615 stóp nad poziom morza. 2. D. , wś, pow. i lubelski, gm. i par, Mełgiew, Dominowo, domin. , pow. średzki; 2 miejsc 1 D. , 2 folw. Szrapki alias Michałowo; 2417 snorg. rozL; 12 dm. , 219 mk. ; wszyscy kat. ; 68 analf. Stacya poczt, i kol. żel. w Środzie o 9 kil. ; właściciel Stanisław hr. Poniński, M. St. Domkowo, niem. Domkau, dobra ryc, pow. ostródzki, st. p. Rychnów. Dommachau niem. , ob. Domachowo. Dommatau niem, , ob. Domatowo. Domnau niem. , ob. Domnowo. Domnica, wś, pow. bałcki, gm, Nestoida, par. Bybnica, leży u źródeł rz. Kiełbaśny, miała w 1868 r. 78 dm. Dziś dusz męz. 179, ziemi włośc. 1585 dz. , ziemi dwors. 481 dz. ; należała do rządu, dziś do Kryworotowa. Ma cerkiew par. św. Dymitra, do której należy 633 parafian i 102 dz. ziemi cerkiewnej. Domnice, Domnik, wś, pow. wschowski, nad jeziorem, 12 dm. , 77 mk. ; wszyscy katol, , 9 analf. Stacya poczt. Włoszakowice Luschwitz o 6 kil. , st. kol. żel. Wschowa Fraustadt o 20 kil. M. St. Dominiki, wś. , pow. połocki, z zarządem gm. tegoż nazwania. Domnowitz niem. , ob. Domanowice. Domnowo, niem. Domnau, miasto, dobra, os. , zamek i leśniczówka, pow. frylądzki, ma st. poczt, i tu się mieszczą władze powiatowe powiatu frylandzkiego. R. 1875 było w mieście 2167 mk. Na rok 9 jarmarków. F. S. Domona, ob. Demiańsk. Domonowicze, wieś, pow. rzeczycki, ze stacya pocztową przy trakcie mińskowołyń skim, o 35 w. od Mozyrza. Domonowo, wieś, pow. dyneburski, własność M. Piesza, 3363 dz. ziemi rozl. Domonowo albo Domanowska, st, p. w pow. słonimskim, o 34 w. od Słonima. Jest też tu st. dr. żel. mosk. brzeskiej. Domontańce, wieś, pow. trocki, gm. Aleksandrowo. Okrąg wiejski D. w tejże gminie obejmuje wsie Domontańce, Lelańce, Koleśniki, Tokniańce, Żydańce, Mikołajówka; zaśc Karkliniszki, Uliszki, Stanuliszki, Wieżyszld, Cierpinie. Domontów, mylnie Domaniów, wś, pow, radomyski, w lasy wsunięta, wodami i bagnami opasana, przy wpływie małej bezimiennej rzeczułki do Dniepru. Przed wiekami była to starożytna dziedzina książęcej rodziny Dowmontów i stąd też nawet przybierająca szumny tytuł księstwa. Praojcem tej rodziny miał być Dowmont, głośny w dziejach litewskich bohater, książę na Pskowie, zmarły w r. 1249. Kie wiemy czy inny Dowmont syn Hurdy, o którego męstwie, jak Stryjkowski pisze, piosnki złożone długo po Litwie pomiędzy pospólstwem słyszane były, zaliczał się też do tego szczepu. Niesiecki tego ostatniego Domonta robi protoplastą książęcego domu Gedrojciów. Kiedy zaś Dowmontowie z Litwy przenieśli się w Kijowszczyznę, nie wiemy też, ale jest ślad, że za Olelka Włodzimirzowicza księcia kijow. 1440 1454 jeden z nich przebywał już w tej ziemi i był jednym z przodkującycli w niej, ile że się podpisał na pewnym przywileju tegoż księcia, jako świadek Skarb. Daniłowicza II str. 3. Inny zaś Wasyl Domont, posiadacz właśnie onego Domontowa, którego opis obecnie kreślimy, połączywszy się ze świetnym i potężnym natenczas domem ks. Hlińskich, z ręką żony swej Heleny ks, Hlińskiej wziął szerokie pustki w okolicy Czerkas i tam osiedlił był drugi Domontów koło dzisiejszej Zołotonoszy za Dnieprem. Dwa więc odtąd istniały Domontowy, jeden poleski, dragi stoi powy. Tenże Wasyl Domont, przykupiwszy do dóbr pomienionych Moszny nad Dnieprem, I tak on jak i sukcesorowie jego zaczęli się odtąd pisaó i mianować Domontami Moszeńskimi. Z czasem atoli rozrodziwszy się ci książęta, w rozdrobnionych i uszczuplonych usadowieni dziedzictwach, zeszli niedługo do poziomu zwyczajnej prowincyonalnej szlachty. I Domontów poleski, pierwotnie rodzinne w kijowszczyźnie gniazdo ich, wyszedł z ich ręku, Hrehory Domont, syn Wasyla, ożeniony z Apolonią Teodorówną Tyszanką Bykowską, sprzedał go w 1591 r. szwagrowi swemu Michałowi Laskowi, sędziemu Winnickiemu, i żonie jogo a siostrze swej Owdotyi kniaziównie Domontównie. Ale Domontów niedługo zostawał i w Łasków posiadaniu. W 1608 r. sprzedali oni tę majętność Samuelowi Hornostajowi, podkomorzemu kijów, z poddanymi nahłymi tak podsusidkami, horodnikami, z bojary pancernymi i putnymi, za 3000 złp. Ż powodu tej sprzedaży list Łasków do poddanych Domontowskich napisany, nie pozbawiony jest interesu. Dajemy go w dosłownym przekładzie polskim Michał Łasko, sędzia grodzki i kniahynia Owdotya Domontówna małżonka jego. Atamanowi i wszystkim poddanym domontowskim, oznajmujemy wam i wszystkim, żeśmy tę majętność swoje Domontów, ze wszystkiem. Jego Miłości panu Samuelowi Hornostajowi, podkomorzemu kijowskiemu, sprzedali; przeto abyście o tern wiedzieli, i Jego Miłości, jako Panu swojemu dziedzicznemu, posłuszni i powinni byli, i to co od was należy, Jego Miłości, jako Panu swemu dziedzicznemu, oddawali. Przytem was Bogu poruczamy, Z kijowa piątego oktobra 1608. Podpis Michał Łasko sędzia grodzki Winnicki ręką własną. Pod podpisem dwie pieczęcie wyobrażające herb Łasków t. j, u góry dwie klamry skrzyżowane z sobą a u dołu Leliwa i herb ks. Domontów t j. grot od strzały utkwiony na dwóch półksiężycach, odwrotnie barkami do siebie leżących. Odtąd też książęcy Domontów, wcielony do dóbr Hornostajów t. j. Rochtyckich i Ditiatkowskich, był ich skromną przyległością, i wraz z nimi drogą związków familijnych czy też kupna, z rąk do rąk przechodził. I tak od Hornostajów w spadku dostał się do Drohojowskich, od tych do Charlęskich, nareszcie drogą kupna do Szczuków, Kątskich, nareszcie do Pilawitów Potockich. W 1762 r. posiadał D. wraz z Hornostajpolem Eustachy Potocki jenerał art. w. ks lit. , starosta tłumacki, z linii wilanowskiej. Następnie, syn jego brygadyer wojsk kor. sprzedał te dobra Janowi Wenturemu Kańskiemu, którego wnuka Anna z Hańskich ks. Mniszchowa niedawno posiadała je. W 1691 r, była celna komora w Domontowie i mieszkał tu Paweł z Góry Gorczyński, pisarz generalny cełł JKM i komór podnieprskich. W 1776 r. , w obrębie granic Domontowa był na Dnieprze jaz rybobitny W przeszłym wieku w lasach D. znajdowały się następne uroczyska Wet, Czartowica, Peszczurów, Kołodeź, Mikolskie i tak nazwany Dąb przysiężny dub prysiażny. Stał on przy granicy, jak mówi dokument z 1735, nad jeziorem, i przy nim to przed laty była przysięga, i tak śp. pani Hornostajowa, jak i opaczyckich ludzi siedmiu przysięgło celniejszych, ale dziś z tego przysiężnego dębu, co go opaczyccy ludzie spalili, tylko pień pozostał archiwum hornostojpolskie. Obecnie Domontów ma mieszkańców obojej płci 421, gruntu 2916 dzies. , własność Kisłowskich. W głuchem leży polesiu; dziś tylko czarnobylski gościniec cokolwiek życia daje tej wiosce. Edward Rulikowski. Domopol, majętność ziemska, pow. lucyński, par. Birźe inflanckie ob. , o 4 w. od kościoła birżańskiego odległa, ma 1865 dzies. gruntu, niegdyś własność hr. Krasickich, obecnie włościanina Łotysza nazwiskiem Zujtyń. Domorady, wieś w pow. sokólskim, gub. grodź. , o 44 w. od Sokółki. Domorodziszki, wieś dawniej dworska, dziś włość, pow. święciański, 4 okr. adm. ; mk. kat. 30, dm. 4 1866. Domosław, wieś rządowa, pow. pułtuski, gm. i par. Winnica. W 1827 r. było tu 24 dm. i 161 mk. Por. Czerwińsk. Domorzany, ob. Domżeryce, Domosławice 1. przysiółek Biskupic lanckorońskich ob. ; powiat brzeski, dm. 29, mk. 172. Jest tu szkoła etatowa jednoklasowa i zakład ubogich, założony według podania przez ks. Tarłę w r, 1796, z majątkiem zakładowym 260 złr. w obligacyach. 2. D. lub Domostowa lub Bukowa, wieś, pow. nisecki, o 15 kil. na płn. w. od Niska, o 16 kil. na płd. od st. p. w Ulanowie. Par. rzym. kat. w Pysznicy. Domów 97, mk. 549 269 m. , 280 k. . Własność mniejsza obejmuje roli ornej 751. łąk i ogr. 315, pastwisk 243, lasu 50 m. Właściciel większej posiadł. Henryk Malinowski. Domosłowie, zaśc prywatny, pow. wilejski, 2 okr. adm. , o 54 w. od m. pow. Wilejki, przy b. dr. poczt. Januszewskiej; 3 dm. , 40 mk. 1866. Domostawy, Domostowa, ob. Domosławice. Domoszany, wieś w pow. borysowskim, u źródeł rzeki Plissy. Domotkań, rzeczka, dopływ Dniepru z prawej strony, ma źródło w pow. aleksandryjskim, gub, chersońskiej, przebiega północne okolice pow. Wyższego Dniepru wierchodnieprowskij gub. ekaterynosławskiej i wpada do Dniepru na płn. od m. Wierchodnieprowska. Beau plan na swojej mapie Ukrainy oznaczył tę rzekę. Por. Samotkań. M. D. Domotocz, wieś, pow. owrucki, na granicy z pow. radomyskim i źytomirskim, o 13 kil. od mka Uszomierza odległa, a 11 od mka Iskorościa. Składową część ziemi stanowi czer wony granit. A. L. Br. Domowce, wieś włośc, pow. lidzki, 3 okr. adm. o 35 w. od Lidy, 16 domów, 151 mk. 1866. Domowick, Domowice, Domowisko, wś i do bra w środku pow. ihumeńskiego, w miejsco wości poleskiej, głuchej, w gm. hrebiońskiej, w 2 okr. polic, smiłowickim, w 1 okr. woj skowym ihumeńskim, w 1 okr. sądowym ihumeńskira. Przy drodze wiodącej z Rawanicz do Prudka nad rz. Usą położorie. Do bra posiadają obszaru 6646 dz. i są dziedzi ctwem Korzeniewskich, dawniej zaś należały do Parczewskich. Lasy domowickie obfitują w zwierzynę, łąki obfite. Tu przed 30 laty często przesiadując, opisywał miejsce rymami, drukowanemi w Mińsku, lichy wierszopis ks. Mikołaj Łojko. Al. Jel. Domożeryce, ob. Domżeryce. Domożyrowo albo Ojatskoje albo Sermakskoje, st. p. , gub, petersburska, pow. nowoładoski, przy trakcie z Łodiejnaho Pola do Nowej Łagogi. Domp, ob. Dąb. Domsdorf niem. , ob. Domaszajce. Domsel niem. , ob. Domasłów. Domshoehe niem. , ob. Wilhdmsdorf. Domslaw niem. , ob. Domysław. Domuszka, wieś, pow. wieliski, własność Mieszczerskich, 2206 dz. ziemi. Domysław, niem. Domslaw, wieś rycerska i włość, pow. człuchowski, parafia i poczta Czarne HamersztynJ, szkoła w miejscu. Obszaru ziemi zajmują dobra 1148 m. , wieś 3907 mórg. Budynków pospołu 37, domów mieszkalnych 17, ewang. 250. Oddawna istniał Dominowo Dominowo Domkowo Dommachau Dommatau Domnau Domnica Domnice Dominiki Domnowitz Domnowo Domona Domonowicze Domonowo Domontańce Domontów Domopol Domorady Domosław Domorzany Domosławice Domosłowie Domostawy Domoszany Domotkań Domotocz Domowce Domowick Domożeryce Domożyrowo Domp Domsdorf Domsel Domshoehe Domslaw Domuszka Domysław