przy fabrykach budowlanych, jako najemnicy i przy kolei żelaznej, zwłaszcza po Węgrzech; to znowu trudnią się furmanką, lub też wre szcie handlują jajami. Chochołów leży o 241 kil od N. Targu, przy drodze powiatowej, po czta w Czarnym Dunajcu 9 kil. . Gruntów ornych 2027 m. , w glebie ubogiej, oraz łąk ogrodów i pastwisk na halach, lasów żadnych. Domów 181. własność gminy. Lud czystej krwi górale tatrzańscy, silnej i pięknej budo wy ciała, mający wszystkie zalety i ujemne strony swej rasy religijni, trzeźwi, pracowici, przemyślni i oszczędni, ale też i bardzo prze biegli i nieco wolnych obyczajów. Ubierają się w sukno własnego wyrobu brunatna gunia, niedosięgająca kolan, białe spięte spo dnie ściągnięte paskiem, sznurowane kyrpcie lub węgierskie buty na nogach, maleńki okrą gły kapelusz, koszula po pas spięta pod szyją mosiężną klamrą i toporek w ręku, oto ubiór górala z Chochołową. Ch. zasłynął w r. 1846. Żyje do dziś dnia kilku przywódzców, co siedzieli po twierdzach w więzieniu za krajową sprawę. Tutejszy proboszcz ksiądz Józef Kmietowicz i organista Jan Andrusikiewicz okryli sławą to zakącie podtatrzańskie. Były to postacie mogące służyć drugim za przykład do życia. Pracowali oni spoinie nad oświatą ludu w duchu narodowym i umieli po zyskać zaufanie i miłość swoich parafian. Ze Spilbergu uwolniła ich dopiero amnestya r. 1848. Ob. Wład. Czaplicki Pamiętnik; Wal. Eliasz, Illustr. Przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic. Poznań, 1870. Wal. Eliasz, Chochołów w Wieńcu t. II, Warszawa J872. Moriz Freihh. v. Sala, Geschichte des Aufstandes vom Jahre 1846. Wien, 1867. Dr. Aloizy Alth w Pamiętniku towarzystwa tatrzańskie go 1879 opisał wycieczkę do doliny chocho łowskiej w lipcu 1878 r. 2. Ch. , przysiołek Hulczy. M. Ż. S. , M. D. i Br. G. Chochołowski potok, potok tatrzański, w obr gm. Witowa, na Podhalu nowotarskiem. jeden z trzech potoków, tworzących Czarny Dunajec. Wypływa z pod skalistych, północnowschodnich stoków Wołowca 2066. 5 m. Kolbenheyer, 2065. 27 Korzistka, 2065 m. specyalna mapa mon. austr. węg. szt. gen. w Wiedniu, wzbijającego się w samym głównym grzbiecie Tatr, a. tworzącego p łudniowoza chodni narożnik Tatr nowotarskich, liptowskich i orawskich. Stąd płynie w kier. płn. wsch. doliną chochołowską, aż do przyjęcia z pr. brz. wód potoku Jarzębczego, nastającego z pod północnych stoków szczytu Jarzębczego, co następuje nieco powyżej szałasu chochołowskiego. Tym sposobem połączony potok Chochołowski płynie na północ, a odbijając się od południowych stóp Bobrowca ob. , tuż przy polanie chochołowskiej zwraca się na półnwschód. Kierunek ten zachowuje aż do połączenia się z potokiem Starorobociańskim 1035 m. . Ten płynąc z południa na północ ze stoków szczytu StarejRoboty ob. , nadaje więc ten kierunek potokowi Chochołowskiemu, który go zachowuje aż do ujścia doń zlew. brz. potoku nastającego z pod północnych stoków góry Krytej. Tutaj zwraca się znowu na północny wschód, płynąc już w tym kierunku aż do połączenia się z potokami Lejowym i Kościeliskim na polanie Rostokami zwanej. Poniżej polany Chochołowskiej wpada do p. Ch. od południa potok Trzydniowiański, nastający z pod północnych stoków Trzydniówki 1760 m. Spec. mapa mon. austr. węg. gen. sztabu w Wiedniu. Na samej zaś polanie Chochołowskiej od zach. wpada do pot. Ch. potok nastający z pod przełęczy między Bobrowcem a Kończystym wierchem, tworzącej przejście 1355 spec. mapa z dol. Chochołowskiej do dol. Bobrowca. Potok ten według dr. E. Janoty Przewodnik w wycieczkach na Babią górę, do Tatr i Pienin. Kraków 1860, s. 26 zowie się pot. Chochołowskim. Kamienic tu wypada za Drem Janotą, że w ogóle niekiedy dosyć trudno dowiedzieć się dokładnie nazw w Tatrach. Niezbitym dowodem tej niepewności jest właśnie niezgoda co do nomenklatur tych tu potoków, podanych przez L. Zejsznera Podhale i północna pochyłość Tatrów czyli Tatry polskie w Bibl. War. z r. 1849, E. Janotę, na specyalnej mapie mon. austr. gen. sztabu w Wiedniu, na mapie Galicyi Kummersberga Sek. 35, na mapie Tatr wydanej przez prof. Kolbenheyera z polecenia węg. tow. karpackiego Karte der hohen Tatra mit den naechsten Voralpen 1 100. 000, jakoteż na sekcyi H2 specyalnej mapy Węgier, wydanej w instytucie geograficznym wojskowym wiedeńskim 1870, Aug. ; 1 144. 000, jakoteż na mapach komitatów orawskiego i liptowskiego, wydanych w tymże instytucie, 1871; 1 144. 000. Otóż Zejszner uważa za dolinę chochołowską tę dolinę, która od pot. Ch. ciągnie się wprost na południe aż do stóp Wołowca; Janota zaś nazywa p. Ch. ów mały potok, nastający od przełęczy bobrowieckiej, a główny potok, do którego ten uchodzi, aż do połączenia się jego z p. Starorobociańskim, zowie Jarzębczą. Tak też czytamy na mapie Galicyi Kummersberga sekc. 35, jakoteż na spec. mapie Mon. Austr. Z. 9, Col. XXI. , gdzie mylnie Jarzębica napisano. Według Zejsznera zaś Jarzębczą jest tylko potok łączący się z potokiem Chochołowskim, powyżej polany Chochołowskiej. Zdanie Zejsznera zgadza się z rzeczywistością. Górale nasi tak zowią te potoki i doliny nad nimi rozpościerające się. Z tego też powodu tego uporządkowania rzeczy trzymałem się tutaj; o ozem także przekonałem się naocznie podczas pobytu mego w Tatrach w r. 1871; wreszcie za tem też przemawia dr. A. Alth. w swojej cennej rozprawie, , Wycieczka do doliny Chochołowskiej w lipcu w r. 1878. Pamiętnik tow. tatrz. T. IV 1879. 139 149. Główny więc potok ciągnie się od Wołowca aż do połączenia się z p. Kościeliskim i zowie się p. Chochołowskim. Potoki zaś Jarzębczą, Trzydniowiański i Starorobociański a wreszcie i Lejowy są jego prawymi dopływami. Od połączenia się potoku Ch. i Kościeliskiego nastaje potok zwany Czarnym Dunajcem ob. . Br. E. Janota w swoim Przewodnika w wycieczkach na Babią Górę, do Tatr i Pienin, str. 24 i 25 nadaje, idąc ze mapami katastralnymi tych okolic, potokowi powstałemu z połączenia Jarzębczego i Starorobociańskiego, nazwę Czarnego Dunajca ob. artytuł Czarny Dunajec. Tę też nazwę znajdujemy na nowej specyalnej mapie mon. austr. węg. Ż. 8. Col. XXI i XXII. Na specyalnej zaś mapie Węgier sekcya H2, i mapach komitatów liptowskiego i orawskiego, wydanych w instytucie geogr. wojskowym w Wiedniu, dolina tego potoku Ch. nosi nazwę, doliny Suchej, a sam potok nazwę Siwy, aż do polany Roztok. Nazwę zaś Siwa znachodzimy także na mapie Tatr Kolbenheyera. Na fot. mapie Tatr zamiast Jarzębcza p. , czytamy Jasomca p. Z tej nazwy wytworzyła się nazwa Jasenica, którą czytamy na spec. mapie mon. austr. węg. Z. 9. Col. XXI. Ani Jasomcy ani Jasenicy nie ma. Ma być Jarzębcza. Wzdłuż potoku Ch. rozciąga się dolina Chochołowska. Długość Ch. 11. 6 kil. Br. G. Chochoniów, wieś, pow. rohatyński, leży nad potoczkiem, który o 1 4 mili od tej wsi na zachód wpada do potoku Bybełka, dopływu Dniestru, w górach brzeżańskich; oddaloną jest od Rohatyna o 4 mile w połud. wsch. kierunku, od Bursztyna o 2 i pół mili na wschód, od Bołszowca o 1 1 4 mili na półn. wschód, od Kąkolnik o 3 4 na północ. wschód. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 76, łąk i ogr. 19, past. 43, lasu 153; pos. mniej. roli orn. 1110, łąk i ogr. 206, past. 73 morg. Ludność rzym. kat. 125, gr. kat. 560, izrael. 22 razem 707. Należy do rzym. kat. paraf. w Kąkolnikach, gr. kat. par. w Dydiatyczach. Należy do dóbr stołowych rzym. kat. arcybiskupstwa lwowskiego. B. R. Chochoniowski, strumyk, w obr. gm Chochoniowa, w pow. rohatyóskim, wytryska w płd. wsch. jej części, płynie łąkami między wzgórzystemi, dolinką niezbyt szeroką, nad którą od płn. wznosi się Średni garb 362 m. , w kier. płn. zach. i wpada do Bybełki z lew. brz. po 3 kil. biegu. Br. G. Chochorowice, wś, pow. sądecki, o 7 kil. od N. Sącza, w par. rzym. kat. Podegrodzie; mk. 130 kat, , ma obszaru gm. 413 m. , należy do dóbr starosądeckich, własność konwentu św. Kunegundy panien klarysek. Chochutwa, Chochotwa, Chuchutwa, wś, pow. kaniowski, należy do Bohusławia, położona jest po prawej stronie rz. Rosi, przy ujściu stru mienia Repjach do Rosi. Ma cerkiew prawosł. , fabrykę cukru, liczy mieszkańców prawosł. 940 i katol. 26; o parę wiorst od Chochutwy jest przysiółek Iwka, biorący swą nazwę od drzew iwowych, po większej części tu rosną cych; liczy ludności prawosł. ob. pł. 310. Obie te wioski mają ziemi wykopowej 624 dz. Ch. leży o 3 w. od Bohusławia, o 55 w. od Kanio wa. Cukrownia, założona 1859 r. , wyrabiała rocznie około 44000 pud. mączki cukrowej ale w ostatnich czasach spaliła się. Ch. należała dawniej do hr. Branickiego, obecnie do Udzia łów. Zarząd gminny i policyjny w m. Bo husławia ob. . EL Przed. Chocianowice wś i karczma, pow. łaski, gm. Widzew, par. Pabianice. W 1827 r. było tu 33 dm, i 234 mk. , obecnie liczy wraz z os. Chocianowiska 60 dm. i 480 mk, ; ziemi włośc. 1145 morg. Należy do dóbr Widzew. Chocicza, 1. wieś, pow. wrzesiński, 2 dm. , 121 mk. , wszyscy kat. , 3 analf. Stac. poczt. Września. 2. Ch. , domin. , pow. wrzesiński, 1699 morg. rozl. , 10 dm. , 118 mk. , 26 ew. , 92 kat. , 61 analf. Własność Szeliskiego. 3. Ch. , niem. Falkstaett, wieś, pow. pleszewski, 5 dm. , 32 mk. , wszyscy kat. , 8 analf. Stac. poczt. i kolei żel. w miejscu. Ta ostatnia na linii PoznańJarocin, ostatnia od Jarocina, o 15. 8 kil. od Jarocina. 4. Ch. , domin. , pow. pleszewski, 12 dm. , 197 mk. , 29 ew. , 168 kat. , 68 analf. , 4641 m. rozl. Niegdyś własność Sadowskich. 5. Ch. , domin. , pow. średzki, 7 dm. , 1457 morg. rozl. , 119 mk. , wszyscy kat. , 53 analf. Stac. poczt. i kol. żel. Miło sław o 7 kil. M. St. Chociczka, domin. , pow. wrzesiński, 1164 morg. rozl. , 11 dm. , 149 mk. , 6 ew. , 143 kat. , 47 analf. Stac. poczt. i kol. żel. Września o 3 kil. M. St. Chociebądz, ob. Kocobędz. Chociebuż, właściwie po dolnołużycku Chosiebuz także Chosiobuz, po górnołużycku Khociebuz, niem. Cottbus, Kottbus, m. powiat. na Dolnych Łużycach, nad Sprewją, w okręgu regenoyi frankfurckiej. Okoliczny lud serbski zwykle nazywa je ogólnem tylko imieniem miasta, Mjesto; gdy zaś mówi o innych bliskich miasteczkach używa właściwego nazwiska. Istniało już w wiekach średnich. W połowie XV stulecia Reinhard, pan na Ch. , oddał się w opiekę kurfirsta brandenburskiego a ten wkrótce potem nabył na własność Ch. z okolicą. Odtąd wchodzi w skład Marchii brandenburskiej. Charakter miasta zupełnie niemiecki, lubo okolica jest serbską. Mieszkańców 24090, prze

Chochołowski potok

Chochołowski

Chochoniów

Chochoniowski

Chochorowice

Chochutwa

Chocianowice

Chocicza

Chociczka

Chociebądz

Chociebuż