i cerkiew drewniana. Mnisi przetrwali w wyznaniu greckowschod niem do ostatnich czasów, a w r. 1855 klasztor zamknięty został. Dobra przeszły na rządt Wś D. ma 320 mk. X. A. M. Dziatłowszczyzna, zaśc. pry w. , pow wilejski, 2 okr. adm. , o 27 w. od Wilejki, 2 dm. , 15 mk. 1866. Dziawgiany 1. dwór i okolica szlaeh. , pow. rossieński, par Szyłele. 2. D. , wś, pow. ros sieński, par. Tenenie. Dziawguny, wś rządowa nad rz. Komajką, pow. święciański, 3 okr. adm. , mk. kat. 122, starowierów 16, żydów 4, dm. 17 1866, odm. pow. 21 w. Dzibice, wś, pow. włoszczowski, gm. i par. Lelów. W 1827 r. było tu 51 dm. i 326 mk. Dzibułki z Brudem i Zabawką, wś, pow. żółkiewski, oddalona od rzym. kat. par. w Kulikowie o 9 kil. ; przestrzeń pos. więk. roli or. 390, łąk i ogr. 323, past. 31, lasu 4402; pos. mniej. roli or. 1254, łąk i ogr. 1623, past. 55 mr. austr. Ludność 1304 w tern rzym. kat. 92, gr. kat. 1173, izrael. 49. Gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu kulikowskiego. Początek pierwotnej fundacyi parafii nieznany, jest tylko wzmianka w aktach erekcyjnych rzym. kat. kościoła w Kulikowie, że ks. arcybiskup lwowski Jakub de Strępa r. 1398 konsekrując kośoiół w Kulikowie napisał z dochodów swoich stołowych dziesięcinę z Dzibułek kościołowi kulikowskiemu. Na południe od wioski stoi na pagórku cerkiew drewniana, postawiona w r. 1796. O dawnej cerkwi jest podanie, że wś Dzibułki leżała dawniej na wschód od tego pagórka, na którym cerkiew stoi; po spaleniu tej włości wraz z cerkwią przez Tatarów, nie budowali się ludzie na dawnem otwartem miejscu, ale cofnęli się na zachód, gdzie teraz stoi wioska, a gdzie wówczas był Działyń Działyń Dzianisz Dzianków Dziankówek Dziardonice Dziarnie Dziarnów Dziarnówko Dziarnowo Dziarny Dziartniki Dziatki Dziatkowa Działkowice Dziatkowice Dziatłowicze Dziatłowszczyzna Dziawgiany Dziawguny Dzibice Dzibułki