Kochanowski, część szlachta okoliczna. Ks. A. M. Dubok, 1 mały dopływ bagnisty rz. Prypeci z prawej strony, w pow. mozyrskim, płynie ró wnolegle pomiędzy rz. Brodnicą i Borocką; kierunek ma od południa na północ; długość biegu około 2 mil w miejscowości niedostępnej. 2. D. , ob. Ussa. A. Jel. Dubokłańce, wś, pow. sejneński, gm. Kudrany, par. Liszkowo, liczy 22 dm. , 165 mk. , odl. od Sejn 53 w. Dubokraj, wś z folw. Rudnia, pow. horodecki, własność Rokossowskich, 6928 dz. ziemi. Zarząd gminy t. n. Dubosary, m. nadetatowe, st. poczt. , gub. chersońska, pow. tyraspolski, u zbiegu Reutu z Dniestrem, o 47 mil odległe od Chersonu. Miejscowość jego jest bardzo malownicza u podnóża spadzistej góry ciągnie się wzdłuż brzegu plac obszerny, drzewami zasadzony, pomiędzy któremi cieniste alee topolowe prowadzą do rzeki. W Dubossarach są 3 cerkwie, 700 przeszło domów z tych 221 murowanych. Liczba mieszkańców, z Mołdawian, Greków, Bulgarów. Żydów i Rossyan składająca się, do 6500 wynosi. Największą część ludności mieszczanie stanowią. Głownem zajęciem kupców tutejszych jest handel zbożem, winem, śliwkami marynowanemi i innemi owocami ogrodowemi. Por. Cherson, t. 1, str. 572 573. Dubosgiry, wś, pow. rossieński, parafia Retowo. Dubośna, wś i dobra w pow. rohaczewskim, blisko granicy mińskiej, pow. bobrujskiego, rezydencya Bułhaków, prześlicznie zabudowana. Pałac tutejszy należy do najpiękniejszych w kraju naszym. Por. Dobośnia. Dubourucze, ob. Dubowrucze. Duboutz, ob, Dubowce. Dubów, 1. folw. , pow. włodawski, gm. Ro manów, par. Wisznice; 4 dm. , 7 mk. , należy do dóbr Mutwica. 2. D. , wś i folw. , pow. bialski, gm. Lubienka, par. Biała. W 1827 r. było tu 24 dm. i 180 mk. ; obecnie liczy 48 dm. , 473 mk. Od Siedlec w. 75, od Biały w. 10, droga bita w miejscu; od rzeki spławnej Buga w. 30. Rozl. folwarczna wynosi m. 1080 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 265, łąk m. 190, pastwisk m. 19, lasu m. 553, nie użytki i place m. 44; budowli drewnianych 19, browar piwny; pokłady torfu w niektó rych miejscowościach. Wieś D. osad 52, grun tu m. 921. Br. Ch. Dubów, ob. Dubowa i Dubowo. Dubowa, 1. wś w pow. sokólskim gub. grodz. , o 18 w. od Sokółki, chat 140. 2. B. , wś, pow. dziśnieński, gm. Drygucze, o 34 w. od m. Dzisny, 3 okr. adm. przy drodze pocztowej z Dzisny do Drui, 4 dm. , 37 mieszkańców prawosł. 3. D. , wś, pow. kowelski, gm. Dubowa, należała do starostwa kowelskiego; leży tuż pod Kowlem i przy kolei brzeskokijowskiej. Włościanie, dusz 680, mają 86 dm, , 2388 dzies. gruntu. Gleba popielatka na pokładzie iłu i marglu. Narzecze rusińskie. 4. D. , wś u źródeł rz. Rowca, pow. lityński, par. Meżyrów. Roku 1868 miała 157 dm. Była tu niegdyś cukrownia. Parafia prawosławna tutejsza liczy 1078 wiernych a do cerkwi parafialnej ś. Dymitra należy 40 dziesięcin ziemi. 5. D. , wś, pow. bałcki, gm. Harmaki, par. Rybnica, ma dusz męz. 206, ziemi włość. 1124 dz. , należała do Grabowskich, Wyszomirskich; dziś 2118 dzies. i Maryi Jurewiczowej 372 dzies. Cerkiew paraf. ś. Michała dla 788 parafian, posiada ziemi cerkiewnej 108 dzies. R. 1868 D. miała 57 dm. 6. D. , mko, pow. humański, par. Humań, nad rz. Jatranią, o 2 w. od wsi Korźowej, o 22 w. od Podwysokiego. Mieszk. 900 prawosł. , 9 katol. , 814 izrael. Cerkiew paraf. , szkółka, bożnice dwie murowane, młyn duży pytlowy. Ziemi 2045 dz. pierwszorzędnego czarnoziemu. Należy w połowie do Gałeckiego i Peretiatkiewicza. Zarząd gm. i polic, w temże miasteczku. R. 1868 D. miała 186 dm. Dubowa, tak się zwała w XVI w. Dębowa w pow. kozielskim. Dubowa, 1. wieś w hr. szaryskiem Węg. , w pobliżu granicy Galicyi; lasy, jałowy grunt, zdrój szczawiowy, 522 mk. 2. B. Sedlacka, łac. Dubova Colonorum, wieś w hr. orawskiem Węg. , nad rz. Orawą, kościół rzym. katolicki parafialny, 616 mieszk. 3. B. Wda shat B. Wołoska, łac. Dubova Valachorumt niem. WallachischDubovat wś w hr. orawskiem Węg. , kościół rzym. katolicki parafialny, handel tytuniem sprowadzanym z południowych Wę gier, zbudowana prze; Wołochów, ztąd nazwa; 736 mk. E. m. Dubowce, ob. Dubowiec, powiat bracławski. Dubowce, l. wś, pow. tarnopolski, nad pot. Hnizdeczną, o 10 kil na północ od Tarnopola, o 3 kil. na południe od Opryłowiec a o 9 kil. na zachód od Zbaraża, o 4 kil na północ od Stechnikowiec. Przestrzeń pos. więk. roli ora. 806, łąki ogr. 129, past. 30, lasu 391; pos. mn. roli om. 970, łąk i ogr. 87, past. 44 mor. aust. Ludność rzym. kat. 157, gr. kat. 592, izrael. 71 razem 820; dm. 133. Należy do rzym. kat. paraf, w Opryłowcach, gr. kat. parafii w Stechnikowcach. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu, kasa pożyczkowa gm. z kapitałem 1080 zł. r. i gorzelnia. Właściciel więk. pos. Eugeniusz ks. de Ligne 2. B. z Dechową, wieś, pow. stanisławowski, leży nad Dniestrem, który w tern miejscu tak się kręci, iż ta wioska stanowi jakby półwysep z 3 stron oblany Dniestrem; tylko północnowschodnia strona jest otwartą; po pod tę wieś przechodzi kolej żelazna Iwowskoczer niow. , idąca z Halicza do Jezupola. Dubowce oddalone od Stanisławowa o 18 kil. na północ, od Mariampola o 5 kil. na północny zachód a od Jezupola w tymże kierunku o 5, 7 kil. Prze strzeń pos. więk. roli ornej 343, łąk i ogr. 70, past. 164, lasu 308; pos. mn. roli ornej 1237, łąk i ogr. 279, past. 176, lasu 22 m. austr. Lu dność rzym. kat. 6, gr. kat. w Dubowcach 1245, w Dechowej 448, izraelit. 37, razem 1736; dm. 233. Należy do rzym. kat. parafii w Mariampolu. Gr. kat. parafią ma w miej scu, należącą do dekanatu halickiego; parafia ta oprócz głównej cerkwi w Dubowcach 1245 i filialnej w Dechowej 448 ma dru gą fiilialną w Wodnikach z 283 gr. kat. ob rządku; cała więc parafia liczy 1976 gr. kat. obrządku. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu, i kasa pożyczkowa z funduszem j zakładowym 867 złr. W pobliżu tej wsi wzno si się wielka mogiła niezbadanego pochodzenia. Właściciel wiek. pos. klasztor sióstr miłosier dzia w Maryampolu. B. R. Dubowce; Duboutz, Dubowitz, wś nad Prutem, pow. kocmański na Bukowinie, o 4 kil. od Ńiepokołowiec, z parafią grecką nieunicką. Dubowczyk, wś, pow. bracławski, par. Niemirów, 223 dusz męz. , z Masłówką 518 dz. ziemi włość. Należy do Maryi z Potockich Strogonowej; do tej wsi należy przysiołek Rossochy. D. miał 1868 r. 41 dm. Dr. M. Dubowe 1. folw. pry w. nad bezimiennym strumykiem, pow. wilejski, gm. parafianowska, 3 okr. adm. , przy drodze pocztowej z wsi Krypul do m. Dokszyc, o 72 w. od Wilejki; 1 dm. , 15 mk. 1866. 2. B. , folw. prywat, pow. wilejski, 2 okr. adm. , o 52 w. od Wilejki 1 dnu, 8 mieszkańców 1866. 3. B. , wś włość. , pow. wilejski, 1 okr. adm. , o 56 wiosrt od Wilejki, przy drodze pocztowej z m. Ilii do m. Radoszkowicz, 8 dm. , 101 mieszkańców 1866. 4. B. , zaśó. prywat. , pow. wilejski, gm. miadziolska na wyspie jez. Miadzioł, w 3 okr. adm. , o 67 w. od Wilejki, 1 dm, 11 mk. 1866. 5. B. lub Dębnik, zaśó. prywat, nad rz. Dźwiną, pow. dziśnieński, o 28 w. od Dzisny, 3 okr. adm. , przy drodze pocztowej z Dzisny do Drui; 1 dm. , 2 mk. prawosł. 1866. 6. B. lub Dąbie, dwa zaśc. prywat. , nad rz. Janką, pow. dziśnieński, o 66 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , przy drodze pocztowej z Głębokiego do Dyneburga; 2 dm. , 12 mk. rzym. kat. 1866. Dubowica, wieś, pow. kałuski, leży nad potokiem, dopływem pobliskiej Siwki, o 3 kil. na północ od Wojniłowa a o 20 kil. na północ od Kałusza. Przestrzeń posiadł, więk. roli or. 274, łąk i ogr. 6, past. 52, lasu 289; posiadł, mn. roli orn. 325, łąk i ogr. 160, past. 49 mor. austr. , gorzelnia. Ludność rzym. kat. 50, gr. kat. 383, izrael 22, razem 455; dm. 68. Należy do rzym. kat. parafii w Wojniłowief gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dejkanatu żurawieńskiego; parafia ta obejmuj oprócz Dubowicy 383 filie Seredne z 412 i Dołźka z 217 gr. kat. ; ogólna liczba gr. kat. w tej parafii 1012. Właściciele wiek. pos. Kle mens i Julia małż. Postruscy. B. R. Dubowica, węg. Dobo, wieś w hr. szaryskiem Węg. , kościół rz. katol. paraf. , uprawa żyta, łąki, pastwiska, młyn wodny, 600 mk. Dubowicze, mko, powgłuchowski gub. czernihowskiej, o 23 w. ku zach. od Głuchowa, przy rzeczułce w leśnej miejscowości, o kilka wiorst od gościńca. Większa część miasteczka ze stawem, pięknym dużym ogrodem i pałacykiem, należy do starożytnego i zasłużonego w kraju rodu Koczubejów. W m. Dubowieżach są trzy cerkwie, z których główna, parafialna, piękna i duża, murowana, otoczona murem i kramami, zupełnie wygląda jak klasztor. Owóż w tej parafialnej cerkwi, zbudowanej około stu lat temu, z lewej strony drzwi, zwanych carskiemi, jest miejsce w rodzaju naszego ołtarza, w którem się mieści obraz N. Panny, najzupełniejsza kopia obrazu częstochowskiego. Obraz ten słynie jako cudowny, i z łaski odwiedzających go podtrzymuje dobrobyt miasteczka. Uroczystość obrazu obchodzoną bywa w dziesiąty piątek po wielkiejnocy i pod nazwą dubowickiej Bogarodzicy jest świętem nie tylko dla głuchowskiego, lecz i dla kilku przyległych i dalszych powiatów, a w Dubowiczach w tym dniu bywa dosyć duży kiermasz. Kopie z rzeczonego obrazu licznie są przedawane po jarmarkach pod nazwą dubowickiej Matki Boskiej. Jedyna tradycya o powstaniu tu obrazu jest, iż go znalazł pastuch w lesie i zdumiony, czy z przestrachu, uderzył po obrazie dwa razy biczem, od czego powstały znaki na twarzy Boga Rodzicy. Starsi mieszkańcy Dubowicz powiadają, iż słyszeli od swych przodków, iż obraz ten pierwej był pomieszczony w bardzo starej drewnianej cei kwicy, obecnie nieistniejącej, z której do teraźniejszej został przeniesiony. Najprawdobniej iż obraz został tu porzucony w lesie, w roku 1664, kiedy polacy, za panowania Jana Kazimierza Głuchów oblegali, i w tej właśnie miejscowości przy miasteczku Dubowiczack obozowali. Gdy, po niefortunnem oblężeniu Głuchowa, wojsko polskie z tych miejsc wychodziło, obraz w mowie będący, może umyślnie był zostawiony, jako dosyć ciężki, lub niepostrzeźony i śniegiem zawiany w lesie pozostał; może ten co nad nim miał pieczę odumarł, a może też Opatrzność chciała, by obraz tu pozostał. Przed kilkunastu laty został wycięty kilkowłókowy las sosnowy w bliskości m. Dubowicz; i teraz Dubowioze, z dwóch stron okolone sosnowym i innym lasem, na zdrowej, Dubok Dubok Dubokłańce Dubokraj Dubosary Dubosgiry Dubośna Dubourucze Duboutz Dubów Dubowa Dubowce Dubowczyk Dubowe Dubowica Dubowicze