skiego, obecnie należy do Meleniewskiego. Zarząd gm. , polic. i par. katol. w Tytyjowic. 13. D. , wś, pow. humański, par. Manasterzyszcze. R. 1868 miała 67 dm. Al. Jel. , Kl. Przed. Dąbrówka 1. wś, pow. krakowski, 1394 mg. rozleg. , 49 dm. , 306 mieszk. ; paraf. łac. w Modlnicy, położenie pagórkowate, gleba żytnia. Obszar dworski wraz z Modlnicą należy do Romana Konopki. 2. D. , wś, z przysiołkiem Ostałówką, w pow. wadowickim, nad potokiem Stryszówką, prawym dopływem Skawy, w dolinie tejże, 10 kil. na płd. wsch. od Wadowic, a 7 kil. na płd. zach. od Kalwaryi. We wsi nad Stryszówką dwa młyny. Według obliczenia z r. 1869 liczy 75 dm. , 434 mieszk. , między nimi 197 męż, , a 237 kobiet. Obszar większej posiadłości obejmuje roli 198, łąk i ogrod. 2, pastw. 37, lasów, 232; mniejssej posiadłości roli 194, łąk i ogrod. 9, pastw. 56, lasów 32 mg. austr. Należy do par. w Stryszowie. Poczta w Kalwaryi. Właściciel Julian Gorczyński. 3. 1 D. , z przysiółkiem Bielowice, wś, pow. sądecki, o 3 kil. na płd. od Nowego Sącza, przy kolei tarnowskoleluchowskiej, i trakcie krajowym tarnowskoniedzickim, składa się z osad Dąbrówka polska, Dąbrówka niemiecka i Bielowice; łącznej rozl. 901 gm; w czem 542 m. pol ornych, 59 łąk i ogrodów. reszta pastw. , zarośli i nieużytków. Gleba przeważnie dobra, częściowo rędzinna, miejscami szczególnie w D. niemieckiej i Bielowicacli mokra, lecz dość starannie uprawna. Według inwentarzy z r. 1773 było w Dąbrówce dm. 22; w r. 1830 dm. 52, rodzin 99, ludności 512; w roku 1870 domów 74, ludności 626; w czem wyznania. rzym. kat. 541. , ewang. 64, żydów 21; wszystko to tak zw. mniejszej własności, gdyż własność większa ogranicza się głównie do prawa propinacyi wykonywanego w trzech karczmach, do 21 mg. przyległego im gruntu oraz 1 browaru dawniej piwnego, przemienionego dziś w dystylarnię wódki. Ludność na obszarze dworskim 19 głów. D. wraz z wsiami Januszowa, Grabowa, Brzezie, Kwiociszowa, Naściszowa, Librantowa, Boguszowa, Łęg, Piątkowa, w pobliżu miasta Nowego Sącza leżącemi, według nadania Władysława Jagiełły z r. 1409 stanowiły własność opactwa norbertańskiego w N. Sączu, które rząd austr. zniosłszy w r. 1784 wcielił do funduszu religijnego, następnie zaś w r. 1830 prywatnym częściowo porozprzedawał. Skutkiem czego D. z Bielowicami przeszła na własność Wójcikowskich, teraz Aloizy Neuhauserowej. Tak sama D. polska jak Bielowice, rozrzucone w malowniczym nieładzie śród pól i ogrodów, przerżnięte dwu Dąbrowski potok i Bielowski potokami do Dunajca spływającemi, ze starożytnym na pagórku kościołkiem modrzewiowym św. Rocha o którego erekcyi tyle tylko lit. C, z przyległością na Krzyżewach i wsi D. lit. A. Podług opisu z r. 1840 rozległość wynosiła około m. 6, 000 a mianowicie w gruntach ornych folwarcznych około m. 1900, łąk m. 190, pastwisk m. 600, lasu m. 3250. Wieś Dąbrówka lit. A. osad 4, gruntu m. 51. 58. D. , wś rząd. nad rz. Szkwą, pow. ostrołęcki, gm. Nasiadki, par. Kadzidło, posiada kaplicę. R. 1827 było tu 40 dm. , 227 mk. ; obecnie ma 1202 mg. obszaru; znajdują się tu i w okolicy kopalnie bursztynu. 59. D. , osada, pow. augustowski, gm. Wołowiczowce, par. Terlin. 60. D. , wś, pow. maryąmpolski, gm. Michaliszki, ma 3 dm. , 28 mk. 61. D. , wieś, pow. maryampolski, gm. Kwieciszki. Ma 14 dm. , 102 mk. , odl. 6 w. od Maryampola. 62. D. , ob. Dąbrowa. Dąbrówka 1. , wś w pow. sokólskim gub. grodz. , o 29 w. od Sokółki. 2. D. , wś pryw. , pow. święciański, 1 okr. adm. , mk. 6, dm. 1. 3. D. , wś we wsch. płn. stronic pow. mińsskiego tuż przy granicy pow. borysowskiego, nad rz. Wołmą, o m. trzy od Mińska; w 1 okr. polic, w 3 okr. sądowym, w 2 okr. wojskowym mińskim. 4. B. , folw. , pow. słucki, własność Okołowów, obszar około 300 m. 5. D. . folw. , pow. borysowski, dziedz. Sławińskich, obszaru około 870 mg. 6. D. , wś, pow. siebieski, z cerkwią prawosł. , należy do K. Miedunieckiego, 1141 dz. rozl. 7. B. , wś, pow. żytomierski, par. Krasnopol; r. 1767 miała 20 dm. 8. D. , duża wś nad rz. Smółką, pow. zwiahelski, par. Berezdów, gminy smołderowskiej, włośc. dusz 694, ziemi włośc. 3212 dzies. ; stanowi jeden z folwarków klucza smołderowskiego, własność niegdyś Czartoryskich koreckich, obecnie hr. Alfreda Potockiego. 9. D. , mała wioseczka, pow. kamieniecki par. Kutkowce, należy do Kutkowiec, r. 1868 miała 14 dm. , ob. Kutkowce. 10. D. , wś, pow. radomyski, nad rz. Zdwiżem, o 4 w. od m. Brusiłowa, przy drodze do Kijowa. Mieszk. 206, wyznania prawosł. , należą do par. Brusiłów, gdzie również i zarząd gm. i polic. Ziemi drugorzędnego czarnoziemu 781 dz. Należy do Jastrzębińskiego. 11. D. , wś, pow. zwinogródzki, od Starej Budy 3 w. , od Łysianki 10 w. , od m. Ryżanówki 9 w. ; dawniej należała do dóbr łysiańskich; po konfiskacie darowana została 1864 r. generałowi Nowickiemu i dziś jest własnością jego dzieci. Ziemi dwor. 600 dz. , ziemia słynie z urodzajności. Par. prawosł. w Starej Budzie, katol. w Łysiance. Zarząd polic. w Łysiance, gminny w Czyżowcu. 12. D. , wś, pow. taraszczański, nad bezimienną rz. wpadającą do rz. Rośki, o 6 w. od Tytyjowa. Mieszk. 1117 prawosł. , 58 katol. Cerkiew par. i szkółka. Cegielnia i gorzelnia. Ziemi 2792 dz. wybornego czarnoziemu. Należała niegdyś do tytyjowskiego majątku hr. Ostrowwyśledzić można, że wyprzedza założenie kolegiaty nowosądeckiej przez Zbigniewa Oleśnickiego noszą znamię prawdziwie polskiej dawnej osady, tak w charakterze sadyb, jak w pięknym typie ludu pobożnego a pohopnenego do pohulanki, lubującego się w barwistej i bogatej odzieży, właściwej wyłącznie tylko tym kilkunastu włościom, co w dolinie dunajcowej Nowy Sącz okrążją. Osada D. niemieckiej powstała dopiero w nowszych czasach i jak wiele podobnych w Galicyi jest kreacyą rządów cesarza Józefa II, którego jednak eksperyment kolonizowania żydów zrobił zupełne fiasco; kolonia bowiem tu w tym celu założona, składająca się z 12 gospodarstw 21 22niorgowych, którą z gruntów dominialnych utworzono i nadawszy jej miano Emaus wraz z odpowiedniemi budynkami dano w r. 1788 prawem wieczystej dzierżawy dwunastu rodzinom żydowskim pod bardzo korzystnemi warunkami, już w 30 lat później nie miała ani jednego posiadacza izraelity. Wynieśli się oni, ustępując miejsca niemcom z Wirtembergii sprowadzonym, których wyznanie protestanckie, izolujące ich od okolicznej ludności, uchroniło w części od spolonizowania, jakiemu w innych miejscowościach kolonie takie poniekąd już uległy. 4. B. , z Rudą łanewską, zwana przy Ulanowie, wś, pow. Nisko, 1594 mg. rozl. , 111 dm. , 657 mieszk. , narodowości mieszanej, polskiej i ruskiej, par. łac. w Pysznicy, gr. w miejscu, należy do dekanatu kańczuckiego. Cerkiew drew. pod wezwaniem św. Onufrego, położenie płaskie, gleba piaszczysta. Na obszarze dworskim cegielnia. 5. D. , albo Dąbrówki, wś, pow, łańcucki, 1157 mg. rozl. , 99 dm. 536 mieszk. ; par. łac. w Łańcucie, położenie pagórkowate; gleba żytnia; leży o kilka kil. od Łańcuta. Obszar dworski należy do majoratu łańcuckiego, Alfreda hr. Potockiego. 6. D. Paprocka czyli wisłocka, inaczej Leopold z Pniakami. wś, pow. mielecki, 1826 mor. rozl, 143 dm. , 831 mk. ; probostwo łac, w Zassowie, położenie płaskie, gleba żytnia. Obszar dworski jest od dłuższego szeregu lat własnością lam. Wisłockich; stąd nazwa. 7. D. breńska, wś, pow. dąbrowski, 1469 mor. rozl, 118 dm. , 729 mieszkań. , parafia łacińska w Oleśnie, położenie płaskie, gleba piaszczysta żytnia, obszar dworki należy do dóbr Breń i jest własnością Jana hr. Konopki. 8. D. przy Okulicach, wś, pow. bocheński, 1205 mor. rozległoś. , 53 domów, 286 mieszk. , paraf. łac. w Okulicach, położenie płaskie, gleba urodzajna, pszeniczna. 9. D. polska, wieś w powiecie sanockim, należąca do parafii w Sanoku, ma 44 domów i 268 mieszkańców, prawie wyłącznie Polaków. Obszar dworski posiada 180 morgów roli, 11 m. łąk i ogrodów i 6 m. pastwisk, zaś włościanie mają 172 m. roli, 9 m. łąk i ogrodów i 10 m. pastwisk. D. polska graniczy z miastem Sanokiem i należy do Dołów Sanockich. Gleba urodzajna. Wzdłuż wschodniej granicy wsi prowadzi od rządowego gościńca, droga gminna, bardzo dobrze utrzymana, do kopalń nafty w sąsiednich Płowcach. Najniższe położenie 326 m. n. p. m. , najwyższe wzniesienie 365 m. n. p. m. Dąbrówka należy do spadkobierców Tchórznickiego Jana. 10. D. ruska wieś w powiecie sanockim, tuż obok Dąbrówki polskiej położona, należy do parafij obu obrządków w Sanoku. Ma 77 domów i 500 mieszkańców, z tych 400 Rusinów a 100 Polaków. O bszar dworski posiada 49 m. roli, 4 m. łąk i ogrodów, 6 m. pastwisk i 2 m. lasu; włościanie zaś mają 444 m. roli, 46 m. łąk i ogrodów, 69 m. pastwisk i 3 m. lasu. Należy do Dołów Sanockich. Gleba bardzo urodzajna. Osada rozłożona po lewej stronie gościńca państwowego, prowadzącego z Sanoka ku Rymanowowi. Najwyższe wzniesienie 364 m, n. p. m. Tu istniała do r. 1877 drewniana cerkiewka, jako filia cerkwi parafialnej w Sanoku którą, gdy groziła upadkiem, rozebrano a w jej miejsce postawiono murowaną, w stylu bizantyńskim. Nakładał na budowę w jednej części paroch sanocki ks. Bazyli Czamarnik, w drugiej ks. Walery Słowikowski, misyonarz mieszkający nad Amurem w Azyi, a tutaj zrodzony, obok cerkiewki na cmentarzu stoi murowana kaplica grobowa i mszalna rodziny Tchórznickich i Urbańskich. Właścicielami 1. ruskiej są spadkobiercy Jana Tchórznickiego. 11. D. , wieś, pow. Samborski, o 3 4 mili na zachód od Sambora, o 1 2 na zachód od wsi Humieniec, a o 1 2 mili na północny zachód od Strzałkowic. Przestrzeń Posiadłości mniejszej, ról ornych 633, łąk i ogrod. 84, past. 189, lasu 47 morg austr. Ludność rzym. kt. 390, gr. kt. 258, izrael. 8 razem 656. Należy do rzym. kt. par. w Strzałkowicach, do gr. kt. paraf. w Humieńcu. Właściciel więk. posiadł. Selzer Leon. 13. D. morska. z D. Witomską, wś, pow. brzeski, o 10 kil. na Płn. Z. od Brzeska, o 7. 5 kil. na płdz. od st. p. Szczurowa, par. rzym. kat. w Strzelcach Wielkich, dm. 34. mk. 250. Obszar dworski ma gru. orn. 12, łąk i ogr. 10, pastw. 7, lasu 686 mr. ; włościanie gr. orn. 233, łąk i ogr. 143, pastw. 110, lasu 4 mr. Kasa pożycz. gm. z kapitałem 267 złr. 13. D. szczepanowicka, wś, pow. tarnowski, nad Dunajcem, o 20 kil. na Płd. Z. od Tarnowa, o 8 kil. na Płn. od st. p. Wojnicz, paraf. rzym. kat. w Jodłówce, dom. 59, mk. 413. Obszar dworski ma gr. orn. 63, łąk i ogr. 5, pastw. 69, lasu 165 mr. ; włościanie gr. orn. 300, łąki ogr. 34, pastw. 130 mr. Kasa pożycz. gm. z kapitałem 140 złr. 14. D, Ankwicz czyli infułacka, wś, pow. tarnowski, o 3 kil. na płd. Z. od st. p. i par. rzym. kt. w Tarnowie, przy kolei żel.

Dąbrówka

Dąbrówka