Gryżowę, Cytówkę, Wiewirżę, Dratwinię, Łapiszę, Twarkończę, Łuknę, Kirszniawę, Połonę, Taurupis, Giniawę i Łazdonę. Ma 130 w. dług. , przy ujściu do Niemna pod Średnikami 20 sążni szeroka, głęb. od 1 do 9 stóp, dno płaskie, woda czysta, spławna tylko na wiosnę od Lidowian t. j. na 50ej wiorście od źródła. W opisach niekiedy mylnie podają, iż D. wypływa z jez. szawelskiego. Dubiszcza, wś, dawniej dworska, dziś włościańska, pow. święciański, 4 okr. adm. , mk. 11, dm. 2 1866. Dubisze, zagrody włościańskie, pow. wie luński, gm. Kuźnica Grabowska, par. Krasze wice, leżą o 5 i pół mil od Wielunia na płn. zachód, mają 4 dm. , 33 mk. W. .. r. Dubiszki, folw. , pow. wyłkowski, gm. Bartniki, parafia Kieturwłoki, ma 1 dom, 16 mieszkańców. Od Suwałk w. 59, od Wyłkowyszek w. 15, od drogi bitej w. 11, od Niemna w. 77. Rozl. wynosi m. 122 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 92, łąk m. 23, nieużytki i place m. 7, budowli mur. 1, drewnianych 4, płodozmian 5polowy, pokłady torfu używanego na miejscowe potrzeby. Dubiszki, zaść. dworski, pow. święciański, 3 okr. adm. , mk. kat. 72, dm. 4 1866, od m. pow. 16 w. Dubiwski, potok, lewy dopływ Czeremoszą, ob. Rożen. Dubki, ob. Dąbki. Dubki, wś i st. p. , gub. władymirska, pow. pokrowski, o 45 w. od Pokrowa. Dubkowce, wś, pow. skałacki, nad Gniłą dopływem Zbrucza, o 25 kil. na płd. wsch. od Skałatu, o 6, 8 kil. na płd. od st. poczt. i parafii rzym. kat. w Toustem. Par. kat. dek. skałackiego w miejscu. Dm, 83, mk. 453 231 k. , we wsi kasa pożyczkowa gminni. na z kapitałem 845 złotych; obacz Rasztowce. Lu. Dz. Dublany, wś gminy rudomińskiej, pow. wileński, 6 okr. adm. , mk. kat, 226, prawosł. 25, domów 14 1866, od Wilna 16 w. Dublany, 1. z Kranzbergiem, wieś, pow. Samborski, nad potokiem Warytyną dopływem pobliskiej Bystrzycy, oddalona o 15 kil. na wschód od Sambora, o 7, 5 kil. na północnyzachód od Łąki. Pomiędzy Dublanami a Kranzbergiem przechodzi kolej żelazna Naddniestrzańska, która ma tu swój dworzec nazwany D. Krancberg między Samborem a Dobrowlanami, o 45 kil. od Chyrowa. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 9, łąk i ogr. 87, past. 1, lasu 529; pos. mm roli orn. 1989, łąk i ogr. 932, past. 543, lasu 12 m. Ludność rzym. kat. 1495, gr. kat. 356, izrael. 74, razem 1925. Obiedwie parafie są w Dublanach. Pierwotna dotacya rzym. kat. parafii zaginęła, w roku 1586 nakazał Albert Baranowski biskup przemyski spisać uposażenie kościoła na wieczną pamiątkę wedle zeznań zaprzysiężonych świadków. Na podstawie tego aktu potwierdził w w 1750 roku August III król polski prawa tego beneficyum nowym przywilejem. Kościół zniszczony w 1624 roku przez Tatarów wystawił na nowo Mikołaj z Żurowa Daniłowicz samborski i drohobycki starosta. Teraźniejszy kościół wybudował z cegły własnym kosztem miejscowy proboszcz Ambroży Gątkowski w 1737 roku, a poświęcił go Wacław Sierakowski biskup przemyski w 1743 roku pod wezwaniem Najświętszej Panny Maryi Bolesnej, Śgo Stanisława i Śgo Mikołaja biskupa. We wsi Winniki istniał przedtem kościół parafialny pod wezwaniem Stej Trójcy, Przemienienia pańskiego i Podniesienia Śgo Krzyża, wystawiony w 1747 roku przez Franciszka Antoniego Nahujowskiego, miecznika czernihowskiego; jednakże został skasowany pod koniec XVIII stulecia przez rząd austryacki; parafia ta, należąca do dekanatu drohobyckiego dyecezyi przemyskiej, obejmuje oprócz Dublan 1495 osady Bilina, Bilinka, Bronica, Byków. Dorożów, Foroszcza, Hordyma, Horodyszcze, Kornalowiec, Kranzberg, Łąka, Łuzik, Nowoszyce, Oleksięta Oryniec, Ozimina, Siekierczyce, Sielec, Stupnica, Tatary. W tej parafii ogólna liczba katolików 2978, akat. 8, izrael. 495. Do tej parafii należy expozytura w Podbużu. Gr. kat. parafia, należąca do dekanatu mokrzańskiego, obejmuje Dublany, Oziminę i Horyszniany, razem 1185 gr. kat. obrząd. W Dublanach jest szkoła etatowa, w Kranzbergu szkoła filialna, każda o 1 nauczycielu. Właściciel więk. posiadłości Celestyn Sozański. 2. D. , wś, pow. lwowski, o 8 kil. na płd. wsch. od Lwowa. Parafia gr. kat. w Malechowie, rzym. kat. we Lwowie; dm. 95, mieszk. 655 341 m. , 314 k. . Własność większa obejmuje roli ornej 250, łąk i ogr. 314, pastw. 30, lasu 102 mor. ; własność mniejsza roli ornej 476, łąk i ogrodów 674, pastw. 26 mor. We wsi jest szkoła etat. jednoklasowa, szkoła gospodarstwa wiejskiego i krajowa praktyczna szkoła parobków i dozorców gospodarskich. Szkołę gospodarstwa założyło galicyjskie towarzystwo gospodarskie. Potwierdzona najwyższem postanowieniem z r. 1851, została otworzoną w r. 1856 i była utrzymywaną do końca grudnia 1877 r. przez towarzystwo gosp. przy pomocy zasiłków ze skarbu państwa i funduszu krajowego. Z dniem 1 stycznia 1878 r. przeszła pod zarząd wydziału krajowego. Szkołę parobków i dozorców gospodarskich założyło i utrzymywało do grudnia 1877 r. towarzystwo gospodarcze a z dniem 1 stycznia 1878 przeszła ona także pod zarząd wydziału krajowego. D. są własnością galicyj. towarzystwa gospodarczego. Szkoła dublańska długo nie stała na wysokości, na f jakiej znajdować się powinien rolniczy wyższy zakład naukowy. Skład profesorów nie pozostawiał nic do życzenia, lecz pomocy naukowych prawie zupełnie nie miano. Brak było laboratoryów, brak fermy doświadczalnej, brak stacyi mateorologicznej, brak stacyi doświadczalnej i narzędzi rolniczych i. t. p. O braki te nie można było winić dawnej dyrekcyi, gdyż nie posiadała żadnych na ten cel funduszów. Teraz nastała nowa era dla szkoły, kóra będąc dawniej pod zarządem towarzystwa gospodarskiego, przeszła pod zarząd wydziału krajowego. Młodzież dublańska mieści się w chatach włościańskich. Włościanie na studentach wzbogaceni budują nowe domy lecz i te nie odznaczają się wygodą. R. 1879 było 50 studentów. Dubleńczyk, ob. Isłocz. Dublin, 1. wiejska osada w pow. rzeczyckim, poniżej Głuchowicz, w 1 okr. polic. brahińskim; w pobliżu duże jezioro, uformowane z rozlewu rzeki Brahinki ob. , miejscowość poleska, nizinna, obfituje w łąki. 2. D. , zaśc. , pow. trocki. Dublina, ob. Olka. Dubliny, niem. Dublienen, dobra, pow. rastemborski, st. p. Tolksdorf. Dubna, ob. Dubno. Dubna, st. poczt. , gub. władymirska, pow. aleksandrowski. Dubna, po łotewsku Dubnaupie, rzeka w Inflantach polskich, zrasza niemal cały powiat dyneburski i stanowi znaczny dopływ prawego brzegu Dźwiny. D. wytryska ze źródłowisk około majątku Drycmujży w powiecie dyneburskim i zaraz przepływa jednomilowe jezioro Siewierz, tudzież mniej znaczne jezioro ardowskie; po wypłynięciu z jeziora ardowskiego płynie ćwierć mili w kierunku północnym, później kilkakrotnie zmienia kierunek, przepływając przez jeziorka Lejowskie, Germańskie, Zośnieńskie, Sakowskie i inne mniejsze, poczem, przepłynąwszy w kierunku zachodnim mil 4, przecina oba jeziora Wyszkowskie, wyższe i niższe; dalej płynie mil 13, niemal paralelnie z Dźwiną w kierunku północnozachodnim i na tej przestrzenia przepływa śród żyżnych łąk majętności Dubna, Nidermujży i Arendola, dalej zaś śród lasów, łąk i pól ornych majętności Warkowa i Rożanowa; poczem, przyjąwszy z prawego brzegu rzekę Uszę, zwraca się nagle w kierunku zachodnim i w tymże powiecie dyneburskim wpada do Dźwiny pomiędzy Liwenhofem wsią i mieściną barona na Kryżborku Korffa i stacyą kolei żelaznej ryskodyneburskiej tegoż imienia. Szerokość Dubny w górnym jej biegu wynosi zaledwie sążni 7, w średnim po wypłynięciu z jeziora Wyszkowskiego sążni 32, w dolnym zaś biegui oraz przy ujściu do Dźwiny dochodzi do sążn 60. Rzeka ta i jej liczne dopływy poruszają wiele młynów. Głębokości ma Dubna. od 2 do 16 stóp. Pęd wody w niej jest bystry, koryto częstokroć kręte, dno kamieniste i nierówne, mające częste nagłe zagłębienia. U wypływu z jeziora Wyszkowskiego brzegi Dubny są zrazu urwiste, następnie nizkie śród żyznych łąk aż do majątku Arendola, później strome do samego Warkowa, dalej wysokie i suche aż 2 mile za Rożanowem, a nakoniec ćwierć mili przed ujściem, gdzie się rzeka na 4 rozdziela ramiona tworzące 3 osobne wyspy brzegi jej znowu znacznie się zniżają aż do miejsca, w którem wpada do Dźwiny. W czasie wiosennego wezbrania wód Dubna zalewa całą swoją dolinę i napełnia wodą rybne jeziora, znajdujące się na jej porzeczach. To też w miejscach gdzie jej brzegi są niższe miewa ona w tej porze 300 do 400 sążni szerokości. Na tej rzece liczą obecnie mostów 12. Przez jeden z nich przechodzi kolej żelazna petersb. warszawska. Jeszcze w końcu wieku zeszłego Dubna była rzeką spławną, lecz odtąd jej koryto kamieniami, drzewem i mułem tak dalece zatkane zostało, że obecnie już tylko wiosną i tylko na przestrzeni mil 7 za spławną uważaną być może. Przepyszne dąbrowy, okalające przed laty brzegi Dubny, ostatniemi czasy bardzo zostały wyniszczone. Dzisiaj zrzadka już tylko pojedyncze dęby, a jeszcze rzadziej grupy drzew dębowych dają się nad jej brzegami napotkać. Stosunkowo najwięcej ich jeszcze pozostało w okolicy pomiędzy Warkowem i Rożanowem. W wieku XVI wielka ilość bobrów miała się nad tą rzeką gnieździć około Warkowa. O tych bobrowych gonach wspomina obszernie lustracya dóbr zamkowych rzeżyckich z r. 1599 Patrz Manteuffel Inflanty polskie str. 33. Dopływy Dubny stanowią z brzegu prawego Usza o milę, Fejmanka o mil 2, a sławna ze swych malowniczych brzegów Jasza o mil 11 od jej ujścia do Dźwiny; z lewego zaś brzegu rzeczka Kołupie, wypływająca z jeziora kołupskiego i zraszająca żyzne łany dóbr Kołup. Znany Stuckenberg w swojej hydrografii państwa ros. I, 281, twierdzi zupełnie mylnie, iż rzeka Dubna wypływa z powiatu rzeźyckiego. Myli się i Siemienow Słown. geogr. ces. ross. II, 134, upatrując jej początek dopiero w jeziorze ardowskiem, przez które przebiega po przepłynięciu znaczniejszego nierównie bo jednomilowego jeziora Siewierza. Źródło obszerne do bliższego zapoznania się ze wszystkiemi właściwościami rzeki Dubny stanowi sześcioarkuszowe opisanie hydrograficznostatystyczne tej rzeki, dokonane w r. 1825 z polecenia ówczesnego naczelnika VII okręgu ko Słownik GeograficznyZeszyt XV. Tom II. 13 Dubiszcza Dubiszcza Dubisze Dubiszki Dubiwski Dubki Dubkowce Dublany Dubleńczyk Dublin Dublina Dubliny Dubna