niejszych wiekach D. było własnością kiasztorm benedyktynów w Lubiniu; kościół, za łożony zapewne przez ten zakon, istniał już w XV w. M. St. Dalginie, wieś, pow. kalwaryjski, gmina i par, Ludwinów. Odl. o 6 w. od Kalwaryi, liczy 8 dm. , 30 mk Dalicy, niem. Dahlowitz, wieś serbska na saskich Łużycach, w pow. budyszyńskim, domów 14, mk. 95; w tern serbów 78. A. J. P Dalików, Dalków, wieś i kol. , pow. łęczy cki, gm. i par. Dalików. Posiada kościół drew niany, 1848 odn. , i drugi św. Rocha przy cmentarzu. R. 1827 było tu 15 dm. i 200 mk. , obecnie liczy wieś D. 12 dm. a folw. D. 10 dm. Par. D. dek. łęczyckiego, daw. zgier skiego, liczy 2160 dusz. . Dobra D. , własność Wardęskick, składają się z folw. D. i Lubocha, tudzież wsi D. , Dąbrowa górna, Lubocha i Władysławów; od Kalisza w. 63, od Łęczy cy w. 20, od Ozorkowa w. 14, od Poddębic w. 7, od Łodzi w. 21, od rz. Warty w. 21; droga bita przechodzi przez territorium dóbr. Nabyte w r. 1859 za rs 43, 200. Rozl. wyno si m. 1232 a mianowicie folw. D. grunta orne i ogrody m. 519, łąk m. 83, pastwiska m. 2, lasu m. 206, nieużytki i place m. 18 razem m. 828. Płodozmian 15polowy. Budowli mu rowanych 6, drewnianych 11. Folw. Lubocha grunta orne i ogrody m. 338, łąk m. 41, pa stwisk m. 5, lasu m. 9, nieużytki i place m. 12 razem m. 404. Płodozmian 12polowy, budowli drew. 6, wiatrak. Wieś D. osad 26, gruntu m. 260; wieś Dąbrowa Górna osad 8, gruntu m. 198; wieś Lubocha osad 6, gruntu m. 19; wieś Władysławów osad 7, gruntu m. 98. Br. Ch. i A. Pal Dalin, ob. Bysinka. Dalinów, niem. Dammelwitz, wieś i dobra, pow. oławski, parafia Domajowice, słyną z pszczolnictwa; r. 1836 kupione za 25450 talarów Daliowa, wieś w powiecie sanockim, należąca do okręgu sądu powiatowego w Rymanowie, urzędu pocztowego w Jaśliskach, do parafii łacińskiej w Jaśliskach a mająca par. grecką w miejscu. Daliowa ma 85 dm. i 760 mieszkańców, z których 710 należy do obrządku greckiego, a 50 do obrządku łacińskiego. Obszar dworski ma tutaj 1 m. roli, 1 m. łąki, 10 m. pastwisk i 1653 m. lasu; zaś włościanie posiadają 1050 m. roli, 144 m. łąk i ogrodów, 169 m. pastwisk i 136 m. lasu. Osada leży na prawym brzegu Jasiołki, do której śród samej osady dopływa z północy potok Daliówka. Najniższe położenie na zachodniej granicy wsi 385 m. npm. , najwyższe wzniesienie z północnego zachodu 731 m. npm. Charakter. dziki, grunta jałowe. Osadnicy trudnią się wypasem wołów i ho Dal dowlą, owiec. Cerkiew par. drewniana pod tyt. św. Parascewii. Do parochii należy Da liowa, Posada i Szklary razem 1289 dusz. Akta biskupstwa przemyskiego wspominają pod r. 1640 tutejszą parochią jako zdawna istniejącą i przywilejami opatrzoną. D. nale ży do dóbr biskupstwa łacińskiego w Prze myślu. W. J. W. Daliszki, zaśc. pry w. nad rzeczką bez nazwiska, pow. wileński, 3 okr. adm. , mk. 20, domów 1 1866 Dalkau niem. , ob. Dolków. Dalki, domin. , pow. gnieźnieński, 1542 m. i rozl. , 7 dm. , 84 mk, 12 ew. , 72 kat. , 42 analf. Stacya pocztowa i kolej żelazna Gniezno o 2 kilom. M. St. Dalkiewicze, wieś i dobra w środku pow. borysowskiego, w 2 okr. polic, łohojskim, własność dziedziczna Kukiewiczów; dobra ma ją obszaru przeszło 1900 m. ; tu jak i w całym powiecie sieją dużo lnu. Al. Jel. Dalków, wieś rządowa, pow. łódzki, gm Czarnocin, par. Kurowice. Leży na prawo od drogi z Będkowa do Tuszyna; poczta i stacya kolei war. wied. w Rokicinach. W 1827 r było tu 41 dm. i 225 mk. Por. Dalików. Dalków, niem. Dalkan, wieś i dobra, pow. głogowski, par. GrossKauer, w bardzo pięknem położeniu Dalkowo, domin. , pow. inowrocławski, 725 morg. rozl. , 3 dm. , 76 mk. , 15 ew. , 61 kat. , 40 analf. Stacya poczt, i kol. żel. Inowro cław o 4 kil. M. Si Dallanau, Dalnau niem. , ob. Dalonów. Dalne, folw. , pow. szamotulski; ob. Nowawieś pod Szamotułami Dalnia, wieś, pow. mławski, gm. i par. Dąbrowa Dalnicz z Chochołowem, Greniuchami, He rawcem i Chochołcami, wieś, pow. żółkiewski, oddalona o 3 mile na wschód od Żółkwi, o 5 na południe od Batiatycz, o 9 kil. na północ od Żółtaniec, w okolicy piaszczystej, leśnej i bagnistej. Przestrzeń pos. wiek. roli ornej 129, łąk i ogr. 203, pastw. 261, lasu 1638; pos. mniej. roli ornej 223, łąk i ogr. 446, pastw. 79, lasu 9 m. Ludności rz. kat. 304, gr. kat. 215, izrael, 9 razem 528. Należy do gr. kat. par. w Batiatyczach, rz, kat. par. w Kamionce Strumiłowej. B. R Dalnie, folw. , pow. wielkostrzecki, ob. Żyrowa, Dalnylas, wieś i osada, pow. augustowski, gm. SzczebroOlszanka. Odl. od Augustowa 15 w. liczy 36 dm. i 248 mk. ; osada zaś 1 dm. i 9 mk, Dalowice, Dalewice, wieś i folw. , pow. miechowski, gm. Łętkowice, par. Niegardów, nad rz. Ścieklec, na wschód Słomnik, o 8 w. na półn. zachód od Proszowic. W r, 1827 miała Dam. 24 dm. , 232 mk, ; dziś liczy 323 mk. , domów murowanych 5, drewnianych 31, osad włościańskich 32, z przestrzenią gruntów 164 m. ; grunta dworskie zajmują m. 655. Wieś ta przez króla Władysława Jagiełłę od rycerza Gniewosza kupiona, nadaną została przez tegoż monarchę psałterzystom przy katedrze krakowskiej r. 1421 Długosz I, 271. W spisie zaś funduszów prebendy i kanonii krakowskiej, zwanej Marchocką, która pobierała dziesięcinę z Dalowic, Długosz podaje, iż dziedzicem Dalowic był Rafał Ryterski herbu Topor, Zapewne więc dzieliła się na dwie części, z których jedna była własnością prywatną, a druga psałterzystów. Nadto była tu już podówczas prebenda, jakowa przetrwała do ostatnich czasów, i dopiero przy urządzaniu funduszów duchownych w r. 1866, grunta do niej należące przeszły na skarb a rozdane bezrolnym, utworzyły w r. 1869 oddzielną wieś, nazwaną Wysiołek Dalowicki, składającą się z 10 osad, z przestrzenią gruntów morg. 42; są tu 4 domy drewniane, W nowszych już czasach, w r. 1817, D. należały do sukcesorów Jana Kantego Dunina; szacowaną wtedy była ta wieś na 220 tysięcy zł. pol. Pózniej była w posiadaniu Hipolita Wiesiołowskiego, dziś jest własnością Stanisława Dunikowskiego. Mar. Dalwa, folw. , w pow. borysowskim, w 2 okr. polic, dawne dziedzictwo Palewiczów, obszar 925 morg. , młyn wodny. Al. Jel. Dalwin, dobra szlach. , pow. starogrodzki, istnieją od najdawniejszych czasów. R. 1332 mistrz w. krzyż. Luder z Brunświku wydaje tę wieś na własność prawem magdeburskiem Hertwikowi i synowi Werniko. Już wtedy istniał tu kościół, dla którego przeznaczone były 4 proboszczowskie włóki. W XVI wieku był D. jak się zdaje dobrami królewskiemi. Pisze bowiem wizytacya kościelna biskupa Rozrażewskiego, że roku 1570 trzymał tę wieś Wilhelm Bąkowski, herezyi lutcerskiej sprzyjający, i po nim r. 1590 także heretyk Jerzy Sarzyński, starosta skarszewski O kośćiele donosi także wizytacya, że wspomnieni starostowie trzymali tu swoich, predykantów; nawet do biskupiego Miłobądza dochodził tataraki minister co trzecią niedzielę z kazaniem. Dopiero po śmierci zawziętego heretyka Jerzego Sarzyńskiego r. 1596 został kościół w D. na nowo poświęcony i oddany katolikom. Tytuł ma św. Mikołaja, należy jako filia do Miłobądza. Teraźniejszy kościół budowany r. 1829. Obecnie ma D. folwark Lichtenstein, z którym pospołu obejmuje 2385 morg. , katol. 77, ewang. 104. Filialny kościół i szkoła w miejscu, par. Miłobądz, stacya kolei żel. i poczta Pszczółki Hohenstein. Domów mieszk. 11. Odległość od Starogrodu 2 3 4 mili. Kś. F. Dam, niegdyś Dębie niem. Damm, AltDamm, Słownik Geograficzny Zeszyt XII i miasto i twierdza, przyczołek mostu pod Szczecinem, w pobliżu jez. zwanego Damskiem, Dębskiem, niem. Dammsche See, 2 mile długiego, 1 i pół m. szerokiego. Ma 3500 mk, przemysł, handel, rybołówstwo Damarka, rzeka, lewy dopływ Prypeci w pow. rzeczyckim, ma ujście poniżej rz. Nienacz Damaschken niem. , ob. Damaszek Damascus niem. , ob. Ruda. Damasko niem. , wś, pow. głupczycki, par. kat. . Kazimierz, nad Stradunią, przy drodze z Raciborza do Głogowy, z kolonią Langendorf, ma 53 dm. , 246 m, rozl. , młyn wodny Damasław, dominium, pow. wągrowiecki, 1725 morg. rozl. ., 2 miejsc. 1 D. , 2 folw. Leonardowo; 9 dm. , 156 mk. , 22 ew. , 134 kat. , 79 analf. Stac. poczt. w miejscu, st. kol żel. Gniezno o 34 kil. M. St. Damasławek, niem. Elsenau, domin. , pow. wągrowiecki, 1392 morg. rozl. , 8 dm. , 133 mk. , 31 ew. , 102 kat, 60 analf. Stac. poczt. Srebrnagóra o 8 kil. , stac. kol. żel Nakło o 35 kil. M. St. Damaszek, wś ryc, pow. starogrodzki, r. 1789 w posiadaniu Wincentego Bystrama pod komorzego pomorskiego. Obejmuje 1536 morg. , katol. 70, ewang. 46, domów mieszk. 9. Par. i poczta Godziszewo, szkoła W. Turze. Odle głość od Starogrodu 2 mile. Kś. F. Damażyr, ob. Domażyr. Damb niem. , ob. Dąb. Dambine niem. , ob. Dębina. Dambinietz niem. , ob. Dębiniec. Dambitsch niem. , ob. Dębnica i Dębiec. Dambitzen niem. , ob. Dębice. Dambrau niem. , ob. Dąbrowa, Dambritsch niem. , ob. Dębroszyn. Damczutyszki, wś, pow. rossieński, par. girtakolska Damelang, Damlang niem. , ob. Damlany. Damele, wieś, pow. szawelski, gm. i par. zagórskiej, 60 dusz rew. , 306 dzies. uwłaszczone Damerau, ob. Damry lub Dąbrowo i Dąbrowa. Damerau GtrossSchoen, ob, Trelkowo, zaś D. KleinSchoen, ob. Tretkówko. Damerau. Pod tą nazwą, zapewne także zniemczoną formą pierwotnej Dąbrowy ob. , istnieje wiele wsi, fol. i osad w Prusiech Wschodnich Damerkau niem. , ob. Dabrowa i Bobrówka. Damianice v. Damienice, folw. , pow. miechowski, gm. i par. Koniusza. Należy do dóbr Piotrkowice małe ob. . Wspomina D. już Długosz IŁ 171 jako wieś należącą do Jana Pelcza Damianów, wś, pow. garwoliński, gm. Sobolew, par. Korytnica. W 1827 r. było tu 67 Dalginie Dam Damarka Damaschken Damascus Damasko Damasław Damasławek Damaszek Damażyr Damb Dambine Dambinietz Dambitsch Dambitzen Dambrau Dambritsch Damczutyszki Damelang Damele Damerau Damerkau Damianice Damianów