Butziger Wald do Laskowic należący; w r. 1782 właściciel Zboiński, 1648 Liński. 7. B. wielki i mały, wieś szlachecka, powiat złotowski, z młynem i tartakiem, parową gorzelnią i cegielnią, szkołą, wójtostwo, urząd. stanu cywilnego i kościół; stacya poczt. kol. i tel. Linde; wieś szl. z folw. 1703, 27 ha. 1046, 36 r. ora. i ogr. , 131, 22 ł. , 33, 94 pastw. i torfu, 416, 55 lasu, 40, 28 nieuż. , 24, 91 wody; t. z. Plebanka ma 38, 30 ha. 30, 64 r. orn. i 766 łąk, włościanie 1883, 91 m. razem w W. Buczku 60 dm. , 567 mk. , 409 kat. , na folwarku 11 dm. ; młyn 2 dm. ; folw. z mł. 180 mk. , 108 kat. W XV w. należy do Wituńskich, bardzo starej rodziny, już w dokum. z r. 1295 wspom. Annal. Coenobii Byssow seu coronoviensis, rękopis bibliot. Raczyńskich w Poznaniu, w r. 1453 należy Buczek już do Potulickich, w 1695 r. do Raczyńskich, później do Grabowskich; w r. 1866 panna Gabryela Grabowska, w r. 1872 Stablewski z Rzadkowa w Poznańskiem. Teraźniejszy kościół zbudowany 1730 r. przez Adama Stanisława Grabowskiego, biskupa chełmińskiego, następnie warmińskiego; tenże biskup konsekrował go 1734 r. ; w kościele tym spoczywają zwłoki wielu Grabowskich. Między 1830 1840 r. był dziedzic Buczka, Józef Grabowski, głównym dyrektorem towarzystwa kredytowego w Poznaniu, Landszaftą zwanego. Buczek, 1. niem. Butschkau, Wielki i Mały, dwie wsie, pow. namysłowski, w par. katol. Rychtal. Wielki B. ma kościół filialny tej parafii i szk. kat. 1klas. 2 B. , kol. i folw. , pow. wielkostrzelecki, w par. Zimnowódka, należą do dóbr Zimnowódka. Buczka, rz. , dopływ rz. Zdwiża z prawej strony w powiecie kijowskim. Buczki, niem. Budzken, wś, pow. łecki, st. p. Ełk. Buczkiemie, wś, pow. maryampolski, gm. Pogiermuń, par. Pokojnie. W 1827 r. było tu 8 dm. i 111 mk. , obecnie 14 dm. i 136 mk. Buczków, z Dembiną, wś, pow. bocheński, 1177 morg. rozl. , w tern 443 m. roli ornej, 134 domów, 725 mieszk. , paraf. w Okulicach, położenie równe, w glebie żytniej. Buczków, ob. Baczkan. Buczkowice, wś, pow. bialski w Galicyi, 1056 morg. rozl. , w tern 553 roli ornej, a 350 m. pastwisk, 169 domów, 1109 mieszk. , par. w Łodygowicach, tartak wodny, wiatrak i fabryka zapałek; leży w wysokich górach pomiędzy lasami, blisko granicy Szląska austryackiego. Buczkowo, 1. wieś, pow. chodzieski, 13 dm. , 208 mk. , 149 ew. , 59 kat. , 55 analf. , stacya pocztowa w Chodzieżu o 2 kil, stacya kolei żelaznej Piła Schneidemühl o 30 kil. , Rogoźno o 35 kil. 2. B. , domin. , pow. inowrocławski, 988 morg. rozl, 8 dm. , 78 mk, 31 ew. , 47 kat, 27 analf. Stac. poczt. i kol zel. w Gniewkowie Argenau o 4 kil. M. St Buczkowo, leśnictwo królewskie, pow. brodnicki, gm. i urz. st. cyw. Ruda, par. i st. p. Lidzbark, 1 dm. , 8 mk. , 2 kat. Buczkowo, wś w pow. słupskim, ziemi pomorskiej. BuczkowskaWola, kol. , pow. łaski, gm. i par. Buczek, wraz z kol. Wilkownią i Bugaj liczy 40 dm. , 342 mk. , ziemi włośc. 994 morg. Buczlo, ob. Buclowani Buczna, rz. dopływ rz. Bucz. Buczniów, ob. Bucniów, Buczumy, wś, w pow. trockim. Buczyki, ob. Bucyki Buczyłowo, ob. Buciłowo. Buczyn, 1. Szlachecki i Ruski, dwie wsie, pow. sokołowski, gm. Olszow, par. Skibniew. B. szlachecki liczy 22 dm. , 199 mk. , 600 morg. B. ruski 3 dm. ., 58 mk. i 367 morg. 2. B. ruski, wś, pow. sokołowski, gm. i par. Kossów. Liczy 8 dm. , 81 mk. , 204 morg. 2. B. , wś, pow. zamojski. Buczyn, wś w pow. pińskim, nad Stochodem. Buczyna, 1 z Dąbrowicą, Dąbiami, Babinką, Włostowicami i Podsobolewem, wś, pow. bocheński, 1618 morg. rozl, w tom 904 m. roli ornej a 451 m. lasu, 93 domów a 582 mieszk. Paraf. w Sobolowie, położenie pagórkowato, gleba żytnia. 2. B, , wieś, pow. brodzki, leży przy samej granicy Galicyi od Wołynia, o 13 kil. na południe od Brodów, przestrzeń posiadł. wiek. roli orn. 84, past. 26, lasu 251; posiadł mniej. roli orn. 449, łąk i ogr. 50, past. 40, lasu 7. Ludność gr. kat. 304, izrael. 44, razem 848. Należy do gr. kat. parafii w Gajach brodzkich. 3. B. , przysiołek Szczutkowa. Buczynka, inaczej Sterdynka, rzeka, bierze początek pod wsią Dybów w pow. sokołowskim. Opływa wsie Buczyn Szlachecki, Buczyn Buski, Ratyniec Nowy i Stary, Zalesie, Mursy, Kuczaby, Stelągi, Grądy, os. Sterdyń; wsie Lebiodzie, Chądzyń, Dzięcioły Bliższe, dalsze, Ceranów, Noski, Wólka Rytelska, Rytele Olechny, Długie, Wszebory i na gruntach wsi Rytele Wszołki wpada do rzeki Bugu z lewego brzegu. Rzeczka ta długa 4 1 4 mili, od wsi Dybów do wsi Ratyniec Stary tworzy po brzegach bagna nieprzebyte, ztąd do Sterdyni łąki łatwe do przebycia, następnie od Sterdyni do ujścia znów bagna. Szerokość koryta średnio sążni 2, głębokość wody w stanie najniższym na stopę jedną, w stanie najwyższym 5 do pół szóstej. Nizina, obfita w siano i pastwiska, jest szeroka 1 4 mili. Buczyno, okolica szlachecka, pow. ostrołęcki, gm. i par. Czerwin. Znajdowały się tu osady B. Aksamity i B. Mancz. Wspomniane pod 1422 r. gniazdo Buczyńskich Z. Gloger. . 2. B. , okolica szlachecka, pow. i gm. Wysokie Mazowieckie, par. Kulesze. W obrębie jej leży wś B. Mikosze. W 1827 r. było tu 13 dm. , 71 mk. Buczynowa dolina, jedna z najdzikszych dolin tatrzańskich, leżąca po połudn. wscho dniej stronie grzbietu, odrywającego się od głównego grzbietu od Świnicy w kierunku płn. wsch, otoczona od półn. zach. dzikiemi i przepaścistemi skałami Granatu, a na płd. zach. Kozim Wierchem czyli Czarnemi ścianami. Cała dolina ta ma kształt okrągłej kotliny, W poprzek tej doliny przechodzi wał głazów, który tylną część doliny dzieli od poprzedniej. Przednia część tworzyła kiedyś staw, dziś jeszcze jest w niej podczas deszczów woda, która małym strumykiem spływa w kier. płd. wsch. do Roztoki. Środek doliny 1728. 58 m Janota, a ujście doliny 1665. 10 m. Janota. Przebywa tutaj wróbel skalny. Br. G. Buczyny, stare i nowe, dwie wsie, pow. konstantynowski, gm. Pawłów, par. Janów. B. Stare liczą 42 dm. , 275 mk. i 494 morg. ziemi; B. nowe, 15 dm. 93 mk. i 424 morg. Bud, Budek, Budko, Budz, Budzisz i Budzisław, rozmaite formy jednego dawnego imienia, stanowiące źródłosłow nazw takich jak; Budzyn, Budków, Budziszowice, Budzisławice, Budzów i t. p. Buda. , Budy, nazwa ogólna geotopografiezna osad leśnych lub powstających po wyciętych lasach. Pierwotnie oznaczała ona samo mieszkanie osadnika leśnego i w języku myśliwskim znaczy szałas z ga łęzi, służący do ukrycia myśliwego przed zwierzyną, , na którą czatuje. Gdy z osad, których mieszkańcy trudnili się łowiectwem, pszczolnictwem, wytapia niem smoły i t. p. przemysłami, zaczęły się tworzyć osady rolnicze, zatrzymały one swe pierwotne nazwi sko, choć miejsce bud zastąpiły chaty. Najwięcej Bud spotykamy w obrębie dawnego Mazowsza gub. warszawska, płocka, łomżyńska, choć wraz z ko lonizacją mazurską, spotykamy B. na całym obszarze ziem dawnej Polski. Por. Rula, Majdan, Huta, Demnia i t. p. Br. Ch. Buda, 1. wś, pow. suwalski, gm. Czostków, par. Filipów, odl. o trzy mile od Suwałk, liczy 1 dm, , 21 mk. 2. B. Zawidugierska, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Puńsk. Leży przy os. leśnej Zawidugiery; liczy 9 dm. i 88 mk. 3. B. ruska, wś, pow. sejneński, gm. i par. Krasnopol W 1827 r. było tu 10 dm. i 209 mk. , obecnie 39 dm. i 226 mk, 4. B wś, pow. władysławowski, gm. Tomaszbuda, par. Wysoka Ruda. Ma 7 dm. , 99 mk. , odl. 26 w. od Władysławowa. 5. B. , wś, pow. maryampolski, gm. i par. Balwierzyszki. Ma 5 dm. , 34 mk. Buda, 1. Stara, wś, pow. zwinogródzki, o 15 w. od Zwinogródki. Niegdyś w tern miejscu były znaczne lasy i wyrabiano potaż. Należała ta wieś dawniej do Sapiehów, od których przeszła przez darowiznę na Zaborowskiego. W r. 1835 Klemens Podlewski wziął ją w posagu za żoną, ta sprzedała B. Radziejowskiemu a ten ostatni Narcyzowi Koleńskiemu, po którym odziedziczyły jego córki. Ziemi 1750 dz. ; dworskiej 1100 dz. Cerkiew, zarząd policyjny w Łysiance. Osada dawnej szlachty polskiej, dziś prawosławnych. 2. B. , dobra, pow. ihumeński, nad rzeką Hać, tuż przy dawnym trakcie pocztowym z Ihumenia do Mińska prowadzącym, o w. 18 od Ihumenia. Dawniej B. była własnością Parczewskich, od r. zaś 1853 należy do Homolickich; całego obszaru mają przeszło 7633 morg. Ziemia borowa, lekka, sianożęci dobre, lasu obfitość; dwa młyny i pięć karczem. Miescowość ta nie odznacza się żadnym przemysłem. Al. Jel. 3. B. , os, pow. słucki, w 1864 r. st. przy byłym trakcie pocztowym MińskPińsk, o 16 w. od Siniawki. 4. B. ,, ob. Brahin. 5. B. , wś w pow. klimowickim, z katol. kaplicą parafii łozowiekicj. 6. B. , wś, folw. i zaśc. w pow. trockim. 7. B. Ko szelewska, st. dr. żel. landwerowskoromneńskiej, na przestrzeni HomelMińsk, między Sieinienówką i Sołtanówką, o 41 w. od Homla. Buda, 1. wś, pow. czerniowiecki na Bukowinie, o 9 kil. od Sadogory, w par. gr. nieunickiej Mahala; dominium rządowe. 2. B. , przysiołek Iwanówki. Buda, 1. niem. Fischerbude, wś, pow. olecki, st. p. Cichy. 2. Budda ob. . Buda, folw. dóbr Komorno, pow. kozielski. Buda, stolica Węgier, inaczej Budapeszt, zowie się po słowiańska Budzin, po niem. Ofen. Badajcie, wś, pow. trocki. Budaki, mko, pow. akermański, gub. bessarabska, wody mineralne, latem st. pocztowa. Budamer, ob. Budzimir. Bndanówka, ob. Meża. Budapeszt, ob. Buda. Budballen, folw. , pow. gąbiński, st. poczt. Nemmersdorf. Budcia, wielka wś w pow. bałckim, gm. Krute; dusz męz. 1117 liczy. Ziemi włośc. 3035 dz. Wieś ta oddana była w 1816 r. ks. Ypsylantemu na 50 lat wraz z wsią Sinolanką, a ten ustąpił praw swoich Lipińskiemu. Budcza, wś w pow. słuckim, nad rz. Łanią. Budczek, ob. Buczek. Budcziska, ob. Budziska. Budda, ob. Budy. Buddenbruk, kol. dóbr Nagodowice, pow. kluczborski. Buddern, ob. Budry. Buddin, ob. Budyń. Budel, folw. , pow. garwoliński, gm. i par. Łaskarzew. Ma 5 dm. , 64 mk. , 777 morg. obszaru. Budele, wieś pod górą i zaścianek na górze, Buczek Buczek Buczka Buczki Buczkiemie Buczków Buczkowice Buczkowo Buczkowska Buczlo Buczna Buczniów Buczumy Buczyki Buczyłowo Buczyn Buczyna Buczynka Buczyno Buczynowa Buczyny Bud Buda Budaki Budamer Budapeszt Budballen Budcia Budcza Budczek Budcziska Budda Buddenbruk Buddern Buddin Budel Budele