Dąbsk, wś, pow. mławski, gm. Słupsk, par. I Wyszyny. Liczy 34 dm. , 327 mk. ; obszaru gruntu 2052 morg. , w tem 1154 orn. , a 543 włośc; gorzelnia. Pod wsią D. z błot zwanych Niemyja nastaje rzeka Orzyc. Dądyki, wś, pow. gostyński, gm. Szczawin kościelny, par. Suserz. Dągówki, niem. Dongen, z litewskoprusk daugos, niebo, dobra rycerskie w pow. olsztyńskim, st. p. Spręcowo. Dealu, 1. negru, wś na Bukowinie, nad rz, Kilią, ma kopalnie miedzi. 2. D. marului, wś na Bukowinie, u źródeł rz. Suczawicy. Debalcewo, stacya pocztowa i stacya kolei żelaznej donieckiej, w pow. sławiańskim gub. ekaterynosławskiej. Por. Donieck, Debelówka, przys. do Kniaziołuki, pow. doliniański, między rz. Zadzawą i Zadzawką. Ma szkołę ewangelicką. Debena, ob. Dubna. Debenke niem. , ob. Dębionek Debens niem. , ob. Dębiniec, Deberkitz, ob. Debrikecy. Debesie, Dejbisy l. wś, własność włościańska, pow. oszmiański, od m. Oszmiany w. 8, dom. 23, mk. 89, z nich 16 prawosł. , reszta katolicy. 2. D. , folw. , pow. oszmiański, po lewej str. traktu poczt. wileńskiego, mk. 9. 3. D. , wś, własność włościan, nad rz. Graużyszką, po praw. str. traktu wojskowego prowadzącego od m. Oszmiany do mka Dziewieniszki. Od m. Oszmiany w. 4, domów 14, mk. 121, katolicy. Debeślawce z Traczem, wieś, pow. koło myjski, oddalona o 1 i pół mili na połud. wschód. od Kołomyi, o 1 milę na zachód od Zabłotowa, leży nad potokiem Cucelin, któren ma swe źródło o 1 milę na południe pod wsią Cucelin; do tego potoku wpada tu potoczek Lasków, mający swe źródło na polach tej wsi w zacho dniej str. Cucelin wpada o 1 4 mili na północny wschód od Debesławiec do Prutu, który prze pływa przez grunta tej wsi, a ta swą połu dniową stroną graniczy już z początkiem gór karpackich. Przestrzeń pos. wiek. roli orn. 281, łąk i ogr. 42, past. 30, lasu 382; pos. mniej. roli orn. 593, łąk i ogr. 740, past. 373, lasu 4 morg. Ludność rzym. kat. 21, gr. kat. 1024, izrael 74 razem 1119. Należy do rzym. kat. parafii w Kołomyi, gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu kołomyjskiego. W tej wsi jest szkoła filialna 1klasowa i kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym 290 złr. Właściciel wiek. pos. Józef Abrahamewicz. B. R. Debessy, gub. wiacka, pow. sarapulski, st. poczt. w miejscu gdzie się oddziela trakt z Małmyża do Głazowa i Ochańska. Debiszkow, niem. Döbischke, wieś na saskich Łużycach, w powiecie budyszyńskim, należy do ewangelickiej parafii w Hodziju Göda. W r. 1875 Serbów 43. A. J. P. Deble, wś rząd. , pow. rossieński, o 63 w. od Rossien, par. Szyłele. Debły, wś, pow. warszawski, gm. Zaborów, par. Leszno. Debreczynka, wś, pow. jampolski, mieszk. 479. Ziemi włośc. 530 dzies. , ziemi dwor. 505 dzies. ; należy do ks. Hohenlohe. Dr. M. Debricy, niem. Dobra bei Ossling, wieś na saskich Łużycach, w pow. kamjeneckim, Ser bów 119. A. J. P. Debrikecy, niem. Deberkitz, wieś na saskich Łużycach, pow. budyszyński. W r. 1875 było serbów 53. A. J. P. Debrino, król. leśnictwo nadleśnictwa Filipy Buschberg, pow. kościerski, katol. 2, ewang. 6, dom mieszk. 1; par. Kościerzyna, szkoła Węglikowice, poczta Kościerzyna. Odległość od Kościerzyny 1 mila. Debrong niem. , ob. Dobrąg. Debryca, mała rz. w zach. stronie pow. bobrujskiego, bierze początek w błotach okalających osadę wiejską Jazel, płynie w kierunku na połud. wschód i przebiegłszy mil 2 wpada do Oresy poniżej Wierchocina. Al, Jel. Debrzno, ob. Dybrzno. Debsecy, albo Wulke Debsecy, niem. Grossdöbschütz, wieś na saskich Łużycach w pow. budyszyńskim. Domów 42, mieszkańców 236, w tem Serbów 183. D. małe, niem. Klein Döbschütz, wieś tamże, domów 40, mieszkań ców 217, w tem Serbów 178. A. J. P. Debsk, niem. Döbrik, wieś na dolnych Łużycach, pod Chociebużem. A. J. P. Dechlino, wś, pow. lęborski ziemi pomorskiej. Dechowa, 1. wieś, pow. rohatyński, o 1 1 2 mili na zachód od Rohatyna, o 1 i pół mili na wsch. od Chodorowa, o 1 4 mili na pół. od Psar, o 3 4 mili na północ od Knihinicz. Przestrzeń posiadłości wiek. roli orn. 134, łąk i ogr. 12, past. 6, lasu 116; posiadłości mniej. roli orn. 652, łąk i ogr. 115, past. 6, lasu 4 morg. Ludność rzym. kat. 69, gr. kat. 439, izrael. 32 razem 540. Należy do rzym. kat. parafii w Podkamieniu, do gr. kat. parafii w Psarach. Wieś ta należy do dóbr Psary i ma wspólną z tą wsią szkołę etatową. Właściciel wiek. pos. Wilhelmina hr. Rejowa. 2. D. , ob. Dubowce. B. R. Dechtary, 1. węg. Berthelemfalva, niem. Petendorf, wś w hr. liptowskiem Węg. ; gleba urodzajna lecz wystawiona na wylewy rz. Wa gu, 227 mieszk. 2. D. . Wiżne, węg. Vidaföld, wioska w hr. liptowskiem. H. M. Decsö, ob. Diaczów. Dedaczów, węg. Dedassocz, wś w hr. ziemneńskiem Zemplin, Węg. . Kościół paraf. gr. katol. , uprawa roli, 177 mk. H. M. Dedany, folw. , pow. kowieński, par. Żejmy, należy do dóbr Wojewodziszki Bolcewicza. Dederkały, wś w pow. krzemienieckim, w okol. malowniczej i żyznej, stara osada, jak wszystkie prawie wsie wołyńskie z porzecza Styru, Ikwy, Horynia. W XVI w. władali nią czterej bracia Dederkalscy Sydor, Daszko, Nestor i Andriej, ten ostatni z przydomkiem Wątkowski, snać od innej posiadłości. We dwieście lat później niemniej D. są w posiadaniu kilku rodzin. Hugo Kołłątaj miał tu swą cząstkę a również i biskup Jak. Ign. De derko pierwszy od 1798 bisk. miński władał częścią Dederkał. D. posiadają kościół z klasz. reformatów, który przed kilkunastu laty miał nowicyat; dziś nowicyat zniesiony, klasztor istnieje. Kościół w D. , podczas dorocznych odpustów np. Podwyższenie św. Krzyża, przepełniony bywa ludem okolicznym i szla chtą. W rzeczonym kościele wyżej wspomniany bisk. Dederko odbywał w r. 1826 pięćdziesięcioletni obchód swego kapłaństwa. W połowie swego kapłańskiego zawodu bis. Dederko, wówczas jeszcze bisk. sufragan łucki, w imieniu duchowieństwa wołyńskiego, jako delegat, składał homagium od duchowieństwa Imperatorowej Katarzynie w r. 1795 w ręce jej pełnomocników, generałów Kreczetnikowa i Tutolmina. Paraf. kościół katol. przy kla sztorze reformatów pod wezwaniem św. Krzy ża, wzniesiony 1772 z muru przez Michała i Teresę Preyssów. Posiada słynący cudami wizerunek Chrystusa na Krzyżu. Parafia katol. dek. krzemienieckiego dusz 771. Kaplice w Sadkach i Szuńkach. M. D. Dedina curialis lub nobilium dziedzina t. j. wś szlachecka, wś w hr. orawskiem Węg. , u podnóża Magury, zamieszkała przez wiele szlachty; dwa młyny wodne, 219 mk. H. M. Dedyszki, os. , pow. maryampolski, gm. Antonowo, par. Pilwiszki. Ma 1 dm. , 7 mk. Defekt, os. , pow. kaliski, gmina i parafia Zbiersk. Degeln niem. , wś, pow. kłajpedzki, st. p. Agłony. Degeniszki, zaśc, pow. trocki. Degesen niem. , kilka wsi, pow. stołupiański, pod Stołupianami. Degiesie, wś, pow. władysławowski, gm. Kidule, par. Kajmele. Odl od Maryampola 28 w. , liczy 13 dm. i 106 mk. Br. Ch. Degiesie, 1. wś, nad rz. Oszmianką, pow. oszmiański, własność włościan, dra. 15, mk. 73. 2. D. , folw. , nad rz. Oszmianką, pow. oszmiański, mk. 16. 3. D, wieś rządowa, pow, wiłkomierski, par. Uszpole, do dóbr uszpolskich należąca. Degimiszak, wś, pow. władysławowski, gm. Zyple, par. Łuksze. Liczy 3 dm. , 20 mk. , odl. od Maryampola 33 w. Degimiszki, wś, pow. władysławowski gm. Syntowty, par. Łuksze. Odl. od Maryampola 70 w. , liczy 4 dm. , 47 m. Degimy i Degimy Przyjesie, wś, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny. Degimy odl. od Maryampola 35 w. liczą 9 dm. i 76 mk. D. przyjesie zaś 1 dm. i 8 mk. Degirdziszki, ob. Dowgierdziszki. Degla, niegdyś Egla jodła, rz. , dopływ Dubissy a właściwie kanału windawskiego, do którego pod Bejnaryszkami wpada. Degowo, rz. , lewy dopływ Jury. Degucie 1. wś, pow. sejneński, gm. Berżniki, par. Sejny. Odleg. od Sejn 4 w. , liczy 23 dm. , 157 mk. 2. D. , wś, pow. władysławowski, gm. Giełgudyszki, par, Szaki. Odleg. od Wła dysławowa 26 w. ; liczy 3 dm. , 25 mk. 3. D. , wś, pow. władysławowski, gm. Tomaszbuda, par. Wysoka Ruda. Odl. od Maryampola 33 w. , liczy 15 dm. , 103 mk. 4. D. , wś, pow. wła dysławowski, gm. Zyple, par. Łuksze. Odleg. od Maryampola 64 w. ; liczy 2 dm. i 23 mk. 5. D. , wieś, powiat maryampolski, gmina Szumsk, par, Maryampol. W 1827 r. było tu 29 dm. , 259 mk. Wieś ta, odleg. od m. Ma ryampola o 2 w. , nwazana być może za rodzaj przedmieścia. Leży między traktem bitym ko wieńskim i rzeką Szeszupą. Grunta żytnie i pszenne, wszędzie równina jak na stole. Osad 53; ludności litewskiej, mówiącej i po polsku, wyznania katolickiego, osób 474. Nazwa po chodzi od wyrazu litewskiego, degutas, dzie gieć, i musiała tu być niegdyś dziegciarnia, kie dy lasy jeszcze nie były wycięte. I teraz o 3 w. i o 5 w. w stronę Nowinki i Dzięciołówki istnieją jeszcze lasy. Br. Ch i R. W. Degucie 1. wś rządowa, pow. wileński, 2 okr. adm. , mk. kat, 49, 7 dm. 1866 r. , od Wilna 56 w. 2. D. , zaśc. pryw. , pow. lidzki, 5 okr. adm. , o 44 w. od Lidy, 1 dm. , 11 mk. 1866. 3. D. , dobra, pow. szawelski, par. Łukniki, okr. adm. I, przy gościńcu wojennokomuni kacyjnym z Łuknik do Tryszek, o milę od Łuknik, o 4 mile od Kurszan. Dobra D. zajmowały niegdyś do stu włók przestrzeni i należały do rodziny Gołkiewiczów. Jedyną ich spadkobierczynią była Ludwika żona Piłsudzkiego marsz. pow. telszewskiego. Obecnie po uwłaszczeniu i działach rodzinnych samo fundum D. z 20 włókami gospodarstwa wzorowego dostało się 1869 r. wianem Maryi z Piłsudzkich Gozdawa Godlewskiej. W pięknym sosnowym gaju tuż koło dworu nad ruczajem Upinką znajduje się starożytna mogiłka z kapliczką, którą włościanie okoliczni czczą jako cudowną. 4. D. , dobra i wś, pow. szawelski, gm. i par. ligumska, 100 włók ziemi rozl. , piękny las, niegdyś część dóbr stołowych ekonomii szawelskiej, następnie własność hr. Zubowa, od lat kilkunastu Fedora Wonlarskiego. Wś ma 15 dusz Dąbsk Dąbsk Dądyki Dągówki Dealu Debalcewo Debelówka Debena Debenke Debesie Debeślawce Debessy Debiszkow Deble Debły Debreczynka Debricy Debrikecy Debrino Debrong Debryca Debrzno Debsecy Debsk Dechlino Dechowa Dechtary Decs Dedaczów Dedany Dederkały Dedina Dedyszki Defekt Degeln Degeniszki Degesen Degiesie Degiesie Degimiszak Degimiszki Degimy Degirdziszki Degla Degowo Degucie Degucie