kat. paraf. w Uszkowicach. W tej wsi jest szkoła niezreorganizowana. B. R. Czupka, folwark, pow. ostrzeszowski, ob. Rudniczysko. Czuple, folw. z przyległością Sieroszewo, pow. włocławski, gm. Pyszkowo, par. Kłobia. Liczy ziemi 435 morg. Czupowo, niem. Szupowen, dobra, pow. węgobórski, st. p. Banie. Czupowo, dobra i wś, pow. newelski, z zarządem gminy t. n. , własność hr. Tatiszczów, 2081 dz. rozl. Czupry, ob. Erazmowo. Czupryanówka, przystanek dr. żel. mikołajewskiej w gub. twerskiej. Czuprynówka, wś, pow. berdyczowski, nad rz. Desną, o 12 w. od m. Pryłuki a o 71 w. od Berdyczowa. Mieszk. 194, wyznania prawosław. , należą do parafii pryłuckiej, gdzie i zarząd gminny; zarząd policyjny w m. Samhorodku; ziemi wybornego czarnoziemu 360 dzies. Należy do Radlińskich. Kl. Przed. Czuprynki, karczma dworska, pow. wileński, 3 okr. adm. Czurka niem. , ob. Ciorka, Cznrłoń, wś w pow. święciańskim, nad jeziorem wiszniewskiem, nazywała się dawniej Rokichowszczyzną. Książę Radziwiłł Jerzy za Czurłonie dał majętność Komajsk. W r. 1624 od Jakóba i Halszki Scrafinówny Rokickich nabył Sulistrowski Rafał syn Andrzeja. W r. 1632 Rafał oddaje synowi swemu Krzysztofowi. Po zejściu Krzysztofa Sulistrowskiego, żona jego Białłozorówna Aleksandra w r. 1670 d. 15 lutego wolą testamentową przekazuje majętność tę swej siostrze Potencyi z Białłozorów Rudominowej Krzysztofowej. W r. 1718 Rudominówna Katarzyna z domu ks. Ogińska starościna uświacka sprzedaje ciotecznorodzo nemu bratu Sulistrowskiemu Krzysztofowi chorążemu oszmiańskiemu. W r. 1761 biskup wileński Michał Jan Zienkowicz zapisuje w testamencie Czurłonie i Spiahłę z folwarkiem Iza synowcowi swemu Jędrzejowi instygatorowi w. ks. lit. Żywot bis. wil. Przyałgowski. Obecnie należą do rodziny Boczkowskich. Cz. mylnie też zowią Czurłany. Czurowicze, os. , pow. nowozybkowski, gub. czernihowska. , st. p. w pobliżu Jelonki i Horodni, 8930 mk. Czury, wś, folw. i młyn, pow. ostrowski, gm. Orło, par. Brok. W 1827 r. było tu 6 dm. , 54 mk. ; obecnie Cz. należą do majoratu Brok, nadanego pułkownikowi Kuczyńskiemu. Czurylino, ob. Nikolskoje. Czuryłów, 1. wś w południowozachodniej stronie pow. ihumeńskiego, nad rz. Użdżanką, w gm. użdzieńskiej, w lszym okr. policyjnym, w 4 okręgu sądowym. Czyt, Bibl. Warsz. 1871. IV. 4044. 2. Cz. , ob. Dżuryn. Czuryłowicze, 1. wś niewielka we wschodniej stronie pow. mińskiego, w gm. samochwałowickiej, w 1 okr. policyjnym, w 3cim okręgu sądowym; wieś ta leży w obrębie dóbr Ignatycze, dawnej własności Radziwiłłów, później Kołączyńskich, dziś Jelskich. Odległość od miasta guber. wiorst 18, grunta dobre. Wieś zamożna. 2. Cz. , ob. Czuryłowo. Czuryłowo, 1. lab Czuryłowicze, dobra i wś w pow. drysieńskim i dziśnieńskim, po obu stronach rz. Dźwiny położone. Dziedzictwo książąt Massalskich, Cz. z Hrudzinowem należało do hrabstwa drujskiego. W r. 1595 Jurewna Massalska Janowa Wołosiecka zastawia je w sumie 300 kóp groszy lit. Łukaszowi Mirskiemu. R. 1604 taż Janowa Wołosiecka sprzedaje Janowej Dziewoczkowej. R. 1611 Jan Dziewoczko i Dorota z ks. Korskich małżonkowie przedąją Cz. ks, Leonowi Sapieże; 1657 Kazimierz Sapieha w 3500 złp. zastawia je Piotrowi Sztokowi, kapitanowi J. K, M. ; r. 1701 Aleksander Sapieha w summie 4000 złp. oddaje w zastaw Rudominom, których 1742 spłaca Antoni Mirski. R. 1748 Cz. przechodzi na własność Mikołaja Łopacińskiego, wojskiego mścisławskiego, który je przyłączył do dóbr swoich Leonopola. Syn jego Tomasz, szambelan J. K. M. , fundował około 1815 r. w Cz. kościołek, dziś zamknięty. 2. Cz. , wś, pow. horodecki, własność Szeflera, 3000 dz. rozl 3. Cz. , wś, pow. horodecki, należy do spadkobierców Szczerbatowa, 2775 dz. rozl. 4. Cz, , st. poczt. przy trakcie z Wieliża do Porzecza w gub. smoleńskiej. Czuryły, folw. , pow. siedlecki, gm. Czuryły, par. Zbuczyn. Jest tu szkoła początkowa. Oz. liczą 7 dm. , 68 mk. Fol, Cz. z wsią RadzikówStopki i Olendy, od Siedlec w. 10, od drogi bitej wiorst 3, od rzeki Bug w. 28. Rozl. wynosi m. 747 a mianowicie; grunta ornene i ogrody m. 466, łąk m. 54, pastwisk m. 8, lasu m. 214, nieużytki i place m. 5, płodozmian 10polowy. Wieś RadzikówStopki osad 5, gruntu m. 141; wś Olendy osad 12, gruntu m. 141. Gm. Cz. ludn. 2072, rozle głości 8219 morg. ; s. gm. okr. II os. Mordy; o 10 w. st. p. Siedlce; o 9 w. od urzędu gm. we wsi Tarcze. W skład gm. wchodzi Bzów, Choja, Cielemięc, Czuryły, Krzymosze, Lipiny, Ługi Wielkie, Olendy, Radzikówstopki, Tar cze, Wielgorz i Zdany. Br. Ch. Czuryłowska, st. p. , pow. wytegierski, gub. ołoniecka, w pobliżu stanicy Kuźniecowskiej i Kargopola. Czuryszki, wś, pow. władysławowski, gm. Kidule, par. Kajmele, 2 dm. , 33 mk. Czusowa, st. p. i st. dr. żel uralskogórni czej w gub. i pow. permskim. Czuszów, wś i folw. , pow. miechowski, gm. i par, Pałecznica, Leży o 7 w. na półn. od Proszowic, o 21 w. od Miechowa, o 77 od Kielc, przy drodze z Proszowic do Szkalbierza. R. 1827 było tu 39 dm. , 351 mk. , obecnie 60 dm. , 445 mk. W XV w. Cz. dzielił się dwie czę ści, z których każda miała folwark po 4 łany kmiece, 2 zagrodników i karczmę Długosz I, 104. Dobra Cz. składają się z folw. Cz. . Czuszówek i Ignacówek, tudzież wsi Cz. Na byte w r. 1868 za 50, 000 rs. Rozl. wynosi m. 813 a mianowicie folw. Czuszów grunta orne i ogrody m. 281, łąk m. 101, wody m. 4, lasu m. 22, nieużytki i place m. 35 razem m. 443. folw. Czuszówek grunta orne i ogrody m. 160, łąk m. 6, pastwisk m. , 10, lasu m. 12, zarośli m. 5, nieużytki i place m. 7 razem m. 200; folw. . Ignacówek grunta orne i ogrody m. 140, łąk mu 14, nieużytki i place m. 5, ra zem m. 159. Płodozmian 11 i 9polowy; wieś Cz. osad 63, grunta m. 257. Br. Ch. Czuta, 1. wielka, rzeczka, wpada do rz. Irklejec a ten do rz. Taśmina. 2. Cz. mała lub Czutki. rz. , wpada do rz. Taśmina pow. czehryński. E. R. Czuta, potok górski, w obr. gm. Jasienia w pow. kałuskim, wypływa z silnego źródła w Beskidzie lesistym, na gr. z gm. Lipowicą, z pod Wolkanu 1021 m. , południowego czubałka pasma górskiego, zwanego Górnym wierchem, ciągnącego się od ujścia Melecinki do Czeczwy ob. , na płd. wsch, między doliną Melecinki i Czeczwy. U stóp Wolkanu tryszczą Melecinka, potok płynący na płn. zach. ; następnie potoki spływające na płn. i tworzą ce Dubę; jakoteż Radówka, płynąca na płn. wscb. , a wreszcie Czuta płynąca na płd. głę bokimi jarami leśnymi, między Poborylcem 867 m. a Wierchem Łomowatym 665 m. , i po 5 kil. biegu wpada do Łomnicy z lew. brz. Br. G. Czutka, ob. Czuta, CzuwańceŁosiewickie, wś, i Cz. Mereckie, os. , pow. sejneński, gm. i par. Wiejsieje. Cz, łosiewickie liczą 20 dm. i 129 mk. ; Cz; mereckie liczą 14 dm. i 124 mk. Br. Ch. Czuwardyno, pow. dmitrowski, gub orłowska, st. p. w pobliżu Krom i Dmitrowska. Czuwkan, mko, ob. Teofipol Czużekompie, wś i zaśc, pow. wileński, par, i gm. Soleczniki. Czwartek, jedno z przedmieść Lublina. Czwartek, słow. Ctwertek Stwertek węg. Csötörtökhely, niem. Donnermarkt, łac. Qitintofoum, miasteczko w hr. spiskiem Węg. , o 17 kil. na płd. od Kiezmarku, o 10 kil. na wscb. od Lewoczy, o 13 kil. na płd. wsch, od Popradu. Ma kościół katol. paraf. w stylu gotyckim od r. 1245, ze wspaniałemi wewnątrz rzeźbionemi ołtarzami; klasztor kś. franciszkanów, miejsce pochodzenia pruskiej rodziny hr. HenkelDonnersmark; 792 mk. Wzniesienie 570 m. kościół. , H. M. Czwiklitz niem. , ob. Ćwiklice. Czybanówka, inaczej Gedzyłowo, kol. , pow. bałcki, par. Krzywejezioro. R. 1868 miała 18 dm. Czyberyki, w daw. dokumentach piszą także Szczyberyki, mały folw. przy drodze z Rawdzian do Tryszek. Czybórz, ob. Cibórz. Czybulken niem. , ob. Cybulki. Czychen niem. , ob. Cicha i Ciche. Czychowice, ob. Szychowice. Czychy, ob. Cichy. Czyczacice, ob. Cziczacice. Czyczele, wś włośc, pow. święciański, 3 okr. adm. , mk. kat. 92, dm. 13 1866 r. ; od m. pow. 35 w. Czyczki, wś i folw. , pow. wyłkowyski, gm. i par. Olwita. Leżą na lewo od drogi bitej z Wyłkowyszek do Wierzbołowa nad rz. Szyrwintą, przy ujściu do niej Bredejki i sięgają brzegów jez. Olwita. Folw. Cz. liczy 2 dm. , 58 mk. , wieś zaś składa się z czterech części Cz. 1 dm. , 5 mk. ; Cz. Olwickie 28 dm. , 303 mk. , Cz. Wierszpupskie 8 dm. , 99 mk. i Oz. Niemczewskiej 4 dm. , 39 mk. ; odl. od Wyłkowyszek 6 w. Czyczkowy, wieś włośc. w pow. chojnickim, par. Brusy, ćwierć mili od bitego traktu chojnickokościerskiego. Istniała za pomor skich książąt, urządzona na prawie polskiem; r. 1359 komtur tucholski Zygfryd von Gerlachsheim zmienił je i nadał nowe prawo cheł mińskie; włók było wtedy 38. Obecnie liczą Cz. 6097 m. , mieszk. domów 72, kat. 700, ew. 14, szkoła jest w miejscu. Kś. F. Czyczyny, wś i dwór, pow. kowieński, okrąg policyjny janowski, par. SkoruleJanów, zarząd gm. Janów, o 6 w. od Janowa, o 2 w. od rz. Wilii. Wś ma 7 dm. , dobra 32 włóki rozl. , gleba pszenna, własność Botnikowa, dawniej Akków. Czyczyr al. Czyczyrkoza, rz. , ma źródło na polach wsi Kozackiego zwinigrodzki pow. , wpada do rz. Szpółki. Czyczyrkozówka, wś, pow. zwinogrodzki, o 4 w. od wsi Stecówki, o 12 w. od Zwinogródki, nad ruczajem Czyczyr, należy do dwu właścicieli Kamilli Bielawcowej 500 dzies. i część Jana Polanowskiego, nabytą na własność przez Olgę Krytską, 600 dz. Cerkiew paraf. i szkółka. Mieszk. 783 prawosł. Zarząd gm. w Stycówce, policyjny w Szpole. Czyczyry, folw. , pow. nowoaleksandrowski, gub. kow. , par. Antuzów, własność Tomaszewiczów. Czyczyry, jez, w pow. nowoaleksandrowskim, na płd. zachód od mka Suwieki, 3 i pół w, dł. , 2 i pół w. szer. Czupka Czupka Czuple Czupowo Czupry Czupryanówka Czuprynówka Czuprynki Czurka Czurowicze Czury Czurylino Czuryłów Czuryłowicze Czuryłowo Czuryły Czuryłowska Czuryszki Czusowa Czuszów Czuta Czutka Czuwańce Czuwkan Czużekompie Czwartek Czwiklitz Czybanówka Czyberyki Czybórz Czybulken Czychen Czychowice Czychy Czyczacice Czyczele Czyczki Czyczkowy Czyczyny Czyczyr Czyczyrkozówka Czyczyry