kat. w Hoszanach. Właściciel więk. posiadł. Marya hr. Fredrowa. B. R. Dubanosy, wieś włośc. , pow. wilejski, 2 okr. adm. , o 52 w. od Wilejki, przy b. drodze pocztowej Januszewskiej, 5 dm. , 48 mieszk. 1866. Dubas z Zarębkami, wieś, pow. kolbuszowski, nad Olszyną, dopływem Legowy, uchodzącej do Sanu, w odległości 4 kii. na płn. zach. od Kolbuszowy. Stacya pocztowa w Kolbuszowej, parafia rz. kat. w Cmolasie; domów w Zarębkach 91, w Dubasie 28; mk. w Zarębkack 546, w Dubasie 190. Posiadłość większa obejmuje w Dubasie roli ornej 175, łąk i ogrodów 55, pastwisk 3, lasu 3 m. ; własność mniejsza roli ornej 127, łąk i ogr. 68, pastw, 28, lasu 1 m. W Zarębkach własność mniejsza roli ornej 532, łąk i ogr. 112, pastw. 41 m. Właściciel większej posiadłości Zdzisław hr. Tyszkiewicz. Lu. Dz. Dubasiewczyzna, wieś i uroczysko w powiecie sokolskim, gub. grodz. , o 30 w. od Sokółki. Dubaśna, wieś w powiecie sokólskim, gubernii grodzieńskiej, o 33 wiorst od Sokółki. Dubasze, wieś w półn. zach. stronie powiatu mińskiego przy drodze z miasteczka Rakowa do Krzywicz, w gm. krzywickiej. Dubaszówka, właściwie Dubatówka ob. . Dubatówka, mko w pow. święciańskim, pod 54 36 szer. geogr. i 44 11 dług. wschod. , w 4 urzędzie polic, o 77 w. od Święcian, posiada zarząd gm. włośc, szkółkę wiejską, par. cerkiew praw. Gmina włość. D. należy do 3 s. pokoju święciańskiego okręgu, dzieli się na 4 wiejskie okręgi, posiada 52 wsie z 506 dymami i liczy 4400 mk. Parafia prawosł. posiada w swym okręgu oprócz parafialnej jeszcze 2 cerkwie i liczy parafian męż. 241 i kob. 259. D. miała 1866 r. 24 dm. , 173 rak. Dubawen niem. , ob. Dobowo. Dubbeln, osada, pow. ryski, gub. liflandzkiej, o 3 mile ha północ od Rygi, leżąca na szczupłym półwyspie. Pochyłość brzegu lądu jest bardzo łagodna; dla tego woda. która tu mało soli zawiera, rychło zagrzewa się na słońcu. Chorzy kąpią się tu w wodzie morskiej, grzanej przy ognisku a więc w wannach i w morzu otwartem. Latem prawie cała zamożniejsza ludność Rygi mieszka w D. Statki parowe wtedy krążą bezustannie między temi miejscowościami. Jest też w D. stacya poczt. i st. dr. żel. ryskotukumskiej. Dubc, niem. Daubitz, wieś z kościołem par. ewang. na pruskich górnych Łużycach. Dubczany, wieś rządowa, pow. lidzki, 1 okr, adm. , o 13 w. od Lidy, 18 dm. , 169 mk. 1866. Dubczyce, wieś w pow. pińskim, gm. Moroczna, 3 okr. adm. , nad Prypecią, która tu, dzieli się na dwa łożyska oddzielne. D. mają 76 mk. Folw. należy do Rodziewicza. Dubek lub Bystra, rzeka, dopływ Niemna. między Szczorsami a Lubczem. Dubelno, ob. Dubielno. Dubelone, ob. Doblena. Dubenalken, wieś i dobra, pow. hazenpocki gubernii kurlandzkiej, parafia Hazenpot. Dubeń wielki, potok górski, lewy dopływ górnego Dniestru; wypływa w obr. gminy Spasa w pow. staromiejskim, z głębokiego jaru między szczytami Dubeniem 640 m. a Hołownią 668 m. ; płynie na północ i północny wschód wzdłuż drożyny poowadzącej ze Strzyłek przez Dubeń do Spasa. Przepływa wieś Spas i pod wsią przy mostku uchodzi z lew. brz. do Dniestru. Długość biegu 6 i pół kil Ujście 373 m. npm. Br. G. Dubencin, wieś, pow. pińczowski, gmina i par. Kościelec. Dubeninki, niem. Dubeningken, wieś, pow. gołdapski, ze stacyą pocztową, ma 471 mk. 1865. Dubensko niem. , ob. Dubieńslo. Dubiały, folw. i wieś, pow. trocki, dawniej Zaleskich. Dubianka, osada, pow. kalwaryjski, gm. Nadniemeńska, par. Rumbowicze. Liczy 12 dm. , 28 mk. , odl. od Maryampola 46 w. Dubiany 1. wś rząd. , pow. wyłkowyski, gm. Karkliny, par. Bartniki. W 1827 r. by ło tu 9 dm. . 105 mk. , obecnie 10 dm. , 82 mk. , odl. od Wyłkowyszek 16 w. 2. D. , wieś rządowa, pow. kalwaryjski, gm. nadniemeń ska, par. Rumbowicze. W 1827 r. było tu 12 dm. i 107 mk. , obecnie 25 dm. , 166 mk. , odl. od Maryampola 48 w. Br. Ch. Dubiany, 1. dobra, pow. szawelski, okr. adm. I, par. rawdziańska, gm. kurszańska, nad ruczajem Dubianką, posiadają młyn wo dny, należały niegdyś do starożytnej żmudz kiej rodziny Budryków, dziś do Michała Uła sewicza. Rozl. włók 25. 2, D. , dobra, po wiat szawelski, okr. adm. 2, par. rawdziań ska, niegdyś stanowił część majątku Deguć Piłsudzkiej z Gołkiewiczów, dziś własność Wandy z Piłsudzkich Chlewiskiej. Rozl. 20 włók. 3. D. , dobra i wieś, pow. szawelski, gm. Chwałojnie, par. wajgowska, przy trakcie z Szawkian do Kroż. Dobra rozl. 63 włók, niegdyś obszerniejsze, należą do Rybskich. Wieś w pobliżu ma 45 dusz rew. i 56 dz. zie mi uwłaszczonej. 4. D. , wieś, pow. szawel ski, gm. łuknicka, ma 7 dusz rew. , 125 dz. , ziemi uwłaszczonej. 5. D. , wieś włośc. i folw. pryw. nad rz. Łomianą, pow. trocki, 2 okr. adm, o 20 w. od Żyżmor, 5 dm. , 57 mk. 1866. J. Godl. Dubica, Dubice, wieś i folw. , pow. włodawski, gm. i par. Horodyszcze, W 1827 r. było tu 47 dm. i 303 mk. , obecnie liczy 74 dm. , 609 mk. Dobra D. składają się z folw. i wad D. ; od Siedlec w. 85, od Włodawy w. 35, od Biały w. 25. od Wisznic w. 3; podług opisu z r. 1866 rozległość dworska wynosi m. 1775 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 513, łąk m. 65, pastwisk i zarośli m. 420, lasu m. 600, nieużytki i place m. . 177. Wieś D. osad 70, gruntu m. 1364. Br. Ch. , A. Pal. Dubica, potok, wytryska w południowej stronie gm. Solca, w pow. drohobyckim, płynie granicą Solcą i Kołpca na północ wąską doliną po, pod Dąbrowę kołpiecką i przerżnąwszy kolej drohobyckostryjską wpada w obr. gm. Raniowic do Słonicy, dopływu Tyśmienicy. Długość biegu 6 i pół kil. Br. G. Dubice, ob. Dubica. Dubicze, wieś i folw. , pow. konstantynowski, gm. Zakanale, pap. r. 1. Górki. Liczy 73 mk. , gruntów dworskich m. 193, gruntów włościańskich 184. Dubicze, wieś, pow. lidzki, gm. koniawskiej, nad jez. Pielasą i rz. Kotrą, śród rozległych lasów rządowych położona, o 28 w. od Ejszyszek, o 42 w. od Lidy, niedaleko jeziora Dub. Ziemia piaskowata, w części gliniasta, łąki błotne wyborne. Mieszkańcy trudnią się przeważnie rolnictwem, rybołówstwem i myśliwstwem. Przed 10 laty stał tu kościół niegdyś parafialny, potem filia kościoła w Naczy, fundowany w XV w. niewiadomo przez kogo. Po drugiej stronie jeziora na wyniosłem wzgórzu, są dotąd jeszsze ślady pałacu myśliwskiego w. ks. Witolda, w którym on często rad przebywał. R. 1866 było tu 4 dm. , 62 mk. Starostwo dubickie płaciło w 18 wieku 793 zł. kwarty. Gmina D. liczy 340 dym. , 4963 włościan obojga płci. Zarząd gminny j w wiosce Naroszach. Gmina składa się z 2 okręgów wiejskich Głębokie i NowyDwór. Dubidze, ob. Dupice. Dubie, 1. prawdopodobnie Dupie, wieś rządowa, pow. łaski, gra. Dzbanki, par. Restarzew. W 1827 r. było tu 14 dm. , 117 mk. 2. D. , wieś, pow. kalwaryjski, gm. Nadniemeńska, par. Rumbowicze, liczy 19 dm. , 166 mk. , odl. od Maryampola 44 w. 3. D. , ob. Dub. Dubie, 1. wi ś, pow. rossieński, par. Niemokszty. 2. D. , zaśc. pryw. , pow. trocki, 4 okr. adm. , o 50 w. od Merecza, 6 mieszk. 1866; Dubie 1. wieś, pow. chrzanowski, par. Rudawa, o 21 kil. na zach. od Chrzanowa, o 8 kil. od Krzeszowic. W ślicznej dolinie, otoczonej do koła lesistemi wzgórzami, zwanej Niekluzą. Znajduje się w D. pstrągarnia. Dominium hr. Potocki posiada tu 161 m. roli ornej, 875 m. lasu; włościanie 261 m. roli ornej. D. ma 25 dm. , 155 mk. Por. Żary i Czer na. 2. D. , wieś. pow. brodzki, leży przy go ścińcu rządowym brodzkozłoczowskim, o. 15 kil. na płd. od Brodów, 8 kil. na płn. od Pod horzec, 21 kil. na płn, od Złoczowa, o 11 kil. na północnywschód od Olecka, o 3 kil. na zachód od Ponikwy; północną stroną opiera się o dział wód między morzami bałtyckiem i Czarnem, południową graniczy z płaszczyzną ciągnącą się ku Brodom. Przestrzeń posiadł. większej roli ornej 485, łąk i ogr. .. 154, past. 66, lasu 1010; pos. mniej, roli ornej 1025, łąk i ogr. 348, pastw. 170, lasu 11 m. Lu dności rz. kat. 108, gr. kat. 1012, izrael. 55 razem 1175. Należy do rz. kat. par. w Po nikwie, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dek. brodzkiego. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu. Właściciel więk. pos. Maurycy Drdacki. B. R. Dubiecku z Czerwonką, miasto, pow. przemyski, leży na lewym brzegu Sanu, pod 49 50 płn. szer. , 40 4 dług. wsch, przy gościńcu rządowym idącym z Przemyśla do Dukli, o 3 i pół mili od Przemyśla, na samej granicy powiatów administracyjnych przemyskiego i brzozowskiego. Przestrzeń posiadł. więk. roli ornej 52, łąk i ogrodów 20, past. 21; posiadłości mniejszej roli ornej 237, łąk i ogrodów 24, past. 24 morg. austr. Ludność rzym. kat. 690, gr. kat. 114, izrael. do 700, razem 1505; mieszczanie głównie bednarze i szewcy. Urząd pocztowy i obiedwie parafie ma w miejscu. Rzymsko kat. parafia należy do dekanatu dynewskiego dyecezyi przemyskiej; relacya wizytacyi tej parafii przez biskupa Sierakowskiego opisuje z rękopisu Andrzeja Boboli, niegdyś proboszcza oraz przełożonego szpitala w Dubiecku 1576, jakoby wieś Dubie ko, położoną niegdyś w bliskości rzeki Sanu, w kem miejscu gdzie teraz osada Ruskawieś istnieje, Piotr Kmita wojewoda sandomierski przeniósł na teraźniejsze miejsce, a król Władysław Jagiełło na prośbę tegoż Kmity tej wsi prawo miejskie nadał. Wedle tegoż A. Boboli miał Piotr Kmita tamże wystawić kościół pod wezwaniem Śgo Mikołaja na początku XV stulecia, i dochody proboszcza zabezpieczył. Wedle miejscowych źródeł przypada ta fundacya na rok 1407, co tembardziej na wiarę zasługuje, że w dokumencie z 1408 roku testament Jana kanonika i plebana przemysk. między obcymi świadkami jest wymieniony także Mikołaj pleban w Dubiecku. Spadkobiercy rzeczonego Piotra Kmity powiększyli fnndacyą, mianowicie Mikołaj Kmita kasztelan przemyski i dziedzic Dubiecka około 1447 roku fundował ołtarz i prebendę; tegoż syn Dobiesław wojewoda lubelski uposażył w 1471 roku kolegia m trzech mansyonarzy, od którego to czasu zaczęli tutejsi parochowie używać tytułu praepo Dubanosy Dubanosy Dubas Dubasiewczyzna Dubaśna Dubasze Dubaszówka Dubatówka Dubawen Dubbeln Dubc Dubczany Dubczyce Dubek Dubelno Dubelone Dubenalken Dubeń wielki Dubencin Dubeninki Dubensko Dubiały Dubianka Dubiany Dubica Dubice Dubicze Dubidze Dubie Dubiecku