5. D. , wś, pow. przasnyski, gm. Karwacz, par. Przasnysz. R. 1827 było tu 21 dm. i 169 mk. 6. D. ., folw. , pow. płoński, gm. Modzele, par. Nowe Miasto. Folw. D. od Płocka w. 65, od Płońska w. 16, od Nasielska w. 10, od drogi bitej w, 7, od rz. Wisły w. 21. Rozl. wynosi m. 126 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 110, pastwisk mg. 13, wody mg. 1, nieużytki i place m. 2. Bud. drewn. 3; pokłady torfu znajdują się na pastwisku; folwark powyższy utworzony i oddzielony od dóbr. Miszewo. 7. D. , wś, pow. pułtuski, gm. i par. Zatory. Roku 1827 było tu 10 dra. i 85 mk. 8. D, wieś, pow. włodawski, gmina Turno, par. Wołoska wola r. g. . Liczy 15 dm. , 52 mk. i 195 mg. obszaru. Br. Ch. , A. Pal Dębiny, przys. Woli Wielkiej. Dębiny, ob. Dębina. Dębiny, Dęby, niem, Dembine lub Eichenau od r. 1865, dobra, pow. toruński, leżą po nad bi tym traktem toruńskochełmińskim, par. Przeszno, szkoła Nawra, poczta Unisław. Obszaru ziemi 1460 mg. , bud. 12, dm. mieszk. 4, katol. 104, ewang. 18. W 1869 roku posiadacz Gra bowski. Kś. F. Dębionek 1. niem. Debenke, wieś, pow. wy rzyski, 92 dm. , 735 mk. , 629 ewang. , 92 kat. , 14 żydów, 126 analf. Poczta na miejscu, st kol. żel. Nakło o 10 kil 2. D. , niem. Eichhorst, wieś, pow. szubiński, ob. Annoniewo, A. mx dorf. M. St. Dębionka 1. osada, pow. krobski, 2 dm. ,17 mk. , wszyscy kat. , 4 analf. Poczta w Pakosławiu o 4 kil. , st. kol. żel. Rawicz o 15 kil. 2. D. , folw. , pow. krobski, ob. Ostrobudki. Dębi Wirch, szczyt w Beskidach wschodnich, w dziale między Konieczną a przesmykiem dukielskim. 654 m. wys. Dębki, wś, pow. nowoaleksandryjski, gm. i par. Baranów. Dębkowce, ob. Demkowce. Dęblin 1. folwark i pałac z parkiem, pow. nowoaleksandryjski, gm. Irena, par. Bobrowniki. Jestto centralny punkt obszernych dóbr, które w XV wieku należały do Tarnowskich. Ci erygowali kościół w m. Bobrownikach, należących do tego majątku, Drogą snkcesyi majątek D. przeszedł w XVI wieku do Mniszchów; ostatni z nich ożenił się z siostrzenicą Staniał Augusta, który dla niej wybudował, jak poda nie niesie, dzisiejszy pałac w Dęblinie, i założył śliczny park. Z jedną z panien Mniszech ożenił się ks. Jabłonowski, któremu w posagu dostały się dobra dęblińskie; jako dekabrysta w 1825 r. wywieziony do Saratowa. R. 1836 dobra Dęblin kupił od niego rząd dzisiejszy. W r. 1842 cesarz Mikołaj darował dobra te ks. Paszkiewiczowi, ówczesnemu namiestnikowi; w tymże roku założony został kamień węgielny fortecy nazwanej Iwangrodem. Dęblin leży przy ujściu Wieprza do Wisły. Dobra dęblińskie stanowią ordynacyą Paszkiewiczów, nazwaną urzędownie Iwanowskie Sioło. Do dóbr tych należą folw. Dęblin, Podwierzbie, Wymysłów, Borowa, Matygi, Borowina; na pierwszych trzech folwarkach płodozmiany, gleba ziemi żytnia; na ostatnich trzech gospodarstwo dowolne, gleba ziemi glina powiślańska. Majątek ten w przeslicznem jest położeniu, przeżynają go dwie spławne rzeki Wisła i Wieprz, droga żelazna Nadwiślańska i. Łukowska, prócz tego szosy we wszystkich kierunkach, jak lubelska, warszawska, moszczańsko gołębska. Prócz tego dobra tu posiadają własnych szos 4 do 5wioral, Do dóbr tych należą wsie Mierzączka, Rycice, Kleszczówka, Moszczanka, Nowy Dęblin, Lasoń, Sędowiec z prawej strony Wieprza, z lewej Niebrzogów, Nieczeć, Gołąb, Bonów, Bałtów, Wólka Gołębska. Osady Bobrowniki i Irena; gmin, dwie, Irena i Gołąb, poczta, kasa wkładowopożycz kowa w Irenie, szkółek dwie, w Bobrownikach i w Gołębiu; majątek ten ma obszaru do 12000 morgów z tego do 10, 000 dworskich gruntów. Lud trzeźwy, pracowity, trudniący się rolnictwem i zarobkowaniem, jednakże nie zamożny. Lasy oddawna urządzone, 5000 mg. nieużytków które zadrzewiają się i pod wieloma względami majątek ten służyć może za przykład innym. Majątek I, składa się z dwóch kluczów Dęblin i Gołąb, w pierwszym kluczu serwituty uregulowano z wyłączeniem os Bobrowniki. Do r. 1844, istniała wieś D. , koło pałacu dziś to nazwisko noszącego; wieś w tym roku została zniesiona dla celów fortecznych. Z pałacu dęblińskiego w roku 1865 usunięto wszystko, co jakąkolwiek wartość artystyczną miało, jak meble, kominki z herbami dawnych posiadaczy i wysłano je do Homla, gdzie mieszka dzisiejszy dziedzic, urodzony i wychowany w Warszawie. Przy pałacu znajduje się wielka sala balowa, teatralna; akcesorya sceniczne przed 12 laty zostały sprzedano klubowi w Lublinie. Pod kaplicą, obok pałacu stojącą, dziś na obrządek prawosławny przerobioną spoczywają zwłoki Iwana Paszkiewicza, b, namiestnika król. i zony jego, Folw. D. ma do 500 m. rozl; gleba ziemi piaszczysta, lecz kultura roli wysoko posunięta przy pomocy nawozu ludzkiego, którego twierdza Iwangród dostarcza. W majątku D, nowowzniesione zostały 2 piece t. z. Hoffmanowskie do wypalania cegły, której rocznie dają do 8 milionów sztuk ob. Krasnogliny a wszystko to, wraz z wyrobem cegielń w Sławczynie, idzie do budowy nowozakładanych sześciu fortów, Wyrabia się też cegła olejna, i z. frontowa. 2. D. Nowy. wś. w pow. nowoaleksandryjskim gub. lubelskiej, przy szosie warsz. lubelskiej, powstała 1866 r. z rozebranego skutkiem ukazu z roku 1864 folw. Moszczanka, za zniesioną niegdyś wś. Dęblin. Osad ma 16 po 7 morg. i obszerne pastwiska wspólne. Dęblin, wś, pow. dąbrowski, o 20 kil. na płn. zach. od Dąbrowy, 3 kil. na płn. zach. od st. pocz. Siedliszowice. Par. rz. kat. Wietrzy chowice; dm. 95, mk. 583. Własność większa obejmuje gruntu orn, 410, łąk i ogr. 24, past. 70, lasu 227 m. ; włościanie grun. ora, 266, łąk i ogr. 44, pastw. 86 m. Własność hr. Za łuskiej. Lu. Dz. Dęblin, wś włość, pow. kościerski, leży nad małą rzeczką, wpływającą do jeziora obozińskiego dawniej Stenko, przy bitym trakcie między Skarszewami a Godziszewem. R. 1198 książę Grzymysław darował D. joannitom, spro wadzonym do Starogrodu Stargard. E. 1326 przywilejem z d. Matki B. Gromnicznej wyda na włościanom w dzierżawę. R. 1334 ustąpio na krzyżakom. Oddawna znajdował się we wsi kościół parafialny tytułu św. Małgorzaty. Włók dotacyjnych było 4. W czasie reformacyi opanowali go luteranie. R. 1583 był ko ściół jak pisze wizytacya biskupa Rozrażewskiego w dobrym stanie, budowany z drzewa. Od czterech lat nie mieszkał przy nim pro boszcz, tylko ze Skarszew przychodził predy kant luterski i miewał co trzecią niedzielę ka zanie. Obcą wiarę narzucił tej gminie Jerzy Bażyński, wojew. malborski, starosta skarszew ski, który był zarazem tenutą tej wioski wielki zwolennik luteranizmu, a pan podówczas pra wie wszechwładny na całą okolicę; w Trąb kach, Dalwinie, trzymał swoich predykantów, także w Skarszewach, gdzie niesłychanego do kazywał fanatyzmu; pod jego władzą zostający magistrat skarszewski zmuszał poprostu do odstępstwa, nieposłusznych członków z miasta wydalał. Dopiero kiedy umarł ten starosta r. 1596, odetchnęli tutejsi katolicy. Sam bi skup Rozrażewski przybył tu wtedy odebrać i poświęcić kościół. Przyłączył go jako filią do pobliskich Skarszew. Niestety niedługo służył chwale Bożej w wojnach i spustosze niach szwedzkich podupadł, a w r. 1686 zupeł nie leżał w gruzach; kamień tylko do święconej wody stał jeszcze na cmentarzu i wieża z dwo ma kamieniami. Patrz Utracone kościoły w dyecezyi chełmińskiej ks. Fankidejskiego str. 207. R. 1766 przywilej królew. dany z Warszawy d. 21 sierpnia, potwierdza pierw sze nadanie tutejszych włościan z roku 1326. Wś D. wraz z przyległym Nowym Gołębiem, obejmuje obszaru ornej ziemi 3874, 94 mórg, włościan 24, ogrodników 25, karcz. 2 i szkołę ewang. ; katol. 85, ewang. 530; dom, mieszkal. 59. Parafia znajduje się w Skarszewach, poczta w Godziszewie. Odległość od Koście rzyny 5 1 2 mili. Kś. F. Dębłowo 1. Szlachecka, wieś, pow. gnieźnieńskie 5 dm. , 49 mk, wszyscy kat. , 29 analf. 2. D. królewskie, wś, pow. gnieźnieński, 5 dm. , 33 mk. , wszyscy kat. , 18 analf. 3. D. , domin. , pow. gnieźnieński; 1016 morg. rozl. ; 8 dm. ; 87 mk. , 4 ew. , 83 kat. , 54 analf. Stac. poczt. i kol. żel. Gniezno o 9 kil. Niegdyś własność Lubomęskiego. M. St. Dębna, wś, pow. sanocki, należąca do para fii łacińskiej w Mrzygłodzie, do parochii grec kiej w Hłomczy. Ma 56 domów i 330 mk. , przeważnie polaków. Obszar dworski posiada 8 m. roli, 4 m. łąk i ogrodów i 819 m. lasu; włościanie mają 137 m. roli, 16 m. łąk i ogro dów i 100 m. pastwisk. Leży nad Sanem. Najniższe położenie nad Sanem 295 m. n. p. m. , najwyższe na szczycie góry Turzypotok zwa nej, będącej punktem triangulacyjnym, 530 m. n. p. m. Włościanie trudnią się uprawą roli i wyrębem drzewa w sąsiednich lasach. Grun ta żyzne, zwłaszcza te, które ulegają wylewom Sanu. D. należała za Rzeczypospolitej do dóbr koronnych i ulegała jurysdykcyi starostwa mrzygłodzkiego. R. 1866 kupiła D. , razem z całym kluczem mrzygłodzkim, od rządu spół ka Kirchmajer syn i Simondt; od tych odkupi ła ją obecna właścicielka izraelitka Josche Kanner. W. J. W. Dębna góra, niem. Dammgarten, mko na Pomorzu, w reg. szczecińskiej, przy ujściu Regnicy do morza, 1787 mk. , st. poczt. , kwitnące tkactwo. Dębnawola, ob. Dębnowola, Dębniak, 1. wś, pow. łódzki, gm. Dzierzążna, par. Modlna, ob. Ciasny. 2. D. nowy, wś, pow. rawski, gm. Budziszewice, par. Luboch nia. 3. D. , wś i folw. , pow. radomski, gm. Bia łobrzegi, par. Jasionna. Liczy 20 dm. , 200 mk. , 195 mor. ziemi włośc. , 619 m. ziemi dw. 4. D. , wś, pow. opatowski, gm. Grzegorzewice, par. Słupia Nowa, liczy 21 dm. , 252 mk. i 213 morg. ziemi włośc. 5. D. , wś, pow. iłżecki, gm. Miechów, par. Odachów, 11 dm. , 26 mk. , 208 m. ziemi włośc. 6. D. , wś, pow. garwoliński, gm. Sobolew, par. Korytnica. 7. D. , wś, pow. pułtuski, gm. Zegrze, par. Popo wo. 8. D. , wś rząd. , pow. suwalski, gm. Zaboryszki, par Puńsk. Roku 1827 było tu 13 dm. i 104 mk. , obecnie liczy 17 dm. , 146 mk. , odl. od Suwałk 17 w. Br. Ch. Dębniak, niem. Eichkamp, osada, pow. obor nicki, ob. Gościejewo. 2. D. , niem. Eichrode, folw. i, gm. , pow. śremski; fol. należy do do min. Świączyna Friedrichseck; gm. 5 dm. , 45 mk. , 20 ew. ; 25 kat. , 17 analf. Stae. poczt. Książ o 3 kil. , stac. kol. żel. Chocicza Falkstaedt o 10 kil. M. St. Dębniak, os. należąca do Żukowa, p. kartuski. Podarował na fundacyą klasztoru pp. norbertanek, razem z Żukowem, książę Mestwin I r, 1209, Jeszcze w r. 1834 ówczesny po Debiny Dęblin Dębłowo Dębna Dębna góra Dębnawola Dębniak