w D. kościół katolicki, przyłączony jako filia do Czarnego Hamersztynu; patronatu był rządowego, tytułu św. Katarzyny. Budowa ny z drzewa; w wielkim ołtarzu był główny obraz P. Jezusa na krzyżu, nad nim u góry Matka B. Bolesna; chrzcielnica stała na stro nic. Dla proboszcza były przeznaczone 4 włóki z budynkami, łąkami i ogrodami; roku 1695 dawano mu dzierżawy 44 złp. , 2 gęsi i 4 kury. Tacy czyli dziesięcin dawali gburzy po 2 korce żyta, komornicy po 2 kury; na kolędę przeznaczali majętniejsi kiełbasę i bo chenek pięknego chleba. Na Wielkanoc da wała każda lodzina po 10 jaj. Ma budowę kościoła był zapisany kawał roli, który mie szkańcy po kolei obrabiali, Z nabożeństwem przybywał dziekan z Czarnego Hamersztyna zwykle co trzecią niedzielę. W r. 1653 trzy mał Domysław, wieś wtedy królewską, w do żywociu Andrzej Galimski, który kościół tutejszy z gruntu naprawił. Po nim w r. 1695 mieszka tu Henryk Wejher. Z końcem rzą dów polskich r. 1766 kościół domysławski istniał jeszcze. Następnie zaś krótko po okupacyi pruskiej został zniesiony; tutejsze włóki plebańskie oddano w wieczystą dzierżawę r. 1787. Kś. F. Domżeryce, inaczej Domorzany, osada szla chty czynszowej we wschodniopółnocnej stro nie pow. borysowskiego, nad jeziorem domżeryckiem w gm. bohornlańskiej, w 3 okr. polic, w 4 okr. sądowym, w 4 okr. wojskowym dokszyckim, miejscowość nizka, AL JeL Domżeryckie, jezioro w półn. wschodniej stronie pow. borysowskiego, na płd. od jez. Maniec, rozległe na 300 m. 2 w. dł. , 1 w. sz. , w miejscowości niskiej, wchodzi w system kanału berezyńskiego ob. , łącząc Berezynę przez rz. Serhut z jeziorem Pławjo. Al. Jel. Don, gubernia orłowska, st. dr. żel. orłowskiej. Dona, rz. , pow. pasłęcki, płynie pod Muehlhausen. Donaborów, wieś, pow. odolanowski, 2 miejsc. 1 D, ; 2 Niesob, młyn; 201 m. rozl. , 48 dm. , 327 mk. , 6 ew. , 321 kat. , 94 analf. Stacya poczt, i kol. żel. Kępno o 6 kil. 2. D. , niern. Louisenhof, domin. ; 838 m. rozl. , 3 dm. , 52 mk. , 3 ew, . 49 kat. , 30 analf. , własność wielkiego księcia badenskiego. M. St. DonajDezerta, wieś, ob. Czerników. Donałuby, pow. będziński, gm. i par. Włodowice. Donasberg niem. , ob. Dohnasberg niem. . Donaszka, rz. , wpada do rz. Wety a ta do Dniepru w pow. kijowskim. Donatkowice, wś, pow. pińczowski, gm. Dobiesławice ob. , par. Gorzków, o 70 w. od Kielc, o 34 od Pińczowa, o 20 od Działoszyc, o 6 od Koszyc, o 80 od Zawiercia. W 1827 r. było tu 22 dm, i 127 mk. ; obecnie wieś ta składa się z trzech części, oznaczonych lit. A. , B. i C. Folw. lit. A. rozl. wynosi m. 102 a mianowicie grunta orno i ogrody m. 87, łąk m. 10, nieużytki i place m. 6. Bud. drewn. 6. Płodozraian 9polowy. AVieś 1. lit. A, osad 7, gruntu m. 31. Fol w. D. lit. B, Durasz zwany, rozl. wynosi m. 119 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 107, łąk m. 10, nieużytki i place m. 2. Bud. drewn. 8. Wieś D. lit B. osad 8, gruntu m. 34. Folw. D. lit. X rozl. wynosi m. 128 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 110, łąk m. 17, nieużytki i place m 1. Bud. drewn. 6. Folw. ten oddzielony został w r. 1874 od dóbr Dobiesławice. Donatów, wś i dwór, pow. rossieński, par. Żwingie. Donatowo, wieś, pow. kościański, 46 dm. , 387 mk. , 70 ew. , 317 kat. , 124 analf. Stacya poczt. Wyskocz o 9 kil. , st. kol. żel. Kościan Kosten o 20 kil. M. St. Donatpol, po łotew. Donatpols, wś w pow. dyneburskim, parafii indryekioj, własność Woldemera Gizberta. Dondangen, łot. Dundange, wś w Kurlaudyi, w okr. goldyngeńskim, ze staroż. zamkiem krzyżackim z r. 1249. Należał niegdyś do biskupów ryskich, potem do książąt holsztyńskich. Parafia D. obejmuje ważniejsze wsie Asen, Althof, Karlshof, Gipken, Kolken, Kurben, Suden, Walpoenen, Irden i inne. Doneć, rz. , wpada do rz. Tetorowa z prawej strony. Dongen niem. , ob. Dągówki Dongwiety, ob. Żebery. Doniec, gub. ekaterynosławska, st. dr, żel. charko wskoazo wskiej. Donieckaja, st. dr. żel. orenburskiej w gub. orenburskiej. Donimierz Wielki, Dółmierz, niem, Dennemorse, dobra ryc, pow. wejherowski. Stare gniazdo rodziny Donimierskich. K. 1686 jest tu jakiś Donimierski posiadaczem. Z dwoma przydatkami Otalżyn i Otalżynek zajmuje 98 włók roli, ma dwóch posiadaczy; kat. 141, domów mieszk. 17. Par. i szkoła Szynwałd, poczta Smazin, Odległość od Wejherowa 2 1 4 mili. Donimierz Mały, zwany także Zabłotne, ws ryc, pow. wejherowski, obejmuje w dwóch posiadłościach 82 włóki, kat. 128, ew. 10, do mów mieszk. 11. Par. i szkoła Szynwałd, poczta Smazin. Odległość od Wejherowa 2 1 4 mili. Kś. F. Doniusowo, zaśc. nad rz. Woltą, pow. dziśnieński, gm. czereska, o 31 w. od m, Dzisny, 3 okr. adm. , przy b. drodze wojennej drujskiej, 2 dm. , 25 mk. prawosł. 1866. Donkawe niem. , ob. Dumkowa. Dońki l. wś, pow. wilejski, 1 okr. adm. , I o 39 w. od m. Wilejki, przy b, drodze pocztowej t Mołodeczna do granicy pow. mińskiego. 9 dm. , 132 mk. . Własność włościan. 1866. 2. D. , folw. pryw. , pow. wilejski, 1 okr. adm. , o 45 w, od m. pow. Wilejki, przy b. dr. poczt. z Mołodeczna do gr. pow. mińskiego, 1 dm. . 9 mk. rz. kat. Własność Karnickiego. 1866. 3. D. , wś pryw. , pow. dziśnieński, o 9 w. od m. pow. Dzisny, 1 okr. adm. , przy b. dr. pocztowej z m. Wilejki do m. Dzisny, 2 dm. , 26 mk. 1866. Donkitławki, Dowkitławki, mko, pow. rossieński, par. taurogowskiej, między rzekami Szeszuwą i Jurą, na samej granicy pruskiej i dotykającemi lasami jurborszczyzny. Zakątek mało komu znany, w bardzo pięknem położeniu. Legenda ludowa twierdzi, że tu osiedlili się pierwsi palemończycy. Morowa zaraza gdy ich wytępiła, osiedlona została szlachta polska. Od nazwiska tej szlachty chaty włośc. dotąd mają nazwy, jako to po Norgiałłach, Dowiatach, Narwiłach, Montwiłłach, Milmontów, Miniatów, Słaboszewiczów, Uwojniów, Putwińskich i t. p. Obecnie ledwie cztery rodziny szlacheckie pozostały Wojtkiewiczów, Milewskich, Szymkiewiczów i Kibortów. Donkowe niem. , ob. Dumkowa. Donnemoerse, Dennemoerse niem. , ob. Donimierz. Donnerhof niem. , ob. Downarowo. Donnermarkt niem. , ob. Czwartek. Donnermuhle niem. , ob. Grzmotny młyn, pow. bydgoski. Donnersmark niem. 1. kol. , pow. olesiński, par. Gorzów; założona około 1770 r. przez hr. Henckel von D. , o 3 mile od Olesna, o 1 m. od Gorzowa, ma 26 osad po 16 morgów gruntu. 2. D. , folw. dóbr Buchelsdorf w pow. prądnickim. 3. .D. Htitte, huta żelazna w Starem Zabrzu. F. S. Donneraruhe niem. , wś, pow. gostyński, gm. Lucień, par. Gostynin. Posiada szkołę elementarną. W 1827 r. było tu 29 dm. i 125 mk. Obecnie liczy 25 dm. , 301 mk. ; ziemi żytniej 411 m. , łąk 60 morgów. W. W. Donosy, wś i folw. , pow. pińezowski, gm. i par. Kazimierza Wielka. Leży na lewo od drogi bitej z Skalbmierza do Proszowic, o 10 w. od Skalbmierza. Posiada fabrykę cegły, poruszaną lokomobilą. W 1827 r. było tu 29 dm. i 173 mk. Rozl. folw. wynosi m. 448 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 380, łąk m. 38, nieużytki i place m. 30. Płodozmian 7polowy. Bud. mur. 2, drewn. 19. Wieś D. osad 27, gruntu m. 124. Br. Ch. Donskąja Kałacz, st. dr. żel. wołskodoń skiej w obłasti wojska dońskiego. Donulin, folw. , pow. siedlecki, gm. i par. Seroczyn. Ma 2 dm. , 14 mk. Donyczyn, potok górski w obr. gm. .Wysocka wyźniego, w powTurka; wypływa z pod południowego stoku wzgórza Pereclirestje; płynie łączkami na płd. i po blisko 4 kil. biegu wpada z lew. brz. do Libuohory, dopły wu Stryja. Br. G. Dopicken niem. , pow. olecki, ob. Dobki. . Dopiejów, wś, pow. jędrzejowski, gm I i par. Węgleszyn, . Dopiewiec, Dupiewiee 1. wieś, pow. poznański; 34 dm. , 246 mk. ; 11 ew. , 235 kat. , 82 analf. 2. ., domin. , 2 miejsc 1 D. ; 2 folw. Podłóżmy; 2577 m. rozl. , 13 dm. . 198 mk. ; 16 ew. , 182 kat. , 80 analf. St. poczt. . i st. kol. żel. Dąbrówka o 7 kil. Właściciel hr. Dzieduszycki. M. St. Dopiewo, Dupiewo, domin. , pow. poznański, 1293 m. rozl. ; 8 dm. , 123 mk. ; 2 ew. , 121 kat. , 34 analf. St. poczt, i st. kol. żel. Dąbrówka 0 9 kil. Właściciel hr. Dzieduszycki. 2. D. , wieś, 42 dm. , 369 mk. ; 13 ew. , 352 kat. , 4 ży dów, 91 analf. Kościół w. D. dawniej par. przyłączono r. 1798 do kościoła w Konarzewie, należy do dekan. bukowskiego. W wieku XVI D. należało do Łukasza Górki, biskupa kujawskiego; w połowie XVIII wieku było posiadłością Augustyna Działyńskiego, woje wody kaliskiego. M. St. Dopken niem. , ob. Dobki. Dopkuniszki, folw. , pow. władysławowski, gm. i par. Giełgudyszki. Odl. od Władysławowa 33 w. , liczy 156 mk. Dora, wś, pow. augustowski, gm. Szczebro Olszanka, par. Szczebro. Ma 3 dm. , 17 mk. ; odl. 12 w. od Augustowa. Dora, wś, pow. Nadwórna, leży nad rzeką Prutem, w głębokich górach karpackich, o 3 mile w linii powietrznej na półn. od granicy węgierskiej, w czarującej okolicy, śród gór pokrytych szpilkowymi lasami, poprzerzynanych mnóstwem górskich potoków, nad szumiącym i rwącym Prutem, o 7 kil. na połud. od Delatyna, a o 18 kil. na połd. od Nadworny. Przestrzeń pos. więk. łąk i ogrodów 12, pastw. 139, lasu 7892; pos. mniej, roli ornej 1248, łąk i ogr. 2393, pastw. 1200, lasu 359 jmorg. austr. Ludność rzym. kat. 15, gr. kat. 1320, akat. 15, izr. 205; razem 1555. Należy do rzym. kat. par. w Delatynie; gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dek. nadwórniańskiego. Zdrowe powietrze i żętyca z górskich pastwisk ściągają tu chorych na piersi, dla poratowania zdrowia. W pobliżu piękny wodospad Prutu. W tej wsi jest szkoła filialna o 1 nauczycielu i kasa pożyczkowa z kapitałem 2700 złr. w. a. Należy do dóbr rządowych, Dorachy 1. , folw. pryw. , pow. wilejski, 1 okr. adm. , o 41 w. od m. pow. Wilejki, I przy b. drodze pocztowej z Mołodeczna do gr. pow. mińskiego; 1 dm. , 7 mk. Własność Kurowskiego 1866. 2. D. , wś, pow. wilejski, Dor Dorociu, wś, pow. błoński, gm. Pass, par. . Izdebno. W 1827 r. było tu 6 dm. i 81 mk Dorociu, niem. Dorotheenhof, folw. , powiat chodzieski Doroczanina, ws w gub. witebskiej, nad Meżą Dorofiejówka, zaśc, pow. kowieński, par. SkoruleJanów, przy szosie petersburskiej Dorofiówka lub Dorosiówka, wś, pow. zba raski, leży w okręgu celnogranicznym, nad Zbruczem, po wschodniej stronie wierzchowin stawu w Wołoczyskach, nad samą granicą Galicyi i Podola rossyjskiego. Zbrucz tworzy tu wielkie kolano, w którem jakby na półwyspie leży ta wieś, otoczona z 3 stron wodą, tylko od półn. zachod, strony łączy się wązkim pa sem ziemi z Galicyą. Wieś ta, oddalona od Podwołoczysk o 6. 8 kil, na północ, od Tok na połud. o 10 kil. , od Zbaraża na południowy wschód o 32 kil. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 302, łąk i ogr, 398, pastw. 1, lasu 21; pos. mniej, roli om. 1037, łąk i ogr. 76, past. 61 morg. austr. Ludność rzyms. kat. 663, gr. kat. 152, izrael. 21; razem 836. Należy do rzyms. kat. par. w Tokach, gr. kat. parafii w Staromiejszczyźnie. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu. B. R. Dorohiczyn, właściwie Drohiczyn ob. Dorohinka, wś, pow. wasylkowski, nad rz. Unawą i Irpieniem, o 15 w. od m. Chwastowa. Mieszk. 817 prawosł. , 28 kat. Cerkiew par. i szkółka. Niegdyś był tu klasztor francisz kanów. Ziemi 2009 dz. czarnoziemu. Nale żała do chwastowskiego majątku katol. biskupów kijowskich; od 1843 r. do rządu. W 1663 r. Machowski, wypadłszy z zamku czarnohorodzkiego, rozbił tu Rossyan i gnał ich aż do Kijowa. Zarząd gm. we wsi Czarnohorodce, polic, w m. Chwastowie. Kl. Przed. DorohiNowe, dobra i wś, z zarządem gm. , w pow. bobrujskim, przy szosie wiodącej ze Słucza do Bobrujska, w 3im okr. polic, w 4 okr. wojskowym i 4ym okr. sądowym hłuskim. Jest tu cerkiew par. i szkółka gm. Do bra dawniej Radziwiłłów, dziś należą do ks. Wittgenstejna i mają obszaru przeszło 37000 morg. , przeważnie w lasach, w glebie ubogiej, piaszczystej, ale łąk jest w obfitości. W lasach tutejszych są smolarnie i zakłady terpen tynowe. Gmina składa się z 36 wiosek i ma mk. włościan 1980 płci męz. A. Jel. DorohiStare, st. poczt, i wś w pow. bobrujskim, przy szosie wiodącej ze Słucka do Bobrujska, w gm. nowodoroźańskiej. A. Jel. Dorohobuż, ob. Drohobuż, Dorobobuż, m. pow. gub. smoleńskiej, nad Dnieprem, powyżej Smoleńska, pod 54 55 szer. i 50 57 dług. geogr. , o 86 w. od Smoleńska, o 304 w. od Moskwy, o 797 w. od Petersburga. Najbliższa st. dr. żel. moskiewsko Dor tamże, 21 dm. , 176 mk. Własność włościan 1866 Doratpols, ob. Borotpol i Pusza. Doraz, wś, po w. sandomierski, gm. Dwikozy, par. Sandomierz Liczy 4 dm. t 11 mk. i 44 morg. ziemi włośc; odległość od Sandomierza 4 w Dorba, ob. Durba. Dorbe, ob. Durben. Dorbiany, Durbiany, lit. Darbienaj, mko w pow. telszewskim, nad Durbą, o 71 w. od Telsz; 5 jarmarków. Paraf, kościół katol. śś. Piotra i Pawła, murowany, wzniesiony 1843 r. przez hr. Tyszkiewicza. Kaplica. Parafia katol. dek. szkudzkiego dusz 3241 Dorbozy, wś, pow. biłgorajski, gm. Babice, par. Łukowa. W 1827 r. było tu 18 dm. i 159 mk Doretten nieni. , ob. Dorotowo. Doręgowice, niem. Dóringsdorf. wś włośc, pow. chojnicki, leży nad bitym traktem chojnicko nakielskim, parafia Chojnice, poczta Zamarte Jacobsdorf, szkoła we wsi. D. jest stare gniazdo zasłużonej rodziny Doręgowskich. Oddawna istniał tu kościół patronatu prywatnego, który jako filia przyłączony był do Chojnic. R. 1519 został zburzony od krzyżaków, którzy się wtedy pokusili napowrót odzyskać Pomorze. Później znowu był odbudowany z drzewa. Kiedy około r. 1640 jezuici w Chojnicach nabyli tę wieś od Boręgowskich, przewieźli go do klasztoru i nabożeństwo w nim odprawiali. Na jego miejscu wystawili nieco później nowy kościołek mniejszy i kilka razy do roku nabożeństwo odprawiali. O funduszach i dochodach nic nie wiadomo; po okupacyi zaginął ten kościół. Obszaru ziemi obejmują D. 2258 mórg, budynków 79, domdw mieszk. 37; katol. 238, ewang. 21. Ek. F Dorf, po niemiecku wieśy wyraz wchodzący w skład wielu zniemczonych nazw miejscowości polskich Dorfhof niem. , ob. Łąki Dorftescken niem. , ob. Cieszyn. Dorgiowce, folw. pry w. , pow. lidzki, 3 okr. adm. ; o 43 w. od Lidy; 1 dm. , 12 mk. 1866 Dorgiszki, wś, należąca do włościan, nad rz. Klewicą, pow. oszmiański, po prawej stronie traktu wojskowego holszańskiego, wiodącego od m. Oszmiany do mka Traby; od m. Oszmiany w. 20; dm. 14, mk. 44 katol. , 49 prawosławnych 1866 Dorguń, wś, pow. augustowski, gm. Hołynka, par. Teolin. Leży na drodze z Sopoćkiń do Hołynki, na wzgórzach, śród lasów i błot. W 1827 r. było tu 30 dm. i 175 mk. ; obecnie liczy 39 dm. i 356 mk. Folw. D. ,, pow. augustowski, gm. Wołowiczowce, par. Teolin; liczy 5 dm. , 60 mk. Dobra D. , w r. 1825 nabyte na własność przez Jozefatę z Pia Dor. seekich hrabinę Wołowiczową, następnie prze szły do rodziny Karwowskich, drogą licytacyi nabyte ostatnio przez spekulantów. Odległe od Suwałk w, 73, od Augustowa w. 54, od Grodna w. 20, od drogi bitej i st. poczt. Sopoćkinie w. 3, od kanału augustowskiego w 2. Rozległość wynosi morg. 627, a mianowicie grunta orne i ogr. m. 332, łąk m. 82, past. m. 14, wody m. 25, lasu m. 140, nieużytki li place m. 25. Budyn. mur. 7, drewn, 7. Go rzelnia, staw, jezioro zarybione i pokłady torfu i kamienia wapiennego. Wieś D. osad 45, gruntu m. 645. Wieś Wólka dorguńska osad 12, gruntu m. 58. Br. Ch. Dormowo, wś, pow. międzyrzecki; 34 dm, , 289mk. ;17 ewang. , 272 katol. , 112 analf. Stacya poczt, w Górzynie o 5 kil; st. kolei żel. Zbąszyń Bentschen o 38 kil; st. kol. żel. Wronki o 40 kil. M. St. Dorna, ob. WatraDorna. Dorna, rz. , dopływ Złotej Bystrzycy, ma ujście pod WatraDorna, źródła w Siedmiogrodzie. Przyjmuje z lewej strony Kosznę Koschną i Tesznę Teschna impuzita; z prawej Negrischoarę DornaKandreni, wś na Bukowinie, o 7. 5 kil. od st. p. PojanaStampi, ma cerkiew par. grecką nieunicką. Pod D. jest kopalnia żelaza p. n. Teresa czarny żelaziak; źródła szozawy źelazistej. Czytaj o tych źródłach dzieła I. I. Reissig Dissertatio inaug. medica, sistens brevem ezpositionem aąuarum mineralium regni Galiciae Wiedeń 1827 i, ,Zdroje mineralne w DornaKandreni na Bukowinie, Gaz. Iwows. 1811 r. , Nr. 36 i 37 Dorna Pojenului, przysiołek wsi WatraDorna Dornbach, niem. kolonia w pow. łańcuckim, o 7. 6 kil. od Leżajska, w par. rzym. kat. Tarnowiec. Ob. mylnie pod Bombach Dornfeld, niem. kolonia, pow. lwowski, o 25 kil. na połud. ode Lwowa. Ma dm. 108 mk. 907. Własn. więk. należy do Dobrzan, Jest tu parana ewangeiiekoaugsburska, która z filią Falkenstein liczy 8138 dusz ewang. Parafia ta istnieje od r, 1784. Kościół zbudowany 1811 21. Szkoła ewang, 2klasowa Dorobek, os. , pow. konecki, gm. i par. Końskie Dorobek, folw. , ob, Dzierzązno, pow. mogilnicki Dorobino, st. poczt. , gub. tulska, pow. bohorodycki, przy trakcie z Łapotkowa do Efremowa Dorobratowo, węg. DragaBertfalva, wieś w hr. bereskiem Weg. , kościół paraf. gr. kat. ; zdroje słone; 1053 mk. H. M. Doroch6wka, ob. Dorohówka. Dorochby, ob. Dorachy. brzeskiej zowie się Aleksandrowskaja. O mie ście D. zachodzi pierwsza wzmianka pod r. 1300. jako o grodzie należącym do ks. An drzeja Włodzimierzowicza, protoplasty książąt Wiaziemskich. Było to wówczas miasto udzielne okręgu smoleńskiego, które 1404 r. do stało się pod panowanie w. ks. lit. Witolda. Po bitwie nad Wiedroszą wróciło pod panowa nie rossyjskie. Po śmierci pierwszego samo zwańca i w czasie bezkrólewia D. właściwie nie należał do nikogo wyłącznie i stosownie do okoliczności, zostawał to w ręku Litwy, to we władaniu samozwańców lub stronników Szujskiego. Pierwszego roku po wstąpieniu na tron Michała Teodorowicza, zdobyli go 1613 r. rossyanie. W 1617 r. zajął to miasto Władysław IV i utrzymał się przy niem z mo cy traktatu deulińskiego 1618. W r. 1632 2nowu odebrali D. rosyanie, ale traktatem polanowskim 1634 r. utrzymał się on jeszcze przy Polsce. Nakoniec traktat andruszowski przyłączył i o miasto do Rossy stanowczo w r. 1667. Od 1708 zostało ono zaliczone do gub. smoleńskiej, po 1719 do smoleńskiej prowincyi gub. ryskiej, od 1776 do namiestnictwa smoleńskiego, a 1802 r. mianowane powiatowem. R. 1812 d. 25 sierp, wojska francuzkie zajęły D. ; 7 paźdz. tegoż r. wojska rossyjskie zdobyły szturmem wzgórza dorohobuskie i wy pędziły francuzów. R. 1863 D. miał 8467 mk. , w tera 20 katol. ; obecnie 9010 mk. W D. odbywa się wielki roczny jarmark w czerwcu, na zboże, konie i bydto. Powiat dorohobuski graniczy na płn. i płn. wschód z powiatami bielskim i wiaziemskim, na wschód z juchnowj skim, na płd. z jelnieńskim, na zachód z duchowszczyńskim. Gleba piaszczystogliniasta, rozl. 346954 dzies. Najdłuższa przekątnia j powiatu 90 w. na długość, 82 w. na szerokość. I W pow. tym leżą jeziora Abramowskie, Czar ne, llaśne, Popowo. Pod wsią Bykowa są źiłódła szczawy siarkowodornej. Powiat dzie li się na 2 okręgi stany administracyjne; a w r. 1863 miał bez miasta powiatowego 66969 mk. , w tem 8 katolików. F. S. Dorobobuża, rz. , lewy dopływ Jasiołdy, między Radochowczą a kanałem Ogińskiego uchodzi Dorohobyl, wś i folw. w pow. nowogródzkim, niedaleko miasteczka Stwołowicz, w obrębie gm. stwołowickiej, w 3 okr. policyj. Folw. od 1870 r. jest własnością urzędnika Zołotnickiego; ma obszaru 640 morg. w glebie dobrej Dorohoszcza, wś w pow. ostrogskim, o 3 wior. odległa od m. Ostroga, okolona sosnowym lasem; ludność miejscowa trudni się fabrykacyą powozów, które korzystnie zbywa na jarmarkach w Czarnym Ostrowiu, Jarmolińcach i Bałcie. Ziemia tu krzemionkowata, I pól niema, lecz każden włościanin ma ogród

Domżeryce

Domżeryce

Domżeryckie

Don

Dona

Donaborów

Donaj

Donałuby

Donasberg

Donatkowice

Donatów

Donatowo

Donatpol

Dondangen

Doneć

Dongen

Dongwiety

Doniec

Donieckaja

Donimierz Wielki

Donimierz Mały

Doniusowo

Donkawe

Dońki

Donkitławki

Donkowe

Donnemoerse

Donnerhof

Donnermarkt

Donnermuhle

Donnersmark

Donneraruhe

Donosy

Donskąja

Donulin

Donyczyn

Dopicken

Dopiejów

Dopiewiec

Dopiewo

Dopken

Dopkuniszki

Dora

Dorachy

Dor

Dorociu

Doroczanina

Dorofiejówka

Dorofiówka

Dorohiczyn

Dorohinka

Dorohi

Dorohobuż

Dorobobuż

Doratpols

Doraz

Dorba

Dorbe

Dorbiany

Dorbozy

Doretten

Doręgowice

Dorf

Dorfhof

Dorftescken

Dorgiowce

Dorgiszki

Dorguń

Dormowo

Dorna

Dornbach

Dornfeld

Dorobek

Dorobino

Dorobratowo

Doroch6wka

Dorobobuża

Dorohobyl

Dorohoszcza