szkokajwiami wpada do Szeszupy z prawego i brzegu. Br. Ch. Cesarka, Sesarka, rzeczka, lewy dopływ rz. Swiętej, wypływa z jeziora pod Malatami, wsią pow. wileńskiego, długa wiorst 50, na pewnej przestrzeni odgranicza ten ostatni powiat od wiłkomierskiego. Według p. J. B. , w Starożytnej Polsce zaszła omyłkami nazwa Cesarska, ani rzek ani miejscowości, wcale na Żmujdzi nie istnieje. Właściwą tylko jest forma litewska Sesarka. Cesarska Łaska, wś rządowa, pow. sieradzki, gmina Starostwo Szadek, niegdyś wś zarobna, należała do dóbr donacyjnych Szadkowice. Osad włośc. 19, rozl. 58 m. Por. Cardar. CesarskaSłoboda, wś, pow. czerkaski, nad rz. Dnieprem, o 9 w. od m. Czerkas. Mieszk. 2183, wyznania prawosławnego. Cerkiew parafialna, zbudowana w 1772 r. , jak świadczą wizyty czerkaskiego dekanatu za r. 1774; w tymże roku było tu 1000 mieszkańców. Na leżała dawniej do czerkaskiego starost. , obecnie do rządu. Ziemi piaszczystej 3491 dzies. Za rząd gminny w tejże wsi, policyjny w mieście Czerkasach. Kl. Przed. Cesarza Ferdynanda kolej północna w Galicyi i na Szląsku austryackim, z Wiednia do Krakowa właściwie rozciągająca się. ma główne stacye w Boguminie, Bielsku, Oświęcimiu, Trzebini, Krakowie. Z Trzebini idzie odnoga na Szczakowę do Mysłowic a ze Szczakowy do Granicy. Cesarza FranciszkaJózefa, droga żelazna, Kaiser FranzJoseph Bahn, w Austryi, systemat linij dróg żelaznych, z których najważniejsze WiedeńGrmünd Eger i GmündPraga. , Cesarzowej Elżbiety droga żelazna, Kaiserin ElisabethBahn, w Austryi droga z Wiednia na Linz, Wels do Simbachu, z Wiednia do Salzburga i parę odnóg mniejszych. Cesowie ob. Okowa. Ceteń, wś i folw. nad, Pilicą, pow. opoczyń ski, gm. i par. Studzianna, sąd gm. okr. II i stac. poczt. w osadzie Drzewica, odl. od Ra domia mil 8, od Opoczna mil 2, od osady Inowłódz wiorst 5. Rozl. ogólna m. 3300, z cze go do 55 osad włościańskich należy m. 836; re szta m. 2444, a mianowicie ziemi ornej m. 596, łąk m. 56, ogrodów m. 24, stawów m. 41, lasu w r. 1871 m. 983, zarośli m 600, nieużytków różnych m. 144, stanowi przestrzeń folwarków Ceteń i Werówka. Przy trzech stawach mły ny wodne, każdy o 4 gankach. W 1827 r. G. liczył 23 dm. i 134 mk. , obecnie ma 28 dm. , 207 mk. A. T. Cetki, wś i folw. , pow. rypiński, gm. Wąpielsk, par. i stac. poczt. Rypin, sąd gm. okr. II Strzygi, odl. od Rypina w. 7, od drogi bitej z Lipna do Lubicza w. 21, nad jez. Długie; do 11 włościan należy ziemi m. 22, do folwar ku m. 435, a mianowicie ornej m. 333, łąk i pastw. m. 76, lasu m. 3, ogrody, zabudow. i nieużytki zajmują m. 23; gleba urodzajna, mocne szczerki z warstwą dolną przepuszczal ną. Zabudowań murow. 5 i tyleż drewnianych, cegielnia. W 1827 r. było tu 6 dm. i 40 mk. , obecnie 11 dm. , 73 mk. A. T. Cetlino, wś i folw. , nad rz. Chorzewką, pow. płocki, gm. Lelice, par. Bonisław, sąd gm. okr. II i stac. poczt. w osadzie Bielsk; odl. od Pło cka w. 23, od Sierpca w. 14, od Bielska w. 8, od drogi bitej w. 2; należy do głównych dóbr Lelice. Do 26 włościan należy ziemi m. 205, przestrzeń folwarcz. m. 720, w tern ziemi ornej, przeważnie żytniej m. 342, łąk i pastw. m. 187, ogrodów m. 2, staw 1 m. , las brzozowy w roku 1877 m. 177, nieużytki m. 11. Za budowań folw. 7. W 1827 r. było tu 10 dm. i 118 mk. A. T. Cetnowo, niem. Cettnau, wś, pow. wejherowski, nad rz. Redą, przy trakcie gdańskowejherowskim i puckim, o ćwierć mili od dworca kolei żelazn. gdańskoszczecińskiej w Redzie; należała dawniej, przynajmniej w połowie, do dóbr stołowych biskupów kujawskopomorskich, jako darowizna księcia Mestwina z r. 1283 przedtem posiadał ją kapelan i kościół w Pucku. Obecnie jest C. królewską domeną, włók ma 21; kat. 32, ewang. 9, par. Strzelin; w pobliżu znajdują się wielkie pokłady marglu. Cetra, miejscowość historyczna, już zaginęła, Biskup Wołonczewski, podając tę nazwę między powiatami ks. żmujdzkiego za czasów księcia Witolda, wskazuje, że między innemi fundowanemi kościołami przez króla Jagiełłę i Witolda, fundowano także kościół w Cetrze, wnet i po zaprowadzeniu chrześciaństwa na Żmujdzi. Cettnau, ob. Cetnowo. Cetty, wś, pow. włocławski, gm. i par. Chodecz. W 1827 r. było tu 15 dm. , 129 mk. Cetula, 1. wś, pow. jaworowski, o 5, 7 kil. na półn. wsch. od Jaworowa, przy gościńcu rządowym idącym ze Lwowa na Jazów do Jaworowa. Przestrzeń pos. wiek. łąk i ogr. 11; pos. mn. roli orn. 493, łąk i ogr. 202, past. 69 m. Ludność rzym. kat. 4, gr. kat. 381, izrael, 18 razem 403. Należy do rzym. kat. parafii w Jaworowie, do gr. kat. par. w Jazowie nowym. Właściciel wiek. pos. Kazimierzhr. Lanckoroński. 2. C, wś, pow. jarosławski, o 14, 9 kil. od Jarosławia, w par. rz. kat. Radowa, z par. gr. kat. w miejscu. Cetynia, rzeka, bierze początek śród wzgórz na półn. od m. Sokołowa, w pow. t. n. , płynie w kierunku półn. wschod. koło wsi Kupientyn, Niewiadoma, Grodzisko, Sabnie, Kurowica, Paderewek, Seroczyn i pod Białobrzegami wpada do Bugu z lewego brzegu. Z początku płynie wązką doliną, śród wyniosłych wzgórz po za wsią Sabnie dolina się rozszerza a po za Seroczynem otwiera się nizina doliny Bugu. Całkowita długość wynosi około 28 w. B. Ch. Cewice, wś, pow. lęborski, ziemi pomorskiej. Cewków, Cywków, wś, pow. cieszanowski, par. rz. kat. Dziaków, par. gr. kat. w miejscu. Ma st. poczt. , szkołę 1klasową i fabrykę terpentyny. R, 1859 miała 1843 mk. , 4891 m. gruntu. Ceynowo. ob. Cejnowo. Cezarowitz niem. . Tak się nazywał w r. 1272 jeden folw. wsi Blankenau, w pow. wro cławskim, par. katol. Jaeschgüttel. Cezarówka, przysiołek Balina w pow. chrzanowskim, o 3 kil. od Chrzanowa. Mac. Cędro, młyn rządowy, pow. kielecki, gm. Dąbrowa, par. Kielce. Cędrowice, 1. wś, pow. grójecki, gm. Kąty, par. Sobików. W 1827 r. liczyły 11 dm. , 103 mk. 2. C, wś, pow. łęczycki, nad Bzurą, gm. Leśmierz, par. Solca wielka. W 1827 r. liczyły 23 dm. , 226 mk. ; obecnie mają 19 dm. , rozległości 1295 morg. Br. Ch. Cędrowina, wś, pow łomżyński, gm. i par. Miastkowo. Cędrowo, wś, pow. sierpecki, gm. Liszewo, par. Bożewo. Cądryzłotystok, wś szlach. i włośc, pow. kolneński, gm. Stawiski, par. Romany. R. 1827 r. było tu 25 dm. i 153 mk. Jestto gniazdo Cędrowskich, wspominane już pod 1496 r. Istniały jeszcze C. Kupiski. Cędry wielkie, niem. GrZünder, wś wło ściańska w pow. gdańskim, na gdańskiej żuła wie, śród bitego traktu z Pruszcza do Leczków, 3 mile od Gdańska, pół mili od Wisły. Pierw szy przywilej krzyżacki pochodzi z r. 1350 od mistrza w. Henryka Dusmera i zaraz potem z r. 1353 od Winryka von Kniprode podów czas znajdowało się włók wszystkich 60; ko ściół katolicki istniał już, ponieważ dla pro boszcza były przeznaczone 4 włóki. W czasie reformacyi przeszedł około r. 1530 w ręce inowierców, głównie z tej przyczyny, że prawo patronatu posiadał magistrat gdański. Kościół luterski istnieje dotąd; także jest we wsi szko ła, lekarz, apteka i poczta. Większych posia dłości włościańskich znajduje się 19 i 11 cha łupników; gruntu liczą przeszło 5598 morgów, katol. 282, ew. 407, domów mieszk. 49; par. dla katolików w Gemlicach, o pół mili odległych. C. małe leżą o mili na północ od Wielkich Cędrów, wś włosa, obejmuje 15 wło ścian i 9 chałupników, gleby najżyżniejszej 2692 morg. ; kat. 51, ew. 333; domów mieszk. 39, szkoła w miejscu. Kś. F. Chabalina, przysiołek Piasek. Chabdy, ob. Brzozowo. Chaberkowo, wieś, pow. olsztyński na Warmii. Chabielice, wś i folw. , pow. piotrkowski, gm. i par. Chabielice, od Piotrkowa odl, w. 43, od Radomska w. 29, od rz. Warty w. 22, sąd gm. okr. IV w kolonii Rogowiec, stac poczt. o 7 wiorst w Szczercowie. Posiada kościół par. drewniany; włościanie posiadają m. 2228, grunta pokościelne m. 43, do folwarku należy m. 1868, z tem ziemi ornej m. 480, łąk i past. m. 301, ogrody m. 6, pod zabudow. m. 6, staw m. 2, lasy w roku 1871 m. 690, zarośla w tymże roku m. 365, nieużytki ul 6, młyn wieczystodzierżawny m. 12. Gorzelnia w r. 1871. Zabudowań folw. murów. 6, drewnia nych 31. Grunta w 1 4 mocno szszczerkowe, ze spodem gliniastym, w 3 4 lekkie szczerki klasy III. W 1827 r. było tu 34 dm. , 249 mk. W 1597 r. dziedzice wsi wystawili tu kościół drewniany filialny do parafii w Puszczy Osińskiej. W 1649 r. otworzono tu odrębną pa rafią. W 1776 r. Konstancya z Jordanów Walewska wystawiła nowy kościół, dotąd stojący. Par. C. dek. piotrkowskiego 2857 dusz liczy. A. T. Chabierów, wś, pow. kaliski, gm. Staw, par. Góra; sąd gm. okr. IV Staw, stac. poczt. Warta, osad włościańsk. 36, ziemi m. 73, rozl. folwarczna m. 422, ziemia dobra, gospodarstwo poprawne; wieś ta już przed r. 1830 należała do Neugebaurów. W 1827 r. było tu 14 dm. i 114 mk. A. T. Chabkowce, ob. Habkowce. Chabne, ross. Chabno, Chabnoje, mko, pow. radomyski, nad Uszą, o mil 5 od Owrucza, o 120 w. od Radomyśla, o 150 od Kijowa, na krańcu północnozachodnim pow. radomyskiego i gubernii kijowskiej. W czasach dawnych mko to było położone w lesistej, puszczami przepełnionej kijowszczyźnie, ale dziś ta okolica znacznie jest przetrzebiona i ogołocona z lasów. Jednakże zapełniają jeszcze ją odnogi większych poleskich borów, tu i owdzie wkraczających. Myśliwy napotyka w nich jeszcze łosie i dziki. W ogóle miejscowość to nizka, błotnista, położenie płaskie. Mko samo jest dość porządne i schludne; domki jego, w rzęd zabudowane, osłonięte są wieńcem drzew owocowych. Dzieje tej mieściny są następupujące. Pod 1499 r. czytamy przywilej w. ks. litewskiego Aleksandra, dany Semenowi Połozowi, na dobra w pow. kijow, w Zawskiej włości na imię Chabnoje, z dziesięcią ludźmi, z przynależnościami do nich, na wieczność Rejestr ksiąg w. ks. lit. za Kazim. Jagiell. , Olbrachta i Aleks. . Owóż ten Semen Połoz, klucznik kijowski, dziedzic Chabnego i Innych dóbr, jako to Byszowa, Hostomla i Witaczowa, miał tylko jedne córkę Fennę, która pierwszym ślubem wyszła za kniazia Wodynickiego, któremu Cesarka Cesarka Cesarska Łaska Cesarska Cesarza Cesarzowej Cesowie Ceteń Cetki Cetlino Cetnowo Cetra Cettnau Cetty Cetula Cetynia Cewice Cewków Ceynowo Cezarowitz Cezarówka Cędro Cędrowice Cędrowina Cędrowo Cędry Chabalina Chabdy Chaberkowo Chabielice Chabierów Chabkowce Chabne