Dyska lub Ciemięga, rz. , bierze początek na płn, zach. od Miłocina w pow. lubelskim, gm. Wojciechów, w pobliżu linii drogi źel. nadwiślańskiej, płynie w kierunku wschodnim, szeroką błotnistą doliną koło Ożarowa, Sługocina, Jastkowa. Odtąd dolina zwęża się. i stanowi niemal parów o wyniosłych brzegach, którym D. płynie na Snopków, Dys od którego nazwa, Ciecierzyn, Pliszczyn, Łysaków i pod wsią Sobjanowice w gna. Wólka wpada do Bystrzycy z lewego brzegu, ubiegłszy około 30 w. Karta Woj. Top. XX ar. Br. Ch. Dyskajmie, wś, pow. rossieński, par. Betygoła. Dysławice, ob. Dziesławice. Dysławki, wś, pow. rossieński, par. Tenenie. Dysna, ob. Dzisna. Dyss, wś, pow. lubartowski, gm. Niemce, par. Dyss. Leży na wyżynie, na 687 stóp nad poziom morza. Jest tu kościół paraf. murowa ny. Kościół i parafią erygował tu r. 1382 Gabryel hr. z Górki, dziedzic tej wsi. W 1827 r. D. miał 51 dm. i 440 mk. Par. D. dek. lu bartowskiego 3094 dusz liczy. B. Ch. Dyszle 1. fol w. , pow. szawelski, gm. skiemska, par. bejsagolska, 15 włók rozl. , należy do Kwintów. 2. D. , wś, pow, szawelski, gm. skiemska, par. bejsagolska, 39 dusz rew. , 89 dzies. ziemi nadanej. J. Godl. , Dyszlewszczyzna, folw. należący 1866 r. do Biernackiego, pow. lidzki, 4 okr. adm, , od Lidy o w. 57, od Wasiliszek w. 22, mk. praw. 2, katol. 8, staroz. 7 1866. Dyszobaba, wś poduchowna nad rz. Narwią, pow. makowski, gm. i par. Sieluń. W 1827 r. liczono tu 7 dm. i 41 mk. Dyszów, wś, pow. konecki, gm. i par. Końskie. W 1827 r. liczono tu 9 dm. , 51 mk. ; obecnie zaś ma 15 dm, , 101 mk. , 303 mórg. ziemi dworsk. i 36 morg. ziemi włośc. Posiada młyn wodny. Dytiatyn, wieś, pow. rohatyński, oddalona od stacyi pocztowej w Bołszowcu o 13, 6 kil. , od rzym. kat. parafii w Kąkolnikach o 11 kil Przestrzeń posiadł. więk. roli ornej 205, łąk i ogr. 88, past. 15, lasu 188; posiadł. mniej. roli ornej 1016, łąk i ogr. 378, past. 152, lasu 1 morg. austr. Ludności 673 między tymi 105 rzym. kat. , 475 gr. kat. , 98 izrael. Gr. kat. paraf, w Dytiatynie obejmuje filie Chochoniów z 580 i Bybło z 210 gr. kat. obrządku. W tej wsi jest kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym w kwocie 196 złr. Należy do dóbr stołowych rzym. kat. aroybiskupstwa lwowskiego. B. R. Dytiatyński potok, w obr. gm. Dytiatyna, w pow. rohatyńskim, wytryska w południowo wschodniej jej części z pod lasu Dębiną zdanego; płynie łąkami po północnowschodniej stronie wsi i w obr. gm. Bybła wpada z lew. brzegu do Bybełki po 3 kil. biegu. Br. G. Dytkimie, wś pryw. w pow. rossieńskim, nad Jurą, o 69 w. od Rossien, w parafii Żwingie. Filialny kościół katol. ś. Anioła stróża, wzniesiony z drzewa przez Ignacego Dowiata 1796. Dytkowce 1. wieś, pow. tarnopolski, od dalona od rzym. kat, parafii i urzędu poczt. w Załoścach o 1 i pół mili, należy do sądu pow. w Tarnopolu, przestrzeń pos. więk, roli ornej 350, łąk i ogr131, past. 126, lasu 450; pos. mniej. roli ornej 556, łąk i ogr, 71, past. 38 morg. austr. Ludność 671 w tem 154 rzymkat, 438 gr. kat. , 79 izrael; do gr. kat, pa rafii należy do pobliskiej wsi Mszaniec. Właściciel więk. pos. Jakób Sternscbuss. 2. D. i Gaje dytkowieckie, wieś, pow. brodzki, od dalona od starost, , sądu pow. , notar. , urzędu poczt. , urzędu telegraf. , stacyi kolei żelaznej i rzym. kat. parafii w Brodach o pół mili aust; przestrzeń pos, więk. roli ornej 1010, łąk i og. 33, past. 122, lasu 1033; pos. mn. roli ornej 1426, łąk i ogr. 93, past. 86, lasu 49 morg. austr. Ludności 1308 w tern rzym. kat. 75, grec. kat 1090, izrael. 143. Bo greckiej pa rafii w Dytkowoach należą oprócz Gajów dytkowieckich filie Stare Brody z 501 i Nowiczyzna z 71 gr. kat obrządku, W tej wsi jest kasa pożyczkowa z funduszem zakłado wym 217 zł. aus. B. R. Dytmarów, 1. niem. Dittersdorf, w r. 1534 Dietmersdorf, w 1337 DytmariVilla, wś, pow. prądnicki, o 1 milę na wschód od Prądnika, przy drodze do Osobłogi, nad granicą austr. , nabyta 1597 r. przez miasto Prądnik od ces. Rudolfa. Było tu 1865 r. 85 dm. , 3267 m. rozl. , młyn wodny, kościół paraf. katol, z r. 1859. Parafia ma 1816 dusz. 2. D. , Dziećmorów, niem. Dittmerau, w r. 1532 Dietmarow, wś, pow. głupczycki, o 9 kil od Głupczye, miała 1866 r. 119 dm. , 3290 m. gruntu. Ko ściół parafialny dek. kościańskiego liczy 830 parafian. Szkoła o 2 nauczycielach, 3. D. , ob, Dziećmorów. F. S. Dywan, wś włośc. , pow, kościerski, nadana przywilejem z Grodna d. 24 lutego 1679, Tu tejszy młyn wodny i tartak ma przywilej da ny w Kwidzynie d. 5 marca 1778. Obejmuje dwie posiadłości włościańskie; obszaru ziemi 2032 morg. , katol 39, ewang, 12; domów mie szk, 5. Par. Tipusz, szkoła Tuszkowy, poczta Kalisz. Odległość od Kościerzyny 3 i pół mili. Kś. F. Dywilino, ob. Deilino. Dywin, Dziwin, l. mko pow. kobryńskiego, przy trakcie KobryńKowel, o 30 w. od Kobrynia, o 245 od Grodna, ma zarząd polic, sześciu gmin powiatu i zarząd gminy D. W r. 1878 d. 1 stycznia miało 2490 mk, t. j. 1201 męż. , 1289 kob. , w tern 998 izraelitów. Dwie cerkwie, bożnica, 2 jarmarki do roku. Była tu parafia katol. dekanatu kobryńskiego. Grunta okoliczne bagniste, płaskie, lekkie, dość żyzne, lasów sporo. 2. D. , ob. Diwin. Dywińskie, Dziwińskie, albo Lubańskie jez. w pow. kobryńskim, na półn. wschod, od mka Dywina, łączące się przez kanał kozacki z Muchawcem, do 9 w. obwodu mające. Dywity, niem. Diwitten, wś włośc, pow. olsztyński, leży na bitym trakcie z Olsztyna do Dobrego miasta Gutstadt przy niewielkiem jeziorze w tak zwanej polskiej Warmii. W miejscu jest kościół parafialny tytułu św. Szymona i Judy apostołów, Ludność na okół całkiem polska. Dekanat olsztyński. St. p. Spręcowo. Do parafii D. , liczącej 1149 dusz, należą wsie D. , Myki, Sztolpy, Zalbki. Dzankoj, gub, taurydzka. , st. dr. żel. łozowsko sewastopojskiej. Dzar, ob. Żar. Dzban budy, wś, pow. sierpecki, gm. i par. Gradzanowo. Dzbanice, wś i fol. nad rz. Narwią, pow. pułtuski, gm. Gzowo, par. Dzierzenin. W 1827 r. liczono tu 8 dm. , 74 mk. Rozl. folw. wynosi 525 morg. , mianowicie grunta orne i ogrody m. 308, łąk m. 24, pastwisk m. 15, lasu m. 232, nieużytki i place m. 16, budowli mur. 3, drew. 7; pokłady marglu. Wieś D. osad 24, gruntu m. 130; wieś Klaski osad 7, gruntu m. 112. A. Pal i Br. Ch. Dzbaniszki, wś włośc. , pow. święciański, 1 okr. adm. , mk. kat. 22, dm. 3 1866. Dzbanki, wś nad rz. Widawką, pow. łaski, gm. Dzbanki, par. Restarzew, leży przy szosie od Szczercowa do Widawy; na terytoryum tejże wsi jest fryszerka Dzbanki, przerabiająca rudę i stare żelaza; w 1875 r. wyrabiano żelaza kutego 5000 pudów. Gospodarstwo staranne na gruntach dworskich. W 1866 rozległość folw. wynosiła 515 morg. Kolonia żydowska D. osad 33, gruntu m. 308; kol. polowa Dz. osad 38, gruntu m. 327; kol. Zagrodniki Dz. osad 10 z obszarem gruntu m. 164; kol. Borowa Dz. osad 26, z obszarem gruntu m. 352. Gmina D. należy do sądu gm. okr. V w kol, Restarzów, st, poczt. w Szczercowie; liczy 6490 mk. i 14095 mórg. obszaru. Dzbądz, wś nad rz. Narwią, pow. makowski, gm. Siele, par. Rożan. W 1827 r. było ta 20 dm. i 106 mk. , obecnie jest ziemi 1624 mórg. Prawdopodobnie gniazdo Zbąskich. Dzbądzek, wś nad rz. Narwią, pow. ostrołęcki, gm. Goworowo, par. Rożan. Dzbenin 1. wś. i folw. , nad rz. Narwią, pow. ostrołęcki, gm. i par. Rzekuń. W 1827 r. było tu 9 dm. i 86 mk, ; podług opisu z r. 1841 rozległość fol. wynosiła około m. 690. Wieś D. osad 13, roli m. 14. 2. D. pacha lub Dzbęcin, wś szlach. , pow. ostrołęcki, gm. Troszyn, par. Kłeczków. W 1827 r. było tu 21 dm, l02 mk. Dzbęcin, ob. Dzbenin, Dzbonie, wś, pow. ciechanowski, gm. i par. Opinogóra. W 1827 r. było tu 20 dm. i 147 mieszk. Dżbów, starościński i wójtowski, wieś i folw. , pow. częstochowski, gm. Dźbów, par. Częstochowa, o 8 w. na płd. od Częstochowy. Dz. należał do starostwa olsztyńskiego; w XVI w. istniała tu kuźnica. W 1827 r. liczył Dz. 63 dm, i 440 mk. Gmina D. należy do s. gm. okr. V w Kamienicy polskiej, st. poczt. w Częstochowie. W gminie istnieją fabryka odlewów żelaznych, dwa tartaki parowy i wodny, jedna szkoła. Liczy 13623 morg. obszaru i 3363 mk. ; w tej liczbie 1627 męż, , 1736 kob. a co do wyznań 3112 kat. , 43 ew. , 42 izrael. Br. Ch. Dzechlin, Dziechlino, wś, pow. lęborski na Pomorzu. Dzeks niem. , ob. Dziegć. Dzembronia, potok górski w Beskidzie lesistym czyli wysokim, na terytoryum Czar nej hory, w obr. gm. Żabiego w pow. kossowskim. Wypływa z pod głównego grzbietu w pobliżu Muńczela, szczytu w tern paśmie 2002 m. . Płynie głęboką górską kotliną le sistą na wsohód, kamienistem łożyskiem, za bierając liczne wody od lew. brzegu Deretyniczuk ob. , od prawego zaś Munczel, Skoruszny p. , Drestunkę małą i wielką, i po 9 i pół kil. biegu wpada do Czeremoszu Czarnego z lew. brzegu. Źródła leżą około 1700 m. wy soko; połączenie Deretyniczuka z Dzembronią 804 m. ; ujście do Cz. 730 m. Br. G. Dzemesze, wieś, pow. oszmiański, 2 okr. adm. , o 62 w. od Oszmiany, 8 domów, 73 mk. , z tego 72 prawosł. , 1 katolik 1877. Dzemine z Ostrą i Slatoryą, wś, pow. kimpoluński na Bukowinie, o 9 kil. od Bukszoi, ma kościół paraf, grecki nieunicki. Dżemurlejewska al. Czemerlejewska st. p. , gub. chersońska, pow. odeski. Dzendzelówka, wś, pow. humański, nad rz. Mańkówką, wpadającą do rz. Tykicza, o 6 w. od wsi Mańkowki a 34 w. od Humania. Mieszk. 1301 wyznania prawósł. ; cerkiew paraf. zbu dowana w 1764 r. Szkółka. Ziemi 2017 dz. drugorzędnego czarnoziemu. Należała niegdyś do humańskiego mająt. hr. Aleks. Potockiego, skonfiskowana r. 1834 wraz z całym mająt kiem na rzecz rządu. Zarząd gm. we wsi Mańkówce, polic, w Talneni. Kl. Przed. Dzi. , por. Di. ., Dy. .. Dziabki, wś. pow. żytomierski, par. Cudno w, przy dr. żel. kijowskobrzeskiej, należy do kilku właścicieli. R. 1867 miała 30 dm. Dyska Dyska Dyskajmie Dysławice Dysławki Dysna Dyss Dyszle Dyszlewszczyzna Dyszobaba Dyszów Dytiatyn Dytiatyński Dytkimie Dytkowce Dytmarów Dywan Dywilino Dywin Dywińskie Dywity Dzankoj Dzar Dzban Dzbanice Dzbaniszki Dzbanki Dzbądz Dzbądzek Dzbenin Dzbęcin Dzbonie Dzechlin Dzeks Dzembronia Dzemesze Dzemine Dzendzelówka Dzi Dziabki