sitorum. W roku 1551 Stanisław Mateusz Stadnicki, ówczesny właściciel Dubiecka, odstąpiwszy od wiary katolickiej, wysłał z majątku swego Niedźwiedź w dyecezyi krakowskiej Alberta z Iłży apostato do Dubiecka, nakazał temuż najprzód w kościele szpitalnym a później w parafialnym odprawiać liturgią obrządku luterańskiego, wypędził parocha katolickiego i zabrał dotacyą tego beneficium. Tenże Stadnicki, zostawszy kalwinem wziął pod swoją opiekę Franciszka Stankara, któren musiał uciekać z Krakowa z powodu herezyi. Rzeczony Stankar otworzył szkoły w Dubiecku, służące do rozszerzania reformacyi, do których młodzież ze wszystkich stron się zgromadzała; z powodu rozszerzania roformacyi uchwalono na kapitule przemyskiej w 1562 roku, że szkoła w Dubiecku, jako podejrzana o herezyą przez zarząd szkoły katedralnej przemyskiej się rozwiązuje. Wychodziły około 1621 w D. i druki heretyckie, dziś bardzo rzadkie, pod Jana Szeligi firmą. W roku 1588 Andrzej Stadnicki syn rzeczonego Stanisława oczyścił Dubiecko z zamieszek heretyckich i sprawę katolicką przyprowadził do dawnego stanu. Dawny kościół parafialny pod wezwaniem Stych Mikołaja, Stanisława i Marcina, stał dawniej obok zamku dubieckiego; ale Grzegórz z Siecina Krasicki, starosta doliński, rozebrał takowy w 1626 roku pod pozorem, że przeszkadzał obronie zamku przeciwko napadom nieprzyjaciół. Nabożeństwo parafialne zostało przeniesione do kościoła Podniesienia Śgo Krzyża na przedmieściu, istniejącego na tem samem miejscu, na którem stoi teraźniejszy kościół. W XVIII wieku wystawiono nowy kościół za staraniem Michała Witosławskiego kanonika przemyskiego i proboszcza dubieckiego ze składek wiernych, który w 1755 przez Wacława Sierakowskiego biskupa przemyskiego pod wezwaniem Stych Apostołów Szymona, i Jady poświęcony został. Tradycya rodzinna i archiwum dubieckie przypisują wymurowanie kościoła parafialnego Annie ze Starzechowskich Krasickiej, wdowie po Janie kasztelanie chełmskim, co potwierdza także jej portret znajdujący się w kościele, na którym przedstawioną jest trzymając w ręku plan kościoła dubieckiego. Oprócz kościoła mansyonarzy Sgo Krżyża i kościoła szpitala ubogich pod wezwaniem Sgo Ducha wspominają akta także o kaplicy Stej Anny, położonej po za miastem w stronie ku Babinom, obok drogi prowadzącej z Dubiecka do osady Nienadowa. Dnia 3 lutego 1735 roku urodził się w zamku dubieckim Ignacy Krasicki biskup warmiński sławny poeta. Do parafii rzym. kat. w Dubiecku należą Drobobyczka, Huta Drohobycka, Hucisko Nienadowskie, Nienadowa, Bolechowa i Słonne, Przedmieście, Ruskawieś. Ogólna liczba katolików w całej parafii 5252, izraelitów 1696, Grec. kat. parafia dek. birczańskiego obejmuje oprócz miasta Dubiecka miejscowości Przedmieście, Nienadowa, Hucisko, Śliwnica, Drohobyczka, Bachurzec do 1871 roku istniała tu cerkiew Sgo Jana, która w tym roku zgorzała; ogólna liczba gr. kat. parafian 636. W aktach gr. kat. parafii dubieckiej znajdują się dowody, że takowa od dawna istnieje. W 1591 roku był popem w Dubiecku Łuka Teleśnickij za dziedzictwa Stanisława Krasickiego kasztelana przemyskiego. W roku 1674 kupił popostwo dubieckie za 200 złotych polskich Wasyl Korytnickij dla siebie, swoiej żony i swoich potomków od Jerzego Krasickiego dziedzica Dubiecka. W roku 1747 kupił Grzegorz Teleśnicki pop miejscowy za 354 złotych polskich popostwo dubieckie dla siebie i potomków swoich. W 1753 roku została kosztem dworu i gromady w Dubiecku wystawioną nowa cerkiew. Są jeszcze dokumenta z Jat 1774 i 1775 pierwszy na darowiznę kawałka gruntu dla cerkwi w Bachurze uprzez Antoniego z Siecina hrabiego na Krasiczynie Krasickiego, pułkownika wojsk koronnych, kawalera orderu S. Stanisława, dóbr Dubieckiego i Ruskowiejskiego kluczów pana dziedzicznego; drugi prezenta postawiona przez tegoż Antoniego Krasickiego dla księdza Jerzego Teleśnickiego na parocha w Dubiecku, oraz na skutek tej prezenty dekret nominacyjny dla rzeczonego plebana w Skopowem na proboszcza w Dubiecku wystawiony po łacinie przez Atanazego na Szeptycach Szeptyckiego gr. kat. biskupa przemyskiego w rezydencyi biskupiej w Straszewicach d. 22 marca 1775 roku. Od r. 1588 gdy Stan. z Siecina Krasicki, ochmistrz Anny Jagielonki, kaszt. przemyski, nabył Dubiecko ze Sliwnicą, Przedmieściem, Drohobyczką, Połchową, Rybnem, Podbukowiną, Słonnem Wolą Jawornicką, Ruską wsią i Przysadą a więc odXVI w. dobra te należą do Krasickich; tylko zamek dubiecki i Sliwnica do hr. Stan. Konarskiego, z Krasickiej zrodzonego. W zamsiku dubieckim przechowują się archiwa Krackich i domów pokrewnych tudzież listy biskupa Ignacego, jego portret przez Mierisa malowany, trzy tomy jego rękopisów. Nad brzegiem Sanu piękny park. Około r. 1608 D. spłonęło; tegoż roku Jan Żabczyc wydał w Krakowie poemat opłakujący ten pożar. B. R. Dubiejki, dwa folw. w pow. słuckim, dawna własność Radziwiłłów, pierwej należały do ordyn. kleckiej a od r. 1874 do ordynacyi nieświeskiej. Jeden folw. ma obszaru przeszło 205 mor. , drugi około 650 mor. A. Jel. Dubiejów, ob. Czerkasy, str. 807 szp. II i Dubijówka. Dubiel, wielki i mały, dwie wsie włość. , pow. kwidzyński, około 1 i pół mili na północ od Kwidzyna, par. Tychnowy, poczta Kwi dzyn, , szkoła w miejscu. Razem obejmują 1801 morgów, budynków 77, domów mieszk. 50; katol. 353, ewang. 18. Ks. F. Dubiele, os. , pow. rypiński, gm. i par. Żałe; 1 dm. , 4 mk. Dubiele, wś rząd. , nad rz. Chmielowszczyzną, pow. lidzki, 2 okr. adm. , o 49 w. od Lidy, 18 dm. , 157 mk. 1866. Dubiele, niem. Dubiellen, ob. Babinica. Dubielewo, folw. , pow. włocławski, gm. Pikutkowo, parafia Wieniec. Por. Brzezie. Dubielice, ob. Anatolin. Dubielno, wś włość. , pow. chełmiński, par. Tor. Papowo, poczta Chełmża. Należała oddawna do dóbr stołowych biskupów chełmińskich; w inwentarzu biskupim z r. 1740 czytamy, jako bardzo przez wojny i. t. d. podupadła Wieś D. czynszowa ma włók 44, które są za jednym kontraktem między sąsiadów rozdzielone, tak posiadłowe jako i puste. Na posiadłowych i to nie wszystkich jeszcze się ludzie utrzymują, puste zaś daleko większa część ledwie nie wszystkie odłogiem leżą. Wieś ta calamitate wojny i nieurodzajów, a bardziej od zalania wody dużo podupadła teraz nic płacić nie moźe. Później r. 1759, kiedy gospodarstwo nanowo zaprowadzono, czytamy Sołectwo 4 włóki wynoszące, trzyma Floryan Elzanowski za przywilejem krzyżackim z r 1341 w Malborku danym, rząd sołecki prowadzić, z mulktów trzeci grosz sobie strzymywać powinien, lecz urzędu nie prowadzi, jako i przodkowie jego nie prowadzili. Płaci do zamku papowskiego 15 zł. Kontrybucye zwyczajne do wsi z tych włók składa. Kontraktowi trzymają po 2, 3, 4 włóki za jednym kontraktem Wojciecha Leskiego biskupa chełmińskiego z d. 7 lipca 1754. Każdy gospodarz z osoby swojej corocznie 1 tylko włókę posiadłową mając, a insze włóki zdawna puste zwane, czynszu na św. Marcin płacić powinien z włóki posiadłowej fl. 12, a od pustych po fl. 15, ogółem 490 fl. Od wszystkich zaś włók ile który trzyma od każdej z osobna sierpem lub grabiami tydzień, gnój wozić dzień, wywuóki do Starogrodn lub do Chełmna korcy 15 i tłoki 3 dni od posiadła o pańskiej strawie odbywać; kądzieli krackowej z pańskich paciesi łokci 3 z włóki wyprząść, dzień z pola zboże od stodół z włóki wozić powinien. Karczmarz, który do tegoż kontraktu należy, piwo i gorzałkę szynkować, zamkowe do szynku półwłók trzymać, a z 3 włók równo z drugimi wystawiać obowiązany. Szlachta połowę tej wsi trzyma szlachetna Gościcka wdowa za prawem biskupiem z r. 1708 na 40 lat, płaci czynszu 8 zł. Dragą połowę skupił ks. kustosz katedralny Szczuka od szlachcica, który miał mieć prawo wieczne, płaci rocznie 1 zł. Cała wieś Dubielno w ograniczeniu wsi Grzegorza w chrośtach zdawna ma sobie pastwiska pozwolono, których zawsze zażywa. Obecnie ma D. obszaru ziemi 3417 morgów, budynków 112, domów mieszk. , 52, katol. 340, ewang. 85. Szkoła katol. w miejscu, należą do niej wioski Dubielno, Firluz, Wrocławki, Młyńsk i Niemczyk; dzieci katol. 152, ewang. 21. 2. D. niem. Wolfsbruch r. 1873 przezwana, osada, pow. świecki, par. Jeżewo, poczta i stacya kolei żel. Laskowice, szkoła w miejscu. Obszaru ziemi 1075 morg; katol, 44, ewang. 263. 3. D. , niem. Jahannisberg, osada, pow. świecki, par. Sierock, szkoła Łąkie niem. , poczta Świekatowo. Obszaru ziemi 193 morg, budynków 27, domów mieszk. 17, katol. 113, ewangelików 21. Dubielno, w starych dokumentach Dubelno, jezioro w Prusach zachodnich, pow. starogrodzki, podług akt klasztoru cysterskiego w Peplinie znajdowało się na obszarze dóbr klasztornych Królów las. Także i drugie jeszcze jezioro Sitno Sithen leżało w granicach tej wioski. Obecnie nazwa D. nieznana. Ob. ks. Kujot Opactwo Peplińskie, 411. Dubieńce, wś włośc, pow. lidzki, 4 okr. adm. , o 36 w. od Lidy, 14 dm. , 67 mk. kat. Dubień, ob. Dubeń. Dubienie lub Mielniki, wś włość. nad rzeką Szwintą, pow. święciański, 2 okr. adm. , mk. kat. 22, izr. 4 1866. Dubieniec, wś, pow. piński, w 3 okr. polic, na Zarzeczu, gm. Płotnica, o 9 mil od Pińska, mieszk. 83, ziemi 6568 dzies. Majątek nie gdyś Szczyttów, obecnie Kieniewicza. Cer kiew. Dwór murowany. Ks. M. Dubieniki, os. , pow. kalwaryjski, gm. Krakopol, par. Simno, liczy 2 dm. , 25 mk. Dubieniki, wś rząd. nad Mereczanką i rz. Skroblis, pow. trocki, 4 okr, adm. , o 14 w. od Merecza, 5 dm. , 46 mk. 1866. Dubieniszki, wś, pow. władysławowski, gm. Błogosławieństwo, par. Iłgowo. W 1827 r. było tu 13 dm. i 109 mk. , obecnie liczy 13 dm. , 134 mk. , odl. od Władysławowa 35 w. Dubienka, msto nad trzema rzek. Bugiem, Wełnianką i Stryhanką, pow. hrubieszowski. Leży pod szer. płn. 50 23 i 41 33 4 długości wschod. Posiada kościół par. murowany, cerkiew dla ludności rusińskiej, dom schronienia dla starców i kalek, szkołę początkową, urząd miejski, stacyą pocztową. Stanowi jeden z głównych punktów składowych dla zboża spławianego po Bugu. W 1827 r. liczono tu 444 dm. i 1808 mk. , w 1860 r. było tu 3015 mk. w tern 1427 żydów, 357 dm. 11 mur. ; dochody miasta wynosiły 2741 rs. Pierwotnie nazywało się Dębno, lub po rusku Dubno, i było wsią należącą do starostwa horodelskiego, którą na przełożenie starosty Jana Sieniń Dubiejki Dubiejki Dubiejów Dubiel Dubiele Dubielewo Dubielice Dubielno Dubieńce Dubień Dubienie Dubieniec Dubieniki Dubieniszki Dubienka