482 metrów. Czwarta murowana podnosi wo dę o 4 metry. W tej wysokości kanał płynie 830 metrów. Piąta murowana podnosi wodę o 4 metry; i tak płynie kanał dalej przez 1208, 6 metrów. Szósta murowana podnosi wodę o 4 metry; kanał w tej. wysokości idzie metrów 4494, 6. Siódma szluza drewniana podnosi wodę o 4 metry; kanał płynie dalej metrów 970, 6. Ósma szluza drewniana pod nosi wodę o 3, 4 Od tego punktu kanał wy wyższony jest blisko o 26 metrów nad po ziom Brdy a blisko 5 metrów nad poziom Noteci i w tern najwyższem wzniesieniu idzie 13, 220 metrów aż do szluzy następnej. Część ta kanału otrzymała nazwę długiego Tredlu lange Trödel, przechodzi pod wsią Gorzynem i przez małe jezioro Śleszyńskie. Dziewiąta szluza murowana zniża wodę o 3, 4 metry, i tak kanał dalej idzie metrów 1924. Dziesiąta szluza drewniana zniża wodę o 1, 7 metra t. j. do poziomu Noteci, z którą w tym punkcie kanał się łączy o 1, 880 metrów od miasta Nakła. M. Studniarski Bydlin, wś i folw. nad strugą płynącą z pod Domaniowie, pow. olkuski, gm. Wolbrom, par. Bydlin, od Wolbromia 1 mila, od Krakowa 5 mil. Posiada kościół par. murowany, erekcyi niewiadomej, ma fabrykę żelaza i fryszerkę dzia łającą siłą wody i wyrabiającą rocznie do 1000 centn. żelaza; robotników ośmiu. W 1875 r. wyrobiono tu żelaza kutego 3750 pudów. W r. 1827 r. było tu 72 dm. i 503 mk. ; obecnie 71 dm. , 583 mk. , w tern 32 izraelitów. Dobra B. składają się z folwarków Bydlin i Zawa dka; nomenklatur folw. Zagrabie, Młyńskie i Sośnica, wsi Bydlin i Załęże. Przestrzeń ogólna m. 2264, w tern folwarcznej ziemi m. 1462, z czego na folw. Bydlin i Zawadka łą cznie ziemi ornej m. 512, łąk m. 55, pastwisk m. 10, lasu w roku 1875 m. 855, nieużytków m, 30; gospodarstwo płodozmienne; część lasu, zwana Cięgle, około m. 300, składa się z buku, grabiny, jodły, dębu; reszta przeważnie sosnowa. Margiel, torf, wapno, glina, dobywa się celem wzmocnienia urodzajności pól fol warcz. Młyn wodny; trzy stawy zarybione; wsie Bydlin, rozl. m. 414, należy do 62, Załęże, m. 388, do 51 gospodarzy. Położenie górzyste, gleba ubo ga, zimna, miejscami do uprawy trudna. Są też na obszarze B. ruiny bardzo starożytnej świątyni, z wysoką wieżą, dominujące nad oko licą. Jej erekcya, zarówno jak dokumenta do tyczące dzisiejszego kościoła parafialnego mu siały zaginąć w jednym z licznych pożarów, któremi B. bywał nawiedzany. Par. B. dek olkuskiego 1160 dusz liczy. A. T. Bydłowa, wś, pow. stopnicki, gm. i par. Oleśnica. W 1827 r. było tu 22 dm. i 239 mieszk. Byhlegure, ob. Bjełagóra. Byhlen, ob. Bjelin. Byk, dawne nazwisko, źródłosłów nazw takich jak Bycz, Byczki, Byczyna, Byki, Bykowizna i t. p. Byk, karczma, pow. inowrocławski, ob. Rycerzewo. Byk, 1. także Bykul zwany, prawy dopływ Dniestru, przyjmuje od prawego brzegu Bykowiec z Kuniłą i Kabakiem a pominąwszy miasto Kiszyniew, przyjmuje rzeczkę Isznewiec. Od lewego zaś brzegu przyjmuje Pożarne. Byk wraz z dopływami odlewa 14 stawów. W. Pol. 2. B. , rzeczka, we wsi Iwankach, w pow. umańskim, przyjmuje rz. Mańkówkę, i razem obie w tymże powiecie wpadają do Tykicza uhorskiego. Byki, 1. wś, pow. piotrkowski, gm. Szydłów, par. Piotrków. Leży o 4 w. na półn. zach. od Piotrkowa. Znajdują tu się ruiny zamku czy też pałacu, który, według podania ludowego, wystawić miała królowa Bona a rzeczywiście wystawili dziedzice wsi Wężykowie w 1604 r. Ostatni nabywca Jeziorański wyrestaurował w części tę budowlę i uczynił mieszkalną. B. stanowią ulubione miejsce wycieczek dla mieszkańców Piotrkowa. W 1827 roku liczyły 22 domów i 236 mk. 2. B. , wś, pow. sochaczewski, gm. i par. Iłów. Liczyła w 1827 r. 14 dm. i 119 mk. 3. B. wś, pow. radomski, gm. i par. Stromiec. Liczy 21 dm. , 149 mk. , 350 morg. ziemi włość. Br. Ch. Byków, wś i dobra w pow. rzeżyckim, własność księżnej Heleny Radziwiłłowej, wraz z folwarkami Cimoty i Stary dwór 5776 dzies. obszaru mające, o wiorst 30 od pow. m. Rzeżycy i stacyi kolei żel. P. Warsz. tejże nazwy położone, w okolicy znacznego jeziora Łuban, którego część wielka do bykowskiego obrębu należy. Dobra te, niegdyś zwane Dyrwany, znajdowały się r. 1590 w posiadaniu Margarity Testius, córki ryskiego obywatela Beckera, następnie zaś dekretami kontumacyjnemi i komisyjnemi z lat 1593 i 1599 przysądzone zostały Suchodolskim, ówczesnym posiadaczom królewszczyzny Maryenhauskiej. Po wojnach szwedzkich Dyrwany przeszły we władanie Sapiehów i w ich dziedzictwie od 1671 1776 roku pozostawały, w którym to roku wielki kanclerz lit. Aleksander Sapieha oddał je pisarzowi wielkiego ks. lit. Ignacemu Łopacińskiemu, prawem darowowieczystem. Wkrótce potem, r. 1777 Judyta z Prozorów Łopacińska sprzedaje tę całą majętność Romerom. Józef Romer r. 1780 w obrębie Dyrwan zakłada nową wieś Byków, wznosi w niej obszerny dom mieszkalny murowany; przy nim takąż kaplicę, a w r. 1790 w tymże samym dworze eryguje kościół parafialny, który tylko do czasu miał pozostać drewnianym. Odtąd dawne Dyrwany stają się folwarkiem nowozałożonego Bykowa i miano Starego Dworu nosić poczynają. Wszakże po 44 leciech r. 1821 piękna ta majętność prawem kupna przechodzi do Benisławskich, którzy już w r. 1825 z legacyjnego zapisu Romerów wznoszą tu nowy kościół murowany, w ciągu następnych lat kilkudziesięciu kilkakrotnie z wielkiem stara niem prerabiany, a w połowie wieku bieżącego ozdabiają i rozszerzają znacznie tę swoją ulu bioną siedzibę. W r. 1879 Teofil Benisławski majętnością Bykowem i jego folwarkami wy posażył swą córkę księżnę Helenę Radziwiłło wą. Dobra Byków mają dostatek lasu i łąk, ziemię gliniastą urodzajną, odznaczającą się tern, że na niej nigdzie nie daje się znaleść kamieni. Te na użytek budowlany w zimie z dóbr sąsiednich bywają tu zwożone. Lud tutejszy czysto łotewski i katolicki. Parafia bykowska należy do dekanatu rzeżyckonad łubańskiego i liczy 2009 wiernych. Zarząd gminny w samym Bykowic, zarząd policyjny w Rzeżycy. Drogi komunikacyjne i handlowe prowadzą z Birż inflanckich przez Byków i Drycany do m. i stacyi kolei Rzeżycy, a przez Byków i Rykowo do miasteczek Wielony i Warklany w tymże powiecie poło żonych. Do granic Bykowa przytyka spławna Wiskuła, ustalająca wodną komunikacyą z Rygą. G. M. Byków, wieś, pow. wieliski, dobra rodziny Bykowskich. roli ornej 748, łąk lasu 1 morg. Lu554, izraelitów 52 Byków, 1. wieś, pow. przemyski, leży o 1 i pół mili na południowy wschód od Prze myśla, o 1 milę na północ od Hussakowa, o pół mili na południe od Szehyni, o 3 4 mili na południe od stacyi kolei żelaznej Medy ki. Przestrzeń posiadłości większej roli ornej 134, łąk i ogrodów 116, pastwisk 10, lasu 233; posiadłość mniejsza i ogr. 229, pastwisk 117 dności rz. kat. 6, gr. kat. razem 612. Należy do rz. kat. parafii w Hussakowie; gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należy wieś Pleszewice z 283 duszami gr. kat, obrządku. Parafia ta należy do deka natu mościckiego. 2. B. , wś, pow. Samborski, o 6 kil. od Łąki. Przestrzeń posiadłości większej roli ornej 3, łąk i ogrodów 1; po siadłość mniejsza roli ornej 1069, łąk i ogro dów 305, pastwisk 346 m. Ludności rz. kat. 4, gr. kat. 465, izraelitów 27 razem 496. Na leży do rzym. kat. parafii w Dublanach; grec. kat. parfią ma w miejscu, do której należą wsie Ortynice i Glinna z Toszowem; w Glinnie jest kaplica postawiona kosztem Daniła Urynków, wieśniaka z Glinny. Byków posia da szkołę filialną. B. R. Byków, ob. Krnow. Bykowa, niewielka wś, pow. skwirski, o 9 wiorst odległa od m. Chodorkowa, położona śród hrabskiego lasu. Mieszkańców 218 prawosławnyeh i 17 katolików. Należą do par. Jezior. Ziemi 834 dzies. należy do wielu właścicieli. Zarząd gminny we wsi Sobolówce, policyjny w m. Pawołoczy. . Kl. Przed. Bykowa, rzeka, dopływ Jury z prawej strony. Bykowce, wieś, pow. sanocki, o 6 kil. od Sanoka, w par. rzym. kat. Sanok, gr. katol. Olchowce. Bykowizna, wś, pow. nowomiński, gm. Glinianka, par. Mińsk. Bykowiec, młyn, pow. brzeziński, gmina i par. Bratoszewice. Bykowina, niem. Bikowine, wś i folw. , pow. bytomski, par. Kochlowice, z hutą cynkową Thurzo, niedaleko Huty Królewskiej. 0 Bykowiec, ob. Byk. Bykowlany, ob. Żwingie. Bykownia, karczma, pow. odolanowski, ob. Pogrzybów. Bykowo, wś, pow. dorokobuski, . gub. smoleńska, st. p. Bykowska wola, wś, pow. piotrkowski, gm. Szydłów, parafia Srocko. Bykul, ob. Byk. Byleco, wś w pow. jańsborskim w Prusiech Wschodnich. Bylewo, wś i folw. , pow. koniński, gm. Gosławice, par. Licheń. R. 1827 r. było tu 40 dm. i. 140 mk. Obecnie ma rozl. morg. 174, lud. 215. Obfite pokłady torfu, okolica lesista. Od Konina odl. 20 w. na gran. wś, pow. R. 1827 i Byliczki, Bylice, 1. wś, pow. ciechanowski, gm. Zalesie, par. Krasne. Leży przy dr. żel. nadwiśl. , o 4 w. od Gąsocina ku Nasielskowi, gub. płoc. i łomżyńskiej. 2. B. , pułtuski, gm. Gołębie, par. Klukowo. r. było tu 8 dm. i 60 mk. 3. B. dwie wsie, pow. kolski, gm. Czołowo, par. Borysławice. Na lewo ode drogi z Koła do Kłodawy. W 1827 r. B. miały 23 dm. i 313 mk. , Byliczki zaś 10 dm. i 70 mk. Br. Ch. Bylice, Bilice, pow. samborski, leży nad potokiem Błożewką, który prawie na polach tej wsi ma swe źródła; okolica od południa bagnista, od północy leśna; wieś ta oddaloną jest od Sambora o 2 i pół mili na północny za chód, o 2 mile na północny wschód od Starejsoli, o 1 i pół mili na wschód od Nowegomiasta. Przest. pos. wiek. roli ora. 611, łąk i ogr. 300, past. 21, lasu 667; pos. mniej. roli orn. 680, łąk i ogr. 265, past. 27 morg. Ludność rz. kat. 13, gr. kat. 1027, izrael. 149 razem 1189. Należy do rzym. kat. par. w Czyżkach; gr. kat. par ma w miejscu, dekanatu starosolskiego, dusz 1538. W Bylicach znajduje się szkoła filialna. Właściciel większej posiadłości, Lu dwik Skrzyński. B. R. Bylińsk, folw. , pow. wiłkomierski, par. uciańska, Łojbów własność. Bydlin Bydlin Bydłowa Byhlegure Byhlen Byk Byki Byków Bykowa Bykowce Bykowizna Bykowiec Bykowina Bykowlany Bykownia Bykowo Bykowska wola Bykul Byleco Bylewo Bylice Bylińsk