ski, gmina piszczowska, dusz włościan 117, ziemi włośc. 409 dzies. , ziemi dworskiej 475 dzies. Niegdyś należała do rozległych dóbr na Wołyniu generała Józefa Puławskiego; w r. 1834 i 1839 przez kredytorów zabrana, należała do kilku właścicieli Cekinowskich, po nich Zimerenków, Różańskich, Kulbakina, obecnie stanowi własność Sawickich. Według rękopisu Michała ż nad Słuczy i Ludw. Rokossowskiego. Deraźyce, wś, z zarządem gminnym, we wsch. połud. stronie pow. rzeczyckiego, w po bliżu brzegów Dniepru, przy drodze wiodącej z Łojowa do Lubiacza, w 2 okr. sądowym łojowskim, w 1 okr. polic, brahińskim, w 2 okr. wojskowym brahińskim. Gmina składa się z 13 wsi i liczy 1694 dusz męż. Jest tu cer kiew i od 1864 szkółka gminna. Al. Jel. Derażyna, rz. , dopływ Berezyny z prawej strony, pow. borysowski, przyjmuje z pr. str. Dziegciarkę, Berezankę i Lipkę. Derażynka, ob. Wiedrycz. Derbentowo, folw. , pow. borysowski, dziedzictwo Niewiadomskich; wraz z fol. Pupki i Zuzantowo ma obszaru przeszło 1000 mórg. Derc, niem. Derz, wś, pow. olsztyński, st. p. Jeziorany, 520 mk. Derć, okolica wiejska na Polesiu, we środku pow. ihumeńskiego, z kilku małych osad złożona, o 8 w. ku połd. od Ihumenia Al. Jel. Derebczyn, 1. wś, u źródeł rz. Derebczynki, pow. jampolski, par. w Murafie. Kupiony od Teodora Potockiego wojew. bełzkiego przez Leona Podoskiego, dany w posagu jego żonie Iwanowskiej, zapisany przez nią wnuczce ks. Wittgenstein, dziś ks. Hohenlohe; sprzedany bankierowi Maasowi. Ludność 1500 dusz, w znacznej części katolicka. Ziemi ogółem około 8000 morg. Majątek odznacza się murowanemi budynkami stawianemi przez Leona Podoskiego. Pałac, śpichrze kilkopiętrowe, młyny, gorzelnia, browar, tartak i t. d. D. leży o 1 milę od st. odeskiej kol. żel. Rachny. Lasów 3000 mor. Ziemia bardzo urodzajna. Maas postawił cukrownię. R. 1868 było tu 268 dm. W D, są 2 cerkwie soborna św. Michała liczy 1019 parafian i 75 dziesiat. ziemi, a parafialna 807 parafian i 43 dzies, ziemi. Derebczynka, Derebczyńce, przysiołek Derebczyna, nad rz. t. n, , pow. jampolski, par. Morachwa, dawniej Sobańskich, dziś Aleksandrowiczów. R. 1868 było tu 72 dm. Dziś ludności 400 dusz płci ob. , ziemi około 200 morgów. Derebczynka, rz. , dopływ rz. Wilczycy Suchej z prawej strouy, pow. jampolski, zaczyna się na gruntach wsi Łopatyniec, mija Semenówkę, Derebczyn, Derebczyńce, Adamówkę i do Wilczycy wpada pod Dżurynem. X M. O. Dereczanka, wś i folw. , pow. bialski, gm. Dobryń, par. Piszczac. R. 1827 było tu 16 dm. , 100 mk. ; obecnie liczy 37 dm. , 240 mk. i 715 morg obszaru. Dereczyn, mko, pow. słonimski, o 46 w. na północ od Różany, o 31 w. od Słonima, przy trakcie handlowym z tego miasta do Grodna, nad rz. Zelwą, o 115 w. od Grodna. Własność niegdyś Kopoczewiczów, Połubińskich, w końcu Sapiehów, po których tu został pałac z roku 1786, dziś gmach przez wojskowych oficerów zajęty. W pałacu były piękne zbiory ksiąg i dzieł sztuki, z Różany tu przewiezione. R. 1629 Konstanty i Zofia z Sapiehów Połubińscy, województwo parnawscy, założyli tu kośc. i klasztor dominikanów. R. 1770 D. należał do ks. Aleksandra Sapiehy, hetmana i kanclerza lit. Synowi jego Franciszkowi został skonfi skowany 1830 r. D. ma zarząd gminy sielskiej, 1792 dusz liczącej, i zarząd policyjny stan pięciu gmin. Mko D. miało kościół paraf. ka tolicki dek. Słonimskiego z kaplicą w Starej wsi. D. 1 stycz. 1878 było w mieście 2269 mk. , t. j. 1049 męż. , 1220 kob. W tej liczbie 1725 izraelitów. D. jest siedzibą dekanatu prawosławnego, obejmującego 8 parafij, dusz 15483 1857. W D. urodził się Tymoteusz Lipiński. Okolica D. jest płaska, grunta piasz czyste i żwirowate, łąki i błota, lasów mało, rzeki Zelwa i Szczara. F. S. Dereczyn, rz. , w lesie łebedyńskim, wpada do rz. Turyi. Deregnyö, ob. Drechnowo. Derehlui, rz, na Bukowinie, dopływ Prutu z prawej strony, ma źródło pod Hliboką, ujście pod Ostricą, przyjmuję Korowię; Derencsany, ob. Drenczany. Dereneczna, wś, pow. wasylkowski, nad rzeczką wpadającą do rz. Krasnej. Mieszk. 617, wyzn. prawosław. Cerkiew parafialna zbudowana w 1785 r. ; szkółka; ziemi drugo rzędnej 1318 dz. Należy do Kisielewskich, któ rzy ją kupili od Praskury; dawniej zaś należa ła do wasylowskicgo klucza hr. Tarnowskich. Zarząd gm. we wsi Perehosiowce o 5 w. odle głej, zarząd polic. w m. Białej Cerkwi o 45 w. o 7 w. leży Olszanica, st. chwastowskiej drogi żel. . Kl. Przed. KONIEC TOMU PIERWSZEGO.

Denysy

Deraźyce

Derażyna

Derażynka

Derbentowo

Derc

Derć

Derebczyn

Derebczynka

Derebczynka

Dereczanka

Dereczyn

Dereczyn

Deregny

Derehlui

Derencsany

Dereneczna

KONIEC

TOMU

PIERWSZEGO