brat jego Kazimierz Konstanty odwiedzał go w Baszowie, już z tych projektowanych w rynku mieszkań pryncypalny i średni dom był wystawiony. Pisze tenże Konstanty Plater w swoim dzienniku, że w czasie jego bytności w Baszowie brat go oprowadzał po miasteczku i po wysadzonej drzewami drodze do Chmuryna, gdzie mu pokazywał dzikości poddaństwa tutejszego dowody w wyrąbywaniu co rok drzew sadzonych Podróż kr. Stan. Augusta podług list. Konst. Platera str. 284. Zdaje się, że pamiątką po tymże dziedzicu Daszowa jest dzisiejszy pałac i kaplica. Następnie dro gą kupna D. przeszedł w posiadanie hr. Poto ckich. Na początku tego wieku był dziedzi cem Daszowa znany powszechnie Włodzimierz hr. Potocki, syn Szczęsnego z Mniszchówny, pułkownik artylleryi konnej za księstwa war szawskiego, którego pomnik grobowy z mar muru białego, arcydzieło Thorwaldsena, znaj duje się w katedrze na Wawelu. Po nim objął Baszowszczyznę syn jego hr. Włodzimierz, zmarły w 1880 r. Obecnie ta majętność jest w posiadaniu córki hr. Włodzimierza, hr. Ma ryi Rzewuskiej. D. pamiętny jest bitwą za szłą tu d. 2 maja 1831 r. Ziemny wał zaczy nający się u Daszowa ciągnie się aż do wsi Szabelny, gdzie był zamek, którego ślady za chowują się w wałach obwodowych, dość zna cznej wysokości. Miasteczko to, jak dawniej tak i dziś, dzieli się na stare i nowe, i na przedmieście polowem nazwane. W starym Daszowie znajduje się cerkiew Michajłowska, zbudo wana 1767. w nowym druga założona w 1757 roku. Obecnie do klucza D. należą wsie Kalnik, Zadany, Koszlany, Kantelina, Jastrzembińce, Kopczyna, Chrzanówka, Parchomówka, Bałabanówka. W całym majątku 20, 670 dz. ziemi. Dziś B. liczy 5623 mk. , t. j. 2499 prawosł. , 2911 izrael. , 213 kat. , ma 2 cerkwie, 2 bóżnice, szkółkę i od r. 1880 stacyą pocztową przy trakcie z Lipowca do Humania, o 40 w. od Lipowca. Edw. Rulikowski. Daszówka, wś, pow. grójecki, gm. Konie, par. Jeziorka. Daszówka, wieś, pow. Lisko, o 20 kil. na płd. wschód od Liska, a o 6 kil. na płd. od st. p. Ustrzyki dolne, par. rz. kat. w Jasieniu, gr. kat. w miejscu. Liczy dm. 60, mk. 314. Obszar dworski posiada roli ornej 288, łąk i ogr. 38, pastw. 124, lasu 242 m. ; włościanie roli ornej 451, łąk i ogr. 48, pastw. 141, lasu 111 morg. Własność Mieczysława Lityńskiego. Daszówka, rzeka, dopływ Niemna z prawej strony, pierwsza z rzek która na średnim biegu od prawego brzegu uchodzi do Niemna, przyjmuje Leśniankę W. Pol. . Daszówka, potok, nastaje we wschodniej stronie gminy Daszówki, w pow. Lisko, z pod południowozachodniego stoku lesistego działu Dat. wzgórzystego Żukowem zwanego 747 m. ; płynie na zachód łąkami i pastwisk. ni przez Daszówkę, Teleśnicę oszwarową, poniżej któ rej zwraca się na południowy zachód i w obr. Teleśnicy samej wpada z prawego brzegu do Sanu. Długość biegu 8 i ćwierć kil. Przy biera liczne wody od płn. z Żukowa spływa jące i od połud. spadające ze Stożka 688 m. . Kościół w Teleśnicy oszwarowej nad potokiem 453 m. npm. ; źródła około 600 m. , ujście 382 m. npm. Porusza dwa młyny. Br. amp; . Daszukówka, Daszokówka, wieś, powiat zwinogródzki, nad niewielką rzeczką wpadają cą do rz. Tykicza we wsi Redkodubie, o 5 w. odległa od wsi Bużanki, a o 12 w. od m. Łysianki. Mieszk. 984 prawosł. i 40 katol. Cerkiew paraf. i szkółka. Ziemi 2914 dz. drugorzędnej, Należy do bużańskiego mają tku hr. Potockiego. Zarząd gm. w m. Bojarce, policyjny w m. Łysiance. Kl. Przed. Daszyn, os. , pow. sandomierski, gm. i par. Połaniec, st. p. Staszów, o 45 m. roli włośc, 2 dm. , 6 mk. Daszyna, wś, pow. łęczycki. gm. i par. Mazew, dm. 22, mk. 233. Ogólnej przestrzeni m. 584 i pół; w tern ziemi pół pszennej i pół żytniej m. 401, łąk i pastwisk m. 70, włościań skiej m. 113 i pół. Własność Ignacego Garbowieckiego. B. leży przy szosie zgierskowłocławskiej, w odległości wiorst 10 od Łę czycy. W. W. Daszynka, wieś, pow. żytomierski, nad po tokiem wpadającym z lewego brzegu do Irszycy, o 8 kil. od mka Horoszek odległa; składową część ziemi stanowi gnejs. A. L. Br. Datnów, mko na pr. brzegu ruczaju Datnówki, ktory w Kiejdanach wpada do Niewiaży, w pow. kowieńskim, o 57 w. od Kowna; par. w miejscu; kościół piękny murowany z klasztorem niegdyś oo. bernardynów. Już w XVI w. czy na początku XVII w. Brzostowscy fundowali tu kapliczkę pod wezw. N. M. P. , przy której utrzymywali księdza świeckiego. W końcu XVII w. Władysław Brzostowski z żoną Konstancyą Korczak Mleczkówną starościanką żmudzką, postanowili tu fundować klasztor bernardynów. W tym celu weszli z wileńskimi bernardynami w następną umowę darować im w miasteczku Datnowie. kawał ziemi; podczas budowy klasztoru aż do ukończenia wypłacać corocznie po 1400 złp. , prócz tego płacić corocznie po 1000 złp. przez 4 lata na ich utrzymanie; po ukończeniu budowania i osiedleniu się zupełnem płacić wiecznemi czasy klasztorowi po 200 złp. rocznie. Bernardyni ze swej strony obowiązali się osiedlić się w Datnowie, za dozwoleniem biskupa zarządzać parafią, odprawiać nabożeństwo i modlitwy za swych dobrodziejów Brzostowskich. Umowa ta została podpisaną przez WładysłaDat. wa i Konstancyą Brzostowskich i przez prowincyała oo. bernardynów ks. Michała Raczkowskiego, również gward. wileńskiego zakonu ks. Bonawenturę Swirkowskiego. Biskup żmudzki znajdujący się wówczas w Wilnie ks. Jan Kryspin Kirszenstein potwierdził tę umowę. Wkrótce po zawarciu tej umowy Wł. Brzostowski umarł. Syn jego Józef pisarz wielki litewski, któremu D. działem przypadł, po przejrzeniu układu ojca znalazł go uciążliwym. Dowiedziawszy się o tem prowincyał postarał się odmienić go tak, aby obie skony korzystały. 1 tak stanęło, że Brzostowski nadal klasztorowi wiecznemi czasy 3 wł. i 4 mor ziemi i wypłacił jednorazowo 10000 złp. Wybudowali na razie klasz. i koś. z drzewa. Potem założyli fundamenta w 1773 r. na murowany, przez kwestarzy zebrali potrzebne fundusze i wznieśli piękny kościół i kl. o jednam piętrze. Zakonników utrzymywało się 23. W r. 1796 kom. edukacyjna dozwoliła oo. bernardynom otworzyć szkołę trzyklasową, ale wkrótce urządzili oni 6 klas. Uczniów corocznie bywało mniej lub więcej trzystu. R. 1835 przełożony szkoły kiejdańskiej Jurkowski z rozkazu zwierzchności zapieczętował szkołę. Obecnie zakonników nie ma, duchowieństwo świeckie zarządza par. dek. krockiego, która liczy 6005 dusz i ma filią w Szłapobierżu. Po skasowaniu szkoły właściciel Datnowa hr. Antoni Chrapowicki zamierzał mstko podnieść przez rzemiosła. wzniósł swoim kosztem domki porządne, sprowadził z zagranicy rzemieślników, którzy jednak wkrótce zmuszeni byli opuścić D. z przyczyny braku obstalunków i zbytu przygotowanych przedmiotów. Dziś mko liczy 600 mk. i ma zarząd gminy wiejskiej, liczącej dusz 1746, oraz st. dr. żel. libawskiej na przestrzeni Koszedary Radziwiliszki, między Kiejdanami a Bejsagołą, o 48 w. od Radziwiliszek. Na rz. Datnówce młyn. Dwór D. , o 4 w. od mka. D. , w dawnych wiekach należał do pow. wielońskiego. Taryfa ks. żmudzkiego z r. 1717 podaje kilka posiadłości togo nazwiska a mianowicie Datnów okolica, własność Zacharyasza i Heliasza Sipowiczów; Datnów imienicze Eliasza Gimbutta i Piotra Grudowskiego podstolego kowieńskiego; Datnów majętność z fol. Wojniatyszki Andrzeja Michała Gradowskiego; DatnówŁopińskie Kazimierza Łopińskiego i Datnów majętność Chryzostoma i Maryany Gradowskich; pierwszym daje po jednym dymie, a ostatniemu 7 dymów. Nakoniec pomiędzy dobrami akcessowemi kładzie Datnów Brzostowskiego referend. w. ks. litew. , dymów 45. Jest to właśnie Datnów, położony przy drodze z Szawel do Kowna. Majętność i ta w XVI w. a może i wcześniej doszła wianem od Izajkowskich do Mleczków, od których Dat. takie wianem wraz z innemi rozległemi dobrami w końcu XVI w. przeszła do rodz. Brzostowskich. Od Brzostowskich nabyli 1707 r. Szczyttowie. W końcu przeszłego wieku dostało się ono rodz. Chrapowickich. Majętność tę składały folwarki Ewelinów, Dejryszki, Wojdatany, Terespol, Antomir i Huta. W pierwszej połowie tego wieku założono w lasach terespolskich hutę szklaną, która prędko upadła a na to miejsce założono folw. pod nazwą Huta. Po tym przemyśle leśnym tyle pozostało pamięci, że zastąpiono go rozprzedażą lasów na pnie. Antoni Chrapowicki, żonaty z Eweliną Mirską, kilka razy przyjmowali u siebie w Datnowie cesarzową Elżbietę, małżonkę Aleksandra I. Po śmierci hr. Antoniego Chrapowickiego majętność została podzielona między jego dzieci hr. Adam wziął Datnów, Gabryel Terespol Córki zaś Kłobuchowska, Ewelinów, Dojryszki i Wojdatany a hr. Kreutzowa wzięła Antomir. Po podziale w lat kilka hr. Adam Chrapowicki nabył od siostry swej Kłobuchowskiej, jako jemu przyległe Ewelinów, Dejryszki i Wojdatany, a hr. Gabryel od Kreutzowej Antomir ob. Terespol. . Długi spowodowały, że w 1867 r. Datnów został sprzedany z licytacyi. Z licytacyi nabył Datnów hr. Szuwałów a w parę lat odprzedał hr. Kreutzowi, do którego obecnie należy. Bobra rozległe, płodozmian, grunta żyzne. Datnówka, rz. , dopływ Niewiaży w pow. kowieńskim, bierze początek w pow. szawelskim, niedaleko Bejsagoły, płynie z płn. na płd. obok dr. żel. libawskiej i pod Kiejdanami ma swoje ujście. Przyjmuje z prawej strony Skordupie, Ryczupis, Balin, Kaczupis a z lew. Stabią. Nad D. rocciągają się bardzo dobre łąki. Długość biegu około 38 w. Płynie okolicą uprawną. Są na niej trzy młyny. Datnowo, Datnów ob. . Dattin, ob. Datyn na Szląsku austr. Datyń, wś, pow. kowelski, gm. Wielinicze, należała do starostwa ratneńskiego. Włościan uwłaszczonych 788 dusz, 137 dm. ; sołtysów i hajduków 28 dusz, 6 dm. Ci ostatni ziemi nie posiadają, gdyż przełożyli osobiste przy wileje nad własność gruntową włączono ich więc do gm. włościańskiej. Ziemi włośc. 2450 dzies. , lasu rządowego 560 dz. Gleba piaszczysta i popielatka na pokładzie żwiru i gliny. Położenie wyniosłe nad spławną rz. Turyą. Narzecze rusińskie. Ludność odznacza się soli darnie rzadkim wstrętem do kradzieży i zło dziejów. Według tradycyi zakopano w B. część skarbów królowej Bony, uwożonych do Włoch. A. Br. Datyn, niem. Dattin, albo Datynie, 1. dolny, wieś, pow. cieszyński na Szląsku austr. , rozl. morg, 378, ludn. 507, szk. lud. 2. D. górny, wieś, pow. frydecki, na Szląsku austr. , rozl, Daszówka Daszówka Dat Daszukówka Daszyn Daszyna Daszynka Datnów Datnówka Datnowo Dattin Datyń Datyn