Dąbina, niem. Dombina, ob, Proboszczowice. Dąbki 1, wś włośc. , pow. sierpecki, gm. i par, Gradzanowo, zajmuje gruntów 59 mg. , liczy 28 mk. , 7 budyn. mieszkał. , 3 w. od za rządu gminy. R. 1827 miała 5 dm. , 55 mk. 2. D. łętownica, wś, pow. łomżyński, gm i par. Zambrowo. W1827 r. było tu 15 dm. i 82 mk. Dąbki al. Dubki, wieś, pow. Horodenka, leży o 14 kil. na północ od Horodenki, o 1 milę na zachód od Michalcza, o 1 2 mili na południe od prawego brzegu rzeki Dniestru, w okolicy uro dzajnej. Przestrzeń posiadłości większej roli or nej 765, łąk i ogrod. 61, pastwisk 16; pos. mniej. roli or. 1533, łąk i ogr. 146, past. 14 mg austr. Ludność rzym. kat. 50, gr. kat. 627, or miańsko kat. 17, izrael. 60 razem 754. Należy do rzym. kat. par. w Miohalczu, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu horodeńskiego; do tej par. należy filia Repużyńce z 452 duszami gr. kat. obrządku. Wieś ta po siada szkołę etatową 1klasową i kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 1142 złr. Właściciel posiadłości większej Katarzyna br. Romaszkan. B. R. Dąbki, niem. Dombke l. gm. , pow. wyrzyski, 5823 mg. rozl. , 3 miejsc D. wieś szlach. , Ostrowek folw. , Dąbskie olędry; 20 dm. , 323 mk. , 16 ew. , 307 kat. , 160 analf. Stac. poczt. i kol. żel. Osiek Netzthal o 4 kil. 2. D. Małe i D. Wielkie, Dombken gm, i wś, pow. inowrocławski, 20 dm. , 162 mk, , wszyscy ew. , 55 analf. Stac. poczt. i kol. żel. w Gniewkowie o 5 kil. Dąbkowa parowa, wś włośc, pow. rypiński, gm. Szczutowo, par. Gujsk. Dąbkowice, wś, pow. łowicki, gm. Dąbkowice, par. Łowicz. Leży na lewo od drogi z Łowicza do Bielaw. Wójtostwo w tej wsi nadał arcyb. Uchański jako uposażenie szpitalowi św. Jana w Łowiczu 1575 r. W 1827 r. było tu 34 dm. , 234 mk. , obecnie jest 60 dm. i 216 mk. Gm. należy do s. gm. okr. II w os. Łyszkowice, urz. gm. we wsi Janino, st. poczt. w Łowiczu o 7 w. Ludność stała wynosiła w 1878 r. 8, 801 dusz, w tern 4, 285 męż. , 4, 516 kob. ; co do wyznań 8, 542 kat. , 249 protest, 10 żyd. W gminie znajdują się 3 młyny wodne, 5 wiatraków, 4 szkoły początkowe i rybołówstwo sztuczne na trzech wielkich stawach Okręt 14 włók, Rydwan 8 włók i Ossówie 2 1 2 wł. , należących do księstwa łowickiego. Dostarcza ono rocznie koło tysiąca pudów ryby. R. Ocz. Dabroszyn, wś i folw. , pow. koniński, gm. Dąbroszyn, par. Kuchary kościelne. W 1827 r. było tu 19 dm. , 166 mk. Gmina D. należy do s. gm. okr. III w os. Rychwał, gdzie też i st. pocz. ; posiada 6873 mk. , 2 szkoły elemen. , 1 kantorat, 3 gorzelnie, 1 młyn parowy, 2 olejarnie, 1 młyn wodny i 1 fabryko cegły, drenów i dachówki. Folw. D. z wsią D. , Piskorzew i Sporne, od Kalisza w. 35; od Konina cie z Łukowa do Stoczka. W 1827 r. było tu 51 dm. , 274 mk. ; obecnie jest 61 dm. . 487 mk. , 59 osad, 1721 m. ziemi włośc. Gmina D. ma lud. 2180, rozl. 12451 mórg. , s. gm. ok. IV, urząd gm. w Gręzówce, od Łukowa 7 w. , od Siedlec 19 w. odl. W skład gm. wchodzą Biardy, Dąbie, Dąbrówka, Gręzówka, Jagodno, Klimki, Kryn ki i Zdżary. Pozycya płaska, ziemia żytnia I kl. Folw. D należy do majoratu Gręzówka. 9. D. . wś włośc, pow. janowski, gm. i par. Mo dliborzyce, dawniej wś zarobna dóbr Modlibo rzyce, ma 152 mk. , 22 dm. Ogólna rozl. gruntów włośc, ziemia piaszczysta żytnia I kl. 213 m. Prócz tego 39 m. gruntów dworskich dóbr Modliborzyce, na których to gruntach urządzona nad rz. Sanną papiernia, wyrabiająca grube gatunki papieru i tektury, z ogólną produkcyą roczną na 6000 rs. E. 1827 D. mia ło 28 dm. , 159 mk. 10. D. , wś nad rz. Giełczew, pow. krasnostawski, gm. i par. Żółkiew ka, staw i młyn na rz. Giełozwi. W 1827 r. było tu 35 dm. i 183 mk. Zinberg mylnie podaje pod nazwą Dębe. Dobra D składają się z folwarku i wsi D. ; od Lublina w. 28, od Krasnegostawu w. 21, od Żółkiewki w. 7, od drogi bitej w. 21, od Wieprza w. 14. Rozl. wynosi około m. 1170 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 700, łąk m. 17, lasu m. 160, pastwiska i zarośli m. 140, nieużytki i place zajmują resz tę obszaru. Wieś D. osad 37, gruntu m. 1144. 11. D. , wś, pow. opatowski, gm. i par. Czyźów, st. p. Ożarów, o 33 w. od Opatowa, ma 321 m. roli włośc, 20 dm. , 160 mk. R. 1827 miała 16 dm. , 110 mk. 12. D. , Dąbc, wś, pow. włoszczowski, gm. Chrząstów, par. Kuczków. Por. Chrzastów. 13. D. , wś i folw. , pow. ję drzejowski, gm. Węgleszyn, par. Konieczno. W 1827 r. D. liczyło 9 dm. , 100 mk. Folw. D. z attynencyani Zagórze i Barycz, tudzież wsią D. i Barycz, od Kielc w. 42, od Jędrzejowa w. 21, od Włoszczowy w. 11, od drogi bitej w. 7, rozl. wynosi m. 613, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 371, łąk m. 89, pastwisk m. 120, nieużytki i place m. 33. Płodozmian 9o i 11o polowy; bud. mur. 6; drew. 10; w niektórych miejscowościach pokłady torfu i kamienia opoki. Rzeka Nida dotyka terrytoryum dóbr. Młyn wodny z osadą młynarską gruntu m. 48. Wieś D. osad 16, gruntu m. 115; wś. Barycz osad 6, gruntu m. 128. 14. D. , wś, pow. będziński, gm. i par. Wojkowice Koś cielne. W1827 r. było tu 68 dm. , 332 mk. 15. D. stare, ob. Chrobaków. 16. D. dobreńskie, pow. piotrkowski, gm. Ręczno, par. Bąkowa góra. 17. D. podstolske, pow. piotrkowski, gm. Ręczno, par. Buczkowice. Br. Ch. Dąbie 1. wieś pod Krakowem, nad Wisłą. 9 kil. na wschód, przy ujściu Prądnika do Wisły, granicząca od zach. z Piaskami, od płn. z Rakowicami, od wsch. z Czyżynami. Według obliczenia ż r. 1869 liczy 49 dm. , a 424 mk. . Należy do par. łac św. Mikołaja w Krakowie. Posiadłość większa liczy łąk i ogrodów 5, lasu 52; mniejsza zaś posiadłość roli 207, łąk i ogrodów 100, pastwiska 119, lasu 10 mg. austr. Istniała już w 13 wieku. W r. 1254 D. to Dambe było własnością premonstratensek zwierzynieckich, nadaną im tegoż roku 30 maja przez Bolesława Wstydliwego Piekosiński, Kodeks dyplom. katedry krak. 1874, I, 53, 54. W r. 1306 Jan Muskata, biskup krak. , kupił od Mirosława Rozna dictus Rozen 30 mg. tam j in Dubis quercetis quam in agris ob. Piekosińskiego, kod. dypl. Według ks. Łętowskiego katalogu D. to leżało w miejscu dzisiejszego przedmieścia krak. Biskupiem zwanego, a więc po stronie zachodniopółnocnej. W r. 1348 Kaźmirz, król polski, nadał tę wieś klasztorowi mogilskiemu Dr. Janota, Diplomata Monasterii Clarae Tumbae. Kraków. 1865. 58. Wr. 1389 klasztor mogilski odstąpił Dąbie Krakowowi tamże, 84, dziesięcinę atoli z tej wsi pobierał klasztor mogilski, jak poświadcza ugoda tegoż klasztoru z rajcami miasta Krak. z r. 1428 tamże, 108. Dziś D. stanowi własność gminy m. Krakowa 2. D. , wś, pow. pilzeński, o 23 kil. na płn. od Pilzna, o 4 na płn. zach. od Zassowa, 2071 mg. rozl, 171 dm. , 989 mk. , par. łacińska w Zassowie, położenie płaskie, gleba piaszczysta, st. pocztowa w miejscu, leży o 14 kilm. od Dębicy, przy drodze krajowej z Dębicy do Nabrzezia, między Dębicą a Mielcem. Obszar dworski należy do klucza Ocieka, dawniej jednej z rozległych własności familii hr. Rejów; teraźniejszy właściciel Zygmunt hr. Romer. 3. D. z Bukownikami, wś, pow. wielicki, o 26 kil. na płn. od Wieliczki, a 11 kil. na płd. od st. pocz. w Dobczycach, par. rzym. kat. w Raciechowicach. Liczy dm. 19, rak. 148 67 m. , 81 k. , własność większa obejmuje roli ornej 106, łąk i ogrodów 13, pastwisk 4, lasu 247 mg. ; włościanie mają roli or. 108, łąk i ogrodów 29, pastwisk 11, lasu29 mg, dol. austr. Własność Fran. Michałowskiego. 4. D. , przysiołek Tuszyna, 5. D. , przys. Gierczyc 6. D. , przys. Kamienicy górnej. 7. D. , ob. Dęba, Br. G. i Lu. Dz. Dąbie, 1. wś, pow. inowrocławski, 54 dm. , 380 mk. , 224 ew. , 156 kat. , 129 analf. ; stac. pocz. i kol. żel; w Gniewkowie o 6 kil. 2. D. . Nowe wieś; 2. Dąbie Stare; 3. Antoniewo Antonsdorf, 4. Czelupki Czelupke, kolonie; 39 dm. , 334 mk. , 307 ew. , 27 kat. ; 62 analf. Stac. poczt. Łabiszyn o 8 kii, st. kol. żel. Chmielniki Hopfengarten o 10 kil. 3. D. folw. , pow. krobski, ob. Chocieszewice. M. St. Dąbie, niem Dampen, wś, reg. koszalińska, pow. bytowski. Dąbina, ob. Chełmno. w. 16; od Rychwała w. 2; od dr. żel. Ostrowy w. 71, od rzeki Warty w. 9, Nabyte w r. 1871 za rs, 75, 000. Rozl. wynosi m. 1284 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 751, łąk m. 87, past. m. 64, lasu m. 210, nieuż. i place m. 153, płodozmian 9 i 14polowy, bud. mur. 19, drew. 4, gorzelnia, cegielnia, pokłady torfu, marglu wapiennego i gliny; wieś D. osad 24, gruntu m. 112; wieś Piskorzew osad 13, gruntu m. 236; wieś Sporne osad 11, grantu m. 127. Dąbroszyn, niem. Dambritsch, wś, pow. nowotarski na Szląsku, par. kat. Obsendorf. Dąbrów, wś, pow. łukowski, gmina Jarczew, huta szkła. Dąbrowa, por. Dąb. Tu dodać wypada, że nazwy Dąbrowa Jub Dąbrówka często okazują się nieustalone dla pewnej danej miejscowości i bywam niejednokrotnie używane jedna za drugą. F. S. Dąbrowa, 1. wś, pow. warszawski, gmina Jabłonna, par. Chotomów. 2. D. , fol, powiat warszawski, gm. Młociny, par. ewang. Nowydwór, par. kat. Kiełpin. 3. D. , fol. i wś, p. włocławski, gm. i par. Lubien. Fol. D. z wsią t. n. , od Warszawy w. 154, od Włocławka w. 28, od st. poczt lubień w. 3, od Ostrów w. 10, od rz. Wisły w. 28. Rozległość wynosi m. 239 a mianowicie grunta orne i ogr. m. 210, łąk m, 21, nieużytki i place m. 8. Płodozmian 11polowy. Bud. mur. 4, drewn. 3; wieś Dąbrowa osad 6, gruntu m. 5. 4. D. , wś i folwark, pow. radzymiński, gm. i par. Radzymin. Roku 1827 miała 6 dm. , 37 mk. 5. D. , folw. , pow. radzymiński, gm. Strachówka, par. Pniewnik, od Warszawy w. 50, od Radzymina w. 40, od Węgrowa w. 12, od Łochowa w. 13, od rzeki Buga w. 26. Rozl. wynosi m 438, a mianowicie grunta orne i ogr. m. 318, lasu m. 114, nieuż. i place m. 6. Bud. drewn. 8. Folwark ten oddzielony w r. 1875 od dóbr Pniewnik, W r. 1876 z przestrzeni folwarcznej odprzedano m. 37 pod nazwą osada Zakrzewek. 6. D. , wś, pow. łowicki, gm. Bąków, par. Zduny, o 2 w. od Zdun, 32 mk. 7. D. , wś, pow. nowomiński, gmina i par. Siennica, należy do dóbr Rudno. 8. D. , wś, pow. nowomiński, gmina i par. Kuflew. 9. D. , kol. uwłasz. w pow. nieszawskim, gm. i par. Bytoń, dm. 24, ludn. męż. 79, k. 70. 10. D. , pow. nieszawski, gmina i p. Raciążek. 11. D. stara p. sochaczewski, gm. i par. Kampinos. W 1827, r. było tu 48 dm. , 324 mk. 12. D. Wielka, wś i folw. , pow. sieradzki, gm. Barczew, par. Chojne, W 1827 r. było tu 46 dm. , 326 mk. Posiada kościół filialny do par. w Chojnem. D. pozostawała do r. 1652 w ręku Dąbrowskich z Rokszyc h. Pobóg, z owych Rokszyc, zkąd pisali się Ruszkowscy, Zapolscy Konieopolscy i t. d. W r. 1652 po śmierci Marcina z Rokszyc Dąbrowskiego skarbnika wołyńskiego weszła D. Wielka do rodu Pociejów, z których Stanisław poślubił Maryą Dąbrowską. Powyższych to Dąbie Dąbina Dąbki Dąbkowa Dąbkowice Dąbie Dąbroszyn Dąbrów Dąbrowa