księży. Łukasz Sapieha, uskuteczniając wolę swej żony, Zofii Kmicianki, w 1626 roku, d. 1 września wyznaczył plac na kościół i klasztór, ogród i grunta. Na tych gruntach klasztor ten obok wsi Koszówki założył słobodę Starosiele. Dobrodziejami tego klasztoru byli Niemirycze. Parafia dek. radomyskiego dziś dusz 409 została wydzieloną przez biskupa Załuskiego. Kościół potrzebuje reparacyi. Taż sama księga dekanalna kijowska taką nam jeszcze podaje wiadomość o szkółce parafialnej tutejszej Było zrazu w niej uczniów 4, potem 11, nareszcie 15. Wykład nauk zwyczajny, szkołom parafialnym przez rząd uniwersytetu przepisany. Uczono w niej gramatyki narodowej na 1 klassę, moralnej nauki, arytmetyki i katechizmu. Uczono też czytać po polsku i rossyjsku. Nauczycielem tej szkoły był Felicyan Rodowicz. Przyjęty do klasztoru 1819 r. Pensya jego złp. 200. Po śmierci Mikołajowej Chodkiewiczowej w 1816 r. dziedzicem Cz. został syn jej Aleksander hr. Chodkiewicz, jenerał brygady, senator kasztelan, uczony chemik i poeta. W 1832 klasztor dominikanów został skasowany. W 1838 r. d. 24 stycznia w Młynowie umarł hr. Aleksander Chodkiewicz, i po śmierci jego Cz. przeszedł w posiadanie syna jego Mieczysława, który ożeniony z Ludwiką hr. Olizarówną, zostawił dwóch synów Karola i Władysława i córkę Aleksandrę Karolinę za Stan. Kazimierzem hr. Kossakowskim. Obecnie Cz. jest w posiadaniu hr. Władysława Chodkiewicza. Cerkwi w miasteczku jest trzy. Z tych Ilińska, jak widać z akt konsystorskich radomyskich, była zbudowana w 1779 r. in loco combustae antiquae. Roskolnicy mieli tu swoją cerkiew na tak zwanej Spasowszczyźnie. W przeszłym wieku istniał przy niej i męski monaster. W 1852 r. cerkiew ta została skasowaną. Mnóstwo starożytnych mogił okrąża Czarnobyl. Lud nazywa je tatarskiemi. Istnieją tu jamy, czyli tak zwany tatarski kołodez, w którym, według podania, miały być pogrążone wielkie skarby przez Tatarów napadających na Czarnobyl. Uroczysko Strzyżów jest też bardzo starożytnem wspominają go kroniki pod r. 1127. Wioski następne należały do Czarnobyla Zalesie, Haponowicze, Janówka, Jampol, Czerewacz, Zapolje, Nowosiołki, Korohod, Roziczka, Żołnierzówka, Szumiłówka, Hlinka, Kopacze, Karpiłówka, Nahorce, Krasne, Semichody, Krywa hora, Zimowiszcze, Moszow, Uszowa. W Czarnobylu mieszkańców obojej płci prawosławnych 2160, roskolników 566, katolików 84, izraelitów 3683; domów włościańskich 320, roskolników 120, izraelitów 378. Środki egzystencyi, rybołóstwo i najem ma bajdaki, bo ziemia piaszczysta nie wyżywi rolnika, w samem tylko miasteczku po ogrodach sieją bardzo dużo cebuli, której zbywają do Kijowa do 2900 pud. W przystani wielki ruch handlowy. Rocznie ładują towarów przeszło za 150 tys. rs. Edward Kulikowski. Czarnocice, kolonia uwłaszczona, pow. nieszawski, gra. Bytoń, par. Witowo. Zalicza się do donacyi Starego Radziejowa, położona na początku jeziora Głuszyńskiego, z którego 14 mórg należy do Cz. Grunt piaszczysty, szkoła elementarna, 19 dm. , ludność po większej części składa się z niemców, 62 męż. , 68 kobiet. R. 1827 było 20 dm. , 121 mk. Czarnocin, 1. wś donacyjna, pow. łódzki, gm. i par. Czarnocin; leży przy drodze z Będkowa do Tuszyna. Posiadała kościół, który po spaleniu w 1809 r. dotąd nie został odbudowany. W 1827 r. było tu 67 dm, , 494 mk. Cz. należał do dóbr wolborskich, własności bisk. włocławskich. Par. Cz. dek. piotrkowskiego 2, 648 dusz liczy. Gmina Cz. należy do s. gm. ok. I w Tuszynie, st pocztowa w Rokicinach, od Łodzi odl. 28 w. Dobra Cz. poprzednio rządowe, w r. 1835 nadane jako majorat gen. Tiniofiejewowi, składają się z folwarków Cz. m. 457, Bieży woda m. 197, Szczukwin m. 216, Tuszynek m. 277, Rydzynki m. 97, Biskupia Wola m. 58, Wójtostwo Szczukwin m. 59, Wójtostwo Tuszynek m. 173; lasu m. 2, 792; Wiatrak Tuszynek; Młyn Abraham m. 24; Młyn Konka v. Kanka m. 65; Młyn Pyć m. 26; osada uprzywilejowana m. 24, osada Molenda m. 63; pastwiska wspólne m, 441, grunta duchowne m. 98; wieś Bieżywoda osad 16, grantu m. 317; wieś Wodzyn osad 10, gruntu m. 268; wieś Tuszynek osad 12, gruntu m. 253; wś Rydzynki osad 8, gruntu m. 329; wś Biskupia Wola osad 59, gruntu m. 1422; wś Tychów osad 41, gruntu m. 899; wś Szczukwin osad 64, gruntu m. 1, 123; wś Cz. osad 77, gruntu m. 1, 597. Obszar majoratu Czarnocin wynosił w ogóle około m. 10, 400 łącznie z gruntami włościańskiemi. 2. Cz. , wś i folw. , pow. pińczowski, gm. i par. Czarnocin, o 56 w. od Kielc, o 20 w. od Pińczowa, o 10 w. od Działoszyc, o 8 w. od Skalbmierza. Leży przy drodze z Działoszyc do Wiślicy; posiada kościół paraf, murowany i szkołę gminną. Akt erekcyi kościelnej 1808 roku spłonął. Wiadomo tylko, że r. 1440 Otto Piechowski uposażył był probostwo grantem. Na polach Cz. znajduje się wielka mogiła z czasów aryańskich. W r. 1827 było tu 37 dm. , 250 mk. , poczta w Skalbmierzu. Par. Cz. , dek. pińczowskiego, dawniej skalbmierskiego, liczy 1, 164 dusz. Gmina Cz. należy do s. gm. okr. VI w osadzie Skalbmierz. Folw. Cz. wynosi m. 455, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 372, łąk m. 33, pastwisk m. 3, nieużytki i place m. 47. Bud. mur. 4, drewn. 5; wś Cz. osad 38, gruntu m. 239. 3. Cz. , wś i fol, pow. radomski, gmina Radzanów, par. Bukowno. W 1827 r. było tu 14 dm. , 142 mk. , obecnie liczy 16 dm. , 175 mk. Fol. Cz. z wsią t. n. , od Radomia w. 27, od Przytyka w. 9, od rz. Pilicy w. 10. Nabyte w r. 1870 za rs. 16, 872. Rozl. wynosi m. 517, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 378, łąk m. 9, pastwisk m. 14, lasu m. 98, nieużytki i place m. 24; pło dozmian 14to i 6cio polowy. Bud. mur. 5, drew. 8; wiatrak i pokłady marglu. Wś Cz. osad 14, gruntu m. 435. 4. Cz. , wś i folw. , pow. jędrzejowski, gm. Mierzwin, par. Imiel no. 5. Cz. lub Czarnocina, wś włośc. , i folw. , pow. ciechanowski, gm. Regimin, par. Niedzbórz; przy wsi znajdują się kaplica, wiatrak i kuźnia; folw. i osada młyn. liczą 87 mk. , 10 dm. , z tych 4 murowane. Wsie włośc. Cz. , Cz. kontrowers i osada włośc. Cz. Smętne liczą 297 mk. , 47 osad, 37 dm. , powierzch. 511 mórg 317 mórg gruntu ornego. Dobra Cz. składają się z fol. Cz. z attynencyami Ochotnia i Pachtarnia, tudzież wsią Cz. ; od Płocka w. 56, od Ciechanowa w. 10, od Strzegowie w. 4; nabyte w r. 1868 za rs. 26, 100. Rozl. wynosi m. 1, 457, a mianowicie folw. Czarnocin grun ta orne i ogrody m. 427, łąk m. 85, pastwi ska m. 51, lasu m. 705, zarośli m. 60, wody m. 1, nieużytki i place m. 22, razem m. 1351. Bud. mur. 5, drewn. 6; attyneneya Ochotnia grunta orne i ogrody m. 53, nieużytki i place m. 1, razem m. 54; bud. drewn. 4; attyneneya Pachtarnia, grunta orne m. 23; łąk m. 15, pastwisk m. 6, nieużytki i place m. 8, razem m. 52, bud. drewn. 2; pokłady torfu i wa pienia kamiennego. 6. Cz. , wś i folw. , nad rz. Narew, pow. łomżyński, gm. Drozdowo, par. Piątnica. W 1827 r. było tu 45 dm. , 224 mk. Fol. Cz. od Łomży w. 2, od Czyżewa w. 42. Rozl. wynosi m. 128, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 109. łąk m. 7, pastwisk m. 6, wody m. 3, nieużytki i place m. 3. Bud. murów. 1, drew. 13; płodozmian 8po lowy. a. Pal. i Br. Ch. Czarnocin, niem. Czarnotschin, wś włośc. , w pow. kościerskim, na prawym brz, Wierzycy Ferse, małe pół mili od Skarszew, bardzo stara r. 1198 darował Cz. wraz z całą okolicą Skarszew i Starogardu ks. pomorski Grzymisław Joanitom; po nich p zejęli tę wieś Krzyżacy; za polskich czasów były to dobra starościńskie; r. 1590 posiadał ją Jerzy Barzyński, star. starogrodzki; za pruskich czasów została wydaną w wieczystą dzierżawę włościanom r. 1828. Obecnie zawiera 27 posiadłości, 10 chałupników, roli mórg 1061, mk. kat. 355, ew. 144, dm. mk. 50, par. i st. p. w Skarszewach, szkoła w poblizkich Czarnocińskich Piecach; odl. od Kościerzyny wynosi 4 3 4 mili. Czarnocińskie piece, niem. Lindenhof lub CzarnotschinOfen, wś, w sąsiedztwie Czarno cina nad Wierzycą, wydana w wieczystą dzie rżawę r. 1831, ma roli 842 mórg, mk. kat. 31, ew. 20, szkoła kat. w miejscu, dm. mk. 7, par. Skarszewy. Kś. F. Czarnocinko lub Czarnocinek, wś włośc. , i fol, pow. ciechanowski, gm. Regimin, par. Niedzbórz, liczy 175 mk. , 28 dm. Pol. Cz. z przyległością na Łebkach, tudzież z wsią Cz. , od Płocka w. 56, od Ciechanowa w. 12, od rz. Wkry w. 7. Nabyte w r. 1876 za rs. 16, 000, zostają od lat 400 w posiadaniu rodziny Radzickich. Rozl. wynosi m. 585, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 296, łąk m. 67, lasu m. 206, nieużytki i place m. 17. Bud. drewn. 8, pokłady marglu i torfu; wś Cz. osad 38, gruntu m. 144. A. Pal. Czarnocino, ob. Czarnocin. Czarnockie Budy, ob. Budy. Czarnoglina, wś, pow. opatowski, gm. Ru da Kościelna, par. Ćmielów. Liczy 9 dm. , 76 mk. i 129 mórg ziemi włośc. Br. Ch. Czarnogłów, wś i folw. , pow. węgrowski, gm. Cz. , st. pocz. Kałuszyn, par. Wiszniew. Mają 13 dm. , 196 mk. , a r. 1827 liczyły 20 dm. , 176 mk. Fol. Cz. z wsią Cz. i Duchnów, od Siedlec w. 45, od Węgrowa w. 21, od Ka łuszyna w. 9, od Mrozów w. 12. Rozl. wy nosi m. 781, a mianowicie grunta orne i ogro dy m. 557, łąk m. 37, pastwisk m. 4. lasu m. 81, zarośli m. 71, wód m. 4, nieużytki i place m. 27. Płodozmian 10polowy, bud. drewn. 14, młyn wodny z rybołóstwem i pokłady ru dy; wś. Cz. osad 13, gruntu m. 117; wś Du chnów osad 10, gruntu m. 314. Gm. Cz. po siada 1, 556 mk. ; rozległ. 5, 279 mórg obszaru; s. gm. ok. V w os. Grębkowie. W skład gm. wchodzą Czarnogłów, Czarnogłówska Wólka, Duchnów, Garczyn, Kamienna, Pokrzywnik, Turek, Wiśniew i Zimnowoda. W tej gminie są dwa młyny wodne, z tych 1 w Czamogłowie i szkoła początkowa. T. Ł. i A. Pal. Czarnogłowska Wólka, wś, pow. węgrowski, gm. Czarnogłów. Liczy 8 dm. , 21 mk. i 336 mórg obszaru. Czarnogóra, ob. Czarnohora. Czarnogóra, węg, Csarnagura, dwie wsie w hr. spiskiem Węg. , nad granicą galicyjską, w jednej 510 mk. , w drugiej 464. H. M. Czarnogródek, ob. Czarnohorodka. Czarnohora. Dział czarnohorski Karpat lesistych ciągnie się od przesmyku DelatynKörösmezö po źródła obu Czeremoszów, 9 mil długi i tyleż szeroki. C. właściwa, grzbiet 2 3 mii długi, od Howerli na zachodzie do PopaIwana na płd. wsch. Wielu turystów i uczonych zwiedziło już Czarnohorę; jednak wyniki badań tu podjętych są zbyt małe. Tak np. Kaz. Wł. Wójcicki, w ciągu podróży po Pokuciu i Czarnohorze przed rokiem 1840, Czarnocice Czarnocice Czarnocin Czarnocińskie Czarnocinko Czarnocino Czarnockie Czarnoglina Czarnogłów Czarnogłowska Czarnogóra Czarnogródek Czarnohora