jętnej ręki, któraby potrafiła zdolnie korzystać ze stanowiska. W 1785 wojewodzianka Róża Prozorówna, wychodząc zamąż za Stanisława Jelskiego, pułkownika kawaleryi narodowej, komisarza skarbu w. ks. lit. , wniosła mu Dudzicze w posagu; dragą zaś córkę Barbarę, wojewoda wydając za Franciszka Bukatego, znanego posła do Anglii, wyposażył sąsiedniemi dobrami Sierhiejewicze, do schedy dudzickiej należącemi. Stanisław Jelski, idąc za ruchem na tenczas wzbudzonym przez Tyzenhauza, Chreptowicza i innych, starał się podnieść w Dudziczach rzemiosła i rolnictwo, sprowadził więc z Niemiec 20 różnych wybornych rzemieślników i w miasteczku ich osadziwszy uczył swoich i okolicznych włościan sztuki rzemieślniczej. Dudzicze wtedy zakwitły rękodziełami; wszakże nie długo trwał ten stan świetny, gdyż zaraz po ostatnim zaborze cudzoziemcy wynieśli się stąd do ojczyzny napowrót, pozostawiając jednak uczniów; to też w Dudziczach do dziś dnia przechowały się niektóre pożyteczne rzemiosła ku wygodzie okolicy. Kiedy mińskie województwo w roku 1795 zostało przyłączone do Rossyi, Stanisław Jelski jednogłośnie był obrany przez spółoby wateli marszałkiem powiatu ihumeńskiego. Po kasacie unii w 1839 r. świątynia dudzicka stała się cerkwią prawosławną. Tu w sklepach spoczywają prochyZarankó w, Jelskich, Prozorów, Bukatych, Lipskich i innych rodów, spokrewnionych. Tu, również, pogrzebioue są zwłoki Franciszka Bukatego, czcigodnego posła Rzp. do Anglii, o którym Bartoszewicz pisząc w IV tomie W. Encykl. Orgelbr. na str. 588 powiada, że niewiadomo co się stało z Bukatym po roku 1795. Dopełniając biografii tego szanownego polskiego dyplomaty w Mwie ob. Nr. 57 za rok 1874 str. 207 napisałem, iż Bukaty w 1795 r. w drodze, dowiedzawszy się o losie kraju, został z rozpaczy tknięty apopleksyą, poczem zwłoki jego przywieziono do Dudzicz i złożono w grobach familijnych. Wiadomość tę prostując, zaznaczam, że Bukaty żył jeszcze w r. 1797 i przez koło obywateli nowoutworzonej gub. mińskiej był wybrany, wraz z Ksawerym Chomińskim, exwojewodą mścisławskim, wonczas już radcą tajnym, na delegata w czasie koronacyi ces. Pawła L Bukaty, sprawiwszy z dobrym skutkiem to poselstwo do tronu, wkrótce po niem życie zakończył. Przy świątyni dudzickiej od r. 1845 1856 był parochem i tu spoczywa ś. p. ks. Jan lhnatowicz, magister obojga praw, zaszczytnie nawet wspominany przez bezstronnego historyka unii Moroszkina ob. Wiestnik Europy za 1872 r. księga sierpniowa. Wszkółce parafialnej dudzickiej pierwsze nauki pobierał historyk Aleksander Zdanowicz, którego rodzic w bliskim zaścianku Bielkiewiczach dzierżawili grunt włóczny. W Dudziczach się urodził w roku 1830 znany J skrzypek i kompozytor, Michał Jelski syn Ka rola chorążego powiatu ihumeńskiego, i te do bra są do dziś dnia jego własnością dziedzi; czną. Pałac dudzicki posiada niemało pamiąi tek i w starożytnym stylu komnatę, kędy w 1812 roku przechodzący ze swym korpusem ks. Józef Poniatowski miał dwudniową kwaterę. Po dokonanych podziałach familijnych i odseparowaniu włościan dobra dudzickie posiadają jeszcze przeszło 2, 584 m. ob szaru, w tem lasu 600 m, ; są tu dwa młyny z krupierniami, pytlami, foluszem, 2 karczmy. Gospodarstwo 4polowe, grunt bardzo dobry, łąki wyborne, wszelkie wygody życia pod ręką. Według klasyfikacyi komisyi, ziemia należy do 1 klasy w powiecie. Jest tu zarssąd gminny, szkółka wiejska, do której uczęszcza około 50 dzieci, szpital na 30 łóżek; mieszka tu uriadnik policyjny, przytem mieści się biu ro 17 okręgu wojskowokońskiego. Gmina dudzicka składa się z 56 wsi i ma 2, 129 mk. płci męskiej. 2. D. , wieś z zarządem gmin nym i dobra w pow. rzeczyckira, w 4 okręgu sądowym domanowickim, w 3 okr. policyj. kalenkowskim, w 4 okręgu wojennym doma nowickim, przy drodze z Domanowicz do Mozyrza wiodącej położone. Gmina składa się z 21 wiosek i liczy 1216 dusz męz. Dobra D. należą do oby w. Stanisł. Horwata, są jedne z większych w gub. i wraz z Motowozycami posiadają obszaru przeszło 67000 m. Pozycya poleska, zapadła. Jest tu st. poczt przy b. trakcie pocztowym mińskowołyńskim, o 16 i pół wiorst od Mozyrza. 3. D. , niewielki folwark w pow. nowogródzkim, należący do Wincentego Świętochowskiego, obszaru prze szło 100 m. Al. Jel. Dudzieliszki, zaśc. dwór. , nad jeziorem llynga, pow. święciański, 2 okr. adm. , mk. 10, dm. 1 1866. Dudzieły, zaśc. pryw. nad rz. Świerwietą, pow. święciański, mieszk. 12, domów 1 1866, Dudzieniszki, zaśc. rządowy, pow, święoiański, 2 okr. adm. . mk. 20, dm. 3 1866. Dudziszki 1. wś pryw. , pow. trocki, 2 okr. adm. , o 12 w. od Źyźmor, 5 dm. , 50 mk. 1866. 2. D. , zaśc, pryw. , pow. trocki, 4 okr. adm. , o 44 w. od Mereoza, 4 dra. , 39 mk. 1866. 3. D. , zaśc. rząd. , pow. wileński, 2 okr. adm. , mk. 8, dm. 1. Dudzkie starostwo, ob. Dudy. Duebsow niem. , ob. Dobieszyn. Duena niem. , ob. Diwina. Duenaburg niem. , ob. Dynehtrg. Duenamunde niem. , ob. Dyament Dueneniburg niem. , ob, Dymimy, . Duenhof niem. , wś w Kuriandyi, parafii Baldohn, nad Dświną, łomy gipsu. Duerden niem, , ob. Dyrdy. Duernhund niem. . ob. Chudopsiee. .Duerrlettel niem. , pow. międzyrzecki, ob. Suchy Lutolek. Duerrgoy niem. , wś pod Wrocławiem, zwała się Gaj w r. 1338, Duerrjentsch niem. , wś o milę od Wrocławia, zwała się w 1316 r. Ratheborowicz, 1387 Ratzeborewicz, od 1502 Dorjeatsck Duerrmuhle lub Marimsee niem. , pow. chodzieski, ob. Jachna. Dngino, Duhino, wś, pow. Syczewski, gub. siuioleńska, ma zdrój wody źelazistej, Dugiszki, , zaśc. szlachecki, nad jez. Merkszjany, pow. święciański, 1 okr. adm, , mk. kat. 20, dm, 3 1866. Dogna, ob. Ajtra. Dugny, wś, pow. wyłkowyski, gm. Pojeziory, par. Wyłkowyszki. Liczy 8 dm. , 74 mk. , odl. od Wyłkowyszek 13 w. Dugny, zaśc. rząd. , pow trocki, 4 okr. adm. , o 18 w. ód Merecza, 2 dm. , 14 mk. 1866. Dujmy, wś, pow. rossieński, par. Botolci. Duk, starodawne nazwisko ozy przezwisko, sta nowi źrdsłw nazw Buki, Buczek, Bucka wola. Botyd używamy wyrazu dilkać na oznaczenie niewyra źnego wymawiania. Br. Ch. Dukafalva węg. . ob. Dukowae. Dukalis, zaśc. pryw. , pow. trocki, 2 okr. adm. , o 18 w. od Żyżmor, 9 mk. 1866. Dukat, osada na Kurpiach, pow. kolneński, Gawrychy, par. Nowogród, blisko wsi Gawrych. Znajduje tu się osada leśna; oprócz tego Jan Szczucki posiada 60 morg ziemi 30 ornych. Obręb leśny wchodzi w skład straży Gawrychy i zawiera 560 morg olszyny. Położenie nizkie, sapowate; znajdują się liczne torfowiska i ruda żelazna. Ze zwierzyny pojawiają się jarząbki i cietrzewie. Pol w Puszczakach Mazowsza wspomina o błotach Dukat; prawdopodobnie będą to bagna i torfowiska niniejszego obrębu leśnego. Lud, Kr z. Duki, wś, pow. grójecki, gm. Komorniki, par. Tarczyn. Duki, wś rządowa nad jez. Zaczadź, pow. święciański, 3 okr. adm. , mk. kat. 70, dm. 6 1866, od. m. pow. 41 w. Dukiele 1. wś, własność włościan, pow. oszmiański, po lewej str. traktu poczt, wileńskiego, od Oszmiany w. 5, domów 5, mk. 44, rzym. katolicy 1866. 2. D. , wś rządowa, pow. wileński, 6 okr. adm. , mk. kat. 39, prawosł. 11, domów 6 1866, od Wilna 13 w. Dukla, miasteczko w Galicyi, położone pod 49 7 szer. a 39 5 długości, pow. krośnieński, 905 mr. rozległości, 265 domów, 1456 męż. , 1577 kobiet, razem 3033 mieszkańców, z których 660 rz. katolików, 20 unitów a 2553 izraelitów; siedziba sądu powiatowego, notaryatu, posterunku żandarmeryi, urzędu pocztoweg i telegraficznego i urzędu parafialnego, który należy do dekanatu żmigrodzkiego, a ten mieści w sobie 15 parafij i 1 filią. Kościół par. murowany zbudowany w r. 1770, poświęcony niewiadomo kiedy pod wezwaniem Maryi Magdaleny, mieści w sobie wspaniały marmurowy nagrobek Amelii z Bruhlów Mniszohowej, żony Jerzego Wandalina Mniszcha, właściciela Dukli, zmarłego 1778 r. Oprócz tego znajduje się kościół i klasztor oo. bernardynów, a na cmentarzu kaplica św. Trójcy murowana, w której odprawiają się nabożeństwa. Fundusz szpitalny, założony przez Kazimierza Michałowskiego w roku niewiadomym, dopiero przed kilkoma laty wszedł w życie. Szkoła ludowa 4klasowa z 6 nauczycielami umieszczona jest w nowo wybudowanym gmachu, który w r. 1879 oddany został do użytku publicznego; dwóch lekarzy, apteka. Gmina miejska posiada 10570 złr. majątku, a jej dochód wynosił w r. 1878, 4796 złr. D. leży przy gościńcu rządowym z Przemyśla na Węgry prowadzącym drugi gościniec rządowy podkarpacki łączy Duklę z Żmigrodem nowym, nad Jasiołką, w wąwozie, który od miasta przyjął nazwę dukielskiego, i jest odległą od granicy węgierskiej w Barwinku o 20 kil. D. posiada następujące zakłady przemysłowe browar, gorzelnię, fabrykę zapałek, rafiueryą nafty, fabrykę stearyny i spodium i tartak parowy; 10 jarmarków i targi tygodniowe. D. jest ważnym punktem handlowym przez sąsiedztwo z Węgrami, który jednak przez otwarcie pierwszej węgiers. galicyjskiej łupkowskiej kolei żelaznej dużo stracił na znaczeniu. Zawsze atoli wiele towarów przechodzi brykami przez Duklę na Węgry, a z Węgier importowane są wina, których w Dukli znaczne znajdują się składy i ożywiony prowadzi się handel. D. jest ważnym punktem strategicznym i w ostatnich czasach dostała nawet nazwę galicyjskiej Szypki. Z powodu swego położenia od najdawniejszych czasów miała znaczenie historyczne. Około r. 1413 urodził się tutaj św. Jan ż Dukli. Miasto zostało złupione i spalone w r. 1474 przez króla węgiersldego Macieja Korwina. Dziedzic Dukli Stanisław z Mikluszewic Szczykowski wyjednał u króla Aleksandra w roku 1504 przywilej przenoszący mieszczan na prawo niemieckie. Król Zygmunt I na prośbę dziedzica Jana z Zakliczyna Jordana ustanowił w r. 1540 jarmarki. Jan Kaźmierz, wracając z Szląska w r. 1656, bawił tutaj u dziedzica Męcińskiego. Później przeszła Dukla w ręce familii Ossolińskich i Mniszchów a po córce Jerzego Wandalina Mniszcha kasztelana krakowskiogo Józefinie dostała się w posiadanie

Dudzieliszki

Dudzieliszki

Dudzieły

Dudzieniszki

Dudziszki

Dudzkie

Duebsow

Duena

Duenaburg

Duenamunde

Dueneniburg

Duenhof

Duerden

Duernhund

Duerrlettel

Duerrgoy

Duerrjentsch

Duerrmuhle

Dngino

Dugiszki

Dogna

Dugny

Dujmy

Duk

Dukafalva

Dukalis

Dukat

Duki

Dukiele

Dukla