rodzina niemiecka. W r. 1811 było mk. 820 w 113 domach; w r. 1837 było już 1, 175 mk. W kościele czempińskim katolickim, o którym wiadomości sięgają wieku XV, bo w tym czasie Andrzej z Bnina, biskup poznański, affiliował do niego kościół parafialny w Borówku, z dawniejszych pomników przechował się tylko nagrobek z kamienia piaskowego na cześć Ludwika Szołdrskiego, wojewody poznańskiego, zmarłego r. 1749; napis już zatarty. M. St. Czempisz, wś, pow. kaliski, gm. Ostrów kaliski, par. Wojków. W 1827 r. było tu 32 dm. , 253 mk. Czenczyce, wś, pow. piński, w 1 okr. poli cyjnym, gm. Stawek, własność Pusłowskiego, 64 mk. X. A. M. Czenczyce, węg; Csenczicz, Csontfalu, wieś w hr. spiskiem Węg. , 54 mk. Czengardlo niem. , ob. Cięgardło. Czeniewicze, okrąg wiejski w gm. Traby, pow. oszmiański, liczy w swym obrębie mko Surwieliszki, wsie Łyczkowce, Maciuki, Miedziki, Baranowicze, Zarzeczna, Batuki, Gonczary, Czeniewicze, Jackowszczyzna, Dziurany, Bobrzyki, Rzemieniki; zaśc. Baranowicze i Zarzecze F. O. Czenstkau niem. , ob. Częstkowo. Czenzel niem. , ob. Ścięciel. Czepanowce, węg. Csepanfalva, niemieckie Steffensdorf, wś w hr. spiskiem Węg. , pod Markuszowcami, kościół kat. filialny, 757 mk. Czepanowice, ob. Ciepłowice. Czepelówka, wś, pow. bracławski, gmina Łuka, par. Niemirów, wraz z wsią Łuką 365 dusz męz. , 815 dz. ziemi; należała do Potoc kich, dziś Rutkowskich; wraz z Łuką Czepelowską ma 542 dz. ziemi. R. 1868 miała 70 domów. Dr. M. Czepiec, wś, pow. jędrzejowski, gm. I par. Mstyczów. Czepiele, wś, pow. lityński, par. Ułanów, dusz męz. 113, ziemi włośc. 243 dz. , ziemi dwor. 330 dz. Należała do Edlerowej, dziś Jurkowskich. R. 1868 miała 35 dm. X. M. O. Czepiele, wś, pow. brodzki, wioseczka o ćwierć mili na płd. od Pieniak leżąca, grunt piaszczysty, od płd. i zach. otaczają tę wioskę ogromne lasy pieniackie, podhorzeckie i kołtowskie. Przestrzeń posiadłość dworska łąk i ogr. 207, past. 39, lasu 1, 196; pos. mn. roli or. 770, łąk i ogr. 119, past. 41, lasu 10 mórg austr. Ludność rz. kat. 3, gr. kat. 586, izrael. 27, razem 616. Należy do rz. kat. par. i urz. poczt. w Pieniakach, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dek. załozieckiego. Właściciel wiek. posiadłości Włodzimierz hr. Dzieduszycki. Czepielin, wś, pow. siedlecki, gm. i parafia Mordy. W 1827 r. było tu 34 dm. i 238 mk. , obecnie liczy 43 dm. , 323 mk. i 632 mórg obszaru. Czepieliszki, wś, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny; 2 dm. , 21 mk. Czepieliszki, wś rządowa nad rz. Orzwietą, pow. święciański, 3 okr. adm. , mk. kat. 43, dm. 3 1866 r. . Czepielunie, okrąg wiejski w gm. Koniawa, pow. lidzki, liczy w swym obrębie wsie Cybańce, Ryliszki, Ulbiny, Kijucie, Widziniańce, Pozgrynda, Komaruńce, Podbaraje, Borciele, Dejnowo, Widzipniańce; okolice Żagory, Dzieżyszki, Pozgrynda. Czepin, strumień w obr. Czyszek, w pow. lwowskim. Wytryska na wschodnich stokach wyżyny siechowskostarosielskiej, kilku odnogami; płynie głębokim wądołem w kierunku płc. wsch. popod Machnotą górą 359 m. , a zabrawszy z lew. brzegu wodę Siechowską, uchodzi w Czyszkach 260 m. do Czyszkowskiego potoku. Długość biegu 7 kil. Br. G. Czepin, niem. Pætschlauken, wś, pow. piłkaleński, st. p. Willuhnen. Czeple, wś, pow. wieliski, z zarządem gminy t. n. , dobra ks. A. Krapotkina, 4, 300 dz. rozl. Na jej gruntach jezioro t. n. Czepliczani, węg. Tapolcsan, wś w hr. szaryskiem Węg. , nad rz. Hernadem, piękne łą ki, łany, dobra glina garncarska, 340 miesz kańców. H. M. Czeplinken niem. , ob. Szczuplutki. Czepów, 1 Cz. górny, wś i folw. , pow. turecki, gm. Skotniki, par. Wieleniu, leży między Uniejowem i Dąbiem, przy szosie. Produkcya wysokiego gatunku torfu na potrzeby zakładów fabrycznych Czepowa średniego, za pomocą lokomobili i 40 robotników; kopalnia wapienia budulcowego i wapna. Jest tu kancellarya sądu gminnego. Dawniej posiadłość drobnej szlachty, od r. 1817 własność Pieczyńskich, łącznie z Czepowem dolnym. W r. 1827 było tu 13 dm. , 110 mk. Fol. Cz. Górny z kolonią Świerczyna Czepowska, wsią Cz. Górny i wsią Stanisławów, od Kalisza w. 70, od Turku w. 28, od Ostrów w. 35, od rzeki Warty w. 7. Rozl. wynosi m. 801, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 553, łąk m. 21, pastwisk m. 32, lasu m. 147, nieużytki i place m. 47; płodozmian 12polowy; bud. mur. 14, drew. 3. Wś Cz. Górny osad 11, gruntu m. 9; wś Stanisławów osad 9, gruntu m. 91. 2. Cz. średni, wś, pow. turecki, gnu. Skotniki, par. Wieleniu, leży między Cz. Górnym i Dolnym, razem z niemi własność Stan. Pieczyńskiego. Gorzelnia parowa na wielką skalę, takiż młyn o 4 gankach; do zakładów tych używany jest torf z Cz. Górnego. Służebności włościańskie uregulowane; pokłady torfu i kamienia budulcowego; dawniej posiadłość drobnej szlachty. W 1827 roku było tu 13 dm. , 126 mk. Fol Cz. Średni lit. ABC, z wsią Cz. Średni i Kalinówka, od Kalisza w. 69, od Turku w. 27, od Ostrów w. . 25, od rzeki Warty w. 7. Rozl wynosi m. 661, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 371, łąk m. 50, pastwisk m. 73, lasu m. 139, nieużytki i place m. 29; płodozmian 12polowy. Bud. mur. 11, drew. 6. Wieś Cz. Średni osad 11, gruntu m. 11; wieś Kalinówka osad 8, gruntu m. 12. 3. Cz. dolny, folw. , pow. turecki, gm. Skotniki, par. Uniejów; leży między Uniejowem i Dąbiem, blizko szosy. Znajduje się tu szkoła; gleba dobra żytnia, gospodarstwo starannej owczarnia poprawnej rasy; kosztem właściciela buduje się szosa. Urząd gminny w miejscu; włościan 60, posiadających po pół do 6 mórg. Dawniej cząstkowa szlachta, tak zwana horda uniejowska, z której pochodził tu urodzony, znany ze szkoły podchorążych jenerał Czarnomski. Części drobne około r. 1830 skupił Załuskowski; potomkowie dawnych właścicieli dziś chłopi. Obecnie Cz. dolny łącznie z Cz. górnym i średnim, jako też Skotnikami, Wilamowem i folwarkami stanowi jeden z większych i piękniejszych majątków w gubernii i należy do Stan. Pieczyńskiego. Dobra Cz. dolny składają się z folw. Cz. dolny i Jaszczurów t. Wolica z wsiami Cz. i Jaszczurów tudzież koloniami Grodzisko i Mściochów, od Kalisza w. 67, od Turku w. 28, od Dąbia w. 4. od Ostrów w 35, od rzeki Warty w. 4. Rozl. wynosi m. 574, a mianowicie folw. Cz. dolny grunta orne i ogrody m. 370, łąk m. 67, nieużytki i płace m. 20, razem m. 457; bud. mur. 5, drew. 7. Folwark Jaszczurów grunta orne i ogrody m. 40, łąk m. 10, pastwisk m. 3, nieużytki i place m. 3, razem m. 56; bud. drew. 4; płodozmian 12polowy. Wieś Cz. dolny, Jaszczurów, kolonia Grodzisko i Mściochów, w ogóle osad 78, gruntu m. 490. A. Pal. i W. S. Czeppanowitz niem. , ob. Ciepłowice. Czeppeln al. Warmhoff, ob. Ciepłe. Czeppelwitz niem. , ob. Ciepłowice. Czepurka, wś i folw. , pow. częstochowski, gm. i par. Potok Złoty. W 1827 r. było tu 24 dm. i 164 mk. Czepurnisziki, wieś rządowa, nad rz. Wojcianką, mk. kat. 77, dm. 8 1866 r. , pow, wileński, 5 okr. adm; od Wilna 23. Czeputka, wś, pow. włodawski, gm. Roma nów, par. Wisznice; odl od Włodawy 3 mile. W 1827 r. było tu 36 dm. , 274 mk. ; obecnie liczy 45 dm. , 306 mk. i 1, 040 mórg obszarn. Należy do dóbr Romanów, będących własno ścią Kraszewskich. Br. Ch. Czerawola albo Prusinowa Wólka, wieś w pow. ządzborskim. Czerbeny, ob. Tscherbeney niem. . Cierbienschin niem. , ob. Szczerbięcin. Czerbiszki, wieś, pow. władysławowski, gm. Swiatoszyn, par. Iłgowo. Ma 1 dm. , 10 mieszk. Czerbul, potok górski w obr. gm. Jasienia, w pow, kałuskim, wypływa w Beskidzie lesistym, zwanym tutaj Turawami, z dwóch strug, jednej wschodniej spływającej z pod Turawy 940 m. , z drugiej zachodniej z pod Wierchu Babskiego, obejmujący dział leśny Zawaratyków. Płynie na północ głębokim jarem; od wschodu górski Rozsocz oddziela go od p. Turawy, a od zachodu wznoszą się Łopata 894 m. , północna kończyna Babskiego wierchu, oddzielającego dolinę Babskiego p. ob. od doliny Czerbulskiej, dalej na płn. Czerbul i Zabereże. Po 7 kil. biegu uchodzi z pr. brzegu do Łomnicy w półn. części osady Jasienia. Doliną tego potoku wiedzie górska drożyna z Jasienia przez Turawy przełęczą 780 m. między czubałkami Turawą 940 i Tłoczyną 946 m. do Porohów w dol. Bystrzycy. Czerce, przysiołek Czerwonej Woli. Czerchaniówka, wieś, pow. kossowski. leży nad potokiem Wolicą, dopływem pobliskiego Czeremoszu, przy gościńcu rządowym idącym z Kossowa do Kutt, oddalona od Kossowa na południowy wschód o 3 4 mili, od Kutna północny zachód o 3 4 mili w górzystej i leśnej okolicy. Przestrzeń pos. wiek. roli ornej 1, łąk i ogr. 24, pastw. 837, lasu 278; pos. mn. roli ornej 241, łąk i ogr. 937, pastw. 78, lasu 37 m. Ludności gr. kat. 371, Izrael. 3 razem 374. Należy do gr. kat. parafii w Kossowie starym. Należy do dóbr kameralnych. B. R. Czerchawa, wieś, pow. Samborski; leży nad potokiem tegoż nazwiska Czerhawa, dopływem potoku Bystrzyca, na południe od miasta Sambora o 1 i pół mili, od Podburza o milę na północ, od wsi Czukiew o 3 4 mili na południo wy wschód. Przestrzeń pos. wiek. roli ornej 8, łąk I ogr. 5, pastw. 1, lasu 325; pos. wię ksza roli ornej 578, łąk i ogrodów 132, pa stwisk 319, lasu 198 m. Należy do rz. kat. par. w Czukwi, gr. kat. parafią ma w miejscu, która obejmuje także wieś Uhorce Zapłaiyńskie z 312 duszami gr. kat. obrządku; ta parafia należy do dekanatu Samborskiego. Ma szkołę filialną. Ludności rz. kat. 10, gr. kat. 524, izrael. 51; razem 585. B. R. Czerchawa, rzeka, powstaje z połączenia dwóch silnych strumieni Błażówki i Spryni w obrębie wsi Czerchawy w pow. Samborskim. Od połączenia się tych potoków Czerchawa płynie krętem łożyskiem w kierunku płn. wschodnim przez gm. Czerchawę, Sielec, Horodyszcze i Oziminę, gdzie z lewego brzegu wpada do Bystrzycy tyśmienickiej, Dolina, którą płynie Czerchawa, jest w obr. gm. Czerchawa dość rozwartą i otoczoną z obu stron wzgórzami, od półn. nagiemi dochodzącemi do 351 m. wysokości, a od połd. wsch. lesistemi,

Czempisz

Czempisz

Czenczyce

Czengardlo

Czeniewicze

Czenstkau

Czenzel

Czepanowce

Czepanowice

Czepelówka

Czepiec

Czepiele

Czepielin

Czepieliszki

Czepielunie

Czepin

Czeple

Czepliczani

Czeplinken

Czepów

Czeppanowitz

Czeppeln

Czeppelwitz

Czepurka

Czepurnisziki

Czeputka

Czerawola

Czerbeny

Cierbienschin

Czerbiszki

Czerbul

Czerce

Czerchaniówka

Czerchawa