mykiem bez nazwy, o 7 w. od Nasielska, o 14 od Płońska, o 14 od Modlina. Posiada kościół katolicki parafialny który ma na belce datę 1147 r. i szkołę początkową; liczy 380 mk. , 24 dm. ; 31 osad, powierzchni 434 morg. , w tej liczbie 358, morg. gr. orn. Do dóbr prywatnych C. należy gorzelnia, browar, wiatrak, kuźnia, karczma i młyn wodny, nad rzeczką Wkrą położony. . Bobra te liczą 144 mk. , 8 dm. Bobra 0. składają się z folw. C. i Gradowa, tudzież wsi C, Borkowo i Andzin. Rozl. wynosi m. 2601 a mianowicie folw. C. grunta i ogrody m. 856, łąk m. 30, past. m. 53, lasu m. 372, zarośli m. 277, wód m. 46, nieużytki i place nu 17. Płodozmian 7 i 9polowy. Budowli mur. 10, drew. 10. Folw. radowo grunta orne i ogrody m. 635, łąk m. 12, pastwiska m, 98, lasu m. 29, zarośli m. 77, wody m. 32, nieużytki i place m. 8, nadto w osadach młynarskich i karczemnych m. 59. Płodozmian 7 i 9polowy. Budowli mur. 1, drewn. 10. Wś Borkowo ma osad 28, gruntu m. 562, wś Andzin osad 22, gruntu m. 640. C. był siedzibą wygasłej w XVI w. rodziny Borutowskich, z których ostatni ma w kościele nagrobek marmurowy. Borkowo zwało się kiedyś Borutowo. Parafia C. dek. płońskiego liczy wiernych 2700. Nazwę C. przekręcają niekiedy w Ciechcin i Ciczyn. B. Chu. i A. Pal Cielaków, dobra i wieś w południowej części powiatu ihumeńskiego, w gminie pereszewskiej, w 3 okręgu sądowym, w 2 policyjnym stanie, w parafii katolickiej uździeńskiej, o wiorst 48 od Mińska, o 70 wiorst od Ihumenia. W pobliżu przechodzi trakt wojenno komunikacyjny z Ihumenia do miasteczka Uzdy i dalej, będący główną arteryą stosunków. Tędy w 1812 roku przeszły główne siły korpusu Davoust a, waląc drzewa w wązkich przeprawach lesistych, sypiąc groble, które dotychczas noszą nazwę francuskich, jak naprzykład pod Ciepleniem, Dudziczami i w dalszym kierunku tego traktu. Cielaków, przechodząc przez ręce różnych właścicieli, od roku 1857 jest własnością zamożnej rodziny Hartingów. Bobra te dziś posiadają około 4, 328 m. ziemi, ale lasy, przemagając, stanowią prawdziwe bogactwo majątku; jakoż Cielaków słynie z wyrobu produktów smołowych; tą fabrykacyą trudnią się żydzi. Ziemia tu jest szara, lekka, kamienista, jednak dość urodzajna, gdyż znaczne sianożęci nad rzeką Jałówką dostarczają siły nawozowej. Gospodarstwo w Cielakowie w ogóle zasobne i porządne, lasy dobrze strzeżone; dobra te należą do wyjątkowych pod względem ekonomicznym; kieruje niemi zdolna i pracowita ręka. Na territorium C, tuż przy wielkim trakcie, leży starożytna osada Mikołką zwana, z cerkiewką pod wezwaniem św. Mikołaja, do którego to miejsca lud okoliczny, w obrębie nawet mil kilkunastu, licznie się zgromadza dwa razy do roku w dni tego patrona, t. j. 9 maja i 6 grudnia, przywiązując doń wielkie znaczenie religijne, i odprawia huczne biesiady, dochodzące nieraz aż do wyuzdania. W wigilią tych festynów massy ludu zbierają się o wiorstę przed Mikołką w lesie, na gościńcu, w uroczysku zwanem Biercy; tam przez noc całą palą ognie, śpiewają pieśni odwieczne i bajramują aż do białego dnia, poczem tłum przenosi się do osady, składa dary w kapliczce i dalej przedłuża obrzędy zapamiętałej hulanki. Niema wątpliwości, iż w tern wszystkiem kryją się powody przedwiekowe z czasów pogańskich, gdyż obok cerkiewki wznosi się wspaniale dąb kolosalny, zapewne dobrze pamiętający epokę KreweKrewejtów litewskich. Tak olbrzymiego drzewa trudno znaleść teraz w kraju; ma ono w obwodzie 16 arszynów. Chociaż niszczono te pomniki przy zaprowadzaniu chrzesciaństwa, atoli w miejscach odległych, lesistych, pozostały one, i później stawiano tam chrześciańskiego kultu kapliczki, albo też były te dęby punktami granicznemi, jak świadczy Narbutt, więc i szanowane przez prawo. Że dąb w Mikołce ocalały, rówieśnik bodaj Baublisa, jest świętym dębem, świadczy nietylko tradycyjne zbiorowisko ludu do tego miejsca lecz nadto i figura Chrystusa, którą aż do dziś dnia śród konarów widzieć można było. Wyobrażenie dawnego bóstwa zastąpiono późniejszem, a symbol świętości przechował w ludzie cześć dla tego starego olbrzyma flory litewskiej. Dąb w Mikołce i sama miejscowość zasługują na pilną uwagę archeologów. Ścisłe poszukiwania możeby tu odkryły jakie pamiątki, objaśniające lepiej przeszłość tego miejsca. Zaznaczamy, że według legendy ludowej ma tu być zakopany przez Francuzów. wielki skarb w złocie, lecz nikt się nie ważył kopać przez bojaźń zapowiedzianej śmierci. Al. Jel. Cielądz, wieś, pow. rawski, gm. Regnów, par. Cielądz, o 49 w. od Piotrkowa, o 10 w. od rz. Pilicy. Leży przy drodze bitej z Rawy do Nowego Miasta, Posiada kościół par. , podobno 1482 erygowany. R. 1856 dziedzic Wolf wystawił nowy. W 1827 r. było tu 26 dm. i 233 mk. , obecnie 50 dm. , ludność zamożna. Par. C. dek. rawskiego liczy 1829 parafian. Bobra C. składają się z folw. C, Niemgławy, Sanogoszcz i osady młynarskiej Sutek, tudzież wsi Gułki, Niemgławy i Sanogoszcz. Rozległość wynosi m. 2750 a mianowicie folw. C. grunta orne i ogr. m. 893, łąk m. 187, pastwisk m. 113, lasu m. 667, nieużytki i place m. 35, osada karczemna m. 2 razem m. 1898. Budowli murowanych 15, drewnianych 1. Folwark Niemgławy grunta orne i ogrody m, 297, łąk m. 44, pastwisk m. 10, zarośli m. 60, nieużytki i place m. 6 razem m. 417. Budowli murowanych 2, drewnianych 2. Folw. Sanogoszoz grunta orne i ogrody m. 365, łąk m. 2, pastwisk m. 26, nieużytki i place m. 10 razem m. 405, Budowli murowanych 4, drewnianych 5. Podozmian na folwarkach 13 i 6polowy. Osada młynarska Sutek m. 30. Obfite pokłady torfu. gorzelnia, młyn amerykański i stawy zarybione. Gospodarstwo wzorowe, inwentarz żywy piękny, zwłaszcza owce. Przepływa przez terrytoryum rzeczka Rylską zwana. Wieś C. osad 25, gruntu m. 455; wieś Gułki osad 15, gruntu m. 343; wieś Niemgławy osad 8, gruntu m. 19; wieś Sanogoszoz osad 16, gruntu m. 274. Cieląż, Cielęż, wieś, pow. sokalski, na le wym brzegu Bugu, o pół mili na północ od So kala, na ziemi napływowej tak urodzajnej, że z nią ani podolska ani z dołów złoczowskich nie mogą iść w porównanie; jest to prawdziwy Egipt galicyjski, namuł przed laty przez Bug naniesiony. Przestrzeń posiadłości większej; roli ornej 338, łąk i ogr. 52, pastw. 6, lasu 109; posiadłość mniejsza roli ornej 987, łąk i ogrodów 190, pastw. 160 m. Ludności rz. kat. 65, gr. kat. 552, izrael. 48 razem 665. Należy do rz. kat. par. w Sokalu, gr. kat. par. w Ulwówku. W tej wsi jest szkoła filialna 1klasowa. B. R. . Cielc, romantyczna skalista miejscowość nad brzegiem Sprewji pod Budyszynem, na polach wsi Hownjawa Oehna położona. Podług podań, ztąd strącono bożyszne pogan słowiańskich, w chwili upadku dawnej wiary. Lud mówi że złoty ćielc spoczywa głęboko w toniach rzeki, u podnóża skały, a miejscowość nazywa pola cielca, u cielca. Obszerniej patrz Prziboh Flinc przez K. A. Jencza w Czasopiśmie Maticy serbskiej za r. 1869. A. 7. Parczewski. Cielce, wś, pow, turecki, gm. Grzybki, par. Góra, Posiada cukrownię wyrabiającą mączkę cukrową. Produkcya roczna od 58, 000 rs. do 64, 000 rs. ; zatrudnia przecięciowo 80 robotników. Leży o 28 w. od Turku, o 10 w. od m. Warty, W 1827 r. było tu 23 dm. , 215 mk. Dóbr C, rozległość wynosi m. 929, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 579, łąk m. 21, pastwisk m. 25, lasu m. 216, wody m. 5, zarośli m. 42, nieużytki i place m, 40; płodozmian 16polowy; budow. mur. 28, drew. 20; wś C. osad 61, gruntu m. 208. A. Pal. Cielcz, 1. wś, pow. pleszewski; 80 dm. , 542 mk. ; 7 ew. , 335 kat. ; 223 analf, 2. C. folwark, pow, pleszewski; 7 dm. , 115 mk. ; 3 ew. , 112 kat. ; 57 analf. Stec. poczt. Meszków o 4 kil; stac. kol. żel. Jarocin o 7 kil. M. St Ciele, pustkowie, pow. wieluński gm Kamionka, par. Dzietrzniki, o 2 mile od Wielunia, u początku smutnej kilkomilowej okolicy wydm piasku i kamienistego pogórza, na rozgraniczu powiatów wieluńskiego i częstochowskiego, niedaleko ujścia strugi Gręby do Warty. W pobliżu karczma Syberya. Zanim zbudo wano szosę na Rudniki, tędy szedł główny gościniec, a mianowicie tez na Załęcze coroczna droga pątników z, Wielkopolski do Często chowy. W. .. r. Ciele, wś, pow. bydgoski; 42 dm. , 280 mk. ; 276 ew. , 4 kat. ,; 60 analf. Stac. poczt. i kol żel. Bydgoszcz o 10 ML M. St. Cielec, niem Czeiletz, folw. , pow. lubliniecki, należy do wsi Boronów. F. S. Cielechowizna, os. , pow. nowomiński, gm. i par. Mińsk. Cielemęcz, Cielemęc, wś, pow. siedlecki, gm. Czuryły, par. Zbuczyn. W 1827 r. było tu 26 dm. , 164 mk. ; obecnie liczy 27 dm. , 228 mk. Dawny fol. C. obecnie nie istnieje skutkiem rozkolonizowania, a mianowicie dobra C. posiadają 42 częściowych właścicieli, z gruntem. w ogóle morg. 284; przyległość Choja 31 wła ścicieli, gruntu m. 190; przyległość Tarcze. 84 właścicieli, gruntu m. 84; przyległość Radzików 1 właściciel, gruntu m. 28; wś Cielemęc osad 15, gruntu m. 66. A. . Pal. Cieleśnica, wś i fol. , pow. konstantynowski, gm. Rokitno, par. Janów, odleg. o 1 milę od Ja nowa. Posiada szkołę początkową, gorzelnię, browar. W 1827 r. było tu 38 dm. i 301 mk. ; obecnie liczy 63 dm. , 528 mk. i 3, 354 morg. obszaru, w tern dworskich 2, 132 morg. Dobra C. mają obszaru 5. 355 morg. i należą do Maryi Rosenwerth C. od 1630 do 1810 r. należała do Radziwiłłów, stanowiąc część dóbr bialskich. Od Dominika Radziwiłła nabył C. Andrzej Serwiński, który rozumną i wytrwałą pracą opu szczoną wieś przekształcił i podniósł pod każ dym względem. Zbudował piękny pałacyk, założył ogród, browar, gorzelnię, olejarnię, młyny, cegielnię, zaprowadził wyborowy inwen tarz i zamyślał o hodowli jedwabników, dla których urządził obszerną plantacją morw. W miejscowem archiwum znajdują się ciekawe dokumenta do dziejów C. od XVI w. Tyg. Illustr. z 1878 r. N. 108. Dobra C. składają się z fol. C, nomenklatury Salusin i fol. Serwin, z attynencyami we wsiach Błonie i C. tudzież wsiami C. i Błonie. Fol. Cieleśnica ma gruntu orn. i ogr. m. 927, łąk m. 342, pastwiska m. 3, łasym. 608; nieużytki i place m. 27, razem m. 1927; budowli mur. 13, drewn. 29. Fol. i nomenklatura Salusin grunta orne i ogrody m. 641, łąk m. 20, lasu m. 168, nieużytki i place m. 15, razem m. 843; bud. mur. 1, drewn. 5. Fol. Serwin grunta orne i ogrody m. 150, łąk m. 26, lasu m. 718, nieużytki i pla ce m. 9, razem m. 903; bud. drewn. 3; w attynencyach dwóch m. 29; wś Cieleśnica osad 48, gruntu m. 1, 305; wś Błonie osad 54, gruntu m, 1356. Rz. ,A. Pal. Cielaków Cielaków Cielądz Cieląż Cielc Cielce Cielcz Ciele Cielec Cielechowizna Cielemęcz Cieleśnica