Czerwony most, wieś, pow. konecki, gm. Duraczów, par. Końskie. Liczy 5 dm. , 74 mk. i 105 m. obszaru. Br. Ch. Czerwony potok. Tak zowie się podtatrzań ski potok Babi ob. . Br. G. Czerwony staw kiczmarski, węg. Vörötö, słow. Czervene lub Kemarske pleso, staw tatrzański w Tatrach spiskich, po wschodniej stronie głównego grzbietu Tatr; u zachodnich stóp Czerwonostawiańskiego szczytu a u południowych stóp turni Jastrzębia Karfunkelturm, na północ od Zielonego Stawu Kiezmarskiego w dol. Białej Wody. Zajmuje 0. 18 ha. Wzniesienie 1748. 56 m. Pauliny; 1752. 8 Korzistka; 1756. 8 Steczkowski; 1781. 3 Wahlenberg; 1801. 4 Oesfeld; 1810. 9 Fuchs; 1688 podług pomiaru sztabu gen. Nazwa pochodzi od czerwonego połysku dna. Br. G. Czerwowska góra, w pobliżu m. Poznania. Czeryków, m. pow. gub. mohilewskie, nad Sożem. o 87 w. od Mohilewa, przy szosie warszawsko nioskiewskiej, założone 1604 przez Zygmunta III, należało do wdztwa mścisławskiego, od 1772 do Rossyi, od 1777 powiatowe. Od niedawna datuje się wzrost i pewien stopień dobrobytu tego miasta, ma ono 3853 mk. Mało posiada wspomnień historycznych. Nie ma go; w spisie miast w akcie objęcia władzy przez Świdrygiełłę ani w cytowanym przez Szlecera latopiscu XIV w. Podrzędnym więc był i o wiele ustępowałsąsiedniemu Krzyczewowi. Król Kazimierz Jagiellończyk, na pamiątkę ocalenia swej żony od utonięcia, zbudował kilka cerkwi prawosł. pod wezwaniem Sw. Eliasza proroka, a w tej liczbie i jednę w Czerykowie. W czasie wojen kozackich za Jana Kazimierza znaczny oddział kozaków pod wodzą Krzywoszapki przeszedł Soż, złupił Czeryków a usadowiwszy się w nim, czynił napady i grabił okolice. Więc ks. Korski, wsparty częścią załogi bychowskiej Sapiehów i szkłowskiej Sieniawskich, napadł na Krzywoszapkę pod Czerykowem i zniósł do szczętu; 1500 rabusiów padło na placu, reszta znalazła śmierć w nurtach Sożu, Kościół katol. N. M. P. fundował w 1792 r. kś. Mołodkowicz i par. ; na miejscu tej małej drewnianej świątyni w 1865 r. dokończono budowy nowego kośc. murowanego w styla romańskim, ze składek parafian a za inicyatywą ks. Pawła Podgórskiego. Parafia katol. Cz. dekanatu czerykowskgo czausowskiego liczy 500 dusz. O mieście Cz. czytaj Tyg. ill. z r. 1872 Nr. 248. Dekanat katolicki czerykowskoczausowski archi dyecezyi mohil. rozciąga się na dwa wymienione w nazwisku powiaty gub. mohil. , obejmuje 6 parafij i 5 kaplic filialnych dla 4943 wiernych. Parafie Czeryków, Worodźków, Krzyczew, Iwandar, Raśna i Radoml. Powiat Czerykowski zajmuje 4084 w. kw. przestrzeni ludności od 80 do 90 tys. Graniczy z pow. mścisławskim, klimowickim, gub. czernichowską, pow. rohaczewskim, bychowskim i czausowskim. Powierzchnia gruntów równa i tylko w północnym zakącie wzgórkowata; grunt ogólnie dosyć urodzajny, żytni, z wyjątkiem pogranicza czausowskiego i bychowskiego, na zach. od Czerykowa, gdzie grunta są żwirowate i płonne. Soż przepływa przez powiat w kierunku od północy na zach. i od Krzyczewa jest już spławny dla berlinek. Jest on główną arteryą handlową powiatu i nad brzegami jego są łąki lecz nie tak obfite jak np. nad Pronią. Inne rzeki dopływy Soża Wołczas, Udoha, Czarna Natopa, Sienna, Tursia. Lasy, stanowiące główne bogactwo powiatu, w najlepszym gatunku sosnowe, głównie za Soźem w okolicach Krasnopola, Czerykowa, Krzyczewa; prócz tego wiele lasów brzozowych, zwłaszcza w północnej części około Malatycz. Mięszane z innemi drzewami rosną w znacznej ilości dęby i lipy. Przemysł fabryczny na większą skalę nie egzystuje. Istnieją tylko małe fabryki, dostarczające pierwszych potrzeb; do tych należą młyny, garbarnie, których aż 4 w Krzyczewie, garncarnie z doskonałej gliny krzyczewskiej i zimonińskiej wyrabiają ogromną masę naczyń glinianych i rozwożą po gub. całej. Dziegieć wyrabia się w ogromnej masie, prosty i dobry, z kory brzozowej, i rohoże z lipy. Handel zostaje w ręku żydów, którzy skupieni są w Czerykowie, Krzyczewie, Malatyczach, Krasnopolu i Studzieńcu. Prócz handlu zbożowego ważnym przedmiotem wywozu jest pieńka; konopi bowiem w tych stronach zasiewają ogromne masy. Katolików liczy 2500; należą oni do 4 parafij czerykowskiej, krzyczewskiej, worodźkowskiej i iwandarskiej. Fel. S. i A. Ch. Czeryn, ob. Czehryn. Czerzec, ob. Szczerzec. Czerzniewo, ob. Czerniewo, pow. płocki. Czesawa, rz. na Morawie, płynie pod Sławkowem. Czeschonken niem. , ob. Cieszonki. Czeska Wieś, niem. Böhmwchdorf, wś pow. freiwaldowskiego na Szląsku austr. , ludn. 2170. Ma szkołę ludową i zarząd leśny dóbr księciabiskupa wrocławskiego. Czeski staw, słow. Czeskie pleso, węg. Csehtó, staw tatrzański, w Tatrach spiskich; na północ od głównego grzbietu Tatr, u północnej turni Wysokiej. Niewiadomo skąd ta nazwa poszła; może, jak się to zwykło dziać w Tatrach, od nazwiska pierwotnego właściciela tej dolinki. Staw czeski otoczony dokoła bujną trawą i kosodrzewiną. Na południe od niego za wałem kryje się Zamarzły staw, nad którym w głębi na płd. wznosi się główny grzbiet Tatr z przepascistym szczytem Wysokiej 2555 m. , pom. gen. szt. , śniegami dokoła przywalo nym; od zachodu najdziksza goła skała Ganek 2508 m. . Cudowny rozpościera się widok na Gerlach, turnie rozdzierające doliny wistową, Podupłazki, Staroleśniańską, z ponad których wznoszą się wierzchołki Jaworowych Sadów i Lodowego; następnie widać bezleśne trawia ste zbocza Szerokiej Jaworzyńskiej. Od zach. dolinę Czeskiego Stawu zamyka przełęcz, łą cząca Rysy z Młynarzem a od północy Mły narz. Z Zamarzłego Stawu wpada doń od półn. potok, tworząc prześliczny wodospad, najmniej 50 m. wysoki, jeden z najpiękniej szych w całem paśmie Tatr, a wypływając z Czeskiego, daje potok zwany Białą Wodą ob. . Powierznia nieznana, wzniesienie 1564. 58 m. Kolbenheyer. Połączenie się potoku Bia łej Wody z potokiem nastającym z Żabiego stawu 1302. 53 m. Kolbenheyer; ujście Białej wody do Białki 1297. 6 m. Kolbenheyer. Ciepłota wody 25 sierpnia 1778 r. o 1 godź. popłd. 8. 75 C. przy 15. 5 C. ciepł. pow. Kolbenheyer. Ob. Wal. Eliasza Wycieczka do Czeskiego w Tatrach. W Pam. Tow. tatrz. T. 3. 1878. Br. G. Czeskie góry, ob. Czechy. Czesławice, wś i fol. , pow. nowoaleksan dryjski, gm. Wąwolnica, par. Bochotnica. Leży przy dr. żel. Nadw. , o 2 i pół w. od Nałęczowa ku Puławom. Czesławice, ob. Cerekiew. Czesławice, gm. domin. , pow. wągrowiecki; 4496 morg. rozl. , 2 miejsc, 1 Cz. szlach. ; 2 Charlottenhof folwark; 25 dm. ; 376 mk. , 94 ew. , 277 kat. , 5 żydów, 127 analf. Stac. poczt. Margonin o 7 kil. , gośc. o 13 kil. , st. kol. żel. Osiek Netzthal o 14 kil. Czesławice, niem. Zesselwitz lub Zesslowitz, wś, pow. ziębicki na Szląsku pruskim, w par. katol. Henryków. Czesławim fol. , pow. grójecki, gm. Lipie, par. Wilków. Folw. Cz. Wilków z nomenkla turą Annopol, od Warszawy w. 60, od Grójca w, 20, od rz. Pilicy w. 21, w r. 1874 oddzie lony został od dóbr Wilków. Rozl. wynosi około m. 1000 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 186, lasu m. 799, nieużytki i pla ce m. 12. A. Pal. Czesławowo, kol. , pow. słupecki, gm. i par. Młodojewo. Cześń, ob. Czeszno. Cześniki, wś, pow. tomaszowski, gm. Kotlice, par. Dub. Istniała tu par. gr. unicka dek. zamojskiego; cerkiew drew. , erekcyi niewiadomej. W 1827 r. było tu 105 dm. i 711 mk. Bobra Cz. lit. A. B. składają się z fol. Oz. i Bożydar, tudzież wsi Cześniki Rozległość wynosi morg. 2169, folw. Cześniki 1969 morg. , folw. Boży dar m. 200; w gruntach ornych i ogrodach m. 1052, łąk m. 68, pastwisk m. 75, lasu m. 840, zarośli m. 125. nieużytki i place m. 9, własność Juliusza Sierakowskiego. Wś Cz. osad 107, gruntu m. 1173. A. Pal. Cześniki, wieś, pow. rohatyński, leży nad potokiem bez nazwiska, przy gościńcu krajo wym brzeżańskorohatyńskim, w malowniczej okolicy, w brzeżańskich górach, odległą jest od Rohatyna o 9. 8 kil. na wschód. Przestrzeń posiad. dwor. roli orn. 610, łąk i ogr. 150, past. 121, lasu 2112; pos. mniej, roli orn. 919, łąk i ogr. 273, past. 163, lasu 22 morg. Ludn. rzym. kat. 65, gr. kat. 910, Izrael. 15 razem 990. Należy do rzymsk. kat. par. w Podwysokiem a greckokatolicką parafią ma w miejscu, która obejmuje filią Łopuszna z 111 duszami gr. kat. obrz. i należy do dek. rohatyńskiego. Jest tu szkoła filialna o 1 nauczycie lu; z przemysłowych zakładów jest browar i gorzelnia. W Cz. istniał niegdyś zamek, sie dziba rodziny Kazanowskich. Powiernik i ulu bieniec króla Władysława IV Adam Kazanowski, marszałek nadworny koronny, borysowski, solecki, krośnieński, nowotarski i warecki starosta pisał się na Cześnikach. W osta tnich latach był ten majątek w ręku rodziny Malczewskich, z których Stanisław Malczewski, ożeniony z wdową po Maniawskim, umie rając zapisał go dzieciom tej żony swojej z pierwszego małżeństwa. B. R. Czesnówka, Czosnówka, wś rządowa w pow. lityńskim, par. Ułanów, u źródeł rz. Brodu, dopływu Sniwody; dusz męz. 249, ziemi włośc. 891 dzies. R. 1868 miała 71 dm. Dr. M. Czestków, ob. Częstków. Czestynia, przysiołek Krowicy. Czeszańce, folw. , pow. wiłkomierski, par. Siesiki, własność Maryi Gintowtt, gruntu 8 włók. Czeszenie, Zeschin, pow. kartuski, ob. Cieszenie. Czeszeńska Huta, huta szklana pod wsią Czeszno, pow. sycowski. Czeszewo, 1. gm. domin, blisko Warty, pow. wrzesiński; Cz. domin. z Budziłówkiem i Mikuszewem, 10525 morg. rozl. , posiadł. księcia SachsenMeiningen; 2. Cz, wieś, 71 dm. , 730 mk. , 119 ew, . 611 kat. , 190 anal. Kościół parafialny należy do dekanatu miłosławskiego; kościół filialny w Mikuszewie. Stac. poczt. , kol. żel. i gośc. w Miłosławiu o 7 kil. W XV i XVI wieku Cz. należało do Nowomiejskich, herbu Jastrzębiec i Przyjemskich; w XVII wieku do Zebrzydowskich, herbu Radwan; w XVIII w. do Zabłockich, od których nabył ten majątek Antoni książę Jabłonowski, ostatni kasztelan krakowski. Pod cmentarzem teraźniejszym odkopano cmentatarzysko pogańskie; znaleziono tam urny, różne ozdobne przedmioty brązowe, form prawie

Czerwony most

Czerwony

Czerwony potok

Czerwony staw

Czerwowska góra

Czeryków

Czeryn

Czerzec

Czerzniewo

Czesawa

Czeschonken

Czeska Wieś

Czeski staw

Czeskie góry

Czesławice

Czesławim

Czesławowo

Cześń

Cześniki

Czesnówka

Czestków

Czestynia

Czeszańce

Czeszenie

Czeszeńska

Czeszewo