scach. Pozakładał on osady jako to Wilhor, Bohoryn, Hoszczę, Szpanów, stary Mylsk i in ne, a że miał kilkunastu synów, każdemu dał jedne wieś i ztąd powstali Wielohorscy, Bohuryńscy, Hośćcy, Czaplice, Szpanowscy, Holczańscy i Mylscy Kierdeje. W przeszłym wie ku B. należał do Chreptowiczów, później Holewiczów, w tym wieku w ręku Czarneckich, obecnie we władaniu ks. Eustachego Czetwertyńskiego. Był tu wielki ogród z oranżeryą, która dziś w ruinach zostaje, a drzew owoco wych ledwo kilkadzesiąt sztuk ocalało. Na ziemi do B. należącej już się ukazują kopce strażnicze. Ludność zamożna. Jest tu zarząd gm. włościańskiej, sąd włościański, szkółka paraiialna dla dzieci wiejskich. Z. Róź. Buhun, wś, gub. połtawska, st. parostatkowa na Dnieprze. Buinicz, ob. Gaje Wyższe. Buińsk, miasto powiatowe gubernii symbirskiej, 4127 mk. , 1589 wiorst od Petersburga a 75 od miasta gubernialnego odległe. Bank, st. poczt. Buj, miasto pow. gub. kostromskiej, 1941 mieszk. , 924 w. od Petersburga a 172 od miasta gubernialnego odległe. St. poczt. Bujak, wś i folw. , powiłżecki, gm. i par. Krzyżanowice. W 1827 r. było tu 12 dm. i 76 mk. , obecnie zaś 16 dm. , 144 mk. , 684 m. ziemi dworskiej i 184 m. włość. Bujak, ob. Bujakow. Bujaki, wś, pow. częstochowski, gm. i par. Przystajń. Bujaki, wś i folw. o 2 w. od praw. brzegu Buga, w pow. bielskim, gub. grodzieńskiej, par. Drohiczyn, przy zbiegu dróg pocztowych z Siemiatycz do Drohiczyna i z Drohiczyna przez Dziatkowice do Bielska. Od Siemiatycz odl. w. 6, od Drohiczyna w. 7. Ziemia urodzaj na, pola faliste, nad strugą Bujakówką, wpa dającą pod wsią Zajęcznikami do Buga, piękne bardzo łąki. W ogrodzie dworskim wyborne gatunki drzew owocowych. Własność Paderewskich. A. T. Bujaki, niem. Bujacken, dobra, pow. ostródzki, st. p. Witramowo. Bujaków, wś, pow. bialski w Galicyi, o 2 kil. od st. p. Kozy, 1085 m. rozl. , w tern 493 m. roli ornej, 136 dm. , 853 mk. , parafia łac. w Kozach, położenie pagórkowate, gleba urodzajna, żytnia. Bujaków, wś, pow. bytomski, z par. katol. dek. dubeńskiego, ma kościół podobno z r. 970. Do B. należy folwark Marzękowice, Niederhof, Oberhof i parę kopalń węgla. Parafia B. liczy 3253 kat. , 11 ew. , 16 izr. W B. jest szkoła 2klasowa. Bujakow, po węg. Bujak, wieś w hr. sza ryskiem, kościół filialny gr. katol. , zdrój szcza wiowy, lasy, 148 mk. H. M. Bujakówka, ob, Bujaki, pow. bielski. Bujałówka, mylnie Bujanówka, wś, pow. jampolski, mk. 246. , ziemi włośc. 315 dzies. , ziemi dworskiej 385 dz. Należała do Czetwertyńskich, dziś BachmetiewaProtasowa. Bujały, 1. wś i folw. , pow. rawski, gmina i par. Lubonia. W 1827 r. było tu 12 dm. i 92 mk. , obecnie zaś liczy 16 dm. , 233 mk. , ziemi włośc. 227, dwor. 720 m. 2. B. Gnie wosze i B. Mikosze, dwie wsie przyległe, pow. sokołowski, gm. Jabłonna. Szkoła gminna. B. Gniewosze liczą 31 dm. , 269 mk. i 1197 m. B. Mikosze zaś 22 dm. , 185 mk 938 m. Bujanbłoto, ob. Bojanbołoto. Bujaniecka, st. p. , pow. nowoładoski, gub. petersburska. Bujanów, 1. wś, pow. żydaczowski, leży o pół mili na poradnie od Dniestru, o 1 milę na południe od Żurawna, o 2 mile na zachód od stacyi kolei żelaznej lwowskoczerniowieckiej w Bukaczowcach. Przestrzeń posiadłości wię kszej roli ornej 340, łąk i ogrodów 152, pa stwisk 64, lasu 931; posiadłość mniejsza roli ornej 563, łąk i ogr. 434, pastwisk 141 morg. Ludności rz. kat 6, gr. kat. 458, izraelitów 92 razem 556. Należy do rzym. kat. par. w Żurawnie, gr. kat. parafii w Mielniczu. Posiada szkołę niezorganizowaną. 2. B. , ob. Bojanów. B. R. Bujany, ob. Borowlany. Bujki, wś, pow. włodawski, gm, Ostrów. Liczy 18 dm. , 112 mk. i 726 m. obszaru. Bujki, wieś, pow. wileński, gmina Soleczniki. Bujne, wś, pow. sądecki, par. w Paleśnicy, dek. bobowskim, attynencya do włości Gródka, przy drodze krajowej sądeckotarnowskiej, odległ. 24 kil. od N. Sącza, a 7 kil. od st. p. w Gródku, ma rudę z wysokim procentem żelaza, taką samą jak sąsiednie wsie Bartkowa i Posadowa, przerznięte tą samą drogą krajową; rozległości ogółem 405 m. , przeważnie las dworski, w którem miejsce zwane Zasieczyska było według podania obwarowanem obozowiskiem konfederatów barskich, M. Ź. S. Bujnice i Bujniczki, dwie wsie przyległe, pow. piotrkowski, gm. i par. Gorzkowice, W 1827 r. Bujnice liczyły 13 dm. i 131 mk. , Bujniczki zaś 16 dm. i 133 mk. Bujniszki, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Łoździeje, liczy 22 dm, i 215 mieszk. Bujnowicze, 1. wś i dobra ziems, w południowo zachodniej stronie pow. nowogródzkiego, w 2 stanie policyjnym horodyszczańskim, w 4 okręgu sądowym. Dobra te są własnością Ejsmontów; wraz z folw. Burdykowszczyzna mają obszaru 2, 967 m. 2. B. , wś z zarządem gminnym we wschodniopołudniowej stronie powiatu mozyrskiego, niedaleko rzeki Płotnicy prawy dopływ Prypeci, w miejscu gdzie się schodzą drogi krzyżowe, mianowicie środkowa z Mozyrza do Turowa i ze Skryhałowa do Sławecznej na Wołyniu. Miejsco wość ta leży śród puszcz dziewiczych i błót strasznych, bardzo mało zaludniona. Należy do 1 stanu policyjnego skryhałowskiego, do 2 okręgu sądowego, którego biuro w Petryko wie. Gmina bujnowicka składa się z 31 wiosek i liczy mk. 1242 płci męz. Dobra B. , wła sność Bołotowa, mają 48741 dziesiątyn rozle głości. Al. Jel. Bujnowo, wieś i folwark rządowy, niegdy główny starostwa a potem tak zwanego amtu brańskiego, w pobliżu rz. Nurca, w powiecie bielskim, gub. grodzieńskiej, par. Łubin kościelny. Niedaleko źródeł rz. Bronki. A. T. Bujny, 1. wś i B. Milejowskie, folw. , pow. piotrkowski, gm. Krzyżanów, par. Milejów. W 1827 r. było tu 15 dm. i 107 mk. , obecnie zaś obie liczą 31 dm. , 284 mk. 2. B. szla checkie, wś, pow. piotrkowski, gm. Bujny, par. Łobudzice. Posiada urząd gminny. Gm. B. należy do s. gm. okr. III w os. Bełchatów, st. p. w Piotrkowie. 3. B. , księże, pow. łaski, gm. Zelów, ma 12 dm. , 105 mk. , ziemi włośc. 211, folw. 360 m. 4. B. , wieś szlachecka i B. Byszewo, wieś, pow. mazowiecki, gm. i par. Sokoły. Br. Ch. Bujny. Tegoż nazwiska jest kilka wsi w b. ziemi bielskiej i b. ziemi drohickiej. Bujowa, przysiołek Łuczyc. Bujuk, wyraz turecki, znaczy wielki tak jak Kuczuk mały. Wiele miejscowości w gubernii chersońskiej i bessarabskiej ma w nazwie swojej te wyrazy jako częśó składowa. Bujwidańce, wś i dobra, pow. trocki, par. Żyżmory, o mil 2 i pół od stacyi dr. żel. Koszedary. Blizko dworu góra sypana niewielka, stożkowata, zaklęsła, po litewsku PileKałnas nazwana, B. 1850 właścicielem B. był Rymszewicz i miał 320 dz. gruntu. Bujwidze, w ustach ludu Bujwidy 1. mko, powiat wileński, należy do 4 stanu policyjnego 4 święciańskiego okręgu sądowego, w obrębie włośc, gm. bystrasyckiej, na lewym brzegu rz. Wilii, przy ujściu rz. Bujwidki, o 24 w. od Wilna, o 408 w. od źródeł Wilii, posiada par, kościół kat. drewniany św. Jerzego, w 1785 r. przez właściciela B. Radziszewskiego fundowany. Far. bujwidzka klasy 5, dek. wileńskiego, liczy 4250 parafian i posiada dwie kaplice kat. Rubno i Bujwidze. Miasteczko ma 212 mk. B. należą do Jukiewicza, niegdyś przez Jana Kazimierza nadane Brzostowskim. Okrąg wiejski B. w gminie Bystrzycy, liczy następujące wsie B. , Komuchy, Pilwiszki, Majkuny, Świątniki, Zawidowo, Puniany, Podobce, Worapniszki, Korojwszyki, Wólkińce, Slepiszki; zaścianki Cegielnia, Garbaciszki, Kupiszki, Janowo, Bulbówka, Gierdziuny, Narbuciszki, Jankolna, Skoliszki, Peli kany, Gałganiszki, Szukieliszki, Sawguniszki, Swiatniki, Popunoka, Iwanówka, Szałnojce, Darokiele, Sipowo, Leoniszki, Tatuliszki, Stromgniki, Podwinie. 2. B. , dwór osiach. w pow. święciańskim, par. Komaje. J. W. Bujwidziszki, dobra o milę od Wilna, niegdyś własność marszałka Antoniego Łappy a teraz Zabłockich. Bujwołowce, wś, pow. proskurowski, gm. i par. Szarawka, ma 359 dusz męz. i 12 jednodworców; 784 dz. ziemi włośc. , 703 dzies. ziemi używalnej właściciela, w tej liczbie lasu 150 dz. Należała do Gawrońskich, dziś Sta rzyńskich. Dr. M. Bujwuny, wś, pow. trocki. Bujże, wś i os. leśna, pow. władysławowski, gm. i par. Błogosławieństwo. Ma 8 dm. i 131 mk. , odl. od Władysławowa 38 w. Buk, wś i folw. , pow. miechowski, gm. Rzerzuśnia, par. Gołcza; odl. od Miechowa 12 w. W 1827 r. było tu 12 dm. i 124 mk. , obecnie 18 dm. , 192 mk. , 137 in. ziemi włośc, i 493 m. dworskich. Folwark należy do dóbr Maków, lecz stanowi oddzielną realność. W 15 w. należała ta wieś do Jana Mandrostky. W aktach kościoła we wsi Wrocimowicach znajdujemy wiadomość, że w r. 1623 wieś Buk była własnością Jana Zapolskiego, żupnika olkuskiego. W akcie tym czytamy ma kmieci poddanych 4, i osobno dwie role kmiece puste, zagrodników 4, ma folwark i dwór według kondycyi szlacheckiej, dobrze i porządnie zbudowany; grunta dobre rodzajne i z nich zboża plenne, łąki polowe i pasze dobre, sadzawkę i las. Gaj na tej dziedzinie w trzech miejscach, dębowy z brzozowym i osikowy dobry. Majętność ta jest wolną, bo żadnych zapisów ani wyderkafów na się wniesionych niema. Zapolski nabył tę wieś od Zbilitowskiego za 12000 złp. Buk, wś w gub. witebskiej nad rzeką Chałujcą. Buk, wieś, pow. Lisko, o 6 kil. od Cisnej, w par. rz. kat. Wołkowyja, z par. gr. katol. w miejscu. Buk, miasto powiatowe, W. ks. P. , okręgu poznańskiego, położone pod 52 21 szer. półn. i 34 11 dług. wschodn. od Ferro; w równinie bezleśnej, dość urodzajnej, na dawnym trakcie z Poznania do Kargowy i Krośna. W r. 1875 miało 2652 mk. , w r. zaś 1871 było 2670 mk. , domów 240; 356 ew. , 2048 kat. i Polaków, 266 żydów. Siedziba komisarza obwodowego. Sąd okręgowy w Grodzisku. Kościół katol. parafialny należący do dekanatu bukowskiego; kościół protestancki. Szkoła elementarna kilkoklasowa; 440 analfabetów; ożywiony ruch rolniczy, handel zbożem, bydłem i okowitą, 4 jarmarki, wielu szewców; fabryka serów, gorzel

Buhun

Buhun

Buinicz

Buińsk

Buj

Bujak

Bujaki

Bujaków

Bujakow

Bujakówka

Bujałówka

Bujały

Bujan

Bujaniecka

Bujanów

Bujany

Bujki

Bujne

Bujnice

Bujniczki

Bujniszki

Bujnowicze

Bujnowo

Bujny

Bujowa

Bujuk

Bujwidańce

Bujwidze

Bujwidziszki

Bujwołowce

Bujwuny

Bujże